Ręczna Rusznica Przeciwpancerna - Polska Wunderwaffe?

[marcnow92]

Niestety nie posiadam innych źródeł.

[Domen]

W drugim dniu bitwy nad Bzurą sierżant Franciszek Tiszko za jej pomocą zniszczył 17 niemieckich czołgów.

Z tym sierżantem Franciszkiem Tiszko i jego konfrontacją z czołgami w drugim dniu bitwy to może być prawda.

Jeśli to prawda, prawdopodobnie nasz Franciszek Tiszko zetknął się z czołgami I batalionu 23. Panzer-Regiment (który wzmacniał 17. Infanterie-Division) - być może miało to miejsce pod Ozorkowem.

Walki te - okupione ciężkimi stratami - znajdują potwierdzenie w relacjach i raportach niemieckich - poniżej kilka ich epizodów.

10 września 2. batalion piechoty wzmocniony elementami I/Pz.Rgt.23 (na pewno cała 2. kompania czołgów), zaatakowały i zajęły z ciężkimi stratami - zwłaszcza w czołgach - Ozorków. Następnie przeszli na północ do lasów pod miejscowością Leśmierz. W nocy czołgi wycofały się na północ od Ozorkowa w celu uzupełnienia paliwa i amunicji, pozostawiając w lesie te spośród uszkodzonych czołgów, które zdołano wcześniej zabrać ze sobą.

Jeszcze tej nocy - w krwawych okolicznościach - okazało się, że 2. batalion jest prawie całkowicie odcięty w terenie zajętym przez nieprzyjaciela (być może w nocy Polacy ponownie zajęli utracone wcześniej pozycje?). Żeby uniknąć całkowitego okrążenia i zniszczenia przez wroga, wczesnym rankiem 11 września obie niemieckie jednostki rozpoczęły zakończony pomyślnie odwrót w kierunku na południowy-zachód od Ozorkowa.

Później 11 września dowódca czołgów otrzymał rozkaz iść z pomocą silnie naciskanemu batalionowi przeciwpancernemu dywizji, poprzez natarcie na wieść Orla. W miarę jak czołgi zbliżały się do wsi, dowódca dostrzegł ubranego w niemiecki mundur żołnierza na jej przedpolach. Myśląc, że znajduje się w rękach oddziałów niemieckich, rozkazał wjechać do wioski i nie otwierać ognia.

Chwilę po tym jak pierwsze czołgi wjechały do wsi, napotkały huraganowy ogień zaporowy broni przeciwpancernej

(i zapewne nie tylko). Niemcy zdołali zająć wieś, ale kosztem utraty kolejnych 5 czołgów oraz kilku rannych czołgistów tylko z 2. kompanii.

Powyżej przedstawione wydarzenia są opisane w książce "Modern Battle Units in action in the Second World War" wydanej w 1941 roku (są tam 3 akcje z kampanii w Polsce) w rozdziale "Tank action South of Kutno" opisującym właśnie te kilka epizodów ze zmagań 2. kompanii I. batalionu 23. Panzer-Regiment. Akcje te zostały opisane przez Niemców i przetłumaczone na użytek U.S. Army.

Wracając jeszcze do walk w tym rejonie w poprzednich dniach oraz 11 września - jak wynika z poniższych raportów, uczestniczył w nich też m.in. 46. Pułk Piechoty (m.in. właśnie w walkach pod Leśmierzem i w opisanych wyżej walkach I/23 PR z 11 IX).

9 września w niemieckich raportach dziennych odnajdujemy m.in. (fragmenty):

II. batalion 46. Pułku Piechoty zostaje wyparty w walce o każdy dom.

--------

Części II. batalionu 46. Pułku Piechoty wpadają prosto na polski obóz na polu kukurydzy, zostają otoczone

i wzięte do niewoli przez silne straże.

----------

W Sierpowie resztki 46. Pułku Piechoty zbierają się i tworzą nowe grupy bojowe. Na linii Sierpów - Leśmierz próby ustanowienia nowej linii obronnej, ze świeżo ściągniętą 3./M.G.Btl.52 (mot.).

