Za co podziwiany jest Napoleona? Za co Ty go cenisz?

[Estera]

Zapraszam do podzielenia się swoimi refleksjami. Są wśród nas osoby, które podziwiają Napoleona, są i takie, które jedynie jakąś jego cechę cenią. Sa też pasjonaci jego epoki- czemu interesujecie się epoką napoleońską? Zapraszam!

[Panna Karolina]

Zawsze mam problemy z odpowiedzią na pytanie, za co kogoś cenię… ale spróbuję coś mniej/bardziej sensownego napisać.

Napoleona podziwiam za to, że udało mu się zostać cesarzem dzięki swojej wytrwałości. W szkole wojskowej koledzy wyśmiewali się z niego a pomimo wszystko nie poddawał się i robił swoje.

Po drugie za stosunek do wojska. Podobno pamiętał, że np. któremuś z żołnierzy coś dolegało…

Następnie za jego niesamowite zdolności dowódcze. Tyle wygranych bitw o czymś świadczy.

Za „Kodeks Napoleona”, który znosił feudalizm, dopuszczał rozwody itd.

Za ambicje…

Nie wiem czemu, ale mam słabość do niektórych monarchów.

[Estera]

Otóż ja cenie, podziwiam i szanuję Napoleona za kilka rzeczy. Wypunktuje:

1) za to jakj bardzo kochał żołnierzy i że był jednym z nich

2) za to, że był marzycielem, wizjonerem ("Światem rządzi wyobraźnia")

3) za potęgę umysłu

4) za wiarę i za to, że ciągle szedł do przodu ("'Niemożliwe'- to słowo dla głupców!")

5) za odwagę

6) za 100 Dni- za to że wrócił

7) za fenomenalny upadek

Być może punkt 7 brzmi dziwnie i absurdalnie- ale ja pasjonuje się epoką napoleońską i dostrzegam, że upadek napoleona jest niezwykle interesujący, bardziej ciekawy niż jego droga do potęgi.

Napoleon i jego czasy to moja pasja, mój ulubiony odcinek historii.

[nazaa]

Podobno pamiętał, że np. któremuś z żołnierzy coś dolegało…

Stary wybieg - wystarczyło przejść się z dowódcą oddziału, który podpowiadał do ucha kto, co, jak, kiedy etc.

[Estera]

Stary wybieg - wystarczyło przejść się z dowódcą oddziału, który podpowiadał do ucha kto, co, jak, kiedy etc

Wybacz nazaa, ale to w przypadku Napoleona nieprawda. Nim został cesarzem, był żolnierzem, zwykłym dowódcą i zwykłym generałem i czynił podobnie. Zawsze kochał żołnierzy, a o ich bólu i cierpieniu mógł pamiętać- jego pamięć była niemalże doskonała. Chciałam Cię spytać- czy wiesz coś o pewnym zdarzeniu z zaropiałym, wyniszczonym chorobą żołnierzem w Egipcie i jego pogrzebie? Jak nie, to wyjaśnie.

[nazaa]

Nie twierdzę, że Napoleon nie miał genialnej pamięci tylko co ja na to poradzę, że mi to się to zaraz kojarzy ze sztuczkami ze starożytności?

Chciałam Cię spytać- czy wiesz coś o pewnym zdarzeniu z zaropiałym, wyniszczonym chorobą żołnierzem w Egipcie i jego pogrzebie? Jak nie, to wyjaśnie.

Znam, znam, ale jak bardzo chcesz to możesz wyjaśnić.

[Estera]

Znam, znam

Cieszę się bardzo. To chyba znana historia.

jak bardzo chcesz to możesz wyjaśnić

Chyba sobie daruje- ta historia jedynie potwierdza jak bardzo Napoleon kochał swoich żołnierzy. Oni to uczucie odwzajemniali- i za to też podziwiam Napoleona. Jego przydomek "100 tysięcy" także pokazuje, że był wielkim wodzem, budzącym respekt.

[Capricornus]

Zapraszam do podzielenia się swoimi refleksjami.

A ja „cenię” go za to, że skąpał we krwi całą Europę i kawałek Afryki.

[Estera]

A ja „cenię” go za to, że skąpał we krwi całą Europę i kawałek Afryki.

Jest to post bardzo ironiczny i prześmiewczy. Zapraszam kolegę do tematu:

http://www.historia.org.pl/forum/viewtopic.php?t=2269

Do temat dla tych, którzy mają coś do zarzucenia tej postaci.

[Amilkar]

Ja cenię go za nieugiętość i za to że "skopał tyłek tym złodziejom i mordercom jakimi byli wladcy PRUS ROSJI i AUSTRII! szkoda tylko ze za cene tylu żołnierzy w tym Polaków"

Po za tym za danie nadziei Polakom i nowego kraju choc nie z nazwą Polska.

[Estera]

Ja cenię w nim to, że nie było dla niego rzeczy niemożlwych ("'Niemożlwe'- to słowo dla głupców!), że zaczynał praktycznie od zera.

Po za tym za danie nadziei Polakom i nowego kraju choc nie z nazwą Polska

Dał przykład, pokazał drogę- i to też piękne- nawet jeśli kierował się interesem Francji i własnym. Podoba mi się to, że ciągle walczył, że jak powiedział Amilkar był nieugięty. Przecież kiedy abdykował pierwszy raz pytał "kto pójdzie ze mną na Alpy?"- otoczenie milczało, on zrzekł się tronu, ale przecież wrócił.

[Tomek91]

że zaczynał praktycznie od zera

Tu się nie zgodzę . Francja była potęgą od wojny Trzydziestoletniej . Twierdzenie , że zaczynał od zera jest błędne . Po za tym Francja ( oprócz Rosji ) miała największą ludność .

[Estera]

Twierdzenie , że zaczynał od zera jest błędne . Po za tym Francja ( oprócz Rosji ) miała największą ludność .

Prześledź jego karierę wojskową, to zobaczysz, że zaczynał od zera. Ile przeszedł, ilu miał wrogów, czy fakt, że żołnierze z niego drwili.

[Amilkar]

Prześledź jego karierę wojskową, to zobaczysz, że zaczynał od zera. Ile przeszedł, ilu miał wrogów, czy fakt, że żołnierze z niego drwili.

Jeśli chodzi o sytuację we Francji to miał podstawy , jak mówi TOmek Francja była silna jeszcze w tym czasie , a Napoleon podniósł jej prestiż. A w karierze zgodzę się- praktycznie od zera budowal swoj autorytet , ze szkoły w Brienne stopniowo przeszedł na pałace.

[Tofik]

Sa też pasjonaci jego epoki- czemu interesujecie się epoką napoleońską?

Ogromna ilość bitew i wojen, wielkie osobowości - to tak na poczekaniu, dlaczego.

Tu się nie zgodzę . Francja była potęgą od wojny Trzydziestoletniej . Twierdzenie , że zaczynał od zera jest błędne . Po za tym Francja ( oprócz Rosji ) miała największą ludność .

Francja na początku ostatniej dekady XVIII wieku to ruina. Bez pieniędzy, ta największa ludność mordowana przez rewolucję, cud że I koalicja nie starła na proch Francyi. Taka sytuacja nie do pozazdroszczenia. Napoleon zaczynał od zera - od karzełka korsykańskiego do pana Europy.