Książka, którą właśnie czytam to...

[Gnome]

Dzięki uprzejmości FSO czytam sobie właśnie Wojnę o Spisz. Spisz w polityce polskiej w okresie międzywojennym w kontekście czesko-słowacko-polskich relacji (w wolnym tłumaczeniu) Milicy Majerikowej.

[bavarsky]

Dzięki uprzejmości Roberta Goetza czytam sobie jego książkę:

1805: Austerlitz - Napoleon and the Destruction of the Third Coalition.

Jak dotąd najlepsza pozycja jaką czytałem na temat tej batalii (no może poza francuskojęzyczną pracą Sokołowa).

Bardzo dużo źródeł rosyjskich i francuskich (historie regimentów, opracowania, wspomnienia).

Pozdr.

Marcin

[Andrzej80]

ostatnio odkurzam artykuły poświęcone powstaniu listopadowym. Ja mogę polecić książkę p. Warmińskiego Losy jeńców rosyjskich w powstaniu listopadowym,Lublin 2006

[Gnome]

A ja przeczytałem Inkwizycję Grzegorza Rysia.

Tak króciutka książeczka, raptem 111 stron. Można rzec, że to przystawka to jakichś poważniejszych publikacji na temat Świętego Oficjum, trzeba poszerzać horyzonty .

A teraz czytam sobie znów Historię XX wieku Cynarskiego i Mościckiego, tyle tylko, że teraz to pierwsze wydanie z 1934 r. (może ktoś zainteresowany wydaniem drugim z 1936 r., bo jak co gotów jestem sprzedać). Lektura jest pokłosiem zakupu całej serii Historji Świata.

Co jak co ale przedwojenne książki z tymi kolorowymi wklejkami mają swój urok.

[Tofik]

Książka Borasa ma czasem momenty słabości. Np. opis najazdu tatarskiego 1241 jest dość ogólnikowy, niebezbłędny (np. autor pisze, że pod Legnicą wśród wojsk Mongołów znajdował się Batu-chan) podobnie jak w przypadku opisu elekcji w 1587 r. (pisanie o jakimś antyzygmuntowskim sprzysiężeniu w Krakowie - jeśli mowa o stronnikach Maksymiliana, to dość pokrętne myślenie). Ale się czepiam. Faktem pozostaje to, że generalnie Zygmunt Boras napisał dobrą książkę (choć bardziej podoba mi się "Gustaw Eryksson Waza"), którą warto mieć choćby dla świetnych biogramów Piastów raczej nieznanych szerszym kręgom czytelników jak np. Jan II opolski, Mikołaj II opolski, Kazimierz II cieszyński, Jerzy II brzeski, Henryk XI. Duża bibliografia (choć to same opracowania). Naprawdę warte polecenia.

S. M. Kuczyński, "Spór o Grunwald"

[widiowy7]

"Wgryzam" się teraz w "maszerują Chłopskie Bataliony" Autor Stefan Rodak "Rola".Autorowi zabrakło chyba pióra, a i teren akcji, Obwód puławski BCH, nie sprzyjał spektakularnym akcjom.

[Albinos]

Aktualnie na tapecie:

Bielecki R., W zasięgu PAST-y, Warszawa 1994, ss. 567 [zdecydowanie jedna z najlepszych pozycji nt. Powstania, jakie dane było mi czytać, a było tego już trochę];

Vogler H., Romanse literatury, Kraków 1965, ss. 187 [zbiór krótkich esejów nt. roli romansów w literaturze polskiej i światowej, wszystko napisane z odpowiednią dozą humoru].

[kalki]

No to może i ja się pochwalę literaturą którą mam przyjemność obecnie czytać:

Tadeusz Manteuffe,l Historia Powszechna. średniowiecze

Jolanta Drużyńska, Stanisław M. Jankowski, Wyklęte Życiorysy

W okresie przerwy świątęcznej literatura związana z historią Polski, IIWŚ i PRL- w styczniu mam przyjemność brać udział w olimpiadzie z historii Polski

[Tofik]

"Spór" po "Wielkiej Wojnie" jest najbardziej interesującą, najwięcej wnoszącą do zagadnienia Grunwaldu, książką Kuczyńskiego. W szczególności na uwagę zasługują polemiki S. M. Kuczyńskiego z Bronisławem Ceterą (w sprawie wpływu Wegecjusza na działania polskich i krzyżackich dowódców) i Zdzisławem Spieralskim (w kwestii genezy hetmaństwa i istnienia w Polsce urzędu starosty generalnego całego kraju). "Spór o Grunwald" stanowi ważną pozycję w badaniach nad 1410 r., autor nie tylko powtarza swoje dawne (nierzadko mylne) hipotezy, ale stara się je jeszcze bardziej uargumentować (np. sprawa umiejscowienia kaplicy na Polach Grunwaldzkich na miejscu śmierci Ulricha von Jungingena). Godne polecenia, ale... Spojrzenie profesora na bitwę jest już w niemałej ilości miejsc - zwyczajnie przestarzałe.

