Tadeusz Kościuszko - ocena

[4313_1481369817]

Ciekawostka-gdy Kościuszko bił się za wolność Stanów Zjednoczonych, wsławił się tam obroną West Point, miejsca w którym później założono słynną szkołę wojskową.Ale, co zabawniejsze, że właśnie podczas walk toczonych tam Kościuszko założył sobie mały ogródek, który uprawiał. Nie jestem do końca pewien, ale dziś w tym miejscu stoi pomnik czy też obeliks upamiętniający Kościuszkę.

[NRohirrim]

Większym byłby bohaterem, gdyby został w więzieniu.

Niby czemu byłby większym bohaterem? Zupełnie nie rozumiem o co Tobie chodzi.

To nie nazywajmy go patriotą. Zaczynamy pomału dyskusję ideologiczną- myślę, że nie ma sensu jej kontynuować. Moje zdanie na temat Kościuszki znasz, ja Twoje też. Raczej nikt z Nas nie przekona się do zdania drugiej osoby.

Dlaczego nie nazywajmy gho patriotą? Bo Ty tak chcesz? Dobre sobie hehe. Może byś wyjaśniła swoje niecne stanowisko, zamiast się zasłaniać, że nie ma sensu kontynuować dyskusji? Jest sens, skoro pozwalasz sobie na rzucanie takich potwarzy wobec Kościuszki!

Tadeusz Kościuszko był jednym z największych polskich patriotów.

Edytowane 29 Maj 2009 przez NRohirrim

[Tofik]

Co sądzicie o opiniach jakoby Kościuszko mógł pod Maciejowice wziąć co najmniej dwa razy więcej wojska niż wziął faktycznie (a więc liczba Polaków byłaby podobna do liczby Rosjan)?

[harry]

Czy dwa razy więcej, to trudno powiedzieć, ruszenie garnizonu Warszawy z Prusakami nad Bzurą i Narwią było by ryzykowne, ale z Ponińskim mógł się połączyć wcześniej, jak tylko postanowił pobić Fersena. Czy zmieniło by to przebieg bitwy ? Trudno rozsądzić, nie zawsze wygrywa się ilością. Pod Maciejowicami być może, bitwa była obronna w dobrze wybranym terenie.

Swoją srogą, zastawiał się ktoś, czemu Kościuszko zawsze staczał bitwy obronne, nawet jak rozpoczynał działania zaczepne ?

[harry]

Był jednym z najzdolniejszych inżynierów wojskowych.Cały jego kunszt można zauważyć w Stanach Zjednoczonych(Bitwa po Saratogą -budowa twierdzy West Point- Fort Ticonderoga).

Tak z ciekawości przyjrzałem się dokonaniom Kościuszki w US. Zachwytu nie wzbudzają.

Fort Titongeroga - stary francuski fort zbudowany aby blokować drogę wodną od południa, był zimą 1776/1777 przebudowywany, tak aby odeprzeć ewentualny atak od strony Kanady. Kiedy Kościuszko, na wniosek Gatesa, przybył do fortu, natychmiast popadł w konflikt z odpowiedzialnym za przebudowę fortyfikacji Baldwinem. Powód? Baldwin rył zimą w zmarzniętej ziemi i wykłócał się z kongresem o pieniądze, a przybyły Kościuszko nie tylko skrytykował zastosowany przez niego narys wałów (spór czysto akademicki) ale również postulował rozbudowę fortyfikacji, podczas gdy już już były nad miarę rozciągnięte (!) i wymagały garnizonu ok. 10 000 ludzi, podczas gdy w najlepszych miesiącach nie było tam ponad 5 000 żołnierzy. Jak wiadomo fort Titongeroga został oddany prawie bez walki, a sam Kościuszko nie wykonał tam żadnych prac!

