Książka, którą właśnie czytam to...

[Bryśka]

Zofia Kossak "Z otchłani".A w międzyczasie Adam Mickiewicz "Pan Tadeusz"

[Tofik]

Wczoraj skończyłem czytać Kościuszkę, dzisiaj Gustawa. Żadna z tych książek nie jest IMHO bardzo dobra, ale p. Pachońskiemu należy się bardzo mocna +4 lub nawet -5. Lubicz - Pachoński moim zdaniem ocenia Kościuszkę za łagodnie, czasami za ostro, ale pod względem merytorycznym ze względu na stan mojej wiedzy, nie mogę mu wiele zarzucić.

Na p. Anusiku się zawiodłem. Zacznę w ogóle od układu pracy. Na 297 stron (razem ze spisem ilustracji, indeksem, przypisami, wywodem genealogicznym Gustawa i notą bibliograficzną) na "sprawę RON" przypadają strony (teoretycznie) 56 - 162, na lata 1630 - 1632 strony 162 - 269, z tym, że dodatkowo w rozdziałach poświęconych wojnie z RON autor co kilkanaście (czasami co kilka) stron wraca do wątku wojny trzydziestoletniej, naświetla ówczesną sytuację, a więc "sprawa polska" traci kolejne strony. Nie wiem, może to jakiś mój polonocentryzm albo wygórowane wymagania, ale opis polityki wobec RON jak dla mnie, powinien zająć więcej miejsca. Opis bitew (nawet takich jak Lutzen, Breitenfeld, o Trzcianie i Gniewie nie wspominając) nie przekracza 4 stron - zupełnie inaczej niż w "Karolu XII"! Tamtejsze opisy bitew były rozbudowane, praca pękała od szczegółów (że się tak wyrażę ), tutaj jest niestety odwrotnie - o ile w "Karolu" można się dowiedzieć jaka jednostka, w jakiej sile itp. atakowała, to w biografii G2A często natykamy się na zwroty - "prawe skrzydło Szwedów zaatakowało" itd. Coś mi się wydaje, że prof. Anusik lepiej czuje się w XVIII niż XVII wieku (a dla mnie - jako zwolennika dominacji XVII wieku nad XVIII - to wada ) albo po prostu jest jak wino - im więcej lat pracuje, tym lepsze książki pisze (albo to i to).

Co do wartości merytorycznej książki określiłbym ją następująco: nadzieja - zachwyt - zawód - poszerzenie wiedzy na nieinteresujący zbytnio temat. Nadzieja, bo przed czytaniem nastrajałem się na przeczytanie dziełka co najmniej podobnego do "Karola XII". Zachwyt, bo jest tam dużo informacji o Szwecji w latach panowania Zygmunta III (zwłaszcza te mnie ciekawią), Karola IX i Gustawa Adolfa. Zawód - patrz układ książki. Poszerzenie wiedzy w nieinteresującym temacie - bo szwedzkie kampanie w Niemczech w latach 1630 - 1632 mnie raczej średnio interesują, ale było miło o nich przeczytać A teraz co nieco o pomyłkach pana profesora (IMHO):

- str. 5 - Sparre w 1594 r. chciał ustanowić prawo, iż najwyższe urzędy mogą być obsadzane tylko członkami najbogatszej arystokracji, co oznacza, iż Sparre obstawał za absolutyzmem -> IMHO to dość spora przesada, takie prawo i tak istniało (prawda, że było często nieprzestrzegane) tyle, że niepisane (sam Sparre nie należał do najbogatszej szlachty) - wiadomo, że im więcej miało się kasy, tym lepszy był start po władzę,

- s. 8 - Zygmunt otaczał się jezuitami i zmierzał do wprowadzenia w Szwecji absolutyzmu -> jezuici w otoczeniu Zygmunta owszem byli, ale w tymże otoczeniu byli również protestanci (nawet arianie). Wazę zwykle oskarża się o chęć wprowadzenia w RON absolutyzmu, a nie w Szwecji - tyle, że nie ma przesłanek że chciał to zrobić w RON lub w Szwecji. Sam Anusik przyznał, że Karol IX (w końcowym okresie życia) też nie był przyjaźnie nastawiony do riksdagu i szlachty, powiedział nawet, że wolałby mieszkać wśród wilków niż w Szwecji. A Zygmunt (jak w RON) chciał zwiększyć swoją władzę, usprawnić ustrój, ale nie żeby od razu absolutyzm,

