Książka, którą właśnie czytam to...

[Albinos]

Panowie, ja rozumiem, ciekawość świata tudzież coś w tym guście, ale naprawdę jest temat o tym ile czytamy, jakie książki ogólnie (nie na dany dzień, tydzień itp.), jest PW... więc proszę bez offa;)

[Andreas]

A ja się na razie na ''tygryski'' przerzuciłem. Teraz czytam ''Smugi ognia''. o tym jakże słynnym 2. Samodzielnym Pomorskim Przeciwpancernym Zmotoryzowanym Batalionie Miotaczy Ognia.

[Albinos]

Zaleciało mi tu ad personam....

A konkretnie?

A ja powoli zczytuję sobie informacje o Kolegium "A"... chyba znalazłem drugie oczko w głowie po "C49"

[Krzysztof M.]

Obecnie "czytam" wersję online - LỊCH SỬ MẶT TRẬN ĐƯỜNG 9 - BẮC QUẢNG TRỊ (1966 - 1973) - (ha, ha, ha - pasjonująca lektura)

[4313_1481369817]

Obecnie czytam "Historię sztuki wojennej" Parkera, pierwsze wrażenie pozytywne.

[Kadrinazi]

Właśnie dotarła i trudno się oderwać - Geoffrey Parke, The Army of Flanders and the Spanish Road, 1567-1659: The Logistics of Spanish Victory and Defeat in the Low Countries' Wars - kopalnia informacji o hiszpańskim wysiłku militarnym w walce ze Zjednoczonymi Prowincjami.

[Albinos]

Kolejne pozycje na rozkładzie, z czego dwie pierwsze na szczęście tylko we fragmentach:

Goffman D., The Ottoman Empire and Early Modern Europe, Cambridge 2002, ss. 300.

Sandys G., A Relation of the Journey Containing a Description of the Turkish Empire. Of Aegypt, of the Holy Land, of the Remote Part of Italie and Islands, Amsterdam 1973, ss. 309.

I już tak dla siebie:

Dziennik bojowy oddziału dyspozycyjnego "A" Kedywu Okręgu Warszawa Armii Krajowej : Warszawa 1-30 sierpnia 1944, pod red. Rybicka H., Warszawa 1994, ss. 144.

Prawdziwe cudeńko jak dla mnie. Dokładny opis działań kompanii/plutonu Kolegium "A" w dniach 1-30 sierpnia '44. Dziennik odnaleziony w 1992 roku, już po śmierci dr. Rybickiego, zawiera szereg szalenie szczegółowych informacji. Od wykazu stanu oddziału na konkretne dni, przez stan uzbrojenia (podane kto jaką broń posiadał), stany amunicji, informacje nt. tego, kto był ranny, jak rodzaj rany... do tego wykaz wszystkich żołnierzy oddziału... coś absolutnie świetnego...

[Tofik]

Wiedeń 1683 to IMHO praca zdecydowanie gorsza od Kulikowego Pola 1380, gorsza od Stanisława Koniecpolskiego, nieco gorsza od Chocimia 1621 i lepsza od Jana Zamoyskiego. Ogólnie rzecz ujmując, niezła książka, choć to chyba jak dotąd najgorsza książka Podhorodeckiego jaką czytałem (ale przeczytałem tylko kilka z kilkunastu), pomijając BKD - owską biografię Jana Zamoyskiego. Przede wszystkim, autor wiele razy opiera się na Wimmerze, tyle, że nie miał on możliwości skorzystania z prac Wimmera z roku 1983, pozostawała mu tylko opcja 1957 (bo zarówno habek, jak i monografia Wimmera [przynajmniej ta z Interpressu, którą posiadam] zostały wydane w tym samym roku, Wimmer najprawdopodobniej później, bo pracę Podhorodeckiego znał i dość krytycznie ją ocenił), przez co w rezultacie zapisał niektóre informacje, które prawie 30 lat później sam Wimmer poddał w wątpliwość. W rezultacie, Podhorodecki pisze, że polskie siły pod Wiedniem liczyły ok. 26 tys. (a nie 21 tys. jak pisze Wimmer), czy też, że na radzie wojennej przed bitwą zwyciężył plan Sobieskiego (a nie połączony plan Sobieskiego i księcia Karola). Jest też kilka pomyłek i niedomówień:

- na s. 90 pisze, że mieszczanie masowo uciekali z Wiednia - no dobrze, ale do Wiednia uciekali za to mieszkańcy okolicznych wsi, więc stan jako tako się musiał utrzymywać...

