"Akcja Wisła" - ocena

[ciekawy]

Nasza wspólna, polsko - ukraińska historia jest złożona i trudna. Bo z jednej strony chcielibyśmy sie pogodzic, wybaczyć, rozpocząć wszystko od nowa. Z drugiej strony są takie zdarzenia, o których ciężko zapomnieć, jak to z 11 lipca 1943r. Tylko tego jednego dnia w okrutny i bestialski sposób, zamordowano ponad ... 10 000 Polaków!!! (uprzedzam - link dla ludzi o mocnych nerwach):

http://www.kki.pl/piojar/polemiki/rubiez/n.../niedziela.html

Pojednanie posko - ukraińskie ma sens tylko (i tylko) wtedy, gdy naprawdę będziemy rozmawiac szczerze o wszystkich bolączkach - w tym świadomego ludobójstwa na wielka skalę. Wymaga to zarówno syzyfowej pracy historyków, jak i dobrej woli obydwóch stron (ciekawość - archetyp pogromów etnicznych jest przypisany do tej ziemi od stuleci. Czasy Chmielnickiego, Rzezi Humańskiej, buntów czerni, łączył jeden wspólny mianownik: przede wszystkim - MORDOWAĆ POLAKÓW!).

pzdr.

[czeslaw]

Ocenić akcji "Wisła" jednoznacznie się nieda. Część wojskową oceniłbym pozytywnie bo tylko militarnie lub przemocą można zwalczyć kogoś kto dopuszcza się takich zbrodni. Na UPA raczej nie wywarłyby żadnego wpływu zapewnienia typu: "znaleźliście się na ziemiach historycznie należących do Polski... Powinniście iść na wschód..." tylko akcja militarna pozostawała.

Gorzej jest z częścią akcji związaną z przymusowym przesiedleniem tamtejszej ludności i rozsianiem jej po całej Polsce tu oceniłbym negatywnie. Tylko kilka pojedynczych osób mogło coś na tym skorzystać np. jakiś bezrobotny biedak z Bieszczad, którego przypadkiem przeniesiono do opuszczonego majątku poniemieckiego na zachodzie Polski. Poza tymi odosobnionymi przypadkami całe przesiedlenie rysuje się negatywnie.

Pozdr.

[Capricornus]

Gorzej jest z częścią akcji związaną z przymusowym przesiedleniem tamtejszej ludności i rozsianiem jej po całej Polsce tu oceniłbym negatywnie. Tylko kilka pojedynczych osób mogło coś na tym skorzystać

W tym przypadku nikt nie myślał by któryś z przesiedleńców odniósł jakieś korzyści, korzyści mieli odnieść Polacy i to się udało.

Może jest to kontrowersyjne posunięcie, ale jedyne możliwe by zwalczyć ukraińskie bojówki. Odcięcie ich od cywilnego zaplecza, które zapewniało im pomoc w zaopatrzeniu czy informacji nie ważne czy robili to z przekonania czy ze strachu, pozbawiło UPA wiedzy o ruchach polskich wojsk i żywności dzięki temu osamotnione oddziały można było w miarę łatwo pokonać.

Decyzja o przesiedleniu była więc słuszna można tylko przyczepić się do metod, jakimi było ono przeprowadzone ale prawdopodobnie miał tu miejsce element zemsty za czyny popełniane przez Ukraińców.

[ciekawy]

Ocenić akcji "Wisła" jednoznacznie się nieda.

To prawda - nie da; ja jednak pozostanę przy swoim zdaniu - wysiedlona ludność ukraińsko - łemkowsko - bojkowska, mimo iż niewątpliwie skrzywdzona i ponosząca duże straty materialne, dostała jednak sznasę życia (i rozpoczecia nowej drogi) w innym zakątku Polski. Natomiast ludność polska zamieszkująca Wołyń czy Podole takiej szansy już nie dostała- bestialsko się z nią rozprawiono, mordując ją.

pzdr.