10 września w niemieckich raportach odnajdujemy m.in. (fragmenty):

46. Pułk Piechoty nie jest w stanie utrzymać Sierpowa i wieczorem zmuszony jest oderwać się, cofa się chaotycznie w kierunku wzgórz na północ od Ozorkowa.

--------------

Tam 46. Pułk Piechoty zostaje przydzielony do 17.Inf.Div. Bierze następnie udział w natarciu wraz z I./Pz.Rgt.23 [całym]. Silne polskie kontrataki wypierają ich na pozycje wyjściowe.

Tłumaczenie moje. W tym rejonie walczył 10 IX i 11 IX cały I./Pz.Rgt.23, możliwe więc, że rzeczony Tiszko spotkał się z czołgami w jakiejś innej miejscowości, niż te, w których walki są opisane powyżej.

Przechodząc jeszcze na chwilę do głównego tematu postu:

Niestety była tak tajna ze tylko 13 osób potrafiło ją obsługiwać.

To że to był karabin ppanc. - a nie rusznica - to już zostało wyjaśnione.

Ale co do tych 13 osób - oczywiście nie chodzi tutaj o liczbę tych, którzy potrafili UR-a obsługiwać (to zostało wyjaśnione) - może chodzi natomiast o ilość asów takich jak Tiszko? - którzy zaliczyli powiedzmy 2 lub więcej czy też 3 lub więcej (w każdym razie ilość powyżej jakiejś dolnej granicy) "zestrzałów" przy pomocy tej broni?

Na koniec podam statystyki odnośnie I batalionu 23. Pułku Czołgów:

W chwili rozpoczęcia kampanii miał on na stanie 74 czołgi - w tym 39 Pz-I, 28 Pz-II, 3 Pz-IV, 4 Pz-Bef

[Tomasz N]

Marcnow92 napisał:

Niestety była tak tajna ze tylko 13 osób potrafiło ją obsługiwać.

Akurat to nie odpowiada prawdzie. W „Monografii 16 pp” wydanej niedawno w Tarnowie znajduje się opis wprowadzenia jej do oddziałów końcem sierpnia na podstawie zachowanych materiałów i rozkazów, aż po dowództwo korpusu. Materiały te zachowały się w teczce kwatermistrza 12 pp. Wynika z nich, że w połowie sierpnia w dywizji odbyły się strzelania z Ur-ów pod nadzorem dowódcy dywizji gen. Monda dla odpowiednio wybranych strzelców, potem je zapakowano i wydano im tuż przed walką.

[widiowy7]

Problem z UR-ami był taki, że jak zauważył ciekawy one nie niszczyły wrogiego tanku. Tzn. brak spektakularnego wybuchu i.t.d

Mała dziurka w kadłuba i zabity członek załogi. Czołg mógł być co najwyrzej zatrzymany.

Niemniej i to się liczyło.

[Pan NR]

No to w takim razie nic, tylko wyrazić żal, że nie użyto na większą skalę tej broni.

[ciekawy]

No to w takim razie nic, tylko wyrazić żal, że nie użyto na większą skalę tej broni.

Kb. "Ur" użyto na skalę posiadanych zasobów, więc o co chodzi ????

[sowa]

Cytat:

"Problem z UR-ami był taki, że jak zauważył ciekawy one nie niszczyły wrogiego tanku. Tzn. brak spektakularnego wybuchu i.t.d

Mała dziurka w kadłuba i zabity członek załogi. Czołg mógł być co najwyrzej zatrzymany.

Niemniej i to się liczyło. "

Czy wiesz co się dzieje przy przebiciu pociskiem pancerza czołgu?

Do środka nie dostaje się tylko kula, ale i fragmenty z pancerza które z dużą siłą rykoszetują wewnątrz czołgu od pancerza i niszczą wszystko co znajdą na drodze.

Zranienie czy zabicie członka załogi też było całkiem niezłym efektem. Wyszkolenie czołgisty o nie jest jeden dzień.

