Książka, którą właśnie czytam to...

[maxgall]

Właśnie zacząłem czytać, z niecierpliwością oczekiwany (przeze mnie) "Orynin 28 IX 1618" Pawła Nowatkiewicza.

I już na początku "perełka", (wszystkie cytaty dotyczą jazdy kozackiej):

"[...]Posiadała lżejsze uzbrojenie, bądź go w ogóle nie miała[...]"

Może by tak Infort editions zatrudnił redaktora?

"[...]Jednak podstawowym sposobem walki było przełamujące uderzenie czołowe[...]"

i może recenzenta, który posiada choć trochę wiedzy o wojskowości z epoki ...

Edytowane 14 Kwiecień 2009 przez maxgall

[Kadrinazi]

I już na początku "perełka", (wszystkie cytaty dotyczą jazdy kozackiej):

"[...]Posiadała lżejsze uzbrojenie, bądź go w ogóle nie miała[...]"

Czy chodzi tutaj o uzbrojenie ochronne?

[maxgall]

Czy chodzi tutaj o uzbrojenie ochronne?

Najprawdopodobniej tak.

Tak samo jak w drugim przypadku chodzi najprawdopodobniej o husarię.

pozdr

[Kadrinazi]

'The battle for the Ukraine. The Red Army's Korsun'-Schevchenkovskii Offensive 1944' - opracowanie Radzieckiego Sztabu Generalnego w tłumaczeniu D.M. Glantza i H.S. Orensteina. Książka w moich rękach dosyć przypadkowa - kupiłem i wysyłam dla kumpla w Polsce - ale poki mam to sobie czytam Rosyjski punkt widzenia na jedną z mniej znanych, acz bardzo interesujących, bitew frontu wschodniego. Bardzo interesująca lektura, niestety mapki diabelnie nieczytelne...

[lukass]

"Książę" - Niccolo Machiavelli, poza tym drugi raz przechodzę przez "Europę" - Davisa.

Tak nawiasem czy ktoś mógłby mi polecić jakąś dobrą książkę o wczesnym średniowieczu lub upadku Cesarstwa Zachodniego ?

[Tofik]

Maleczyński przeczytany - uważam, że wojna 1109 została trochę skrótowo potraktowana, ale myślę, że autor potwierdził to, że był jednym z największych speców życia i rządów Bolesława III. Trudno znaleźć jakiś element zbyt krótko napisany, oprócz wspomnianej wojny (pod względem działań wojennych, bo Maleczyński pozwolił sobie na dość długą dygresję w sprawie układu pokojowego kończącego tą wojnę).

Chciałem się brać za Wielką Wojnę... Kuczyńskiego, ale ostatecznie zdecydowałem, że niezbyt mam czas i chęci na taką cegłę i zostawiłem ją na potem, więc wziąłem coś lżejszego - tenże, Bitwa pod Grunwaldem.

[Szarak]

Jestem w połowie "Kniazia Jaremy" Jana Widackiego.

Niedawno skończyłem "Buńczuk i koncerz" Janusza Pajewskiego, książka średnia, zdarzają się rozdziały całkiem dobre i wręcz tragiczne, jak trzy ostatnie, głównie ten traktujący o odsieczy wiedeńskiej, w jednym zdaniu autor potrafił napisać i jak historyk opisujący dzieje przeszłe i jak dziennikarz komentujący mecz na żywo

[Kadrinazi]

Takie dostałem ostatnio przyjemności że aż sam nie wiem za co się zabrać

- Tersmeden Lars, Organizacja jednostek szwedzkich i taktyka walki w XVII-tym wieku [w:] Studia i Materiały do Historii Wojskowości, tom XXI, Warszawa 1978 - już pochłonięte

- Wisner Henryk, Wojsko litewskie I połowy XVII wieku [w:] Studia i Materiały do Historii Wojskowości, tom XXI, Warszawa 1978 - mam najbardziej mnie interesujące fragmenty, zwłaszcza interesuje mnie okres 1621-22

- Wisner Henryk, Kampania inflancka Krzysztofa Radziwiłła w latach 1617-1618 [w:] Zapiski Historyczne nr 1, Warszawa 1970 - wspaniała sprawa!

- a na deser listy 95-112 z zestawien Juliusa Mankella, czyli armia szwedzka w Prusach w okresie lipiec 1627-zima 1629

[Tofik]

Obydwie prace skończone.

1. Grudziński - fajne, dla mnie dobrze, że autor nie pominął opisu panowania Bolesława Śmiałego jak i sprostowania paru klasycznych błędów dotyczących oceny jego panowania. Przeprowadził gruntowną analizę tekstów Galla i Kadłubka, jak i własną prawdopodobną wersję wydarzeń (dość przekonująco). Nie pominął kwestii tego, jakie wrażenie na potomnych wywołała sprawa św. Stanisława. Nie jest za rozwiązaniami skrajnymi, nie odrzuca, ani Galla (co robili często księża-historycy), ani Kadłubka (co zrobił np. Tadeusz Wojciechowski). Szeroka bibliografia do tego.