Bitwa pod Saratogą - uważa się powszechnie, że ufortyfikowanie Bemis Hights, przyczyniło się znacznie do zwycięstwa pod Saratogą. Fakt, wykonane pod kierunkiem Kościuszki fortyfikacje, uniemożliwiły Burgoyne posuwanie się wzdłuż rzeki Hudson i zmusiły do zaatakowania Armii Północnej. Jednak same fortyfikacje nie były atakowane, trudno więc tu mówić o jakimś specjalnym kunszcie inżynierskim. Na puls Kościuszce można przyznać, że zamiast ciaśninę zastawić w sposób klasyczny baterią dział (tak jak to zrobili Hiszpanie pod Somossierą), to działa zostały ustawione na dość trudnych do ataku (szturmu) wzgórzach, z zachowaniem ciągłości ognia nad przesmykiem. Inteligentne ale nie genialne.

Fort 69 - mała wioska w Karolinie, ufortyfikowana przez Brytyjczyków w 1780. W 1781 oblegana przez Greena. Atak inżynierski skierowany był na tzw. Fort Gwiażdzisty. Początek, dodajmy od razu niefortunny, należał do Kościuszki: jeden z "najzdolniejszych inżynierów wojskowych" otworzył pierwszą równoległą o kilkadziesiąt metrów za blisko fortu (!) w efekcie robotnicy i żołnierze w transzei zostali wystrzelani przez obrońców. Prace oblężnicze, trzeba było rozpocząć od nowa, ale już bez pomocy Kościuszki. Trudno to nazwać inaczej jak kompromitacją!

Czyżby Kościuszko kiepskim inżynierem był ?

[Roman Różyński]

Swoją srogą, zastawiał się ktoś, czemu Kościuszko zawsze staczał bitwy obronne, nawet jak rozpoczynał działania zaczepne ?

Bo nie potrafił inaczej.

W każdym razie z lepszym dowódcą powstanie dało się wygrać, niestety Kościuszko po każdym sukcesie dzielił wojsko na drobne żeby wszystko bronić, mimo że Poniatowski już w 1792 roku pisał w liście do niego:

"kto broni wszystkiego, nie broni niczego".

Niestety Kościuszko był zbyt tępy aby to zrozumieć.

W dodatku chyba nie znał dokonań staropolskiej sztuki wojennej skoro trzymał się popularnych za jego czasów metod rozczłonkowywania wojska.

[montezuma1985]

Bo nie potrafił inaczej.

W każdym razie z lepszym dowódcą powstanie dało się wygrać, niestety Kościuszko po każdym sukcesie dzielił wojsko na drobne żeby wszystko bronić, mimo że Poniatowski już w 1792 roku pisał w liście do niego:

"kto broni wszystkiego, nie broni niczego".

Niestety Kościuszko był zbyt tępy aby to zrozumieć.

W dodatku chyba nie znał dokonań staropolskiej sztuki wojennej skoro trzymał się popularnych za jego czasów metod rozczłonkowywania wojska.

To możesz wskazać takiego dowódcę? Bo ja nie! Powstanie to nie tylko pola bitewne ale wszystko co wiązało się z działalnością RZT i RNN

[Roman Różyński]

To możesz wskazać takiego dowódcę?

Józef Poniatowski powinien sobie poradzić.

W każdym razie koncentyracja polska przed atakiem Rosjan w 1792 była przeprowadzona na jego rozkaz.

Można więc podejrzewać że nie robiłby takich dziwnych ruchów jak podział wojska przed Szczekocinami czy po odparciu Prusaków od Warszawy.

[montezuma1985]

Józef Poniatowski powinien sobie poradzić.

W każdym razie koncentyracja polska przed atakiem Rosjan w 1792 była przeprowadzona na jego rozkaz.

Można więc podejrzewać że nie robiłby takich dziwnych ruchów jak podział wojska przed Szczekocinami czy po odparciu Prusaków od Warszawy.

Odważna teoria bo Poniatowskiemu też można trochę zarzucić w jego wojskowej karierze.

Zgodzę się, że Kościuszko popełnił wiele błędów militarnych i politycznych w insurekcji 1794 roku ale lepszy dowódca- niech nawet będzie na kolegi, że Poniatowski-nie dałby zwycięstwa powstaniu, co najwyżej upadek insurekcji zostałby odwleczony w czasie...

