PZPR

[Komar]

Takie kategoryczne stwierdzenie padło wcześniej:

W dniu 15.10.2010 o 5:22 PM, Tomasz N napisał:

(...)

Drugim niedopowiedzeniem jest niewspomnienie o czymś, co się nazywało nomenklatura. Był to zestaw stanowisk zastrzeżonych jedynie dla członków partii, bez względu na kwalifikacje.

 

2 godziny temu, secesjonista napisał:

 

Bruno, to może podasz jaka była; twoim zdaniem; podstawowa cecha wedle której kwalifikowano kogoś na stanowisko podlegające temu rozdzielnikowi? W PRL były stanowiska obsadzane przez różne twory (zjednoczenia itp.), czym zatem wyróżniały się te objęte nomenklaturą, bo chyba czymś się jednak różniły? Czy może jednak - nie?

 

 

Taki podział nie jest prawdziwy. Stanowiska kierownicze obsadzane przez zjednoczenia czy ministerstwa (jako organy władzy państwowej) w dużej mierze również znajdowały się na liście stanowisk nomenklaturowych. W rzeczywistości różnego szczebla instancje partyjne miały prawo opiniowania i - w skrajnych przypadkach - zawetowania nominacji na stanowiska; również na takie stanowiska, które nie znajdowały się na liście nomenklaturowej. Znam przypadek interwencji w sprawach personalnych: w kombinacie, w którym pracowałem, na kolejną kadencję zakładowa konferencja PZPR wybrała nowego pierwszego sekretarza komitetu zakładowego. Ten wybór został zakwestionowany przez komitet wojewódzki. Formalnie powodem zastrzeżeń był zarzut, że ten człowiek w czasie wojny służył w Wehrmachcie.  Ponownie zwołana konferencja zakładowa pod nadzorem przedstawicieli KW odwołała nowo wybranego, a na sekretarza powołała innego towarzysza. Który też był pracownikiem kombinatu. ale lepiej pasował "górze". I do dziś do końca nie wiem, czy odwołanie tego człowieka było inicjatywą KW ze względu na układy partyjne, czy też dyrekcja kombinatu interweniowała w KW, nie akceptując tego pracownika, z którym musiałaby współpracować przez następne lata. Bo i to jest możliwe.

2 godziny temu, secesjonista napisał:

A listki figowe przydają się każdej władzy.

Humorystycznie brzmi twierdzenie, że Szablowski i Lorentz zostali zaakceptowani jako listki figowe. Już pisałem, że to byli ludzie szczególnie zasłużeni dla polskiej kultury. Oni byli zasłużeni już w wyniku swojej działalności przedwojennej. Do tego dochodziła ich działalność związana z wojną, gdy ratowali przed hitlerowcami skarby polskiej kultury. Ci ludzie po prostu służyli Polsce w czasach PRL tak samo, jak służyli Polsce w czasach sanacji, nie identyfikując się ani z jednym, ani z drugim reżimem. A byli akceptowani przez PZPR, bo spełniali warunek minimum: było wiadomo, że swoich stanowisk nie będą wykorzystywać do działalności antykomunistycznej.

Edytowane 24 Styczeń 2019 przez Komar

[Tomasz N]

Czuję się przywołany. Ty to widzisz z centrali, ja z prowincji. Z powodów prestiżowych na poziomie centrali takie posiadające wysoki autorytet osoby mogły się trzymać na takich stołkach. Pytanie ile miały realnej władzy (czyli na ile był to z ich strony zgniły kompromis, bo gdzieś w tle tułał się taki patrzący na ręce). Na poziomie prowincji prestiż nie grał roli i było jak piszę.

[euklides]

W dniu 24.01.2019 o 12:02 PM, Komar napisał:

(...)

