Od kiedy można mówić o komunizmie w Rosji

[Cathelineau]

W terminologii Marksa i Engelsa słowo komunizm i socjalizm to synonimy – oznaczają to samo. Stosowane są wymiennie, bez żadnego rozróżnienia między nimi.

Karol Marks w Krytyce Programu Gotajskiego z 1875 r, wprowadza natomiast rozróżnienie między niższą (wcześniejszą) a (wyższą) późniejszą fazą społeczeństwa komunistycznego. Nie zastrzegł jednak nazwy ,,komunizm” dla fazy wyższej i nie nazwał fazy niższej ,,socjalizmem”, w odróżnieniu od komunizmu.

Rozróżnienie dwóch stadiów ponownie wykorzystał Lenin w Państwie i Rewolucji (1917) i od tego czasu stało się się ono jedną z semantycznych ikon rosyjskiego komunizmu.

Lenin nie rozróżniał socjalizmu i komunizmu jako systemów społecznych.

Cel do którego zmierzał nie był komunizmem przeciwstawianym socjalizmowi.

Oficjalna nawa Związku Radzieckiego brzmi Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich pod przewodnictwem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego.

Swoich popleczników, szczerych i konsekwentnych zwolenników rewolucyjnych zasad marksizmu nazwał komunistami, zaś ich taktyczne metody ,,komunizmem”, ponieważ chciał ich odróżnić od podłych przywódców socjaldemokracji, takich jak Kautsky. Nie byli oni prawdziwymi komunistami. W taki właśnie sposób doszło do rozróżnienia socjalistów od komunistów. Dopiero w 1928 roku, program Międzynarodówki Komunistycznej, przyjęty przez szósty kongres w Moskwie, wprowadził rozróżnienie między komunizmem a socjalizmem (a nie tylko między komunistami i socjalistami). Według tej nowej doktryny w ekonomicznej historii ludzkości między historycznymi etapami kapitalizmu i komunizmu istnieje trzeci etap, a mianowicie socjalizm.

To, co Stalin nazywa ,,socjalizmem” odpowiada z grubsza koncepcji ,,wczesnej fazy komunizmu” Marksa. Stalin zastrzega użycie określenia ,, komunizm „ wyłącznie do tego etapu, który Marks nazwał ,,wyższą fazą komunizmu.

Ważne jest, aby uświadomić sobie, że semantyczna innowacja Stalina dotyczy jedynie określeń ,,komunizm” i ,,socjalizm”. Nie zmienił on znaczenia terminów ,,socjalista” i ,,komunista”. Partia bolszewicka nazywa się komunistyczną i bezwzględnie zwalcza partie socjalistyczne, które w ich oczach są społecznymi zdrajcami. Jednak oficjalna nazwa Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich pozostaje niezmieniona.

[Narya]

W terminologii Marksa i Engelsa słowo komunizm i socjalizm to synonimy – oznaczają to samo. Stosowane są wymiennie, bez żadnego rozróżnienia między nimi.

Manifest Partii Komunistycznej (1848 r.). Wyróżnienie socjalizmu naukowego, jako etapu wstępnego do komunizmu, jako alternatywy dla innych "rodzajów" socjalizmu.

Nie u Marksa. U Engelsa, gdzie czytamy, że "komunizm jest nauką o warunkach wyzwolenia proletariatu". Sprawę (Engels) wyjaśnia szerzej w dziełku "Rozwój socjalizmu od utopii do nauki". Uwagę zwracam na pojęcie dialektyki materialistycznej.

Cathelineau napisał:

Lenin nie rozróżniał socjalizmu i komunizmu jako systemów społecznych.

O, a to nowość. W którym swoim dziele Lenin nie rozróżnia obu systemów?

Cathelineau napisał:

Swoich popleczników, szczerych i konsekwentnych zwolenników rewolucyjnych zasad marksizmu nazwał komunistami, zaś ich taktyczne metody ,,komunizmem”, ponieważ chciał ich odróżnić od podłych przywódców socjaldemokracji, takich jak Kautsky.

