Komunistyczna Partia Polski

[palatyn]

Poza tym tak naprawdę, duża większość z owych dworków czy majątków byla zastawiona w lombardach czy bankach z racji tego jaki typ gospodarki prowadzili jej wlaściciele.

Dysponujesz jakimiś konkretnymi danymi na ten temat? Możesz się nimi podzielić? Czy tylko tak sobie piszesz?

[FSO]

Witam;

ta informacja "obiła mi się o oczy" przy okazji artykułu komentaującego żądania "Zabużan" [dokladniej ich potomków], gdzie przedstawiano opisy bogactwa które tam zamieścili. Opisy były w trzech grupach [te z lat '40 tych]; potem późniejsze i w końcu te z lat '90 tych. Do tego był zamieszczony komentarz mówiący że duży odsetek owych dworkow i ziemi [z tego co pamiętam ok 50%] byl zastawiony w bankach jako zabezpiecznie pożyczek [N.b. Łańcut przed wojną też był mocno zadłużony...]

pozdr

[Furiusz]

Do "ad remu": komuniści jako w partia w II R.P. była legalna, nielegalni stali się w latach 30 tych.

ja się tam nie znam na tych czasach więc posiłkuje się cytatem z wikipedii oto i on:

Z uwagi na cele statutowe, zarządzanie z ośrodka poza granicami Rzeczypospolitej (Komitet Wykonawczy Kominternu jako organ nadrzędny KPRP jako sekcji Kominternu) i udział działaczy KPRP w wojnie polsko-bolszewickiej po stronie Rosji Sowieckiej przeciwko państwu polskiemu, a także poparcie KPRP jako partii dla ZSRR w czasie wojny, działalność KPRP (a później KPP) została uznana za antypaństwową. Była ona nielegalna na terenie Rzeczypospolitej od marca 1919 (tolerowana do lipca 1920) do rozwiązania KPP przez Komintern w 1938.

Czyli jak to było?

[Bruno Wątpliwy]

Nie mam w tej chwili możliwości sprawdzenia w swojej biblioteczce, ale wydaje mi się, że nigdy nie doszło do formalnej delegalizacji KPP. Natomiast "faktyczna nielegalność" polegała na tym, że członków KPP ścigano i sądzono z odpowiednich artykułów prawa karnego, dotyczących działalności antypaństwowej.

Inna sprawa, że przez pewien czas legalnie działała i brała udział w wyborach sejmowych przybudówka KPP, czyli Związek Proletariatu Miast i Wsi.

[Narya]

Tak, komunistów z jednej strony ścigano, ale z drugiej strony mieli swoich posłów w sejmie (np. Adolf Warski).

[FSO]

Witam;

Bruno: pamiętam wyrok SN. Pisano w nim że dopuszczalna jest działalność partii [także komunistycznej] o ile w swym programie będą przestrzegały zmiany systemu drogą pokojową, czyli poprzez wyboru. Jeśli partia komunistyczna zdobędzie 50% plus 1 głos i będzie zmieniać kraj na swoją modłę nie będzie w tym nic zdrożnego. O ile pamiętam było to w kodeksie karnym Rappaporta z '27 czy ;28 r.

pozdr

[Narya]

pamiętam wyrok SN. Pisano w nim że dopuszczalna jest działalność partii [także komunistycznej] o ile w swym programie będą przestrzegały zmiany systemu drogą pokojową, czyli poprzez wyboru.

Pamiętasz? To ile ty masz lat? 90?

(żartuję)

Swoją drogą może było inaczej w II RP i pomyliło ci się z tym co jest obecnie, FSO? Bo w roku 2002 też sąd polski uznał za legalną KPP tyle, że nie najwyższy.

[FSO]

Witam;

Narya: K.K. Mogilnicki i Rappaport, wyd. '28 r. Warszawa, Stan na 1 września '27 r.

Art 102. mówi o udziale w spisku. Gdzieś go cytowałem. Bodajże w temacie o Piłsudskim. Poniżej zamieszczone są tezy orzeczeń kasacyjnych Izby Drugiej [dla b. zaboru rosyjskiego] Sądu Najwyższego.

4. Zasadnicza różnica pomiędzy hołdującymi socjalizmowi związkami legalnemi a związkami występnemi polega nie na idei, która je ożywia, lecz na metodzie działania [46/24, 58/26, 21 VI 27 [1257/27]]

5. Związek czy partja hołdująca takiemu czy innemu ustrojowi społecznemu, może dążyć do jego urzeczywistnienia zapomocą zdobycia w sposób legalny większości w społeczeństwie i parlamencie i przeprowadzenia reform w drodze zgodnej z ustawami - wtedy jest partją której zapatrywania można podzielać lub ich nie podzielać, której można w sposób legalny przeciwdziałać, ale której nie można pociągać do odpowiedzialności karnej. [46/24, 58/26, 21 VI 27 [1257/27]]