[czeslaw]

A więc Rosjanie też powinni podjąć jakieś działania skoordynowane z akcją "Wisła", ażeby uratować ludność polską zamieszkującą Kresy wschodnie.

Pozdr

[ciekawy]

A więc Rosjanie też powinni podjąć jakieś działania skoordynowane z akcją "Wisła", ażeby uratować ludność polską zamieszkującą Kresy wschodnie.

Pozdr

Czesiu - nie te daty. Chronologicznie sytuacja przedstawiała się tak, iż najwięcej morderstw na Polakach dokonywano na Wołyniu w 1941r. (tuż po wkroczeniu Hitlera), a Akcja "Wisła" to czasy powojenne...

pzdr.

[Rycerz1984]

Ja pozostaję przy zdaniu, że Akcja "Wisła" była konieczna, to prawda można przyczepić się do metod, ale czy i tak nie była to łagodna odpowiedź na bestialstwo UPA?:

niektóre przypadki stosowanych przez terrorystów OUN-UPA w praktyce tortur fizycznych i okrucieństw oraz tortur psychicznych wobec kobiet, mężczyzn, dzieci i starców narodowości polskiej, udokumentowanych źródłowo:

1. Wbijanie dużego i grubego gwoździa do czaszki głowy.

2. Zdzieranie z głowy włosów ze skórą (skalpowanie).

3. Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czaszkę głowy.

4. Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czoło.

5. Wyrzynanie na czole "orła".

6. Wbijanie bagnetu w skroń głowy.

7. Wyłupywanie jednego oka.

8. Wybieranie obu oczu.

9. Obcinanie nosa.

10. Obcinanie jednego ucha

11. Obrzynanie obydwu uszu.

12. Przebijanie zaostrzonym grubym drutem ucha na wylot drugiego ucha.

13. Obrzynanie warg.

14. Obcinanie języka.

15. Pieczenie żywcem w piecu chlebowym.

16. Podrzynanie gardła i wyciąganie przez otwór języka na zewnątrz.

17. Podrzynanie gardła i wkładanie do otworu szmaty.

18. Wybijanie zębów.

19. Łamanie szczęki.

20. Rozrywanie ust od ucha do ucha.

21. Kneblowanie ust pakułami przy transporcie jeszcze żywych ofiar.

22. Podcinanie szyi nożem lub sierpem.

23. Zadawanie ciosu siekierą w szyję.

24. Pionowe rozrąbywanie siekierą głowy.

25. Skręcanie głowy do tyłu.

26. Robienie miazgi z głowy przez wkładanie głowy w ściski zaciskane śrubą.

27. Obcinanie głowy sierpem.

28. Obcinanie głowy kosą

(...)

65. Łamanie kości rąk w kilku miejscach tępym narzędziem.

66. Łamanie kości nóg w kilku miejscach tępym narzędziem .

67. Przecinanie tułowia na wpół piłą ciesielską, obłożonego z dwóch stron deskami.

68. Przecinanie tułowia na wpół specjalną piłą drewnianą.

69. Obcinanie piłą obu nóg.

70. Posypywanie związanych nóg rozżarzonym węglem.

71. Przebijanie gwoździami rąk do stołu, a stóp do podłogi.

72. Przybijanie w kościele na krzyżu rąk i nóg gwoździami.

73. Zadawanie ciosów siekierą w tył głowy, ofiarom ułożonym uprzednio twarzą do podłogi.

74. Zadawanie ciosów siekierą na całym tułowiu.

75. Rąbanie siekierą tułowia na części.

76. Łamanie na żywo kości nóg i rąk w tzw. kieracie.

77. Przybijanie nożem do stołu języczka małego dziecka, które później wisiało na nim.

78. Krajanie dziecka nożem na kawałki i rozrzucanie ich wokół.

79. Rozpruwanie brzuszka dzieciom.

80. Przybijanie bagnetem małego dziecka do stołu.

81. Wieszanie dziecka płci męskiej za genitalia na klamce drzwi.

82. Łamanie stawów nóg dziecka-

83. Łamanie stawów rąk dziecka.