2. Kuczyński - tu już jest mniej dobrze, autor rzecz jasna nie pominął swoich za bardzo projagiellońskich (antywitoldowskich) opinii, nadal pisze o wilczych dołach, czy wczesnym przybyciu zakonu pod Grunwald. Sama praca wygląda jak skrócona Wielka Wojna. Cenne są mapy (jednak, nie zawsze - na jednej z nich Kuczyński wyznaczył, niepopartą niczym, a tylko własnym widzimisię, granicę "projektowanego państwa zakonu"). Dyskusyjne jest też pogląd, że słynny atak dowodzony osobiście przez wielkiego mistrza składał się z wypoczętych chorągwi krzyżackich. Profesor popełnił też błędy w kwestii uzbrojenia - nie chodzi już o to, że wielokrotnie powtarza wyższość Krzyżaków nad armią Jagiełły, ale o jego zdaniu na temat uzbrojenia piechoty XV - wiecznej (a sam udział piechoty pod Grunwaldem też jest dyskusyjny...). Mianowicie, na s. 118 przedstawia zdjęcia toporów, jakichś prymitywnych włóczni i dzid i tytułuje to "Broń piechoty z XV w." - ok, ciężko się tutaj do czegoś przyczepić. Ale już na s. 122 przedstawia zdjęcia buzdyganów, maczug, a nawet morgenszternów! Co gorsza, tytułuje je "Broń piechoty chłopskiej [!!!!!!] z XV w.". Pomijając sam fakt, że chłopi prędzej by używali broni przedstawionych na s. 118 (i to należało podpisać "bronią chłopską") to takie morgenszterny nie były u nas zbyt rozpowszechnione (no chyba, że Kuczyńskiemu chodziło o używanie chłopów przez Krzyżaków, ale i tak taką broń ze sobą prędzej przywieźliby ze sobą goście zakonu), a co najważniejsze - używanie takiej broni przez piechotę było mocno nieporęczne, ze względu na ścisk w szyku.

Aktualnie, absolutne cudeńka:

A. F. Grabski, Bolesław Chrobry - praca stara (45 - letnia), ale jednak mająca dużo więcej aktualności i krytycyzmu niż np. Zakrzewski.

W. Polak, O Kreml i Smoleńszczyznę. Polityka Rzeczypospolitej wobec Moskwy w latach 1607-1612 - tłumaczyć nie trzeba. Ponad 400 stron dokładnych informacji o polityce RON wobec Moskali w najgorętszym okresie awantury moskiewskiej, z ogromną bibliografią i tak dalej...

[bavarsky]

Moje obecne książki na „warsztacie”:

1. R. Bielecki, A. Tyszka, Dał nam przykład Bonaparte, Wspomnienia i relacje żołnierzy polskich 1796-1815, tom. 2, Wydawnictwo Literackie Kraków, 1984

2. K. Górski, Historia Artyleryi Polskiej, Jazdy i Piechoty, w trzech tomach zawarta, wszystkie reprinty Wydawnictwa Kurpisz

3. J. Pachoński, Generał Jan Henryk Dąbrowski, MON, Warszawa 1981

Pozdr.

[Inga]

"Tajemnice Kopernika" Jeana Pierre'a Lumineta. Ciekawa rzecz.

[redbaron]

A ja wreszcie skończyłem poprzednią książkę i zabrałem się za moją ulubioną lekturę, czyli wspomnienia generałów z I wojny światowej. Aktualnie:

Moser Otto von, Feldzugsaufzeichnungen 1914 - 1918 als Brigade-, Divisionskommandeur und als kommandierender General, wyd. 3, Stuttgart 1928.

Po pierwszych 25 stronach mogę powiedzieć, że czyta się go jfajnie. Zaczynał jako generał brygady, więc pewne mniejsze potyczki opisywał ze szczegółami, jakich brakuje we wspomnieniach dowódów wyższych szczebli (choć Einem był niezły i pod tym względem). Zobaczymy, co będzie dalej

[Kadrinazi]

Uporałem się z ostatnią wspaniała porcją lektury, by utrzymać się 'w klimatach' mojego ulubionego konfliktu zbrojnego z XVII wieku studiuję właśnie Pamiętniki o Koniecpolskich : przyczynek do dziejów polskich XVII wieku - bardzo interesujące są zwłaszcza listy hetmana Koniecpolskiego. Porownuję cytowane przez niego zeznania jeńcow szwedzkich z rzeczywistymi danymi o siłach Gucia - ale zabawa

[bavarsky]

Skończyłem czytać Pachońskiego biografię Dąbrowskiego, a obecnie wiozłem się na poważnie za Napoleon's Finest: Marshal Louis Davout and His 3rd Corps, Combat Journal of Operations, 1805 – 1807, Berkeley: Military History Press, 2003. Pozycja liczy sobie 256 stron.

Pozdr.

[Kadrinazi]

Davout to chyba ulubiony marszałek autorow anglojęzycznych - chociaż w sumie nie ma się co dziwić