Książka, którą właśnie czytam to...

[bavarsky]

Dobra. Proszę się nie śmiać. Właśnie otrzymałem rozprawę pt. How to sharpen pencils. A practical and theoretical treatise on the artisanal craft of pencil sharpening, autorstwa Davida Reese. Książka liczy sobie 218 stron...

[secesjonista]

Och, śmiać się nikt nie będzie, zwłaszcza, że możesz mieć w ręce ostre narzędzie...

A ja podczytuję:

D. Thompson "Koniec czasu. Wiara i lęk w cieniu millennium"

A. Żor "Ropucha. Studium odrzucenia".

[Albinos]

Przyznam Ci się Marcinie, że ostatnio obserwując Twoje wpisy ze świata informatyki zacząłem się zastanawiać, czy przypadkiem nie porzuciłeś ołówków i kawy. W końcu swego czasu to były Twoje znaki rozpoznawcze niemalże. I to do tego stopnia, że biorąc ołówek do ręki, czy parząc kawę, jakoś tak moje myśli szybowały w stronę rozważań: "ciekawe, co Marcin by teraz powiedział". Ale widzę, że przynajmniej ołówki nie wypadły z łask. I dobrze.

[bavarsky]

Sebastianie. To był przerost formy nad treścią. Informatyka, to tylko hobby, ostatnio zresztą ponownie odstawione.

Pozdrawiam

[maxgall]

„Warships of the Anglo-Dutch Wars 1652-74” Angusa Konstama. Osprey, seria New Vanguard (183).

Pierwsze wrażenie: Konstam, jak to Konstam, czyli taki sobie, ale ilustracje Petera Bulla wyglądają żenująco – zwłaszcza w porównaniu z zamieszczonymi obok w dużej ilości pracami mistrzów z epoki.

pozdr

[bavarsky]

Czytam z obierkiem ołówka w dłoni o fianchettowaniu na szachownicy, o zajęciu punktów centralnych e4 i e5 czarnymi oraz awizowaniem skoczkiem Sg8-f6. On to tak wystawiony działa na wielkiej przekątni a8-h1. Skutecznie niegdyś mnie przed takim otwarciem na swym lewym skrzydle [czarnymi gram], przestrzegał lokalny mistrz "spod" 5'ki, niemniej nabyłem ostatnio jedną z najlepszych polskich książek poświęconych w całości studiowaniu szeregu przypadków otwarć szachowych i tak staram się na podstawie pięknej partii J. Balparda=Alechina odbytej w Montevideo w 1938 gdzie owe "Fianchettowanie" po stronie Alechina grało witalną rolę - przełożyć to na swój koncept zwarcia pod "Jasną Górą" - bynajmniej mowa o parku w którym też się pogrywa.

I bym zapomniał, książka to praca Zygmunta Szulce pt. Otwarcia Szachowe, wyd. Czytelnik, Warszawa 1955.

[secesjonista]

No proszę co za koincydencja... a ja wygrzebałem niedawno z górnych półek "Mój system" A. Nimzowitscha.

[adamhistoryk]

"Wojna i pokój" Tołstoja, a czy może "Wojna i świat". Chodzi o jeden znak - miętki przy słowie mir.

[secesjonista]

Przyjąć należy zapis zgodny z pierwszymi wydaniami, zgodnymi przecież z intencją autora.

[aniart]

"Z mądrości Talmudu"

Wybrali, przełożyli i opracowali Szymon Datner i Anna Kamieńska

Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1988

"Skąd przychodzisz?

Ze śmierdzącej kropli.

Dokąd idziesz?

Do miejsca prochu, robactwa i czerwi."

AWOT 3,1

Powyższe słowa pięknie wyjaśniają pochodzenie i przeznaczenie człowieka...

[bavarsky]

No proszę co za koincydencja... a ja wygrzebałem niedawno z górnych półek "Mój system" A. Nimzowitscha.

