Czy Persowie mogli pokonać Aleksandra Wielkiego?

[Jarpen Zigrin]

Czy Persowie byli wstanie w jakiś sposób oprzeć się potędzie Aleksandra Wielkiego?

[Tofik]

Oczywiście - Memnon z powodzeniem bronił się w Halikarnasie, wystarczyło go posłuchać, Aleks nie wytrzymałby w takich warunkach i by się wycofał.

[Jarpen Zigrin]

Czy Persowie byli wstanie oprzeć się potędze Aleksandra Wielkiego i albo doprowadzić do remisu i zachowania statusu quo albo po prostu pokonać Aleksandra Wielkiego?

[nazaa]

Pewnie mogli, cóż z tego jednak, skoro popełnili szereg błędów. Mogli tak jak to im sugerował Memnon wpuścić Aleksandra do kraju i potem odciąć mu drogę powrotu, mogli za jego radą jeszcze przenieść wojnę do Grecji by skłonić polis do zmiany frontu lub kapitulacji, ale satrapowie nie chcieli słuchać jego rad i wyszli na tym jak wyszli. Pod Granikiem Persowie popełnili taktyczną głupotę - na stromym brzegu ustawili najpierw jazdę, która nijak nie mogła w takich warunkach rozwinąć skrzydeł, a za nią dopiero piechotę. Pod Issos mieli szansę wygrać, ale Dariusz dał nogę i położył morale swej armii, która ruszyła za nim przez co odwrót zamienił się w rzeź.

[sargon]

Pod Granikiem zachowanie Persów było w istocie tak glupie, ze aż nie chce mi się wierzyć, zę tak postąpili - dlatego jestem przekonany do hipotezy Greena o dwóch bitwach nad Granikiem.

Pod Issos mieli tez szansę wygrać gdyby Dariusz, po tym, jak wykiwał Aleksandra dostając się na jego tyły raczył poczekać w przestrzonnym miejscu, a nie pchał się w wąskie

[GodEatGod]

Czy Persowie byli wstanie oprzeć się potędze Aleksandra Wielkiego i albo doprowadzić do remisu i zachowania statusu quo albo po prostu pokonać Aleksandra Wielkiego?

Biorąc pod uwagę ich siłę militarną i znikome zjednoczenie kraju - nie byli w stanie.

[sargon]

A co było nie tak z tą siłą militarną i zjednoczeniem kraju?

[Mateusz 007]

Aleksander Macedoński był doskonałym przywudcą, działającym szybko, potrafiącym zmobilizować żołnierzy, jego wyprawa na Persje została zaplanowana jako zemsta za wielki najazd Persów na Grecje w 480/479r.p.n.e Myśle że istotnymi błedami Persów było pozwolenie Aleksandrowi na przkroczenie Hellespontu ,natomiast drugim jakże ważnym błedem była przegrana nad Granikiem w 334pne pierwszej z trzech decydujacych bitew. Aleksander był doskonałym organizatorem i to był jego atut.

[Narya]

Biorąc pod uwagę ich siłę militarną i znikome zjednoczenie kraju - nie byli w stanie.

Akurat mieszkańcy imperium perskiego nie mieli nic do panowania Persów nad nimi. Wystarczy przyjrzeć się Żydom, którzy otrzymawszy sporą autonomię, byli wiernymi poddanymi królów perskich i walczyli u ich boku z Aleksandrem Wielkim do końca. Dopiero za rządów grecko-macedońskich zaczęli się burzyć.

Pewnie chodziło Ci o Egipt, z którym Persowie mieli sporo problemów lojalnościowych.. Ptolomeusze zresztą na początku mieli to samo.

[fipos21]

Memnon miał jakieś szanse ale Dariusz już nie po prostu bał się walczyć z Aleksandrem .

[Papież]

Zawsze można było wywołać powstanie na dalekich tyłach armii Aleksandra i wtedy pokonać odciętą od zaopatrzenia armię Macedońską.

[Furiusz]

Jasne bo każdego da się pokonać, trzeba tylko czasu a Aleksander nie dał tego swoim wrogom.

Robiąc powstanie na tyłach niewiele się zyskuje bo własne państwo pada

Aleksander dowodził w wielu bitwach z przeciwnikami o różnym typie uzbrojenia i sposobie walki. Potrafił tak dowodzić, że nawet w niesprzyjających warunkach był w stanie gromić wrogów. Żeby pokonać geniusza, trzeba by mieć geniusza w swoich szeregach.

[Hauer]

Nie dało sie go pokonać. Ten wariat miał za duzo szczęścia.

[Petro]

Dało. Wystarczy, że Klejstos nie przebiłby się do swojego wodza śpiesząc mu z pomocą i Aleksandrowi odrąbałby głowę pod Granikiem pan Spitridates. Była to kwestia minut, jak nie sekund, Aleksander popełnił wtedy ten błąd, że dał się złapać w pułapkę - popędził z konnicą na wroga zostawiając resztę swoich wojsk daleko za sobą.

Edytowane 28 Wrzesień 2009 przez Petro

[Shonen]

Zgadzam się z kilkoma wcześniejszymi wypowiedziami. Każdego można pokonać albo aby pokonać geniusza trzeba mieć więcej szczęścia niż on lub być większym geniuszem ale tak na serio.

Wielokrotnie podczas podbojów Aleksandra sytuacja na polu bitwy albo sytuacja przed bitwą była "niewesoła"

wystarczyło wtedy w odpowiedni sposób obrócić przeciwko Aleksandrowi armie sprzymierzone.

Druga sprawa to namówić do zdrady przywódców jego armii.

Oba te rozwiązania wskazują, że w czysty sposób Aleksandra nie byłoby można pokonać, tylko na placu boju. Do pokonania niezbędne wg mnie byłyby wspomniane wcześniej intrygi.