Znam przypadek interwencji w sprawach personalnych: w kombinacie, w którym pracowałem, na kolejną kadencję zakładowa konferencja PZPR wybrała nowego pierwszego sekretarza komitetu zakładowego. Ten wybór został zakwestionowany przez komitet wojewódzki. Formalnie powodem zastrzeżeń był zarzut, że ten człowiek w czasie wojny służył w Wehrmachcie.  Ponownie zwołana konferencja zakładowa pod nadzorem przedstawicieli KW odwołała nowo wybranego, a na sekretarza powołała innego towarzysza. Który też był pracownikiem kombinatu. ale lepiej pasował "górze". I do dziś do końca nie wiem, czy odwołanie tego człowieka było inicjatywą KW ze względu na układy partyjne, czy też dyrekcja kombinatu interweniowała w KW, nie akceptując tego pracownika, z którym musiałaby współpracować przez następne lata. Bo i to jest możliwe.

(...)

 

To chyba typowa sytuacja dla PRL-owskich fabryk. Znam trochę kulisy wyborów na zakładowego sekretarza PZPR w dużym zakładzie. Kampania wyborcza wyglądała tak:

Dyrektor na naradzie ( nie wiem tylko czy na przypadkowej czy też na specjalnie zwołanej) mówił: Wybierzmy tego co jest, czyli X, bo to idiota i nie będzie z nim kłopotów a jak wybierzemy kogo innego to wtedy jeszcze przyślą nam kogo z KW i ten dopiero zacznie nam tu mieszać. I dotychczasowy sekretarz zostawał.    

 

Pewnie jak by w owym kombinacie wybrali tego co był a nie nowego to i kłopotów by nie było. 

Edytowane 26 Styczeń 2019 przez euklides

[secesjonista]

W dniu 24.01.2019 o 12:02 PM, Komar napisał:

Humorystycznie brzmi twierdzenie, że Szablowski i Lorentz zostali zaakceptowani jako listki figowe. Już pisałem, że to byli ludzie szczególnie zasłużeni dla polskiej kultury. Oni byli zasłużeni już w wyniku swojej działalności przedwojennej

 

I co to zmienia? Właśnie to że byli zasłużeni wcześniej, to iż mieli dorobek czyniło z nich doskonałe "listki figowe ". Nie wiem co w tym humorystycznego. To, że byli; wedle mnie; takimi listkami nie implikuje, że nic nie robili dobrego czy cennego w zakresie podległych im obowiązków. Z zastrzeżeniem poczynionym przez Tomasza N, mam takie podejrzenie, że nawet najwybitniejsze osobistości (znane ze swych prac już przed wojną), pomimo swego doświadczenia i wiedzy nie miały ostatecznego głosu w zakresie spraw kadrowych i głównych kierunków zmian w obszarach, które im podlegały.

Zatem z przyczyn politycznych musieli dawać placet na architektoniczne potworki doby socrealizmu, a zawiadujący placówkami muzealnymi np. na czasowe wystawy wedle których podczas okupacji najważniejszymi organizacjami podziemnymi były: PPR i AL (GL).

 

W dniu 24.01.2019 o 12:02 PM, Komar napisał:

Taki podział nie jest prawdziwy. Stanowiska kierownicze obsadzane przez zjednoczenia czy ministerstwa (jako organy władzy państwowej) w dużej mierze również znajdowały się na liście stanowisk nomenklaturowych

 

Skoro: "w dużej mierze" to jednak jakiś podział istniał, zatem jaki?

 

W dniu 24.01.2019 o 12:46 AM, Komar napisał:

Stąd uważam, że nie jest trafne stwierdzenie, że stanowiska nomenklaturowe były dostępne wyłącznie dla członków PZPR. Może pamięć o tych dwóch profesorach powoli gaśnie, ale dla ludzi im współczesnych - to byli giganci, niezwykle zasłużeni dla polskiej kultury. To tak a propos stwierdzenia

 

W dniu 22.01.2019 o 9:51 PM, secesjonista napisał:

Na stanowiska nomenklaturowe wybierano mając głównie na względzie przynależność partyjną, przez co na różne stanowiska wybierano ludzi niekompetentnych

 

 

No to, te: "a propos" nie dotyczy wypowiedzi secesjonisty, tylko Tomasza N. Pomimo częstej zbieżności poglądów nie jesteśmy jedną osobą. Zatem nie wiem czemu Komar cytując moją wypowiedź odpowiada komuś innemu.

