Najlepszy karabin powtarzalny II wojny światowej

[Iwan Iwanowski]

Witajcie, bracia!

Karabin powtarzalny - podstawowa broń szarego żołdaka w czasie II wojny światowej. Niezawodny towarzysz, może porządnie przywalić, ugodzić bagnetem, posłużyć jako deska i wiele innych.

Który z nich był najlepszy?

Według mnie Kar98k. Celność wspaniała, siła ognia wyśmienita, nowoczesna konstrukcja, brak skłonności do zacięć. Obiekt podania żołnierzy na początku wojny, a także nadal niezła bron u jej kresu.

A co wy myślicie?

Pozdrowienia!

[Andreas]

Skłonności do zacięć nie są miarą oceny zdolności kabeka. Mosin miał bagnet kłujny, znacznie praktyczniejszy od mauserowskiego. Jednak nic poza tym. Bagnet na nic innego się nie nadawał. Poza tym, snajper Allerberger przyznał, że Mausery były zbyt dokładne i odkształcały się w mrozach rosyjskich. Mosiny nie, bo miały dużo luzu w mechaniźmie.

[redbaron]

Na wzorze 98k nie znam się zbytnio, ale podatność na zabrudzenia była dość istotną wadą poprzednich wersji tej broni z okresu I wojny światowej. [była TU dyskusja Gewehr 98]

Poza tym miały one "słabe działanie na cel", jak określano je w raportach oficjalnych. Pewnie część z tych wad była aktualna również w 98k

[Andreas]

Karabin powatarzalny miał świetną siłę ognia, celność i zasięg. Ale szybkostrzelność i ilość naboi były minusami.

[Iwan Iwanowski]

Karabin powatarzalny miał świetną siłę ognia, celność i zasięg. Ale szybkostrzelność i ilość naboi były minusami.

Ale proszę nie porównujmy typów broni, tylko dyskutujmy o najlepszym karabinie II wojny.

Skłonności do zacięć nie są miarą oceny zdolności kabeka. Mosin miał bagnet kłujny, znacznie praktyczniejszy od mauserowskiego. Jednak nic poza tym. Bagnet na nic innego się nie nadawał. Poza tym, snajper Allerberger przyznał, że Mausery były zbyt dokładne i odkształcały się w mrozach rosyjskich. Mosiny nie, bo miały dużo luzu w mechaniźmie.

Tylko że konstrukcja Mosina była bardzo przestarzała. Przede wszystkim podatna na uszkodzenia, nie odporna na warunki bojowe i z nie najlepszą celnością.

[Andreas]

Toś mnie rozbawił. Napisałeś dokładnie przeciwności tego kabeka. To Mauser się rozpadał w wyniku mrozów, nei Mosin, bo jak napisałem, miał duzo luzu w mechaniźmie. Również nie był zbyt podatny na uszkodzenia. Celność-kosztem wytrzymałości. Polecam Seppa Allerbergera.

[widiowy7]

Wszystkie karabiny powtarzalne II wojny światowej, to konstrukcje wręcz z XIX wieku.

Przez czterdzieści lat w gruncie rzeczy nic się w nich nie zmieniło.

A ja obstawiam Lee Enfield. Podobno, z powodu konstrukcji zamka, był bardziej szybkostrzelny niż Mauser i Mosin :?

Mosin miał bagnet kłujny, znacznie praktyczniejszy od mauserowskiego. Jednak nic poza tym. Bagnet na nic innego się nie nadawał.

Znaczy się lepszy był w zabijaniu, a poza tym w przeciwieństwie do mauserowskiego, do niczego się faktycznie nie nadawał.

[mch90]

Najlepszy karabin powtarzalny- stawiam na Lee Enfielda No.4- słynącego ze swojej niezawodności i ponoć dużej celności. Atutem był 10-nabojowy magazynek "łódkowy" (bardzo dobre rozwiązanie, ładowanie trwało znacznie krócej niż w przypadku ładowania magazynka wewnętrznego), co dawało mu przewagę nad karabinami typu Mauser, Springfield czy Mosin, które w komorze miały tylko 5 naboi. Słyszałem, że przy odrobinie wprawy użytkującego, była to broń niezwykle szybka w przeładowaniu.

[widiowy7]

Tak, tyle że z "łódek" ładowane były i Mosiny i Mausery. Ale fakt, że dziesięć "patronów" w magazynku to jest coś. A co do szybkostrzelności Enfielda, to trzeba czekać na ukochanego wyjaśniacza, Speedy :wink:

[Speedy]

Hej

Tak, tyle że z "łódek" ładowane były i Mosiny i Mausery. Ale fakt, że dziesięć "patronów" w magazynku to jest coś. A co do szybkostrzelności Enfielda, to trzeba czekać na ukochanego wyjaśniacza, Speedy

A proszę uprzejmie :wink:

Dzięki odpowiedniej geometrii łoża i wygiętej mocno w dół rączce zamkowej Enfielda odległość między końcem rączki a spustem była dosyć niewielka, porównywalna z rozmiarami ludzkiej dłoni. Przy odrobinie wprawy można było strzelać taką techniką, że rączkę zamkową cały czas trzymało się między kciukiem a wnętrzem dłoni, i po przeładowaniu karabinu nie zdejmowało się dłoni z rączki zamkowej, tylko naciskało na spust małym palcem. Dzięki temu oraz dzięki pojemnemu magazynkowi Enfielda wyszkolony żołnierz mógł oddać w ciągu minuty do 15-20 celowanych strzałów, około 1,5-2 x tyle co z przeciętnych karabinów z 4-taktowym zamkiem.

