Tomasz N

A nie wiem. Gerlotka. Był taki pracownik naukowy na wydziale elektrycznym Politechniki Śląskiej, ale nie wiem, czy o niego chodzi i skąd to wziął. Mały dodatek do problemu i to z arcykatolickiej lubelszczyzny. Dzwola i okolice

Wolę tego z drugiej strony co mawiał, że "armia maszeruje na brzuchu". Syty żołnierz to karny żołnierz.

Artykuł to: Stefan Gierlotka "Piorunochrony i wcześniejsze sposoby ochrony przed wyładowaniami atmosferycznymi" Inżynier budownictwa 11/2020

Ciekawy przyczynek do kogutów wnosi artykuł w "Inżynierze Budownictwa" o piorunochronach. Wg niego kogut na dachu symbolizował zaparcie się świętego Piotra. Ale wyszedł z tego i inny aspekt. Kogut na krzyżu zmieniał gęstość ładunku w górnym ramieniu krzyża, zmniejszając tzw efekt ostrza. Stąd, jak zaobserwowano, w takie kościoły rzadziej waliły pioruny.

Znałazłem. Bitwa Wyrska 1 września Werner Flack "Wir maschieren fur das Reich" 1940 : "o 17.00 nasza piechota poderwała się do natarcia (...) Na drzewach siedzi wróg, w domach, w piwnicach, w ruinach"

Bo to wariaty były. Normalny by na drzewo z flintą nie wylazł.

Polecam wpisać tag: dreifaltigkeitskirche speyer i sprawdzić grafikę jeden z linków: Dreifaltigkeitskirche, Speyer - Wikiwand

W "Czterech pancernych" jest taka scena jak Janek zdejmuje niemieckiego snajpera siedzącego na drzewie... Ale on był z SS

Szeroko, walki w lasach nie były zbyt częste.

Wracając do Ciepielowa. Sięgnąłem po tekst pierwotny niemiecki, wg mnie źródło wszystkich późniejszych, czyli po opis starcia z opracowania OKH WH z 1940 r., wydany przez Napoleon V pt : "Szkice z bojów ..." Opis bitwy jest w dziale "Działania bojowe w warunkach szczególnych" a w podtytule jest "w lesie". Czyli chodzi ewidentnie o działania w lasach. W tym opisie już szpica motocyklowa i pancerna po dotarciu pod zaporę drogową w lesie "została ostrzelana z gęstego lasu, częściowo przez strzelców na drzewach". W opisie dalszych walk nie ma mowy o jakichkolwiek "strzelcach z drzew". Tekst o strzelcach z drzew podczas późniejszego natarcia w lesie jest w dokumencie monachijskim przy okazji opisu śmierci kpt. von Lewinsky'ego (Kopfschuss von oben. Also Baumschuetzen). W sumie opis z dokumentu monachijskiego nie trzyma się kupy w zestawieniu z tym z 1940 (czemu mnie to nie dziwi). Tam jest, że natarcie było w gęstym młodniku albo w lesie z gęstym poszyciem, więc nie dającym żadnej przewagi strzelcom z drzew. Przy zaporze drogowej ma to ewentualnie większy sens jako jeden czy dwóch obserwatorów, którzy, uwzględniając szybkość jazdy szpicy, nie zdążyli zejść. Ale w sumie niewykluczone, że całość dorobiono post factum na podstawie tych co się ukryli w koronach drzew już po walce.

Fajne OT się zrobiło. Może osobny temat ?

Polskich relacji praktycznie nie ma, żadna o czymś takim nie wspomina. W jednej, Ciesielskiego, na tym etapie walki mamy "walkę wręcz". Jedna Z. Mroza wspomina jedynie na tym etapie walki, że "patrole i czujki nie mogą już powstrzymać nacierających Niemców", nie określając lokalizacji czujek (mogły być nadrzewne). Tam jest teren praktycznie płaski. Jeżeli dostali ostrzał z góry, to mógł być tylko z drzew. Ale już po walce Ciesielski wspomina, że "niektóry z kolegów znaleźli schronienie w gęstych, wysokich świerkach, zauważeni tam przez wroga zostali zestrzeleni", co ewidentnie wprowadza element nadrzewny .

Później słyszałem w TV relację jakiegoś niemieckiego oficera który zetknął się z tym sposobem walki gdzieś pod Radomiem ale nie miał o tym najlepszego zdania bowiem na początku podobno żołnierze z tych bocianic zadali Niemcom spore straty ale krótko to trwało bowiem jak tylko zaskoczenie minęło i ci strzelcy z bocianic zostali zlokalizowani to przestali być groźni i już nie mieli szans by żywym zejść z tych drzew. "Gdzieś pod Radomiem" jest Ciepielów, a właściwie las Dąbrowa. W tekście źródłowym określają ich nie "kukułki" a Baumschuetzen - strzelcy na drzewach, drzewni strzelcy.

Niemcy doszukiwali się nawet "kukułek" na Westerplatte. Nie mówiąc o starciu pod Ciepielowem. Co do przypinania łańcuchami to podobno takie rzeczy były na Wale Pomorskim.

Jak tak dalej pójdzie w tę stronę, to dojdziemy do portierek w akademikach.