Książka, którą właśnie czytam to...

[Amica]

Ostatnio przeglądam pewną osobliwą publikację pod dość kontrowersyjnym, jak na nasze czasy tytułem

http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=38289&dirids=1

[aniart]

W dzień Słońca (ang. Sunday, niem. Sonntag) warto sięgnąć po książeczkę do nabożeństwa:

Za zmarłych:

'Wieczny odpoczynek racz im dać Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci.'

Z hymnów:

„Światłem jesteś więc zabłyśnij”

„Ty, Jedność Światło Wieczyste,”

Psalm 118:

„Pan jest Bogiem i daje nam światło.”

Liturgia Słowa:

„Bóg z Boga, światłość ze światłości,”

Akt przyjęcia śmierci:

„(...) aby ostatnie uderzenie mojego serca było dla Ciebie hołdem uwielbienia, który by oczyścił duszę moją od najmniejszej skazy i rozpromienił ją na wieki.”

o. Franciszek Uryga

„Krzyż naszą ucieczką”

[secesjonista]

ad Amica, i jam ci to czytał, kiedy szukałem materiałów o dorobku Starynkiewicza i jego ekipy.

Tytuł zadziwiający, a w środku jeszcze lepiej:

"Biurokratyzm warszawski oszołomiony przez kuglarstwa materyalizmu, zdziczony przez obskurantyzm grecko-łaciński, rozczulony udanemi lamentacyami motłochu próżniaczego, na temat braku pracy i chleba - nieświadomy znaczenia ekskrementów ludzkich w ekonomii życia kulturalnego - uwierzył w prawdziwość podszeptów żydowsko-pogańskich i upatrzył w zniszczeniu nawozów kloacznych, jutrzenkę uzdrowotnienia i ubogacenia ludności polskiej".

/podkreślenie - moje/

A ja wertuję:

W. Tabasz "Polacy w służbach pożarniczych w okresie II wojny światowej na obszarze Generalnego Gubernatorstwa"

E. Denkiewicz-Szczepaniak "Polska siła robocza w Organizacji Todt w Norwegii i Finlandii w latach 1941-1945".

Edytowane 6 Maj 2013 przez secesjonista

[maxgall]

U mnie seria Infortu: skończyłem świetna „Wojnę smoleńską” Wacława Lipińskiego (żeby nie było: chodzi o wojnę 1632-1634), zabieram się za „Nieuwport 2 lipca 1600” Witolda Biernackiego.

O ile Wojnę Smoleńską" pochłonąłem, to „Nieuwport 2 lipca 1600” domęczyłem

niestety książka Witolda Biernackiego na mnie sprawiła wrażenie bardzo niedopracowanej. A szkoda, bo długo na nią czekałem i niestety się zawiodłem.

Teraz wracam do "Pepys's Navy", w celu znalezienia informacji o konwojach.

pozdr

[secesjonista]

Warto byś maxgallu skreślił kilka słów czemu uważasz za niedopracowaną tę publikację, ku przestrodze innych.

[maxgall]

Proszę bardzo.

Poniżej kilka rzeczy które mnie najbardziej irytowały:

- powtarzające się informacje, czasami całe frazy czy nawet zdania,

- niektóre informacje pojawiające się po sobie sprawiają wrażenie zebranych zupełnie przypadkowo i chaotycznie,

- zdarzają się sprzeczne (nawzajem wykluczające się) informacje podane obok siebie,

- szyk niektórych zdań sugeruje po pierwszym przeczytaniu dziwne wnioski (na przykład to o szybszym męczeniu się koni /szybszym od ludzi/ podczas złej pogody, na statkach… zakotwiczonych na kanale, dodatkowo osłoniętych od wiatru przez wyspę). Po kilkukrotnym przeczytaniu znaczenie się rozmywa, ale wrażenie pozostaje.

- podawanie informacji budzących wątpliwości, bez dodatkowych wyjaśnień (np. dla floty liczącej 1250 niewielkich statków i łodzi, 16 okrętów wojennych i 190 statków zaopatrzeniowych, załogi liczyły 2300 marynarzy. To daje średnio nieco ponad 1,5 marynarza na statek. Chociaż w tym przypadku może chodzić o załogi tylko 16 okrętów i 190 transportowców – tylko że tego trzeba się domyślać, a sprawdzić przeważnie czytelnik nie ma gdzie),

- sposób prowadzenia narracji (najbardziej chyba irytujący) poprzez podawanie dla tego samego wydarzenia/sytuacji kilku wersji różnych autorów oraz podawanie cytatów opisujących daną sytuację/zdarzenia a zaraz potem to samo opowiedziane słowami autora,

Ogólnie praca (a w szczególności opis bitwy) sprawia wrażenie zbioru cytatów ze źródeł i opracowań, gdzie czytelnik sam, bez wsparcia ze strony autora, musi sobie wybrać najbardziej dla niego prawdopodobna wersję wydarzeń. Najpełniej obrazuje to ostatnie zdanie „Podsumowania”: „Wnioski pozostawiamy do indywidualnej oceny Czytelnika…”. Być może taki był zamysł autora, jednak ja wolałbym przeczytać spójny opis wydarzeń, według najbardziej dla autora prawdopodobnego scenariusza, a inne możliwe wersje wydarzeń dostać na deser w przypisach czy też w osobnym dedykowanym rozdziale.

W książce jest bardzo dużo naprawdę ciekawych informacji i świetnych cytatów, jednak sposób ich podania wymaga, według mnie, dopracowania.