A skąd takie informacje-rewelacje? Bo Lenin ze swoimi poplecznikami nazwali się bolszewikami na odróżnienie od mieńszewików.

Cathelineau napisał:

To, co Stalin nazywa ,,socjalizmem” odpowiada z grubsza koncepcji ,,wczesnej fazy komunizmu” Marksa. Stalin zastrzega użycie określenia ,, komunizm „ wyłącznie do tego etapu, który Marks nazwał ,,wyższą fazą komunizmu.

K. Marks, F. Engels: Manifest Partii Komunistycznej:

(...) pierwszym krokiem rewolucji robotniczej jest wydźwignięcie proletariatu w klasę panującą, wywalczenie demokracji.

Proletariat użyje swojego panowania politycznego po to, by krok za krokiem wyrwać z rąk burżuazji cały kapitał, by scentralizować wszystkie narzędzia produkcji w ręku państwa, tj. w ręku zorganizowanego jako klasa panująca proletariatu i by możliwie szybko zwiększyć masę sił wytwórczych.

Początkowo może to się oczywiście dokonać tylko za pomocą despotycznych wtargnięć w prawo własności i w burżuazyjne stosunki produkcji, a więc za pomocą zarządzeń, które ekonomicznie wydają się niedostateczne i nieuzasadnione, ale które w przebiegu ruchu przerastają same siebie i są nieuniknione jako środki przewrotu w całym sposobie produkcji.

Zarządzenia te będą oczywiście w różnych krajach odpowiednio różne.

Jednakże w krajach najdalej w rozwoju posuniętych będą mogły być na ogół powszechnie zastosowane zarządzenia1 następujące:

1. Wywłaszczenie własności ziemskiej i użycie renty gruntowej na wydatki państwowe.

2. Wysoki podatek progresywny.

3. Zniesienie prawa dziedziczenia.

4. Konfiskata własności wszystkich emigrantów i buntowników.

5. Centralizacja kredytów w rękach państwa za pomocą banku narodowego o kapitale państwowym i o wyłącznym monopolu.

6. Centralizacja środków transportu w rękach państwa.

7. Zwiększenie liczby fabryk państwowych, narzędzi produkcji, wzięcie pod uprawę i ulepszenie gruntów według jednolitego planu.

8. Jednaki przymus pracy dla wszystkich, utworzenie armii przemysłowych, zwłaszcza w rolnictwie.

9. Zespolenie rolnictwa z przemysłem, działanie w kierunku stopniowego usunięcia przeciwieństw2 pomiędzy miastem a wsią.

10. Społeczne bezpłatne wychowanie wszystkich dzieci. Zniesienie pracy fabrycznej dzieci w jej dzisiejszej postaci. Połączenie wychowania z produkcją materialną itd.

Skoro w biegu rozwoju zanikną różnice klasowe i cała produkcja zostanie skupiona w ręku zrzeszonych jednostek, władza publiczna utraci swój charakter polityczny. Władza polityczna, we właściwym tego słowa znaczeniu, jest zorganizowaną przemocą jednej klasy celem ucisku innych. Jeśli proletariat jednoczy się w walce z burżuazją siłą rzeczy w klasę, staje się poprzez rewolucję klasą panującą i, jako klasa panująca, znosi przemocą dawne stosunki produkcji, to znosi wraz z tymi stosunkami produkcji warunki istnienia przeciwieństw klasowych, klasy w ogóle i tym samym swoje własne panowanie jako klasy.

Miejsce dawnego społeczeństwa burżuazyjnego z jego klasami i przeciwieństwami klasowymi zajmuje zrzeszenie, w którym swobodny rozwój każdej jednostki jest warunkiem swobodnego rozwoju wszystkich.