BTW Enfield normalnie też był ładowany z 5-nabojowych łódek (po 2 na magazynek), niezależnie od posiadania wymiennego magazynka. Ale regulaminowo strzelec miał ze sobą zapasowy magazynek czy dwa i jeśli w jakimś kluczowym momencie walki potrzebna była ekstremalna szybkostrzelność to mógł skorzystać z możliwości wymiany magazynka na pełny i oddać te 20 strzałów w tym szybkim tempie.

[Iwan Iwanowski]

Napisałeś dokładnie przeciwności tego kabeka. To Mauser się rozpadał w wyniku mrozów, nei Mosin, bo jak napisałem, miał duzo luzu w mechaniźmie.

A ten oto luz powodował, że Mosin był istnym dziadostwem. Przy większym uderzeniu lub spadku z niewielkiej wysokości rozlatywał się na kawałki. W czasie walki mógł się po prostu rozsypać. Zacinał się po zetknięciu z kurzem czy błotem, wyrzucanie łuski sprawiało wiele problemów. Był też po prostu niecelny. Odporność na mroź to "wrodzona" cecha karabinów zza żelaznej kurtyny. Własne warunki trzeba w końcu znosić. To, że niemieccy konstruktorzy o tym nie pomyśleli, nie znaczy, że wytwór ich pracy był gorszy od Mosina.

[Andreas]

Nie mówię, że Mauser był gorszy, ale po prostu nie wytrzymywał mrozów. Pękały karabiny, Mosiny nie, właśnie dlatego były dobre, w zimie nie odbiegały od Mauserów. Niemcy zrobili dobry karabin, ale kto myślał w 1898r., że Niemcy będą walczyć za 40 lat tymi kabekami? Mauser i podejrzewam, że każda zachodnia konstrukcja tak by sie zachowywała. Odmówiła posłuszeństwa.

[Dziki_Koziol]

A ten oto luz powodował, że Mosin był istnym dziadostwem. Przy większym uderzeniu lub spadku z niewielkiej wysokości rozlatywał się na kawałki. W czasie walki mógł się po prostu rozsypać. Zacinał się po zetknięciu z kurzem czy błotem, wyrzucanie łuski sprawiało wiele problemów. Był też po prostu niecelny. Odporność na mroź to "wrodzona" cecha karabinów zza żelaznej kurtyny. Własne warunki trzeba w końcu znosić. To, że niemieccy konstruktorzy o tym nie pomyśleli, nie znaczy, że wytwór ich pracy był gorszy od Mosina.

Tak się składa, że mam możliwość strzelania i z mausera i z mosina. Rozmawiałem też z ludźmi, którzy zajmują się tą bronią, strzelają z niej, czyszczą, kolekcjonują itp. Niestety nie potwierdzają oni twojej tezy o "beznadziejności" mosina. Ten karabin przeszedł dwie wojny i raczej ani carska armia, ani sowiecka nie pozwoliła by sobie na tłuczenie tego modelu w milionach sztuk gdyby był taki zawodny jak o nim piszesz. Więcej po rozmowie z praktykami, wiem, że przeciętny laik nie osiągnie super lepszych wyników tylko dlatego, że strzela z mausera a nie z mosina. W internecie i prasie fachowej są artykuły opisujące wyższość mausera, ale powstaje pytanie na ile są one obiektywne.

[Andreas]

Karabin Mosin był bardzo prymitywny. Jednak karabiny serii przedwojennej były naprawdę lepiej wykonane. Brakowało przede wszystkim bezpiecznika, celność w modelach M-38 i M-44 była nienajlepsza. Ale Mosiny byly używane do lat 80. To o czymś świadczy. Daleko mu do Mausera, zwłaszcza z jakością wykonania, celnością...ale bił za to Mausera na glowę wytrzymałością podczas mrozów w zimie.

[Lu Tzy]

Ja stawiam, jak Widiowy, na Enfielda. Mauser 98k to byl taki owczesny kalach. Porzadny, zwykle dobrze zrobiony; przyzwoita, dobra bron. Z zastrzerzeniami, ktore tu juz wymieniono i przedyskutowano.

Czemu wiec Enfield? Poza tym, co juz powiedziane - ta bron miala bardzo maly rozrzut pionowy. W efekcie o ile do dystansu stu metrow mauser jest nieco celniejszy, to na czterystu metrach jest bez szans. A z Enfielda da sie trafic. Bez lunety. Uwaga: DA SIE, nie twierdze, ze kazdy trafial.

Calkiem osobiste powody: przyjemne ksztalty, typowo brytyjski, absolutnie niestandartowy kaliber :wink: .