Buddyzm w III Rzeszy

[Furiusz]

To niczego nie przesądza. Od VIIIw do XIw istniał Szlak Wołgi łączący Skandynawię z morzem Kaspijskim i Iranem. Swastyka mogła przywędrować stamtąd. Nawet jeżeli w XXw. została zaczerpnięta z germańskiej kultury to i tak nie obala faktu że może ona mieć pochodzenie azjatyckie.

swastyka to dość popularny motyw dekoracyjny - występuje wcale często np na przeworskiej ceramice, jest też wśród motywów dekoracyjnych kultury jastorfskiej - jak chcesz mogę podać przykłady. Nie wiem czy ma sens szukać jakiegoś buddyjskiego pochodzenia.

[Potwór]

Też widziałem ten motyw na starożytnych garnkach Podobno był to symbol dobrobytu. A jeśli chodzi o niemieckie fascynacje np. Tybetem to czytałem ostatnio o Himmlerze. To był dopiero oszołom wysyłał całe ekspedycje w celu badania czy Niemcy nie pochodzą czasem z tybetańskich gór Jest to trochę groteskowe Tak sobie myślę.

Edytowane 10 Listopad 2015 przez secesjonista
poprawiono pisownię.

[secesjonista]

Może nie o jakichś silnych związkach, ale o drobnym szczególe który jednak pośrednio łączy buddyzm i niemieckie Generalne Gubernatorstwo. A wszystko ma miejsce w Warszawie i rzecz rozsupłać może nam adamhistoryk...

[adamhistoryk]

Może ale niestety nie wie ... Może gdyby wiedział z jaką ulicą placem temat jest związany ...

Edytowane 22 Grudzień 2015 przez adamhistoryk

[gregski]

swastyka to dość popularny motyw dekoracyjny - występuje wcale często np na przeworskiej ceramice, jest też wśród motywów dekoracyjnych kultury jastorfskiej - jak chcesz mogę podać przykłady. Nie wiem czy ma sens szukać jakiegoś buddyjskiego pochodzenia.

Swastyka egzystowała w Europie od dawna.

Jakieś dwa tygodnie temu rozładowywaliśmy w Tarragonie i miałem okazje wyjść do miasta. Pierwsze swastyki jakie tam zobaczyłem znajdowały się w katedrze św Tekli na XV freskach. W muzeum archeologicznym zobaczyłem następne użyte jako motyw na rzymskich mozaikach z II i z III wieku naszej ery. (Szkoda, że nie mogę zamieścić zdjęć.)

Stary zacny symbol zbrukany przez nazistów.

[secesjonista]

Może ale niestety nie wie ... Może gdyby wiedział z jaką ulicą placem temat jest związany ...

Ulica Chocimska.

[adamhistoryk]

Ulicę Chocimską włączono do dzielnicy niemieckiej ... Chocimska 29 miejsce zamachu na ppułk. policji policji Gressera. Tyle znalazłem "na szybko". Ale te wiadomości to raczej nadają się do tematu o Warszawie niźli do tego o buddyzmie.

Edytowane 23 Grudzień 2015 przez adamhistoryk

[secesjonista]

Jeśli wierzyć warszawskiej wiki, podczas okupacji północna część tej ulicy zyskała nazwę: Eugen-Neumann-Strasse, ponoć na cześć Karla Eugena Neumanna. Tego zaś badacza uważa się za pioniera w przybliżeniu nauki i tekstów buddyjskich w Europie. On sam miał przejść na buddyzm.

[adamhistoryk]

Taką samą informację jak w warszawskiej wiki można również znaleźć w artykule Jerzego S. Majewskiego "Chocimska 15" : " {Barszczewska} Po wojnie już do kina nie powróciła. Pokazała się jedynie w filmie "Rytm serca" Zbigniewa Kamińskiego, była za to jedną z najbardziej popularnych aktorek teatralnych. Barszczewska w kamienicy przy Chocimskiej mieszkała także w latach okupacji. Niemcy nadali ulicy nową nazwę - Eugen Neumann Strasse. W tym czasie Barszczewska wraz z innymi gwiazdami warszawskich teatrów pracowała jako kelnerka w kawiarni U Aktorek na Mazowieckiej". Czyli wiadomość z warszawskiej wiki wiarygodna. W artykule chodzi o adres Barszczewskiej, bardzo znanej aktorki.