Wszystko potem rozwinął Lenin po sporze z Luksemburg. Tak mi się wydaje, że ten spór Lenin-Luksemburg miał poważniejsze konsekwencje niż spór mieńszewicy-bolszewicy.

Stalin to już tylko recepcja Lenina.

Tak sądzę.

[Tomasz N]

A na moją trójcę nieświętą

1. Co to znaczy równi ?

2. Kto to będzie ustalał ?

3. Co się stanie nierównymi ?

nikt nie chce odpowiedzieć.

A można by dodać i kolejne w nawiązaniu do tekstu z książki: "od każdego według zdolności, każdemu według potrzeb, co doprowadzi do zaspokojenia wszelkich społecznie uzasadnionych materialnych, socjalnych i kulturalnych potrzeb ludzi."

4. Kto będzie ustalał które są społecznie uzasadnione ?

Edytowane 7 Sierpień 2014 przez Tomasz N

[poldas]

"od każdego według zdolności, każdemu według potrzeb,...

Ten ideał mający być kwintesencją komunizmu, nigdy w ZSRR/Rosji nie zaistniał.

Ja tam zauważyłem jedynie kapitalizm państwowy.

Próbowano tego ideała w kibucach izraelskich i hipisowskich komunach - Bez rezultatu.

Aktualnie to najbliższe niemu są niektóre państwa Unii Europejskiej.

Ale to też nieudolnie wychodzi.

[Tomasz N]

To może ja odpowiem. Oczywiście co najmniej komisja, bo inaczej w komuniźmie nie wypada. Teraz wystarczy rozpisać:

Komisja ustalająca zasadność społeczną potrzeb kulturalnych

Komisja ustalająca zasadność społeczną potrzeb społecznych

Komisja ustalająca zasadność społeczną potrzeb materialnych

Pierwsza kojarzy mi się jakoś tak z cenzurą.

Druga z policją polityczną.

a trzecia ?

I gdzie ta wolność ?

[secesjonista]

Tylko, zważając na temat:

"Mam wrażenie, że nie jesteśmy już w Kansas".

[poldas]

Czyli niby o to loto, że w Unii Europejskiej też mamy komisarzy?

A z tym Kanzas to nie rozumiem.

[secesjonista]

Nie wiem czym jest "Kanzas", ale może poldas - poza instrukcjami służb, na których niezbyt się zna, poczyta coś z klasyki?

[TyberiusClaudius]

Chciałbym poruszyć pewien temat, aczkolwiek nie wiem czy to dobre miejsce.

Chciałbym, abyśmy popatrzyli na to bez politycznych uprzedzeń.

A mianowicie: czy ZSRR można rzeczywiście nazwać państwem komunistycznym?
Może zacząć należy od tego, że komunizm postuluje, przecież, żeby całkowicie znieść państwo.  Ustrojem przejściowym do całkowitego pozbycia się państwowości  ma być socjalizm.

Patrząc więc na Związek Radziecki trudno jest mówić o komunizmie. Zważywszy, że ZSRR – w szczególności w okresie stalinizmu – było opresyjnym, zbrodniczym, totalitarnym państwem nie można go w żadnym razie nazwać komunistycznym. W ogóle państwo komunistyczne to oksymoron, a totalitarne państwo komunistyczne jest już zupełnie poza skalą absurdu.

Kolejny argument to zaprzeczanie wszelkim ideom lewicowym. W końcu głodzenie i strzelanie do robotników jakoś niezbyt pokrywa się ze sloganami i hasłami o dyktaturze proletariatu i demokracji ludowej. Tak więc trudno też nazwać Związek Radziecki socjalistycznym.

Następna sprawa: za rosyjska rewolucją optowało wielu polskich działaczy lewicowych, wielu w niej uczestniczyło, nieraz w kręgach, że tak powiem, kierowniczych. Natomiast po rewolucji, gdy powstał sowiecki moloch, wielu z nich go krytykowało. Wystarczy wspomnieć Różę :Luksemburg, którą raczej trudno podejrzewać o jakąś zdradę lewicowych ideałów.