Edytowane 30 Sierpień 2010 przez montezuma1985

[Roman Różyński]

co najwyżej upadek insurekcji zostałby odwleczony w czasie...

wziąwszy pod uwagę nieudolność dowódców powstania na Litwie prawdopodobnie masz rację.

[harry]

Bo nie potrafił inaczej.

Genialne! A mógłbym prosić o bardziej rozbudowane zdanie, z elementami uzasadnienia ? Bo mi się wydaje że potrafił.

W każdym razie z lepszym dowódcą powstanie dało się wygrać, niestety Kościuszko po każdym sukcesie dzielił wojsko na drobne żeby wszystko bronić, mimo że Poniatowski już w 1792 roku pisał w liście do niego:

"kto broni wszystkiego, nie broni niczego".

A po których to sukcesach Insurekcji, Kościuszko dzielił "wojsko na drobne"? Po Racławicach, kiedy skoncentrował wszystkie możliwe jednostki w obozie pod Połańcem ?

Niestety Kościuszko był zbyt tępy aby to zrozumieć. W dodatku chyba nie znał dokonań staropolskiej sztuki wojennej skoro trzymał się popularnych za jego czasów metod rozczłonkowywania wojska.

Nie był zbyt tępy aby studiować w Akademii Rycerskiej czy przerobić dwuletni kurs Ecole de Genie. Taktyki uczył się od Oelsnitza, który wprowadzał nowatorskie poglądy Folarda. Folard postulował "rozczłonkowanie" wojska? Czy może takie poglądy znalazły się w innych ówczesnych pracach z zakresu sztuki wojennej, może u Tielkiego, Guiberta, Fryderyka Wielkiego czy Maurycego Saskiego ?

[Roman Różyński]

A po których to sukcesach Insurekcji, Kościuszko dzielił "wojsko na drobne"? Po Racławicach, kiedy skoncentrował wszystkie możliwe jednostki w obozie pod Połańcem ?

Po odblokowaniu Połańca i połączeniu z Grocholskim.

Kościuszko posłał wtenczas idącego z Warszawy Haumana i Wedelstedta na Lubelszczyznę zamiast dołączyć do sił własnych, zostawił za dużą załogę w Krakowie i w efekcie był dużo słabszy pod Szczekocinami.

Zamiast jednego remisu bądź zwycięstwa nastąpiły 2 klęski.

Tymczasem o wrogich działaniach Prusaków wiedział.

Następny podział po odstąpieniu wroga od Warszawy kiedy to Kościuszko zrobić coś konkretnego silną armią jaka broniła Warszawy zaczął wysyłać wzmocnienia na wszystkie strony.

Zresztą pod Racławicami też się nie popisał.

Mając blisko 2-krotną przewagę w liczbie samych żołnierzy bawił się w strzelaninę zamiast po nierozsądnym podejściu Rosjan od razu zmontować ataki z jakimi czekał do ostaniej chwili.

To samo zrobił pod Maciejowicami na lewym skrzydle z fatalnym skutkiem.

Można i trzeba go też zganić za nieściganie Denisowa po Racławicach.

Nie był zbyt tępy aby studiować w Akademii Rycerskiej czy przerobić dwuletni kurs Ecole de Genie. Taktyki uczył się od Oelsnitza, który wprowadzał nowatorskie poglądy Folarda.

Nie wiem czego się uczył, ale skutek był mizerny więc nie mógł być szczególnie bystry.

Edytowane 31 Sierpień 2010 przez Roman Różyński

[secesjonista]

Jaki dał przykład? A jak spostrzegali go towarzysze broni, którzy mu ufali i gotowi byli oddać, na jego rozkaz życie. Mogli nie wiedzieć o pieniądzach danych przez cara, ale domysły i nieufność na zawsze zostały zasiane w sercach i głowie "maluczkich".

Tadeusz Kościuszko jest jedną z moich ulubionych postaci historycznych, nawet mogę mu wybaczyć pociąg do trunków (wszak to Polak), do upadku Insurekcji stanę murem za Naczelnikiem, ale jego postępowanie po upadku powstania...