Edytowane 23 Grudzień 2015 przez adamhistoryk

[jakober]

Być może pewną namiastką powiązania zawartego w tytule wątku założonego przez euklidesa byłby łańcuch: teozofia - ariozofa + volikzm - nazism + rasizm.

W 1875 roku Helena Bławatska załozyła w Nowym Jorku Towarzystwo Teozoficzne (w internecie można znaleźć emblemat tegoż Towarzystwa). Oważ pani, ezoteryczka, okultystka i medium, była też autorką dzieła "The Secret Doctrine" wydanego w 1888 roku. W dziele tym ponoć (nie czytałem, nie jestem wyznawcą, opieram się na znalezionych informacjach) obraca się wokół ezoterycznej kosmologii, okultyzmu, hinduizmu i buddyzmu. W drugim rozdziale opisuje "root races" - rasy korzenne (jakkolwiek kulinarnie to brzmi, ciężko w polskim języku znaleźć szybko właściwe określenie), które w ezoterycznej kosmologii określają kolejne etapy ewolucji ludzkości. Według owej idei czwartą rasą korzenną była rasa Atlantydów, z której powstała piąta rasa korzenna - aryjska. Pierwszą podrasą rasy aryjskiej byli Indoariowie. Piątą podrasą, współczesną Bławatskiej, a tym samym według opisanej przez nią ewolucji w XIX wieku najdoskonalszą - byli Teutoni (Germanie), którzy przywędrowali na tereny obecnych Niemiec 20 tys. lat p.n.e. Słowianie byli odgałęzieniem owej podrasy, które opanowało tereny obecnej Rosji wraz z okolicznymi przypadłosciami. Żydzi w owej kosmologicznej ewolucji nie należeli do żadnej z ras ani podras, byli hybrydą. Szósta podrasa rasy aryjskiej miała według Bławatskiej rozwinąć się w XXI wieku na terenie Stanów Zjednoczonych. Z niej miałaby się z kolei wytworzyć kolejna, szósta rasa korzenna, której kolonia, według niejakiego Charlesa Webstera Leadbeatera, powstanie na terenie Kalifornii w XXVIII wieku. Ale to już pieśń dalekiej przyszłości...

Według historyków (James Webb, Goffe Jensma) pani Bławatska zaadaptowała istniejące już wcześniej okultystyczne idee następstw i rozwoju ras bądź to ze źródeł francuskich bądź to holenderskich pierwszej połowy XIX wieku. Sama Bławatska wskazywała na angielskiego teozofa Alfreda Percy Sinnetta i jego dzieło "Esoteric Buddhism" z 1883 roku.

Ot i pierwszy zdaje się krok na linii buddyzm - nazizm, przy czym ów buddyzm w ujęciu teozoficznym ma niewiele z buddyzmem wspólnego - tyleż samo co judaizm i chrześcijaństwo w wydaniu okultystycznym.

Na początku XX wieku teozoficzną ideę ewolucji ras przejęli Jörg Lanz von Liebenfels a następnie Guido von List, formułując ariozofię. Jej głównym przesłaniem był postulat istnienia jednej pra-rasy w Europie: aryjskiej, która pośród innych ras osiągneła największy stopień rozwoju. W ogólności Germanom jako potomkom rasy aryjskiej, a w szczególności Niemcom - przysługiwał z tej racji tytuł wyższosci nad innymi ludami/narodami.

W tym samym czasie co idee Blawatskiej rozwijał się w Niemczech volkizm, w każdym razie zaczęła w tym czasie nabierać statusu naukowego jego rasistowska idea istnienia wyższych i niższych ras ludzi. Ariozofia znalazła tutaj z czasem bardzo podatny grunt. Zarówno w volkizmie jak i w ariozofii sięgano m.in. do germańskich znaków runicznych. Wśród nich swastka nabrała największego znaczenia.

Warto też poszukać w tym temacie pośród materiałów dotyczących Thule-Gesellschaft.

Na takim podkładzie zrodził się nazizm (który, co ironiczne, pod koniec lat 30-tych zakazał okultyzmu, w tym ariozofii, wyznawców i członków zgromadzeń wysyłajac do obozów koncentracyjnych...). Przy czym o ile jeszcze w emblemacie Towarzystwa Teozoficznego swastyka odnosiła się do symboliki buddyjskiej, o tyle w ariozofii już do germańskiej. Pytanie: czy to był ten sam symbol? Ja na przykład spotkałem się też, oprócz już przez innych wymienianych symboli z różnych kultur - z baskijskim Lauburu.