Humor

[secesjonista]

Stanisław Jasiukiewicz miał to "szczęście", że zagrał w trzej odcinkach "Czterech pancernych..." (: "Rozstajne drogi", "Brzeg morza", "Zamiana") postać ojca Janka. Rola ta przypięła doń na długo, i mało się pamiętało o szeregu jego ról z klasycznego repertuaru.

Kiedy brał udział w zdjęciach do filmu "Dzień oczyszczenia", zmorą dlań były okoliczne dzieciaki, które gdy go wypatrzyły, całą chmarą biegały zań z okrzykiem: "Ojciec Janka!".

A trzeba tu dodać, że Jasiukiewicz znany był z ogromnej kultury osobistej, wysławiał się wyszukaną polszczyzną, i "nigdy nie klął, nawet po spożyciu większej dawki alkoholu". Atoli i on nie wytrzymał:

"I któregoś dnia w południe, kiedy już umęczyły go te dzieci, nie wytrzymał, rzucił czapką o ziemię i zdesperowany rzecze:

'Kurwa mać, Gustaw-Konrad, Don Juan, Mazepa, to, tamto, a oni cały czas z tym ojcem Jankiem!'".

/TO-RT "Szampan w Chałupach", "Książki. Magazyn Literacki", nr 2 (233), 2016, s. 22/

[Smok Eustachy]

[TyberiusClaudius]

[secesjonista]

Biografia Wojciecha Kossaka nie było typową kliszą artysty klepiącego za swego życia biedę, a sławę osiągającego po śmierci. Sprzedaż cesarskiemu muzeum w Peszcie "Artylerii w ogniu", zakup przez Franciszka Józefa "Atak austriackiej Landwehry", tego typu transakcje zapewniły mu swobodę finansową. Kossak obracał się w dworskich sferach gdzie miał błyszczeć prezencją i towarzyską ogładą.

Pewnego razu podejmując gości, w swej rodzinnej posiadłości - Kossakówce, na śniadaniu wielkanocnym tłumaczył dlaczego do jaj zaordynował aluminiowe łyżeczki a nie srebrne. Jak tłumaczył, srebro od jaj ciemnieje. Wtedy Wojciech Dzieduszycki wstał i przełożył swą srebrną papierośnicę z kieszeni spodni do wewnętrznej marynarki...

Więcej w:

A. Zurli "Wojciech Kossak. Malarz polskiej chwały".

[gregski]

http://www.radiozet.pl/Rozrywka/O-tym-sie-mowi/Nietypowa-oferta-sprzedazy-nieruchomosci-na-otodom.-Jak-sprzedac-dom-00021432

[TyberiusClaudius]

Grecy to też Słowianie

https://www.facebook.com/groups/slowianie.spoleczonsc/permalink/1712300492317765/?comment_id=1712301712317643&comment_tracking={%22tn%22%3A%22R9%22}

[TyberiusClaudius]

http://wiadomosci.onet.pl/krakow/historyczne-odkrycie-na-gorze-zyndrama/c5j4g6

Zabytki kultury łużyckiej to też dowody na lechię.

[secesjonista]

W artykule nie ma nic o kulturze łużyckiej.

A w kwestii tego znaleziska i "Lechii" to Tyberiusz antycypuje czy z czymś takim się spotkał?

[Furiusz]

Tyberiusz odkrył, że to z czego jakiś czas temu śmiał się tu Teodor i inni to jednak prawda...

[bavarsky]

[secesjonista]

Z początkiem 1901 r. Jennie Churchill nie była zbyt zdrową, dały się jej we znaki trudy i problemy poprzedniego roku. Jej przyjaciółka Pearl Craigie, zaniepokojona tym stanem, instruowała ją w liście: "Pamiętaj, żebyś się nie przepracowywała (...) nie możesz nadwyrężać umysłu. Czytaj nudne książki i codzienne gazety".

/za: R.G. Martin "Jennie Churchill. Skandalistka epoki wiktoriańskiej"/

Jak się zdaje, szereg dzisiejszych gazet niezbyt odbiega od swych wiktoriańskich poprzedniczek - też nie nadwyrężają umysłu.

[Bruno Wątpliwy]

Trudno to uznać za humor, bo dotyczy dosyć nieciekawych okoliczności, ale - mimo wszystko - trudno się nie uśmiechnąć.

"Pod koniec lat osiemdziesiątych Kim Jong Il (...) otrzymał kilkadziesiąt tytułów honorowych, wśród których (...) pojawiły się zupełnie nowe". Jednym z nich był: Wybitny Autor Dowcipnych Uwag.

Źródło: Waldemar J. Dziak, Kim Jong Il, Warszawa 2004, s. 103.

[secesjonista]

To co prawda fikcja literacka, jednak doskonale oddaje ona pruderyjny charakter wielebnego Charlesa Dodgsona. Pisarz i dziennikarz Hugh Kingsmill na łamach "New York Bookman" opublikował zmyślony tekst, który miał być zaginionym fragmentem powieści "My Life and Loves" Franka Harrisa. Ten ostatni był znanym podrywaczem, skandalistą, bufonem i jak się podejrzewa szantażował wielu swych znajomych, których swoboda seksualna odbiegała od ówczesnych norm. Sama powieść długo była zakazana w Anglii i Stanach Zjednoczonych, z racji swej nieprzyzwoitości. W tym fikcyjnym fragmencie znalazła się scenka w której Harris spotyka na pewnym przyjęciu autora "Alicji..." i pyta się go:

"- Zna pan Oscara, naturalnie? - zapytałem - I pewnie jak my wszyscy uległ pan jego nieodpartemu czarowi?

Zmarszczył gniewnie brwi.

- Oscara? Nie wiem, o kim pan mówi.

- O Oscarze Wildzie. Przyjaciele nazywają go po prostu Oscarem.

- Nie znam tego pana! - pisnął. Nic o nim nie wiem. I gardzę, w najwyższym stopniu gardzę...".

/D. Thomas "Lewis Carroll. Po obu stronach lustra", Warszawa 2007, s. 439/

[Bruno Wątpliwy]

Poradnik prowadzenia dyskusji przy wigilijnym stole Anno Domini 2016:

LINK.

(http://opinie.wp.pl/rozgotowany-jarek-i-inne-typy-polakow-make-life-harder-o-czym-rozmawiac-z-rodzina-przy-stole-6072499839480449a)

[Bruno Wątpliwy]

San Escobar trudno przebić, ale myślę, że teoria, iż Piłsudski i Dmowski inspirowali się Powstaniem Warszawskim jest również godna najwyższego szacunku.