- s. 18 - Polacy nie chcieli walczyć o Estonię -> to prawda, aczkolwiek chcieli ją mieć i tutaj się akurat Anusikowi przytrafiła pewna nieścisłość

- w pracy profesora można przeczytać o tym, że zawarto rozejm w Mitawie... ale nie można przeczytać o skutkach tego rozejmu dla Krzysztofa Radziwiłła. Anusik napisał później co prawda, że Radziwiłł został odsunięty od wojska, ale nie napisał z jakiego powodu,

- w nocie bibliograficznej Anusik wymienia najważniejsze pozycje, które wykorzystał, ale nie wymienia Sveriges Krig 1611 - 1632, a wydawało mi się, że to podstawowa książka ws. szwedzkiej wojskowości w tychże latach...

- w tej samej nocie, na końcu wymienia "Zygmunta III" Wisnera i pisze, że to książka dobrze obrazująca politykę Z3W i RON w tamtym czasie - więc skąd jego - raczej niezbyt pochlebne - opinie o Zyziu?

Generalnie, książka Anusika może nawet jest dobra, ale jak dla mnie - poniżej jego poziomu. Trochę długa mi wyszła ta pisanina, ale nie poradzę.

Ciekawostka (dla Estery ) - Anusik dotarł do szwedzkiego, XIX - wiecznego wydania "Memoriału świętej Heleny"

Od wczoraj, gdy zwolniło się miejsce po Kościuszce, czytam Mieszka II Labudy, a od dzisiaj zaczynam czytanie kilku numerów Mówią Wieki (nie młodsze niż z 2006 r.), które pożyczyła mi historyczka.

[Tomasz N]

A ja przeglądając w Empiku półkę z DWS wpadłem na :”Bogactwo i nędza narodów” Davida Landesa. Ktoś źle odłożył chyba z myślą o mnie. Książka urzekła mnie od razu jednym zdaniem z początku:

„Żyjemy w świecie, w którym panuje nierówność i zróżnicowanie. Można go z grubsza podzielić na trzy kategorie państw: takie w których wydaje się mnóstwo pieniędzy na odchudzanie; takie w których ludzie jedzą żeby żyć i takie gdzie ludzie nie wiedzą skąd zdobyć następny posiłek.”

Co najciekawsze, po takim początku wcale nie następuje lewacka ofensywa. Książka w stylu Braudela, choć Braudel według mnie ogólnie jest lepszy, ale za to Landes lepiej od Braudela czuje „technikę” i rewolucja przemysłowa w jego opisie jest do przełknięcia.

Książka jest niewątpliwie „anglosaska”, dla autora Europa kończy się na Renie, a potem to już jest Wołga. Najfajniejszym tego przykładem jest przypis tyczący zwyczajów religijnych Chinach w XVI w. :

„Nie dziwmy się zbytnio chińskim obyczajom – warto przypomnieć, że w Hiszpanii na początku ery nowożytnej, wszyscy klękali gdy w procesji niesiono hostię i wino symbolizujące Najświętszy Sakrament.”

[Tofik]

Dziś skończyłem czytanie Mieszka II - świetna książka. Autor nie tylko dokładnie opisuje życie Mieszka II, ale nakreśla również tło polityczne na przełomie X i XI wieku. Nie tylko wyraża swój własny pogląd na temat tamtych czasów, ale konfrontuje go z opiniami innych mediewistów. Wykazuje przy tym ogromną znajomość źródeł nie tylko polskich i niemieckich, kroniki Kosmasa i Nestora, ale również wykorzystuje kroniki i inne źródła pochodzące z Węgier. Fajnymi dodatkami jest rozdział o Rychezie oraz rozdział nt. spraw kontrowersyjnych, m.in. Bolesława Zapomnianego. Mankamenty to:

- niektóre cytaty z kronik są po łacinie,

- zabrakło mi choćby kilku stron poświęconych śmierci Mieszka...

Ale ogólnie książka jest świetna.

Zabieram się za Chocim 1621 Leszka Podhorodeckiego.

[Kadrinazi]

- w nocie bibliograficznej Anusik wymienia najważniejsze pozycje, które wykorzystał, ale nie wymienia Sveriges Krig 1611 - 1632, a wydawało mi się, że to podstawowa książka ws. szwedzkiej wojskowości w tychże latach...

