Ulubiony zakon rycerski

[MaWro]

Jakim zakonem rycerskim ineresujecie się najbardziej(najbardziej go lubicie)? Ja najbardziej interesuje się Templariuszami.

[mer]

A może ktoś wymieni wszystkie nazwy zakonów, jakie istniały w końcu to forum historyczne

[Andrzej]

Templariusze (Fratres Militia Templi, Rycerze Świątyni) - zatwierdzony w 1128 r. międzynarodowy zakon "rycerzy świątyni", wśród których dominowali rycerze z Francji; obecnie już nie istniejący. Templariusze nosili białe płaszcze z czerwonymi krzyżami.

Lazaryci - Zakon Szpitalny Świętego Łazarza z Jerozolimy został założony przy Szpitalu Świętego Łazarza w czasie pierwszej krucjaty w 1098 roku przez Gerarda de Martigues. Przez ponad 20 lat był częścią Zakonu Joannitów. Jako osobny zakon odłączył się w 1120 roku, gdy Boyand Roger został mianowany Mistrzem Szpitalników Świętego Łazarza. Byli jedyną organizacją w średniowieczu zajmującą się opieką nad trędowatymi. Zakon swą nazwę wziął od Łazarza (Łk 16:19-31) i jemu dedykował większość swych szpitali i kościołów. Z początku był to zakon szpitalny, konieczna jednak stała się ochrona hospicjów przed niewiernymi i rabusiami, dlatego została utworzona milicja złożona z trędowatych wojowników - pacjentów leprozoriów, u których choroba nie była zbyt zaawansowana. W większości byli to rycerze Zakonu Joannitów i Bożogrobców, później także Templariuszy. Uczyli oni lazarytów sztuki walki, przez co stali się odpowiedzialni za przekształcenie zakonu w rycerski. W 1187 roku Saladyn najechał i podbił Jerozolimę. Zakon przeniósł się do Akki. Wznowił swą działalność dopiero, gdy w 1202 roku krzyżowcy ponownie zdobyli Jerozlimę. Rycerze św. Łazarza uczestniczyli w krucjacie Ludwika IX przeciwko Egiptowi oraz w wyprawach na Syrię w latach 1250-1254. Po upadku Akki, ostatniej twierdzy w Królestwie Łacińskim, Zakon przeniósł się na Cypr, by następnie powrócić do swojej głównej siedziby w Boigny we Francji, wcześniej jednak lazaryci zdążyli założyć komandorie i szpitale w większości krajów Europy. Dwie główne gałęzie Zakonu znajdowały się w Boigny oraz w Capui we Włoszech. Bulla wydana w 1489 roku przez papieża Innocentego VIII nakazywała przyłączenie Zakonu Św. Łazarza do Zakonu Św. Jana. Lazaryci z Capui zgodzili się podlegać wielkim mistrzom joannitów, jednak gałąź w Boigny nie uznała bulli i do dziś istnieje jako 'Rycerski i Szpitalny Zakon Świętego Łazarza z Jerozolimy', którego symbolem jest zielony krzyż maltański.

Bożogrobcy - 24 lub 25 lipca 1099 roku Gotfryd de Bouilloon ustanowił w kościele Świętego Grobu w Jerozolimie kapitułę 20 kanoników mających za zadanie czuwać i modlić się przy grobie Chrystusa. Był to pierwszy zakon religijny ufundowany przez krzyżowców w Ziemi Świętej - zakon kanoników regularnych Świętego Grobu, któremu została w 1114 roku przyznana reguła Św. Augustyna, a w 1022 roku papież Kalikst II przyznał im insygnia w postaci białego płaszcza z czerwonym krzyżem o dwóch poprzecznych ramionach. Kanonicy mieli użytkować kościół. Później zyskali sobie miano Rycerzy Świętego Grobu.

Joannici (szpitalnicy, kawalerowie rodyjscy, kawalerowie maltańscy). W bespośrednim sąsiedztwie Świętego Grobu, na południe, znajdował się już w 1099 roku szpital Św. Jana. Ulokował się tam początkowo odłam zakonu benedyktyńskiego ufundowany w 1063 roku przez kupca Amalfiego w celu obsługi domu przyjezdnego i kościoła przeznaczonego dla pielgrzymów z Zachodu. Poza tym były tam jeszcze trzy kościoły: Sainte-Marie-Latine, St. Marie de la Grande (z konwentem żeńskim) i Świętego Jana Chrzciciela. W 1099 roku szpitalem zarządzał prowincjał Gerard do momentu przybycia pewnej liczby rycerzy. Okoła 1100 roku Gerard i jego towarzysze wyodrębnili opactwo Sainte-Marie-Latine w celu utworzenia specjalnego zakonu w ramach reguły Świętego Augustyna. Jego autonomia została potwierdzona przez Rzym. W 1118 roku pod zwierzchnictwem Raymonda du Puy, następcy Gerarda, zgromadzenie przeznaczono do celów militarnych z zadaniem służenia pielgrzymom, ochrony Chrześcijan na Wschodzie i obrony Miejsc Świętych. Zakonnicy przyjęli nazwę Rycerzy Świętego Jana z Jerozolimy i zwyczajową szpitalników. Otrzymali insygnia w postaci czarnego płaszcza z białym prostym krzyżem i zostali osadzeni w Jerozolimie przy skromnym kościele na planie trefla pod wezwaniem Świętego Jana Chrzciciela. Przez długi czas Raymond du Puy pozostawa wielkim mistrzem. Pod jego przywództwem Joannici stali się potężni w Ziemi Świętej i wkrótce rozlali się po całej Europie.