 

[Komar]

3 godziny temu, euklides napisał:

Dyrektor na naradzie ( nie wiem tylko czy na przypadkowej czy też na specjalnie zwołanej) mówił: Wybierzmy tego co jest, czyli X, bo to idiota i nie będzie z nim kłopotów

Dyrekcje zakładów z konieczności musiały współpracować zarówno z komitetami zakładowymi partii jak i z radami zakładowymi związków zawodowych. Jak widać, było tu sprzężenie zwrotne: komitet miał wpływ na dyrekcję, ale i dyrekcja miała możliwość wpływania na komitet. Ja współczuję przedsiębiorstwu, w którym dyrektor na swoich współpracowników wybierał idiotów, żeby nie mieć z nimi kłopotów.

2 godziny temu, secesjonista napisał:

Skoro: "w dużej mierze" to jednak jakiś podział istniał, zatem jaki?

Było sporo stanowisk, które formalnie nie były wymienione w wykazie stanowisk nomenklaturowych. Na przykład kierownik magazynu części zamiennych, mistrz zmianowy albo wychowawca klasy V szkoły podstawowej. Ale w każdym z tych przypadków lokalna organizacja partyjna mogła skutecznie oprotestować kandydaturę, jeśli miała zastrzeżenia natury politycznej (lub innej) albo jeśli sekretarz miał swojego protegowanego, którego chciał wepchnąć na to stanowisko. Bo i takie rzeczy się zdarzały.

3 godziny temu, secesjonista napisał:

nawet najwybitniejsze osobistości (znane ze swych prac już przed wojną), pomimo swego doświadczenia i wiedzy nie miały ostatecznego głosu w zakresie spraw kadrowych i głównych kierunków zmian w obszarach, które im podlegały.

Tym właśnie (między innymi) różnił się komunizm od kapitalizmu, że w komunizmie dyrektor nie był wszechwładnym dyktatorem, który miał wyłączne prawo do decydowania o wszystkich sprawach przedsiębiorstwa.

Tytuł "listka figowego" przysługiwałby wymienionym przeze mnie fachowcom, gdyby byli tylko tytularnymi dyrektorami, a rzeczywiste decyzje podejmowałby za nich ktoś inny. Tak jednak nie było. Ci ludzie mieli pewien zakres autonomii, który umożliwiał im działanie na rzecz prowadzonego przez nich przedsiębiorstwa. A ja nie spotkałem się z tym, aby w Muzeum Narodowym w Warszawie, gdzie rządził Lorentz, lub na Wawelu w Krakowie, gdzie dyrektorem był Szablowski, urządzane były wystawy na temat GL i PPR.

[euklides]

23 godziny temu, Komar napisał:

Dyrekcje zakładów z konieczności musiały współpracować zarówno z komitetami zakładowymi partii jak i z radami zakładowymi związków zawodowych. Jak widać, było tu sprzężenie zwrotne: komitet miał wpływ na dyrekcję, ale i dyrekcja miała możliwość wpływania na komitet. Ja współczuję przedsiębiorstwu, w którym dyrektor na swoich współpracowników wybierał idiotów, żeby nie mieć z nimi kłopotów.

(...)

 

Jednak wśród tzw. kadry kierowniczej panowała opinia że na jakiegoś sekretarza (a w dużym zakładzie było ich trochę bo jacyś POP. Oddziałowi, zakładowi,itp) najlepiej nadaje się idiota. I, z tego co wiem, to wielu takimi było.

Poza tym to nie wiem czy można mówić że komitet zakładowy to byli współpracownicy dyrektora. Słyszałem o różnych groteskowych zajściach między na przykład jakimś sekretarzem a jakimś kierownikiem czy dyrektorem.  

 

23 godziny temu, Komar napisał:

Dyrekcje zakładów z konieczności musiały współpracować zarówno z komitetami zakładowymi partii jak i z radami zakładowymi związków zawodowych. Jak widać, było tu sprzężenie zwrotne: komitet miał wpływ na dyrekcję, ale i dyrekcja miała możliwość wpływania na komitet. 

(...)

 

 A tu to nie pachnie jakimś konfliktem interesów?