Edytowane 6 Maj 2013 przez maxgall

[aniart]

Giordano Bruno „Pisma filozoficzne”

Bruno w „Wygnaniu tryumfującej bestii” odnosi się do Oriona:

„Ogłasza on jako kradzież to, co jest darem natury. Byłoby dlań miłe, abyśmy gardzili wszystkim, co piękne, przyjemne i dobre, a cenili tylko niedobre, gorzkie i złe.

Kusi on świat, żeby odrzucił rzeczywiste i prawdziwe szczęście, które znajduje się w naszych rękach, i skazywał się na wszelakie cierpienia dla złudy przyszłej chwały.

Orion każe ludziom wierzyć, że białe jest czarnym, że umysł ludzki jest ślepotą a to, co według rozumu ludzkiego wydaje się wspaniałe, dobre, doskonałe, jest nędzne, grzeszne i jak najbardziej złe (…)

że filozofia jest szaleństwem, że wszelki czyn bohaterski jest czymś godnym pogardy, natomiast ignorancja jest najpiękniejszą wiedzą na świecie, ponieważ zdobywa się ją bez trudu...”

[aniart]

Strabon pisze w „Geografii”:

„(...)druidzi zaś oprócz wiedzy o przyrodzie studiują jeszcze filozofię moralną. Uważa się ich za najsprawiedliwszych z ludzi (…) Ludzie ci, jak i inne powagi, orzekli, że dusze ludzkie i wszechświat są niezniszczalne, chociaż w pewnych okresach ogień albo woda mogą (czasowo) zapanować.”

Edytowane 19 Maj 2013 przez aniart

[fodele]

Święty Paweł. Życie i pisma, ks. prof. Eugeniusz Dąbrowski, Pallottinum Poznań 1950

Treść dopiero poznaję, forma budzi moje przerażenie: książeczka jest tak stara, że każda karta lata osobno. Będę musiała bardzo uważać, żeby nie pomylić kolejności stron

Ze "spisu rzeczy" (!) wynika, iż interesujące mnie rozdziały (pobyt świętego w Salonikach, Atenach, Koryncie i oczywiście na Krecie) zajmują około 1/6 książki, czyli warto brać się za lekturę. Zwłaszcza, że dzisiejsze publikacje w tym temacie to głównie kolorowe obrazki z podpisami o pogrubionej czcionce.

[Amica]

Dziennik Helgi

Autor: Helga Hoškova-Weissowá

Wśród innych pozycji literatury obozowej „Dziennik Helgi” to książka szczególna. Obok „Dziennika” Anne Frank to jedyne – tak obszerne i wyjątkowe – spisane wspomnienia dziecka z pobytu w obozie koncentracyjnym. Jest to autobiograficzny dziennik autorki, która tuż po swoich 12-tych urodzinach wraz z rodzicami trafia do getta w Terezinie. Dziś słynna i ceniona na całym świecie malarka, a dla czytelnika tych zapisków, mała dziewczynka, która postanowiła opisać swoją rzeczywistość- trudną, dotkliwą, wyczerpującą fizycznie, psychicznie i duchowo. To jedna z tych niewielu lektur wobec których nikt z czytających nie pozostaje obojętny i która na długi czas (a może i na zawsze) pozostawi ślad w naszej świadomości.

[aniart]

Mefistofeles

"Ten mały świata Bóg już od najstarszych lat

Tak dziwny jest, jak był, gdy tworzył się ten świat.

Byłby się nieco lepiej miewał,

Gdybyś mu światła niebios nie dał.

Rozumem to zwie, używa go też,

Aby zwierzęcym bardziej być niż wszelki zwierz."

Tłumaczenie "Fausta" J. W. Goethe przez Romana Szymanko, znajduje się we fragmentach w:

Roman Szymanko "Bajki Fraszki Refleksje Fragmenty Fausta 1950-1990" tinta Warszawa 1991

Edytowane 17 Czerwiec 2013 przez aniart

[secesjonista]

Z którego roku to tłumaczenie?

[aniart]

Do powyższego mojego postu dodam jeszcze:

Mefistofeles

„Ja Ci tu skromną prawdę powiem;

Gdy On-ów świat błazeński-Człowiek

Za całość ma swój światek mały,

Tom częścią części, co wpierw wszystkim była,

Częścią ciemności, co światło zrodziła,

Światło tak dumne, że matce swej Nocy

Zaprzecza dawnej rangi i wszechmocy;

Próżno się sili. Nocy nie pokona.”

[amon]

to „Nieuwport 2 lipca 1600” domęczyłem

niestety książka Witolda Biernackiego na mnie sprawiła wrażenie bardzo niedopracowanej. A szkoda, bo długo na nią czekałem i niestety się zawiodłem.

To mnie zmartwiłeś. Odstawiłem sobie ten tytuł na później, mając na względzie doskonały warsztat autora. Po lekturze "Bitwy pod Wschową" jestem pełen dobrych chęci aby zmierzyć się z innymi pozycjami Inforteditions.

[aniart]

Lao-Tsy, TAO-TE KING czyli Księga Drogi i Cnoty, tł. Tadeusz Żbikowski (dostępne w internecie)

„Najwyższa dobroć podobna jest wodzie.”

„Znając naturę tego co jest białe (jasne, aktywne, męskie), trzymając się jednak tego, co jest czarne (ciemne, bierne, żeńskie) staję się miarą (dla całego świata) pod niebem.”

„Oszczędność w słowach (jest zgodna) z naturą.”