Z kim lubicie rozmawiać?

[Vapnatak]

Matko, jakie to ja mam szczęście, że ze mną puella gada!

vapnatak

[bavarsky]

Lubię rozmawiać z ludźmi normalnymi według mojego pojęcia normalności...

Nie toleruję zadufania w sobie, przesadnej arogancji, egoizmu czy tzw. krzykaczy. Ogólnie w każdym staram się doszukać czegoś pozytywnego. O historii gadam tylko sam ze sobą, czasami na forum. W codziennym życiu jeżeli nie muszę staram się omijać tematy historyczne.

Chodzę własnymi ścieżkami, mam nerwicę natręctw [sprawdzam po 10x czy zamknąłem drzwi], noszę w papierowej torebeczce 11 ołówków w tym jeden jest używany a pełna parzysta "dziesiątka" stoi w rezerwie.

Edytowane 20 Grudzień 2010 przez bavarsky

[Samuel Łaszcz]

[sprawdzam po 10x czy zamknąłem drzwi]

Heh, mam dokładnie to samo.

A "dialog" ze sobą prowadzę głównie w myślach.

[gregski]

Z sobą samym - przynajmniej zawsze udaje mi się przekonać interlokutora do swych racji...

A to gratuluję wyników!

Ja osobiście niejednokrotnie toczyłem walkę wewnętrzną z samym sobą i muszę ze smutkiem przyznać, że wielokrotnie ją przegrywałem.

[Avaritia]

Generalnie uwielbiam mówić, czasem nie da się mnie słuchać, bo gadam od rzeczy, ale...

Lubię rozmawiać z ludźmi, którzy mają coś do powiedzenia - mają sprecyzowane poglądy, konkretne zainteresowania. Lubię też, gdy osoba, z którą rozmawiam, czymś mnie zaskakuje - zawsze warto nauczyć się czegoś nowego.

Rozmowy z moim dziadkiem są bardzo ciekawe - jest szalenie oczytany, wiele przeżył i w dodatku zawsze zarzuci jakimś żarcikiem

Nie znoszę natomiast, gdy mój rozmówca zgadza się ze mną co do joty - zero dyskusji, tylko przytakiwanie. Nie toleruję nijakości w rozmowie lub gadania o niczym.

[Tofik]

Nie pamiętam kiedy gadałem ze sobą, za to przypominam sobie częste sytuacje, gdy kogoś/coś pod nosem przeklinam.

Lubię rozmawiać z kimś kto nie gada za dużo. I chyba tyle.

[DiTo]

Ja po prostu nie lubię gadać z głupszym ode mnie

[Capricornus]

Ja po prostu nie lubię gadać z głupszym ode mnie

"Nie rozmawiaj z głupcem, sprowadzi Cię do swojego poziomu a potem pokona doświadczeniem."

Najlepiej rozmawia się z ludźmi, którzy prezentują pewien poziom kultury, może być głupszy byle nie był głupcem.

[DiTo]

Dokładnie o to chodziło...

[Smardz]

Z bezproblemowymi introwertykami.

Człowiek ma wewnętrzny "tumiwisizm" wobec świata, otoczenia i siebie, i jednocześnie nie zasypuje mnie gradem słowotoków.

[lancaster]

Mam błękitną kotkę brytyjska z rodowodem o kilkanaście pokoleń dłuższym od mojego , jest nie tylko wdzięcznym słuchaczem , ale często jak prawdziwa arystokratka dystyngowanie wdaje się w długie dywagacje na temat świata w swoim języku , przeważnie w marcu .

[czytacz1967]

Koty mają piękne oczy, zwłaszcza kocice ...

[gregski]

Mam błękitną kotkę brytyjska z rodowodem o kilkanaście pokoleń dłuższym od mojego , jest nie tylko wdzięcznym słuchaczem , ale często jak prawdziwa arystokratka dystyngowanie wdaje się w długie dywagacje na temat świata w swoim języku

O jeśli chodzi o takiego rozmówcę to nasz skyterier lubi sobie ze mną podyskutować. (Dosłownie! Człek cos powie a ona wtedy powarkując i gulgocząc odpowiada). Jednak zdecydowanie wole monologować do moje wyżlicy patrzy wtedy ze zrozumieniem swoimi bursztynowymi oczami i słuch uważnie. Mogę jej zaufać, bo nigdy przed nikim mnie nie obszczekała.

Natomiast z kota żaden rozmówca. Jedynie, co go obchodzi, gdy nad ranem wraca zeszlajany to micha i cieple miejsce do spania. (Dlatego zarobił na przezwisko "Łaciata menda".)

[secesjonista]

dla lancastera - jako odtrutkę proponuję felieton Pilcha o jego kocie... gdzie zaczyna sobie uzmysławiać niewyobrażalną wcześniej możliwość - że koty są bezdennie głupie

Dla gregskiego, który niecnie deprecjonuje rolę kotów polecam fragment z T. Pratchetta:

"Chciałem powiedzieć (...) że na tym świecie jest chyba coś, dla czego warto żyć.

Śmierć zastanowiła się przez chwilę.

KOTY, stwierdziła w końcu. KOTY SĄ MIŁE."

Edytowane 14 Styczeń 2011 przez secesjonista

[lancaster]

O jeśli chodzi o takiego rozmówcę to nasz skyterier lubi sobie ze mną podyskutować. (Dosłownie! Człek cos powie a ona wtedy powarkując i gulgocząc odpowiada). Jednak zdecydowanie wole monologować do moje wyżlicy patrzy wtedy ze zrozumieniem swoimi bursztynowymi oczami i słuch uważnie. Mogę jej zaufać, bo nigdy przed nikim mnie nie obszczekała.

Natomiast z kota żaden rozmówca. Jedynie, co go obchodzi, gdy nad ranem wraca zeszlajany to micha i cieple miejsce do spania. (Dlatego zarobił na przezwisko "Łaciata menda".)

dla lancastera - jako odtrutkę proponuję felieton Pilcha o jego kocie... gdzie zaczyna sobie uzmysławiać niewyobrażalną wcześniej możliwość - że koty są bezdennie głupie

Dla gregskiego, który niecnie deprecjonuje rolę kotów polecam fragment z T. Pratchetta:

"Chciałem powiedzieć (...) że na tym świecie jest chyba coś, dla czego warto żyć.

Śmierć zastanowiła się przez chwilę.

KOTY, stwierdziła w końcu. KOTY SĄ MIŁE."

No nie i wy twierdzicie ze koty są głupie ,

Gdybym miał opcje , ze mam trojkę służących drapiących mnie gdzie sobie zażyczę, co więcej sprzątających to co racze w kuwecie zostawić , darmowe wyżywienie i opiekę lekarska , to stwierdzam ze koty są cholernie mądre ich właściciele to frajerzy ( a to mi daje wiele do mylenia ), ktoś kiedyś napisał :

Pies myśli - ta istota daje mi jeść , poświęca mi czas i uwagę , wiec musi być Bogiem

Kot myśli - ta istota daje mi jeść , poświęca mi czas i uwagę , wiec muszę być Bogiem

Mimo to ze koty są samolubne , uparte , złośliwe , maja hipnotyczny urok dla swoich właścicieli i są wybitnie inteligentne