Po zdobyciu Jerozolimy przez Saladyna w 1187 roku ich główną siedzibą stała się Akka. Po jej upadku w latach 1291 - 1309 przebywali na Cyprze, w latach 1310 - 1523 na Rodos, a następnie od 1530 roku na Malcie. Szpitalnicy przejęli posiadłości templariuszy wraz z domem głównym w Paryżu po ich rozwiązaniu w 1312 roku. W 1489 roku na mocy bulli papieskiej Innocenta III zostali inkorporowani do zakonu Świętego Grobu i przywróceni przez papieża Aleksandra VI.

Krzyżacy (zakon teutoński, zakon niemiecki). W 1190 roku powstał w Palestynie Zakom Braci Szpitala Niemieckiego Najświętszej Marii Panny w Jerozolimie. Początkowo opiekowali się rannymi i chorymi, szybko jednak przekształcili się w zakon rycerski na wzór templariuszy i joannitów. Po początkowej wegetacji za sprawą czwartego wielkiego mistrza Hermana von Salza nastąpiła strategiczna zmiana kierunku działań zakonu i droga ku przyszłej potędze. Celem stały się pogańskie tereny Europy. Na terenach Polski krzyżacy mieli swe siedziby (oprócz nadanej przez Konrada Mazowieckiego Ziemi Chełmińskiej) w Lasocicach koło Namysłowa (nadane przez Brodatego) i ziemie nad Notecią (od Odonicza). Krzyżacy z Lasocic brali udział obok templariuszy z Oleśnicy Małej w bitwie pod Legnicą

Gerard z Malbergu - wielki mistrz krzyżacki w latach 1241-1244 - został w 1245 roku przyjęty do templariuszy (za zgodą papieża Innocentego IV). Podobno była to kara za malwersacje finansowe jakich się dopuścił. Reguła templariuszy była uważana za surową.

Chwarszczany leżą przy dawnej Via Marchionis - Drodze Margrabiów, którą ochotnicy z całej Europy podążali w kierunku Prus by wziąć udział w wojennej wyprawie organizowanej przez Krzyżaków.

Istnieje teoria o tajnym porozumieniu między mistrzami templariuszy i zakonu krzyżackiego zawartym jeszcze za czasów Hermana von Salza. Stąd Kortumowo w "Panu Samochodziku i templariuszach" - nazwa pochodząca od słów "cor tuum" - serce twoje. W całości "Tam skarb twój gdzie serce twoje". Wzrost potęgi krzyżackiej nastąpił istotnie bezpośrednio po kasacie templariuszy.

Rycerze Chrystusa (Portugalia). Sukcesorzy templariuszy w Portugalii. Główną siedzibą tak jak u templariuszy był Tomar.

Zakon Montjoye - utworzony w 1180 r. w zakon hiszpański

1158 Zakon Calatrava

1170 Zakon Santiago

1176 Zakon Avis

1202 Zakon Kawalerów Mieczowych

1226 Zakon Miecza

1227 Zakon Św. Tomasza

pomiędzy 1216 a 1228 Bracia Dobrzyńscy (Fratres Milites Christi de Dobrzyń)

1261 Zakon Błogosławionej Dziewicy Maryi

1270 Zakon Santa Maria de Espana

1290 Zakon San Jorge de Alfama

[Aleksander]

Ja też najbardziej lubię Templariuszów. Szkoda mi, że król filip Piękny tak ich potraktował :?

[Archon45]

A mnie jakos bardziej interesuja Joanici spoko strój maja

[Hauer]

Tylko Joanici

[Kemot]

Ja uwielbiam Templariuszy!!! A ten Filip IV jest (tzn. był) chamski i niesprawiedliwie z nimi postąpił... Mógł zginąć na stosie...

[szpek_chomik]

Jeżeli tak bardzo żal Wam Templariuszy to skargi proszę składać nie do Filipa IV tylko do Wilhelma Nogareta...

[Kemot]

Że to niby Nogaret doradził Filipowi zgładzić Templariuszy??

//JKM żeby nie robić OT zróbcie o tym temat i tam rozmawiajcie

[Stiffmaster]

Templariusze ma sie rozumieć, chociaż czytalem duzo o zamkach joanitów, zwłaszcza o Crac des Chevaliers.

[papus]

W ogole templariusze,szpitalnicy i bozogrobcy w sredniowieznej europie cieszylji siie najwiexszym prestizem.swiadczyc o tym moze fakt,ze bezdzietny krol Aragonii, Alfons I zw Wojownikiem uznal ich za godnych odziedziczenia po nim calego jego krolestwa... 8)

// JKM zaczynamy zdania od dużej litery

[Tofik]

Krzyżacy

[Albinos]

Templariusze i Joannici, kiedyś naczytałem się o nich najróżniejszych historii, mniej lub bardziej prawdziwych, i tak mi zostało do dziś.

[Fassr ad-Din]

Oczywiście, że jest to zakon Templariuszy - Święta Armia Boga. Żaden zakon rycerski w Terrae Sanctae nie odegrał tak ogromnej roli jak Ubodzy Rycerze Chrystusa. To oni stanowili o sile Królestwa Jerozolimy i walczyli w prawie kazdej bitwie na Wschodzie.

[hartdejw4]

Ja najbardziej lubie Bożogrobowców, albo jakoś tak. Dokładnie nie pamiętam nazwy, bo czytałem o nich ze 30 lat temu.