84. Zaduszenie dziecka przez narzucenie na nie różnych szmat.

85. Wrzucanie do głębinowych studni małych dzieci żywcem.

86. Wrzucanie dziecka w płomienie ognia palącego się budynku.

87. Rozbijanie główki niemowlęcia przez wzięcie go za nóżki i uderzenie o ścianę lub piec.

88. Powieszenie za nogi zakonnika pod amboną w kościele.

89. Wbijanie dziecka na pal.

90. Powieszenie na drzewie kobiety do góry nogami i znęcanie się nad nią poprzez odcięcie piersi i języka, rozcięcie brzucha i wybieranie oczu oraz odcinanie nożami kawałków ciała.

91. Przybijanie gwoździami małego dziecka do drzwi.

92. Wieszanie na drzewie głową do góry.

93. Wieszanie na drzewie nogami do góry.

94. Wieszanie na drzewie nogami do góry i osmalanie głowy od dołu ogniem zapalonego pod głową ogniska.

95. Zrzucanie w dół ze skały.

96. Topienie w rzece.

97. Topienie poprzez wrzucenie do głębinowej studni.

98. Topienie w studni i narzucanie na ofiarę kamieni.

99. Zadźganie widłami, a potem pieczenie kawałków ciała na ognisku.

100. Wrzucenie dorosłego w płomienie ogniska na polanie leśnej, wokół którego ukraińskie dziewczęta śpiewały i tańczyły przy dźwiękach harmonii.

(...)

341. Wrzucanie do klozetowego szamba żywych ofiar oraz bicie żelaznym narzędziem po głowie i ciskanie ich w głąb tego szamba.

342. Podwieszanie pod pachy na drzewie w lesie i palenie pod ofiarą gałęzi i chrustu.

343. Wiązanie rąk drutem i zadawanie na całym ciele ran kłutych.

344. Oskalpowanie - ściągnięcie skóry z głowy i twarzy - wraz z wybraniem oczu, obcięciem uszu, przecięciem krtani i wyciągnięciem przez nią języka.

345. Obcięcie genitaliów, wydłubanie oczu i skłucie całego ciała cienkimi igłami.

346. Porąbanie ośmiomiesięcznego dziecka na cztery części.

347. Rozbieranie do naga, związywanie ofiary drutem kolczastym i wpychanie do przerębli pod lód rzeki.

348. Przybicie bagnetem do stołu kilkumiesięcznego dziecka i włożenie mu do ust kawałka niedojedzonego kiszonego ogórka.

349. Duszenie sznurem zakładanym na szyję i zabijanie ciosem noża w serce.

350. Wyrywanie księżom wyznania rzymsko - katolickiego pulsujących serc z piersi, a niekiedy prezentowanie ich widzom i odliczanie na zegarku czasu trwanie agonii.

351. Duszenie drutem kolczastym.

352. Wypruwanie dzieciom wnętrzności i rozwieszanie jelit na ścianie w jakiś nieregularny sposób wraz z kartką wiszącą na gwoździu z napisem w ukraińskim języku: "Polska od morzu do morza!".

353. Przybijanie dzieci do ściany z rozkrzyżowanymi rękami.

354. Wyłamywanie dzieciom stawów rąk i nóg i przybicie martwego dziecka do stołu - na oczach dorosłych osób.

355. Pozbawienie życia dwudziestoma dwoma i więcej ciosami noża.

356. Przymocowanie tułowia do oparcia i rzucanie w nie nożami.

357. Wiązanie - skuwanie rąk drutem kolczastym.

358. Zadawanie śmiertelnych uderzeń łopatą.

359. Przybijanie rąk do progu mieszkania.

360. Przebijanie kołami dzieci na wylot.

361. Wleczenie ciała po ziemi za nogi związane sznurem.

362. Przybijanie małych dzieci dookoła grubego, przydrożnego drzewa, tworząc w ten sposób tzw. "wianuszki".

363. Wypruwanie z ciężarnych kobiet płodu i wkładanie w jego miejsce kota.

[ciekawy]

Może wystarczy tych jakże obrazowych opisów ? I nie byłbym sobą, jakbym nie spytał się o ich źródło - gdzie mozna o tem poczytać?

pzdr.

