Najlepszy karabin samopowtarzalny II wojny światowej

[giskan]

Podobno Polacy na poczatku wojny dysponowali takim karabinem co przebijał pancerz pojazdów (tylko nie wiem teraz czy to byly czolgi czy co), ale ponoć byla to bron na tyle tajna że mało kto umiał sie nią posługiwać. Niestety zapomniałem jak sie nazywal ten karabin. (o tej broni usłyszałem od historyka.)

[Bruno Wątpliwy]

Chodzi o to - link do hasła w Wikipedii o karabinie ppanc.

Z tym, że był powtarzalny, a nie samopowtarzalny, zatem do tej dyskusji nie pasuje. Poza tym, owa "nieumiejętność posługiwania się" to raczej legenda.

Edytowane 26 Kwiecień 2009 przez Bruno Wątpliwy

[Dziki_Koziol]

Strzelałem wczoraj pierwszy raz z SWT-40. Zabawa przednia, na 200 metrów strzelając z postawy stojąc z podparciem, za każdym razem trafiłem w cel. Broń ma jak na karabin bardzo przyjemny odrzut. Dobrze utrzymany egzemplarz jest celny i dostarcza przyjemnych wrażeń.

Edytowane 2 Maj 2009 przez Dziki_Koziol

[lenapola]

Na pewno nie był najlepszy, ale co myślicie na temat karabinu samopowtarzalnego wyprodukowanego według prototypu inż. Maroszka w 1938, 39 r.? Ciekawy artykuł na jego temat jest do przeczytania tu: http://www.dobroni.pl/rekonstrukcje,karabi...8-maroszka,2653. Jak czytamy w tym artykule: "Jedyna relacja o użyciu karabinu we wrześniu 1939r. pochodzi od samego konstruktora inż. Józefa Maroszka, który podał, że podczas ewakuacji pracowników i majątku instytutu pociąg którym jechali został zaatakowany pod Zdołbunowem przez nieprzyjacielski samoloty. Inż.Maroszek wziął swój karabin i zaczął ostrzeliwać nim samolot .W wyniku ostrzału pilot jednego samolotu pilot został ranny i wylądował niedaleko pociągu." Potem te karabiny przejęli agresorzy. Zachowało się tylko kilka sztuk.

[Andreas]

Temat brzmi: karabin powtarzalny.

Wz. 38M ''Turniej'' to karabin samopowtarzalny, genialnego inżyniera Maroszka. Bardzo dobra broń.

Ponoć zachowały się tylko dwa egzemplarze.

FSO-możesz przenieść te dwa posty do odpowiedniego tematu?

[Dziki_Koziol]

A skąd wiesz, że kb Maroszka był dobrą bronią? Nie był masowo wprowadzony do uzbrojenia, nie wiemy jak sprawdził się w polu. Za mało danych, żeby tak napisać.

[Andreas]

Jeśli karabin był zły, to po kij Niemcy mieliby go używać?

Jeśli wierzyć Maroszkowi, że zestrzelił samolot z tego karabinu-to zła broń?

Poza tym, masz racją absolutną.

[Dziki_Koziol]

Niemcy używali bardzo różnego "złomu" z wyposażenia podbitych państw. Maroszek podobno ranił pilota i zmusił go do lądowania - miał niezłego farta, bo z jakiejkolwiek broni indywidualnej zestrzelić samolot to moim zdaniem fuks.

[junior94tm]

Moim zdaniem najlepszym karabinem samopowtarzalnym II wojny światowej jest polski 38M.