To duże zaskoczenie, muszę przyznać - co jak co, ale 'Sveriges Krig' to podstawa, zwłaszcza że prof. Anusik chyba nie powinien mieć problemu z dostępem do tej pracy. A czy profesor wymienia może Arkiv till upplysning om svenska krigens och krigsinrättningarnes historia? Z punktu pisania książki o Gustawie II Adolfie to bardzo przydatna praca, na dodatek dostępna w necie

[Tofik]

Mea maxima culpa - Anusik wymienia Sveriges krig 1611 - 1632 (ślepota nie boli ). Natomiast Arkiv till... nie widzę, choć głowy nie dam...

na dodatek dostępna w necie wink.gif

Biografia została wydana w 1996 r., wtedy z dostępem do neta było krucho.

[Kadrinazi]

No to nieco ulżyło, brak 'Sveriges...' byłby bardzo dziwny. Co do 'Arkiv...' - to że jest w necie może oznaczać dużą większą dostępność niż np. 'Sveriges...' czy inne prace Mankella (słynne 'listory').

[Estera]

"Polska na przestrzeni wieków", PWN, opracowali: Tomasz Kizwalter, Tomasz Nałęcz, Andrzej Paczkowski, Henryk Samsonowicz, Jacek Staszewski, Janusz Tazbir i Andrzej Wyczański. Myślę, że to bardzo dobra synteza polskiej historii.

[Gnome]

M. Sioma - Sławoj Felicjan Składkowski (1885-1962) : żołnierz i polityk

Tak właściwie to nie mam czasu czytać całości, na razie czytam tylko fragmenty potrzebne do referatu (co za dureń zgłasza się, że napisze referat przez święta - a racja ja ) do Prof. Brzozy.

[Tofik]

Podhorodecki przeczytany, wrażenia dobre (mam dziwną słabość do tego historyka, mimo jego - czasami wielkiego - antyzygmuntowizmu), niezłe opracowanie wojny z 1620 - 1621 z naciskiem na etap pocecorski, zwłaszcza (co oczywiste) na bitwę, jej wstęp i skutki. W książce znajdują się też opisy obydwu obydwu obradujących w czasie wojny sejmów. Szkoda, że zabrakło tam jakiegoś OdB, ale nie wiem czy leżało to w możliwościach autora. Z pomyłek przypominam sobie: pisanie o bardzo głośnej i negatywnej reakcji szlacheckiej na polsko - habsburski sojusz (w rzeczywistości, układ z 1613 r. przeszedł praktycznie bez echa, bo uznano go za antyszwedzki), pisanie o uratowaniu Wiednia przez lisowczyków i nazywanie Stefana Chmieleckiego Chmielnickim.

Biorę się za Jana Zamoyskiego Sławomira Leśniewskiego.

[ania02101]

Dialogi Konfucjusza

[dzionga]

A ja czytam sobie Wieniawa. Szwoleżer na Pegazie i chwalę sobie bardzo, jest dużo obrazków satyrycznych i sporo zdjęć, których nie znalazłam w necie.

[Tofik]

Leśniewski przeczytany, książka nieźle naświetlająca biografię Zamoyskiego, aczkolwiek jest tam sporo nietrafionych opinii (jak zwykle na temat Zygmunta) jak i zwyczajny brak wiedzy (nazywanie Batorego protestantem, czy nie wspomnienie o udziale Zamoyskiego w aferze 1592). Książka raczej popularnonaukowa.

Aktualnie Borys Godunow D. Czerskiej.

[Shrek63]

Z ubolewanie informuję, że obecnie "męczę się" z "Synami Rzeszy" Michaela Reynoldsa... dawnom takiego bełkotu nie czytał! a w trasie następna księga tego Pana... "Ludzie ze stali".

Jak je wreszcie skonczę, wystawię pewnie na Allegro... szkoda, żeby takie "cudo" zawalało mi półki!

[bavarsky]

Z ubolewanie informuję, że obecnie "męczę się" z "Synami Rzeszy" Michaela Reynoldsa... dawnom takiego bełkotu nie czytał! a w trasie następna księga tego Pana... "Ludzie ze stali".

Jak je wreszcie skonczę, wystawię pewnie na Allegro... szkoda, żeby takie "cudo" zawalało mi półki!

Czyżby znowu spaprali tłumaczenie tak jak to uczynili w „Stalowym piekle”?