6. Jeżeli natomiast związek ma na celu nie uzyskanie większości w drodze pokojowej ewolucji, lecz obalenie istniejącego ustroju w drodze przemocy, przeciwstawienia społeczeństwo siły brutalnej, zdolnej do zapewnienia władzy nie przedstawicielom większości, lecz garstce potępianej przez większość, rządzącej terrorem, - wtedy każdy racjonalnie zorganizowany ustrój społeczny musi z takim związkiem walczyć wszelkiemi dozwolonemi przez prawo środkami nie wyłączając represji karnej, walczyć o swój byt, o prawo ludności do stanowienia o sobie, o wolność. [46/24, 58/26, 21 VI 27 [1257/27]]

ss. 98-99

Oznaczało to, że komuniści mogli głosić swoje hasła o równości społecznej, o własności państwowej, o konieczności reform, upaństwowienia i tego by mogli rządzić chłopi i robotnicy - ale nie mogli mówić, że władzę przejmą w drodze zamachu stanu. Wystarczyłoby aby poparło ich 50 % plus 1 wyborca...

pozdr

[Narya]

Jeżeli na to co podałeś nałożyć mapkę demograficzną II RP:

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/comm...zaludnienia.jpg

http://img510.imageshack.us/i/plmapwt8.jpg/

(mapki z internetu),

a także że komuniści mogli liczyć na poparcie w większych miastach przemysłowych (wśród robotników) oraz mniejszości narodowych: Niemców, Rosjan, Ukraińców, Białorusinów, Żydów i Litwinów (oczywiście nie wszystkich)

oraz przypominając Pajewskiego, który przypuszczał, że w roku 1919 komuniści mieli realną szansę zdobycia władzy, to na jakież poparcie mogli liczyć komuniści?

Ot pytanie.

[Bruno Wątpliwy]

Jakąś podpowiedzią mogą być wyniki wyborów do rosyjskiego Zgromadzenia Ustawodawczego na Łotwie i w Estonii w listopadzie 1917 r. - odpowiednio 77% i 39% dla bolszewików (np. P. Łossowski, Kraje bałtyckie na drodze od demokracji parlamentarnej do dyktatury 1918-1934, Ossolineum 1972, s. 15). Nie jest to wskaźnik do końca miarodajny, bo istotny był tam element konfliktu gospodarczego z mniejszością niemiecką (baronami bałtyckimi), ale - z drugiej strony - świadomość narodowa już dosyć silna, a u nas też przecież istniały napięcia pomiędzy warstwami społecznymi. Zaryzykować można twierdzenie, że poparcie dla KPRP w warunkach wzrostu radykalizmu i napięcia politycznego w pierwszych dniach niepodległości było zdecydowanie wyższe niż wskazywały np. późniejsze wyniki Związku Proletariatu Miast i Wsi (nie analizuję tu ich miarodajności).

Znowu - z trzeciej strony - pamiętać należy, że hasło bojkotu pierwszych wyborów do sejmu, które rzuciła KPRP nie skończyło się bynajmniej wielkim sukcesem.

[FSO]

Witam;

Bruno jest jeszcze jedna sprawa. Nie wiem jak bardzo komuniści byli utożsamiani z bolszewikami, którzy prezentowani byli [nie wnikam słusznie czy nie] jako diabły wcielone. Oznacza to tyle, że wystarczyło wywołać skojarzenie że jedni i drudzy to jeden diabeł, co oznacza także duży spadek poparcia.

Aby zaś zrobić podobny numer nie trzeba wiele, zwłaszcza w kraju, który walczy o swoje granice, m.in. właśnie z bolszewikami, określającymi siebie samym jako komuniści...

pozdr

[Narya]

Jakąś podpowiedzią mogą być wyniki wyborów do rosyjskiego Zgromadzenia Ustawodawczego na Łotwie i w Estonii w listopadzie 1917 r. - odpowiednio 77% i 39% dla bolszewików (np. P. Łossowski, Kraje bałtyckie na drodze od demokracji parlamentarnej do dyktatury 1918-1934, Ossolineum 1972, s. 15). Nie jest to wskaźnik do końca miarodajny, bo istotny był tam element konfliktu gospodarczego z mniejszością niemiecką (baronami bałtyckimi), ale - z drugiej strony - świadomość narodowa już dosyć silna, a u nas też przecież istniały napięcia pomiędzy warstwami społecznymi. Zaryzykować można twierdzenie, że poparcie dla KPRP w warunkach wzrostu radykalizmu i napięcia politycznego w pierwszych dniach niepodległości było zdecydowanie wyższe niż wskazywały np. późniejsze wyniki Związku Proletariatu Miast i Wsi (nie analizuję tu ich miarodajności).

Znowu - z trzeciej strony - pamiętać należy, że hasło bojkotu pierwszych wyborów do sejmu, które rzuciła KPRP nie skończyło się bynajmniej wielkim sukcesem.

Tyle tylko, że jak podawał Pajewski sytuacja w "późniejszym" ZSRR była inna niż w Polsce. Robotnicy rosyjscy posiadali "własne" państwo narodowe, polscy - nie. Nie wiem jak było na Łotwie, Litwie czy w Estonii. Stąd też robotnicy rosyjscy w pierwszej kolejności zaabsorbowani byli walką o idee socjalistyczne, a dopiero potem narodowe. W Polsce - robotnicy polscy byli uciemiężonymi Polakami w pierwszej kolejności, a dopiero potem robotnikami i proletariuszami.