J. M. Gruzla, "Udział książąt śląskich w rejzach krzyżackich na Litwę w XIV wieku"; O. Balzer, "Genealogia Piastów"; "Kronika konfliktu Władysława króla polskiego z Krzyżakami w roku pańskim 1410", przekł. J. Dankowa, A. Nadolski

[Tofik]

Ciężko oceniać Kronikę Konfliktu pod względem stylu, to ledwie 12 stron w pdf ale czytało się całkiem miło. Dotyczy wydarzeń 24 VI 1410-25 VII 1410, jest jednym z najważniejszych źródeł dotyczących Wielkiej Wojny, szkoda tylko, że jest znana jedynie w dużym skrócie...

Artykuł J. M. Gruzli ciekawy, jeżeli kogoś interesują rejzy od tej strony to jest jak najbardziej godny polecenia (dostępny w "Rocznik Elbląski", t. 18, 2002). Autor stara się też wyjaśnić przyczyny popularności rejz i ich znaczenia dla kultury rycerskiej.

Do "Genealogii" dorzucam J. W. Dyskanta, "Zatoka Świeża 1463"

[ania02101]

Wielka historia świata t. 1

Starożytność- Wolskiego

Kobiety Hitlera - Schakee'a

Edytowane 24 Grudzień 2009 przez ania02101

[Tofik]

Obok Balzera - M. Biskup, K. Górski, "Kazimierz Jagiellończyk"

[kalki]

M. Biskup, K. Górski, "Kazimierz Jagiellończyk"

Miałem przyjemność ostatnio czytać, jak dla mnie super pozycja. Po przeczytaniu podziel się spostrzeżeniami [co zawsze robisz i pomagasz mi wybierać wartościowe pozycje ]

Obecnie biorę się za:

Józef Piłsudski w opiniach polityków i wojskowych, Eugeniusz Kozłowski.

[Tofik]

Podzielam zdanie kalkiego. W zasadzie nie jest to biografia Kazimierza IV, a raczej przedstawienie pewnych wycinków jego rządów: młodości i rządów na Litwie (K. Górski), pomorsko-polskich stosunków gospodarczych (M. Biskup), rządów wewnętrznych w Koronie (K. Górski), sytuacji międzynarodowej w II poł. XV w. (M. Biskup, K. Górski), pewnym elementom polskiej wojskowości w wojnie 13-letniej (M. Biskup), dyplomacji w czasach rządów tego króla (do roku 1466: M. Biskup; dalej K. Górski), kwestii "landshuckiego wesela" (M. Biskup), sporu między władcą a Uniwersytetem Jagiellońskim (K. Górski), pielgrzymkom Kazimierza na Jasną Górę (K. Górski) i dzieła Jana Długosza (M. Biskup). Aż 8 spośród tych artykułów było wcześniej publikowane, więc jest to w zasadzie zbiór cząstek twórczości obydwu wybitnych historyków. Nawet nie są zbyt trudni w czytaniu. Jedyne co mi się nie podobało to zdanie M. Biskupa (s. 210): "Dopiero w latach 1462-1463 państwo polskie odniosło pierwsze sukcesy militarne (bitwa pod Świecinem i na Zalewie Wiślanym) na skutek wyłącznego użycia wojsk zaciężnych pod dowództwem Piotra Dunina". Wygląda to na pewien skrót myślowy, ale przecież Dunin nie dowodził pruską/polską flotą w Zatoce.

E. Długopolski, "Władysław Łokietek na tle swoich czasów"

[Gnome]

A ja właśnie kończyłem czytać Sacrum i rewolucja. Socjaliści polscy wobec praktyk i symboli religijnych (1870-1918).

Ciekawa i pouczająca lektura.

A jako, że chciałem sobie odpocząć od lektur naukowych postanowiłem odkurzyć Quo Vadis.