Warto przestudiować te najważniejsze.

Swoją drogą szkoda że nasi nie przetłumaczyli Lwa Poługajewskiego pt. Damengambit. Tschigorin-System bis Tarrasch-Verteidigung, Berlin 1987.

Pracę tę studiuję od dawna i przyznam że bardziej leży mi system Michaiła Czigorina.

[bavarsky]

Wiele odniesień np. do partii hiszpańskiej w wariancie Morphyego można odnieść do takiej bitwy spod Możajska z września 1812 r.

Ostatnio z Panem Janem, grywam hiszpańską i obronę sycylijską; w sumie na zmianę.

Edytowane 15 Kwiecień 2014 przez bavarsky

[secesjonista]

Sycylijska - zbyt mało dynamiczna i agresywna, Morphy - geniusz, ale - trochę odleciał w swym życiu.

Ja stawiam na półotwarty debiut i potem agresywną wymianę bez patrzenia na centralne pola, liczę na niekonwencjonalne ruchy, tak od szesnastego posunięcia...

[bavarsky]

Sycylijska - zbyt mało dynamiczna i agresywna

Ja wiem?

Po:

1. e2-e4 c7-c5

Masz rozpoczęte otwarcie sycylijskie. Zresztą posunięcie czarnych uchodzi za jedną z najlepszych odpowiedzi na e2-e4 białych. Z pola c5 pion atakuje punkt centralny d4 utrudniając białym posunięcie d2-d4.

Jeśli natomiast białe zagrają d2-d4 tworząc wariant otwarty, to po biciu c5:d4 otrzymują czarne otwartą kolumnę c i rozwijają atak na skrzydle hetmańskim jako przeciwwagę na ewentualny atak białych na skrzydło królewskie.

Gra taka od razu przebiera charakter bardzo wyraźny i ostry, jest bardzo trudna dla prowadzenia dla obu stron. W wariancie zamkniętym białe mogą zaniechać zdobywania punktu d4 w pierwszej fazie gry, tj. nie grać wspomnianego d2-d4, natomiast zrazu opanować punkt d5 - tutaj w myśl zasady że należy w miarę możności przeciwstawiać się zamiarom przeciwnika, w tym przypadku zamiarowi otrzymania otwartej kolumny c.

2. Sb1-c3 Sb8-c6

3. g2-g3 d7-d5

4. e4:d5 e6:d5

5. Gf1-g2 Sg8-f6

6. d2-d3 Gf8-e7

7. Sg1-e2 d5-d4

8. Sc3-e4 0-0

9. 0-0 Sb8-c6

10. Se2-f4 Sc6-e5

11. Se4:f6| Ge7:f6

12. Sf4-d5 Gc8-g4

13. f2-f3 Gg4-e6

14. Sd5:f6| Hd8:f6

15. f3-f4 Se5-c6

16. Hd1-h5

Partia białych lepsza. Czigorin-Tarrasch, Ostenda 1907.

Edytowane 15 Kwiecień 2014 przez bavarsky

[bavarsky]

Dostałem ostatnio broszurę zamówioną czas temu na amazonie, Fischer vs Spassky, The World Chess Championship Match 1972, które to mistrzostwa odbyły się w Reykjawicku. Adnotacje serbskiego arcymistrza Svetozara Gligoricia.

Relacja obejmuje 21 meczy.

-----

Dialog miedzy Bobbym Fischerem a arcymistrzem Vlastimilem Hortem podczas turnieju w Siegen w roku 1970.

Hort po 44 posunieciu proponuje :

" Nie wiem kto ma lepszą pozycję, Bobby, ale proponuję remis "

" Ja też nie wiem kto ma lepszą pozycję , ale mam przewagę pionka " odpowiedział Fischer, odmawiając .

Bobby wygrał tę partię po 92 posunięciach.

( za Andrew Soltis " Bobby Fischer Warszawa 2004 Wydawnictwo RM s. 14)