Poza tym efekt psychologiczny, kiedy w szeregach broniącej się piechoty przed czołgami wkrada się się już panika, a tu jeden strzał i "przerażający" potwór stalowy zostaje unieruchomiony.

Edytowane 12 Grudzień 2009 przez sowa

[Dziki_Koziol]

Tylko traf tak w jadący czołg, żeby wyeliminować jakiegoś członka załogi. Weź uwagę na jakim dystansie trzeba było strzelać. UR był skuteczny tylko w rękach ludzi o mocnych nerwach.

[sowa]

Tylko traf tak w jadący czołg, żeby wyeliminować jakiegoś członka załogi. Weź uwagę na jakim dystansie trzeba było strzelać. UR był skuteczny tylko w rękach ludzi o mocnych nerwach.

A jaki zasięg miały niemieckie pancerne pięści 20 m? 50 m?

W '39 UR przebijał każdy pancerz niemieckiego czołgu za wyjątkiem PIII i PIV. Po przebiciu pancerza strumień odłamków z pocisku i pancerza szatkował załogę.

[Andreas]

Panzerfausty miały zasięg od 30 do 100 metrów.

A porównanie ich do Ur-a jest jak kamień do oka.

[ciekawy]

Czy wiesz co się dzieje przy przebiciu pociskiem pancerza czołgu?

Wiem. Korek o 2cm średnicy wpada wraz z odpryskami z dużą prędkością do pomieszczenia załogowego (zazwyczaj celowało się "na kierowcę-mechanika"), i eliminuje w/w członka załogi, na wskutek czego pojazd jest unieruchomiony.

Do środka nie dostaje się tylko kula, ale i fragmenty z pancerza które z dużą siłą rykoszetują wewnątrz czołgu od pancerza i niszczą wszystko co znajdą na drodze.

Zranienie czy zabicie członka załogi też było całkiem niezłym efektem. Wyszkolenie czołgisty o nie jest jeden dzień.

Poza tym efekt psychologiczny, kiedy w szeregach broniącej się piechoty przed czołgami wkrada się się już panika, a tu jeden strzał i "przerażający" potwór stalowy zostaje unieruchomiony.

A to już jest jakaś beletrystyka ...

[Tomasz N]

Ur był przydzielany w ilości 3 szt na kompanię. Kompania w obronie miała do obrony odcinek ok 1 km. Przy szyku 2 plutony w pierwszej linii, jeden w odwodzie, jadącą kolumnę czołgów mogły ostrzelać 1 - 2 Ur-y. A czołgów było kilkadziesiąt.

I tyle mogłoby być w temacie.

Lecz co innego byłoby, gdyby nie dano egalitarnie wszystkim plutonom po Urze, a zgrupowano je w ruchliwym odwodzie ppanc na poziomie batalionu (np na rowerach). Wtedy ta kolumna czołgów wpadłaby na 9 Urów. Taka propozycja była przed wojną, lecz została odrzucona.

Edytowane 9 Czerwiec 2010 przez Tomasz N

[widiowy7]

Kompania w obronie miała do obrony odcinek ok 1 km.

Nie czepiam się, naprawdę? Stu ludzi, czyli co 10 metrów człowiek?

[Tomasz N]

Dywizja 10 km, czyli pułk 5 km. Pułk 5 km, czyli batalion 2,5 km. Batalion 2,5 km, czyli kompania 1,25 km.

Ale to nie była linia, tylko kupy ludzi w najlepszych miejscach. Więc lokalnie było i więcej niż żołnierz co 10 m.

Edytowane 9 Czerwiec 2010 przez Tomasz N

[widiowy7]

Dywizja 10 km, czyli pułk 5 km. Pułk 5 km, czyli batalion 2,5 km. Batalion 2,5 km, czyli kompania 1,25 km.

Ale to nie była linia, tylko kupy ludzi w najlepszych miejscach. Więc lokalnie było i więcej niż żołnierz co 10 m.

A czy polska dywizja nie miała trzech pułków? Czyli pułk 3,3 kilometra, na batalion trochę ponad kilometr, a kompania 300 do 400 metrów?