[Rycerz1984]

Literatura jest bogata, polecam m.in.:

Jastrzębski Stanisław, Ludobójstwo ludności polskiej przez OUN-UPA w województwie stanisławowskim w latach 1939 - 1946, Warszawa 2004.

Komański Henryk, Siekierka Szczepan, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939 - 1946, Warszawa 2004

Korman Andrzej, Ludobójstwo UPA na ludności polskiej: dokumentacja faktograficzna, Wrocław 2003.

Pochwała ludobójstwa UPA: ukraińscy nacjonaliści o swojej ideologii, nienawiści, zemście, technice zabijania, o swoich umiłowanych bohaterach, rezunach, wrogach, o swoim obłędnym imperializmie, ucisku klasowym, Lublin 1996.

Poliszczuk Wiktor, Dowody zbrodni OUN i UPA, Toronto 1997.

Prus Edward, Atamania UPA: tragedia kresów, Wrocław 1996.

Wołyń naszych przodków: śladami życia - czas zagłady, Warszawa 2003.

Może wystarczy tych jakże obrazowych opisów ?

Niestety, ale o tym trzeba pamiętać. Bez dobrej woli z obu stron nie ma mowy o pojednaniu. Obecnie dobra wola jest tylko po stronie Polski. Ukraińcy stawiają pomniki mordercom z UPA, a "przyjaciel" Juszczenko odznacza upowców, którzy odbierają wysokie emerytury kombatanckie. Dopóki Ukraińcy nie potepią tej zbrodniczej organizacji jaką była OUN-UPA, nie ma mowy o pojednaniu z Polakami.

[marcin29]

Była to jedna z niewielu akcji władz Polski Ludowej która cieszyła się uznaniem Polaków bez względu na poglądy polityczne,podobnie jak wysiedlenie Niemców.Wielu kombatanrów AK mimo że do sympatyków PPR nie należało ,dziś przyznaje że była to akcja cieszaca się poparciem Polaków,w zbiorowej pamieci Polaków Ukraińcy zapisali sie jako sprawcy Rzezi Wołyńskiej, współsprawcy pacyfikacji Zamojszczyzny,uczestnicy pacyfikacji Warszawy,to nie sprzyjało sympatii

[gotham]

Ja powiem że często na wakacje jeżdżę w bieszczady do miejscowości ustrzyki , gospodynia u której mieszkamy opowiadała nam (było kilka osóB) jak podczas pogromu polaków ukrywała sie przez 2 miesiące z rodzina w jakiejś jaskini czy dziurze w ziemi , do dzisiaj jej synowie maja karabiny w domu i są negatywnie nastawieni do ukraińców, z tego co wiem to duża liczba ludzi na wschodzie polaków nie lubi ukraińców. I nie może być tak ,że ludzie nie zostaną ukarani za tą zbrodnie , powód jest jeden przy najbliższej wojnie jeśli taka będzie coś takiego może się powtórzyć , duża część polaków pamięta nawet młodzi bo dziadkowie i rodzice przekazują ustnie historie polski , niestety szkoła nie jest obiektywna. Wizerunek upa dla ukraińców trzeba zniszczyć tam ludzie uważają ze upa to bohaterowie , kodeks upa czerpał garściami z meinkampf , ci ludzie myślą że takie metody były potrzebne to najgorsze a te uczą się młodzi , dlatego to sie może powtórzyć i dlatego upa musi zostać uznana lub cześć upa za organizacje zbrodniczą. Chciałem jeszcze dodać , że należy ukarać ludzi którzy mordowali polaków wiele młodych chłopaków w upa wywieszało plakaty nawołujące polaków do opuszczenia terenu bo wierzyło że Polacy sami opuszczą pokojowo. Mi się wydaje ,że duża część oprawców już nie żyje. Podstawą do zrozumienia przez ukraińców krzywdy polaków jest zapytanie ich czy dobry człowiek jest w stanie dokonać takich rzeczy. Co do głównego nurtu tematu to akcja wisła była jak najbardziej konieczna i jak najbardziej łagodna :]