- pisze, że Waldeck stał na skrzydle lewym, a Karol w centrum, w rzeczywistości było odwrotnie (co ciekawe, na mapie zaznaczona jest poprawna wersja),

- no i rozpisuje się o tym jakie to Wiedeń miał wielkie znaczenie... moim zdaniem nie do końca słusznie.

Dość ciekawie przedstawia też sprawę liczebności wojska Mustafy, mianowicie, wojsko chrześcijańskie miało liczyć 70 tys. ludzi, a tureckie... 55 - 60 tys. Jestem poniekąd przeciwnikiem teorii o 100 - tysięcznej armii tureckiej pod Wiedniem, ale przewaga liczebna Turków nad chrześcijanami wydaje mi się oczywista.

Zacznę Somosierrę 1808 R. Bieleckiego, męczę jeszcze My z Napoleonem (ta seria, pod względem układu tekstu i obrazków i wszelkich spraw z tym związanych jest do bani).

[mateusz009]

U mnie obecnie na tapecie:

Franz Kadell - "Kłamstwo katyńskie";

Roj A. Miedwiediew - "Ludzie Stalina".

[Tofik]

Wczoraj trochę mało czytałem (dziś zamierzam to nadrobić), ale zdołałem skończyć Nieuważnego. Autorowi trudno coś zarzucić, ale to nagromadzenie obrazków na każdej stronie jest wkurzające z lekka...

Kazimierz Jagiellończyk i jego czasy M. Bogucka.

[q-bazz]

Ja właśnie czytam książkę autorstwa Jerzego Wyrozumskiego zatytułowaną "Kazimierz Wielki". Po przeczytaniu ponad 140 stron mogę powiedzieć, że ogólnie jest to publikacja bardzo dobra, chociaż niektóry rozdziały są wg mnie trochę zbyt długie. Czytanie 30 stron o jednym konkretnym przypadku jest trochę nużące. Leszek Podhorodecki w swojej książce o Wazach pisał krótsze rozdziały i jak dla mnie - czytało się to dużo lepiej. Autor "Kazimierza Wielkiego" niewątpliwie jakieś ewentualne braki nadrabia stylem, który jest dobry.

Możecie coś jeszcze polecić na temat Kazimierza Wielkiego?

Pozdrawiam

PS

Tofik - jak to się stało, że "mało czytałeś"? Dzień bez historii to dzień stracony - to Twoje słowa - pamiętaj.

[Tofik]

Możecie coś jeszcze polecić na temat Kazimierza Wielkiego?

BKD - owski "Kazimierz Wielki" Karola Olejnika - krótko (jak na BKD przystało), na temat, żadna wybitność, ale trudno autorowi coś zarzucić. Choć jeśli przeczytałeś Wyrozumskiego to raczej nie ma sensu brać się za Olejnika...

Tofik - jak to się stało, że "mało czytałeś"? Dzień bez historii to dzień stracony - to Twoje słowa - pamiętaj. smile.gif

Ale nie przy bólu głowy rozdzierającym czaszkę

Pół godziny temu skończyłem czytać pracę Bieleckiego. Książka absolutnie wspaniała, choć trochę pogubiłem się w opisie tła przedbitewnego, w pewnym momencie nie wiedziałem kiedy wg autora doszło do ataku polskich szwoleżerów? Autor nadrabia jednak stylem, ogromną pasją i wielką erudycją. Bardzo spodobała mi się krytyka wspomnień Niegolewskiego, wszystkie aneksy, redukcja liczby sił polskich i hiszpańskich oraz niezaczynanie narracji najpóźniej od 1797 r. (Bielecki zaczyna od 1807 r.).

Obok M. Boguckiej, zacznę czytać Waterloo 1815 T. Malarskiego (trochę epoki napoleońskiej liznąć trzeba).

[Tofik]

Bogucka przeczytana wczoraj, Malarski dziś. Bogucka książkę napisała bardzo dobrą, niepozbawioną błędów, niemniej mnie się podobało. Malarski ma świetny styl, potrafi wciągnąć no i zna się na rzeczy.

B. Brodecki, Szypka i Plewna 1877

M. Bogucka, Hołd pruski

[q-bazz]

Ile stron ma ta książka Boguckiej?

[Tofik]

Kazimierz (z indeksami itd.) - ok. 290 s.

Hołd (j.w.) - 204 s.

Ale lepiej z takimi zapytaniami przenieść się na PW, bo znowu nas pogonią