Wymownym znakiem jest (często przeze mnie przywoływany) referat o 1919 r. Adolfa Warskiego, który zarzucił swoim towarzyszom, że bojkot wyborów był poważnym błędem, który sprowadził partię komunistyczną na margines.

Nie mniej przywołuję raz jeszcze moje pytanie. Czy w wyrysowanej (ogólnie) przeze mnie wcześniej sytuacji w Polsce roku 1919 jakie poparcie mogli liczyć komuniści w 1919 r.? Czy oscyluje to w granicach od 30 do 50% czy wskaźniki były zupełnie różne?

FSO: W Polsce Międzywojennej komuniści polscy byli, nawet słusznie, utożsamiani z bolszewikami (tyle tylko że stawianie znaku równości między bolszewikiem a polskim komunistą to był zabieg propagandowy polskiego rządu). KPRP a później KPP w swoim statucie i programie była komórką Międzynarodówki, a później Kominternu, a więc de facto komórką polityczno-wywiadowczą ZSRR (zresztą jak wszystkie na świecie partie komunistyczne). Leninizm w KPP wzmocnił się po upadku rewolucji berlińskiej i kryzysie luksemburgizmu. Ten kryzys objawił się m.in. w referacie Warskiego. W 1919 r. w KPP były silne wpływy luksemburgizmu, potem mamy zwrot ku leninizmowi. Oczywiście mówimy o marksizmie-luksemburgizmie i marksizmie-leninizmie. To wszystko oparte było o marksizm. ;-)

Przypominam, że w świetle dokumentów (oficjalnych) KPP komuniści polscy bronili wolnej Polski międzywojennej, ale walczyli przeciwko jej, jak to określali "burżuazyjno-reakcyjnego" charakteru czy po zamachu majowym "faszystowskiego". Innymi słowy byli za wolną Polską ale nie w takim wydaniu w jakim my dzisiaj znamy z kart historii. Np. chwalili sobie rządy lubelskie, Daszyńskiego. Ale liczyli (jak to przystało na komunistów) że ów rząd pójdzie dalej. Zresztą tych wizji Polski było sporo przez różne grupy społeczno-polityczne.

[Tomasz N]

Narya napisał:

Przypominam, że w świetle dokumentów (oficjalnych) KPP komuniści polscy bronili wolnej Polski międzywojennej, ale walczyli przeciwko jej, jak to określali "burżuazyjno-reakcyjnego" charakteru czy po zamachu majowym "faszystowskiego". Innymi słowy byli za wolną Polską ale nie w takim wydaniu w jakim my dzisiaj znamy z kart historii.

Zgadza się. A "Rosja Sowiecka ... nie jest wrogiem niepodległości Polski, jest jej rzeczywistą ostoją." (to ostatnie z uchwały KC KPRP z 1920 r.)

[Samuel Łaszcz]

Przewinęła się tu kwestia patriotyzmu (lub jego braku) członków Komunistycznej Partii Polski.

Otóż (mimo, iż nie nie jestem komunistą) pragnę podkreślić, iż członkowie KPP byli patriotami, lecz patriotyzm swój łączyli ze zdrowo pojętym internacjonalizmem.

Warto przypomnieć słowa jednego z członków KPP, Śniegurki, wypowiedziane przed sądem:

Moja ojczyzna - powiedział - to ludowa, socjalistyczna Polska. Tak, jestem członkiem Komunistycznej Partii Polski, do wojska wcielono mnie gwałtem i otwierałem oczy takim jak ja żołnierzom, których gnaliście na front. Możecie mnie za to powiesić, lecz ja mojej ojczyzny nie zdradziłem i nie zdradzę. Ale różne są nasze ojczyzny: wasza jest pańska, a moja - robotniczo-chłopska. I w tej mojej ojczyźnie, która powstanie - jestem o tym głęboko przekonany - nikt nie nazwie mnie zdrajcą.

[redbaron]

Przewinęła się tu kwestia patriotyzmu (lub jego braku) członków Komunistycznej Partii Polski.

Otóż (mimo, iż nie nie jestem komunistą) pragnę podkreślić, iż członkowie KPP byli patriotami, lecz patriotyzm swój łączyli ze zdrowo pojętym internacjonalizmem.

Samuelu, nie zdajesz sobie sprawy, z tego, że internacjonalizm wyklucza patriotyzm, a patriotyzm wyklucza internacjonalizm? Podkreślasz, że nie jesteś komunistą, a ciągle wychwalasz tę orientację polityczną. Może jesteś, tylko sobie z tego nie zdajesz sprawy?

Warto przypomnieć słowa jednego z członków KPP, Śniegurkę, wypowiedziane przed sądem:

Bełkotu komunistycznej propagandy cytować nie należy. KPP była organizacją terrorystyczną, zwalczającą Polskę. To raz. Robotniczo-Chłopska ojczyzna wszystkich (ZSRR) załatwiła polskim elitom Katyń.