Tomasz N

Małe to w samochodzie. Tam siedzą duże leprechauny i nie palą ognisk, tylko kradną ciepło z rury idącej do chłodnicy.

Mów do mnie normalnie, jak do człowieka, panie inżynierze. Normalnie to z tym jest tak jak z ogrzewaniem w samochodzie z silnikiem spalinowym. Przekręcasz pokrętło i jest ciepło, choć zużycie paliwa nie wzrosło. I jakoś nikt tego za cud nie uważa. Tylko ich silnik jest większy.

Ale rozmowa z nim godzinę wcześniej o 14.00.

W niedzielę 30 bm o 15.00 spotkanie z T. Sudołem w trakcie Targów Książki Historycznej w Warszawie. Będzie ktoś ?

No i nie będzie apładismientow.

Ja nie napisałem: natomiast do panującego w Rzeczypospolitej króla Jana III Sobieskiego książę nie napisał. tylko Ty, więc wytłumacz o co Ci chodzi. Bo jeżeli chodzi Ci tylko o burnyje apładismienty prachodiaszczije w awacju na temat tego co napisałeś, to musisz pisać jaśniej.

Z czystej ciekawości, dlaczego niby miał napisać do Jana III Sobieskiego ?

Z ciekawostek. T. Sudoł odnalazł przyczynę dla której zainteresowałem się Ciepielowem. Jak pisałem we wstępie do mojej książki: inspiracją były wojenne i powojenne perturbacje grobów żołnierzy spod Ćwiklic. Na stronie 90 "Zbrodni ...." pisze: Przykładowo ZBOWiD zawiadomił OKBZH w Katowicach o"masakrze żołnierzy polskich" 2 września 1939 roku w Ćwiklicach, co skutkowało podjęciem czynności śledczych w sprawie rozstrzelania tam 180 jeńców wojennych.

Napisała. I jaki mój błąd ? Przecież cytuję, a nawet dałem link. Można sprawdzić. Według nicka to kobieta, dla nich pułk, batalion czy dywizja to jedno. Sporo przypisów, bo jak pisałem wcześniej, TS mocno przejeżdża się po JPP.

Wreszcie się coś pojawiło: Geneza zbrodni - Recenzja książki Zbrodnie wojenne Wehrmachtu. Tom 1 - nakanapie.pl ale po przeczytaniu tego fragmentu zwątpiłem: Autor przytacza liczne, udokumentowane przykłady zbrodni dokonanych przez jednostki Wehrmachtu. Do najbardziej znanych należą: Mord w Ciepielowie (8 września 1939) – rozstrzelanie około 300 polskich jeńców przez żołnierzy niemieckiej 15 Dywizji Zmotoryzowanej. W książce Sudoł analizuje nie tylko przebieg tej masakry, ale także motywacje dowódców i reakcje niemieckiego dowództwa. Jak widać recenzentka książki nie przeczytała, ale recenzję napisała.

Nie wiem jakim cudem, ale w sieci jest indeks osobowy i miejscowy z książki T. Sudoła. 674519_Zbrodnie_Wehrmachtu_indeksy.pdf

Nie wiem jak było z pionem Policji Kryminalnej, która miała dyrekcję we Lwowie.

Otcziestweo niczego nie wyjaśnia. Jego ojciec miał na imię Marcin. Ale bauerswo mieli duże. Sto mórg. Trzeba ustalać przez kataster albo miejscowych świadków.

Wątpliwa reputacja Wehrmachtu w kampanii polskiej 1939 r. Wątpliwa reputacja Wehrmachtu w kampanii polskiej 1939 r. Archiwum Rzeczpospolitej https://archiwum.rp.pl › artykul Szukam jakiejś porządnej recenzji książki i posucha. Najbardziej osobliwy tytuł, to chyba w Rzepie. WH jak panienka z wątpliwą reputacją. Tam już chyba nie ma żywych redaktorów tylko SI tak zaprogramowana, że jej wszystko kojarzy się z d.....

Jak już piszę tę recenzję na raty, to widzę jedną wadę redakcyjną. Książka ma się składać z dwóch tomów. OK. Ale tematycznie też będzie się składać z dwóch pogrupowań tematów. Pierwszy to zbrodnie podczas walk, czyli tak do początku października, drugi to zbrodnie podczas transportu jeńców do obozów i w samych obozach jenieckich już do grudnia 1939 roku. Praca doktorska zgodnie z recenzjami składała się z jednego tekstu głównego (prawie 1000 stron) rozbitego na 4 rozdziały i 300-stronicowego załącznika z aneksami i tabelami zbiorczymi. (Nb książka, jak można domniemywać z ram czasowych w tytule, będzie zawierać tylko trzy rozdziały z niej). Pomysł redaktorski by wydać w jednym tomie dwa pierwsze rozdziały czyli same zbrodnie na polu walki, bez choćby części tabel zbiorczych z załącznika tyczących tej grupy, jest dla mnie poważnym mankamentem utrudniającym dogłębne zrozumienie treści. Bez tych tabel czytający ma wrażenie ślizgania się po powierzchni tematu. Pozostaje mieć nadzieję, że szybko wydają i tom II.