7,92 mm karabin samopowtarzalny wz. 38M był indywidualną bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o odprowadzanie gazów prochowych przez boczny otwór lufy. Sprężyna powrotna pod lufą. Ryglowanie przez przekoszenie zamka. Mechanizm spustowy kurkowy, z przerywaczem, tylko do ognia pojedynczego. Zasilanie ze stałego magazynka pudełkowego o pojemności 10 naboi. Był on ładowany dwiema łódkami mauserowskimi o pojemności po 5 nabojów. Na przedniej części lufy było zamocowane urządzenie wylotowe pełniąca funkcję hamulca wylotowego, podstawy muszki i obsady bagnetu. Przyrządy celownicze składały się z muszki pryzmatycznej i celownika krzywiznowego (nastawy od 100 do 2000 metrów)

Kaliber 7,92 mm

Nabój 7,92 x 57 mm Mauser

Wymiary

Długość 1134 mm

Długość lufy 625 mm

Masa

broni ok. 4,5 kg

Tekst pochodzi z: http://pl.wikipedia.org/wiki/Karabin_samopowtarzalny_wz._38M

Edytowane 28 Grudzień 2009 przez Albinos
Na przyszłość proszę podawać źródło pochodzenia cytatu.

[Andreas]

A na czym opierasz stwierdzenie, że był to najlepszy karabin samopowtarzalny? Na jaką skalę użyto owego karabinu? Jak wiele sztuk wyprodukowano? Jak długo go używano? W tym przypadku moja odpowiedź brzmi: zbyt mało, by móc ocenić ten karabin.

[junior94tm]

Został wyprodukowany w 150 egzemplarzach . Lata produkcji 1938-1939. Powodem tak małej liczby egzemplarzy było niedocenienie skuteczności tego karabinu i oczywiście wybuch II wojny światowej.

Edytowane 28 Grudzień 2009 przez junior94tm

[Andreas]

A 150 egzemplarzy to mało, malutko. Kropla. Nic.

Podejrzewam, że nawet i tysiąc by nic nie zmienił. Broń strzelecką należy produkować w dziesiątkach, jesli nie setkach tysięcy egzemplarzy.

A ocena na podstawie 150 to trochę mało.

Jak dla mnie nadal pozostają M1 Garand, M1 Carbine i G43.

[Dziki_Koziol]

Nie umiem powiedzieć jaki karabin samopowtarzalny był najlepszy, ale od maja bawiłem się trochę (strzeałem i rozkładałem) SWT-40. Całkiem składny i celny karabin, choć ma bardzo bogate "życie wewnętrzne". Jednak, trzeba go utrzymywać w czystości i człowiek nieobyty z techniką (czy to będzie polski czy sowiecki prosty chłop) może mieć z nim problemy. Generalnie bardzo fajna broń.

Karabin Maroszka, może był i udany, ale za mało go wyprodukowano i tym samym użyto, żeby powiedzieć iż był najlepszy. Ciekawy jestem, jak by się sprawował w rękach żołnierzy z poboru, którzy, nie oszukujmy się w II RP mieli mało doczynienia z techniką.

Edytowane 29 Grudzień 2009 przez Dziki_Koziol

[Andreas]

Koźle, jak czytam Twoje posty, aż mnie skręca z zazdrości.

SWT-40, jak wspominają, był po prostu za delikatny jak na warunki frontowe. Snajperzy go średnio lubili ze względu właśnie na tą delikatność, mocniejszy odrzut i konieczność odłożenia poprawki przed pierwszym strzałem(bo strzał z zimnej lufy...). Zresztą jeszcze snajperom nie pasował cokół celownika, który tak skutecznie go blokował, że nie można było przesunąć lunety.

Tak, czy owak, zazdroszczę ''poglądu bezpośredniego''.

[Dziki_Koziol]

Są plany w klubie, żeby dokupić kilka orginalnych celowników optycznych do Mauserów, Mosinów i właśnie do SWT po to żeby sobie postrzelać jak snajper Problem zimnej lufy dotyczy też SWD. Chcę, po nowym roku rozłożyć sobie SWT i porobić fotki, żeby ładnie pokazać ile posiada on elementów, które można zgubić. Ale na to muszę mieć chwilkę czasu, jakieś ubranie robocze i wolną strzelnicę, dlatego nie mogę konkretnie obiecać kiedy to się stanie. Podsumowując, strzelanie fajne, ale składanie i rozkładanie wymaga pewnej wprawy i siły w palcach.