Oczywiście nie chcę tutaj uciekać się do jakichś głupich stwierdzeń typu „Stalin był prawakiem", aczkolwiek przyjmując, że ZSRR wyrosło na podłożu lewicowym i tak należy skonstatować, że wyrósł z tego bardzo dziwny twór, który trudno zakwalifikować do czegokolwiek.

Ja nazwałbym to pseudomarksistowską hochsztaplerką ludzi, którzy po prostu chcieli się dorwać do władzy tak na prawdę nie realizując żadnej idei.

Myślę sobie, że powinniśmy odejść od nazywania XX wiecznych totalitaryzmów komunistycznymi/socjalistycznymi, bo to tak, jakbyśmy legitymowali hochsztaplerkę zbrodniarzy takich, jak Stalin czy Mao. To trochę tak, jakbyśmy powiedzieli, że jakiś znachor z internetu jest lekarzem. Z jednej strony zaszkodzilibyśmy prawdziwym lekarzom, a z drugiej dowartościowali tego hochsztaplera.

[euklides]

Najpierw to trzeba by chyba ustalić co to jest ten komunizm, albo przynajmniej spróbować to zrobić. W każdym razie Lenin chyba nigdy o sobie nie powiedział że jest komunistą a jeżeli nawet to zrobił to z przyczyn demagogicznych. Określał się jako socjaldemokrata a zatem i jego bolszewicy też pewnie nie uważali się za komunistów a za socjaldemokratów. . 

[TyberiusClaudius]

No ja myślę, że co do definicji to zbyt wielkich wątpliwości nie ma. To raczej wynika ze skrótu myślowego, który niektórzy zaczęli używać i używają po dziś dzień jako w pełni odzwierciedlający rzeczywistość.

[Tomasz N]

Ja nazwałbym to pseudomarksistowską hochsztaplerką ludzi, którzy po prostu chcieli się dorwać do władzy tak na prawdę nie realizując żadnej idei.

 

Jak rozumiem ideowi marksiści są zdolni ją zrealizować Tyberiuszu ?

[jancet]

12 godzin temu, TyberiusClaudius napisał:

A mianowicie: czy ZSRR można rzeczywiście nazwać państwem komunistycznym?

 

Zdecydowanie nie można.

 

To znaczy władze i ideolodzy ZSRR nie określały swego państwa jako "komunistycznego". Toć był to Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Komunistyczna była PARTIA, ale państwo - nie. Kiedyś, chyba w latach 70. ogłoszono, że socjalizm już w ZSRR jest, a teraz będą podążać do komunizmu.

 

Natomiast państwa - stosując tamtą terminologię - imperialistyczne stosowały określenie "komunistyczny" dla państw, znajdujących się po drugiej stronie barykady.

 

Zatem politycy amerykańscy twierdzili, że ZSRR jest państwem komunistycznym, podczas gdy politycy radzieccy twierdzili, że nie jest.

 

Rozterki Tyberiusza Claudiusza doskonale rozumiem, nawet wówczas było to trudne do pojęcia, ale doktryna to doktryna.

 

Biez wodki nie razbierosz. A z wodkoj toże.

[TyberiusClaudius]

W jakim sensie Tomaszu? Bo trochę не понимаю.
Jancecie – bardziej chciałem sprawdzić, czy mój tok rozumowania w tej materii jest poprawny, czy też jest czystym przekombinowaniem i aberracją.

[Tomasz N]

A co nie jest zrozumiałe ?

 

Jeżeli wyszło: opresyjne, zbrodnicze, totalitarne państwo, bo  pseudomarksistowscy hohsztaplerzy nie realizowali żadnej idei poza dorwaniem się do władzy, to mnie ciekawi czy według Ciebie

 

Ideowym marksistom realizującym ideę się uda?