Myślę, że Tadeusz Kościuszko domyślał się, że stracił zaufanie narodu, co było skutkiem odmowy cesarzowi Francji, na jego propozycję wspólnej walki.

Ale to jest moje zdanie.

A to ciężko by było uzasadnić.

Nie wiem jak z narodem, ale dla wielu dawnych współtowarzyszy wciąż pozostawał Naczelnikiem, a jak wcześniej był symbolem insurekcji, to potem stał się symbolem rezurekcji narodowej, jak to ujął Aszkenazy.

Kiedy pojawił się w lipcu 1798 r. w szeregach legionów wzbudził entuzjazm, zaś Dąbrowski jasno wyraził swą postawę postanawiając zdać mu raport:

"Oświadcza Ci, obywatelu że jako Polak i żołnierz uznaję w osobie Twej Naczelnika mego i Wodza. jako generał komenderujący legionami polskimi (...) składam komendę tychże legionów w ręce Twoje (...) Posyłam Ci, Najwyższy Naczelniku, raport powinny...".

/Sz. Aszkenazy "Napoleon a Polska" III, Warszawa-Kraków 1919, s. 34, 35 i 39/

Pomimo, że się aktywnie nie zaangażował w tworzenie nowych formacji, to przecież nie z powodu nieufności względem niego, wraz Kniaziewiczem układał listy oficerów powstającej legii naddunajskiej.

(...)

Zresztą pod Racławicami też się nie popisał.

Mając blisko 2-krotną przewagę w liczbie samych żołnierzy bawił się w strzelaninę zamiast po nierozsądnym podejściu Rosjan (...)

A czy ten szacunek sił uwzględnia detaszowanie szwadronu Suchodolskiego, oddziału podporucznika Jezierskiego i nieznanej liczby pod porucznikiem Manasterskim pod Będzin, co (prawdopodobnie) osłabiło liczebnie brygadę Mangeta.

[Roman Różyński]

A czy ten szacunek sił uwzględnia detaszowanie szwadronu Suchodolskiego, oddziału podporucznika Jezierskiego i nieznanej liczby pod porucznikiem Manasterskim pod Będzin, co (prawdopodobnie) osłabiło liczebnie brygadę Mangeta.

Tak, stąd to "blisko" przy dwókrotnej przewadze.

Z drugiej strony właściwie nie widziałem podstaw do szacowania sił rosyjskich w opracowaniach które miałem w ręku.

Podają 2800 czy 3000 ale bez wyjaśnienia.

[harry]

Pomimo, że się aktywnie nie zaangażował w tworzenie nowych formacji, to przecież nie z powodu nieufności względem niego, wraz Kniaziewiczem układał listy oficerów powstającej legii naddunajskiej.

Gdzie pilnował aby korpus oficerski był odpowiednio "republikański".

A czy ten szacunek sił uwzględnia detaszowanie szwadronu Suchodolskiego, oddziału podporucznika Jezierskiego i nieznanej liczby pod porucznikiem Manasterskim pod Będzin, co (prawdopodobnie) osłabiło liczebnie brygadę Mangeta.

Kościuszko miał zdecydowaną przewagę tylko w kawalerii i była to przewaga pozorna. Teren nie nadawał się do szarż ani głębokich obejść a Kawaleria Narodowa, która stanowiła wiekszość sił polskich była kiepskiej jakości. Detaszowanie części, większej czy mniejszej, nie miało większego znaczenia. 2 Małopolska BKN, którą dowodził Manget zasłynęła z tego, że zwiała do Krakowa po pierwszych wystrzałach ("za co potem w kozie siedzieli"), potem ten sam numer wycięli pod Maciejowicami, a sam Manget zdezerterował już w czerwcu. W piechocie było prawie fifty-fifty : Tormasow 3 bataliony piechoty ( w tym grenadierski Tomisowa), Denisow 3 bataliony, Kościuszko 5,5 batalionu + kosynierzy, z tym że znowu, jakość zdecydowanie było po stronie Rosjan.