[angel]

Zgadzam sie z rycerzem, UPA to organizaja zbrodnicza a Juszczenko cudownie odpłaca się za pomoc w pomarańczowej rewolucji. Sprawa pomników Orląt Lwowskich mówi sama za siebie.

[widiowy7]

http://wiadomosci.onet.pl/1846396,11,item.html

No cóż, wynika jednak, że pozytywna pamięć o UPA nie wygasła. Są ludzie, dla których jest to organizacja patriotyczna. Pewnie ze swojego punktu widzenia mają rację, ale muszę zdodzić się z przedmówcami. Nie mieli czystych rąk.

[ciekawy]

I znowu dla ludzi (tym bardzo o b. mocnych nerwach):

http://www.evil.nr2.crimea.ua/ukronazi2/korman_bigfile.html

[FSO]

Witam;

Problem ukraiński nie wziąl się na tych terenach "znikąd". Do tego problemu dolewali żale wszyscy: i Polacy i Ukraińcy i oba kościoly, potem jeszcze Rosjanie i Niemcy. Przynajmniej w okresie 1919-21 i 1941-43 Ukraińcy mieli nadzieję na niezależne państwo [w typie Slowacji]. W pewnym momencie okazalo się, że wszystkie waśnie zaczęto prostować przy użyciu broni. Rolę Niemców podejrzewam podobną jak w Jedwabnym - dziel i rządź. Wystarczylo.

Po 1945 kiedy granice zostaly ustalone [mniej lub bardziej dokladnie] wojsko i KBW wkroczylo do akcji, slusznie uważając, że tylko zdecydowanymi dzialaniami da się zaprowadzić porządek. Z obu stron nie bylo "przeproś". Rozbito bandy / oddzialy i sotnie.

Po akcji wojskowej zaprowadzono porządek w kwestiach spolecznych - najbardziej brutalną metodą i zarazem najbardziej skuteczną jaka wymyślil tow. Stalin - przesiedlenie calych narodów w odlegle rejony kraju, gdzie oderwani od swojej części dziedzictwa historycznego i kulturalnego mogli wieść życie nie brużdżąc nikomu. Na ich miejsce wprowadzono przesiedleńców, zbudowano PGR-y i zniszczono to co tam wcześniej bylo.

Wojskowo - akcja niemal wzorcowa, przeprowadzona na warunkach na jakich pozwalal i teren i przeciwnik, cala reszta - czyli wysiedlanie - zupelnie bez sensu, gdyż podzielilo ludzi na tych którzy tylko temu przytaknęli i na tych którzy będą pamiętali do trzeciego pokolenia. Ową pamieć będą przekazywali swoim dzieciom i wnukom. Uważam też, że nie ma nic zlego w grobach ukraińskich żolnierzy walczących z naszymi. Okrucieństwo bylo po obu stronach i niech świeżość sprawy i wlaśnie to jak się walki toczyly przypomina nam o tym ze lepiej rozmawiać niz wlaczyć...

PS.

Rosjanie Austriacy Polacy Węgrzy i kto tam jeszcze leżą w sąsiednich kwaterach na cmentarzach z okresu I WŚ i nikomu nie wadzi...

pozdr