Znaczenie i konsekwencje podboju Ameryki przez Europejczyków w historii

[secesjonista]

Całkiem możliwe, a jak to wyglądało w ujęciu chronologicznym: kiedy np. "hiszpańska" pojawia się pierwszy raz a kiedy inne nazwy?

Warto dodać, że niestety na skutek odkrycia Ameryki, barwnik uzyskiwany z czerwców polskich, został stopniowo wyparty z rynku przez barwnik pozyskiwany z czerwców amerykańskich. A przecież w Średniowieczu Polska była potentatem w pozyskiwaniu barwnika z robaczków. Szkoda

Znaczącym producentem - to pewne, atoli nie można zapominać o: szelaku, koszenili, pochodnych antrachinonu pochodzenia zwierzęcego, orceiny, drewno bazylkowe (Caesalpinia sappan L.).

[gregski]

gregski

Zenon Kosidowski, Królestwo złotych łez, o ile mnie pamięć nie myli.

Jak najbardziej!

Capricornusie jesteś drugim userem (po secesjoniście) który podpowiada mi co czytałem.

Co ja bym bez Was zrobił?

[Furiusz]

Co do kwestii narzędzi krzemiennych tudzież obsydianowych. To nie jest tak, że metal automatycznie wypiera narzędzia wykonane z tego materiału. Z tego co kojarzę to tego typu narzędzia wykorzystywane były jeszcze w okresie rzymskim a miejscami nawet we wczesnym średniowieczu gdy nie ma już de facto mowy o tym by był problem z dostępnością żelaza. O ile pamięć mnie jakoś tragicznie nie myli to bardziej popularne były one w środowisku bałtyjskim. Wydaje się być to o tyle funkcjonalne, ze są tańsze w wykonaniu a ich zniszczenie tudzież zagubienie nie stanowi obciążenia dla "portfela". Oczywiście dotyczy to prostych narzędzi takich jak np noże. Gdy idzie o narzędzia bardziej skomplikowane no to już pojawia się problem - taki przykład z konferencji, to amputacje. Odjęcie kończyny było praktykowane zarówno w Ameryce Prekolumbijskiej jak i w Europie. O ile w Europie czy szerzej w tzw Starym Świecie odbywało się to najczęściej poprzez odpiłowanie danej kończyny, o tyle w środowisku azteckim czy kultury Moche etc było to niemożliwe ze względu na niemożność wykonania odpowiedniego narzędzia. Stosowano więc wyłuszczenie polegające na odjęciu kończyny ale na poziomie stawu a więc bez konieczności przecinania stawu.

Myślę jednak, że w kwestii rąbania drzew aż tak dużej różnicy nie musiało być między narzędziami kamiennymi a metalowymi, może poza kwestią mocowania.

[Amandil]

Furiusz, być może dałem zły przykład, ale spróbuj kamiennymi narzędziami np pociąć pień na deski. Ciekawe czy Ci się to uda.

[Furiusz]

Ja nie neguje znaczenia metalu jako tworzywa znacznie łatwiejszego w kształtowaniu i umożliwiającego wytwarzanie form niedający się wykonać w kamieniu, zwłaszcza twardym. Zwracam jedynie uwagę, że nie jest tak by narzędzia kamienne przy wykonywaniu jakichś stosunkowo prostych prac były jakoś dalece gorsze. Co do desek, artykuł który czytałem ponad rok temu:

Early neolithic Water wells

[Capricornus]

Całkiem możliwe, a jak to wyglądało w ujęciu chronologicznym

Chronologicznym czy geograficznym?

Chorobę po raz pierwszy odnotowano w 1495 roku.

Marcellus Cumanus:

Wielu z rycerstwa lub z piechoty na skutek zagotowania się humorów mieli krosty na twarzy i na całym ciele. Podobne do ziarna prosa pojawiały się zazwyczaj na napletku, na jego wewnętrznej powierzchni, albo na żołędzi, lekko swędząc. Niejednokrotnie pojawiała się najpierw pojedyncza krosta mająca charakter niewinnego pęcherzyka, ale jej pocieranie wywołane swędzeniem powodowało w następstwie drażniące owrzodzenie. W kilka dni później doprowadzały chorych do ostateczności bóle...

Antonio Benedetto

Nowa niemoc, a w każdym razie nie znana lekarzom, którzy nas poprzedzili, niemoc francuska, w chwili gdy ogłaszam tę pracę, prześliznęła się na skutek kontaktów płciowych z Zachodu aż do nas.Tak odpychający jest wygląd całego ciała, tak wielkie są cierpienia, że ta niemoc przerasta swoją okropnością trąd i zagraża życiu.

Do Polski dotarła w tymże samym roku przywlec ja miała pewna białogłowa z Krakowa,co na odpust do Rzymu zwykła była chodzić. Tak przynajmniej pisze Marcin Bielski i dodaje taki zapis:

Ta choroba naprzód we Włoszech, zwłaszcza w Neapolitańskim państwie na Francuziech się pokazała, gdy Karzeł VIII, król francuski, do Włoch wtargnął i o Królestwo Neapolitańskie walczył i przetoż tę niemoc francą zowią od Francuzów. Francuzowie ją też zowią neapolitańska, że tam się na nią zdobyli.

W 1528 powstaje pierwszy szpital dla zarażonych kiłą na ziemiach polskich, w 1581 roku Wojciech Oczko pisze pierwsze kompendium wiedzy na temat leczenia tej choroby.

Amandil

spróbuj kamiennymi narzędziami np pociąć pień na deski

A desek nie robiono za pomocą klinów?

[Amandil]

Oczywiście, szczerze przepraszam że tak głupio się pomyliłem. A co do skutków, można jeszcze wymienić przeszczepienie na amerykański grunt koncepcji miasta w europejskim znaczeniu tego słowa. Czyli w Ameryce powstały wydzielone ośrodki z radą miejską. Tego Indianie chyba nie znali ?