Powstanie Sipajów

[mostostal]

Od początku istnienia Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska werbowała żołnierzy do swych wojsk piechoty wśród miejscowych plemion, głównie Gurkhów i Sikhów. Zwano ich Sipajami (miejscowi), przy czym oficerami byli wyłącznie Anglicy. Powodowało to niejednokrotnie wzajemne konflikty. W 1857 miał miejsce poważny bunt Sipajów, spowodowany instrukcją stosowania tłuszczu krowiego lub wieprzowego do konserwacji amunicji, co godziło w uczucia religijne Hindusów w pierwszym przypadku bądź muzułmanów - w drugim. 29 marca żołnierz z bengalskiego pułku piechoty, Mangal Pandey, zabił pierwszego angielskiego oficera. Bunt ostatecznie objął ok. 80 tys. żołnierzy w północnych i środkowych Indiach. Wymordowano oficerów, wraz z ich rodzinami. Zbuntowani żołnierze zdobyli stolicę Delhi.

Rebelia wzmocniona została przez lokalne powstania chłopskie i ogłoszenie przez ludność muzułmańską świętej wojny (dżihad) przeciwko Brytyjczykom. Opanowali oni sytuację dopiero po roku, po ściągnięciu znacznych sił z metropolii. Brytyjczycy zakończyli bunt równie okrutnie, jak Sipajowie go zaczęli, rozstrzeliwując buntowników przez przywiązywanie ich do luf armatnich.

Za: Wikipedia

Zapraszam do dyskusji na temat tego powstania.

Pozdrawiam

[dzionga]

Wiki to chyba trochę po łepkach przedstawiła, bo z tego co wiem to była tak, że wprowadzenie nowej broni spowodowało to, że ludność, której zabraniała tego religia wzbraniała się przed jej stosowaniem, a to z kolei powodowało represje Anglików, a te dopiero doprowadziły do wybuchu powstania;) Niby to samo, ale trochę dokładniej mogli.

[widiowy7]

Niby to samo, ale trochę dokładniej mogli.

Chodziło o to, że Anglicy wprowadzili do swoich karabinów gotowe ładunki, których papierowe "łuski" nasączone były krowim tłuszczem. A to dla mieszkańców Indii było przecież świętokradztwo.

Powód niby błachy, ale bunt wybuchł i był w swoich działaniach poniekąd bardzo okrutny.

[4313_1481369817]

Witam!Powstanie Sipajów, czyli muzułmańskich i hinduskich żołnierzy służących pod rozkazami kompanii było jednym z ważniejszych wydarzeń w dziejach kolonializmu brytyjskiego, a także historii Indii. Bunt, który przerodził się w powstanie. Miał miejsce w latach 1857-1859. Przyczyną wybuchu miała być plotka , głosząca, iż Brytyjczycy wyprodukowali smar do karabinów z tłuszczu krowiego i wieprzowego (Bynajmniej ja znam taką wersję). Co ciekawe, a nie zostało wcześniej wspomniane. Wiemy, że cała ta sprawa z bronią i tłuszczem była swoistym katalizatorem, który wywołał bunt, ale doczytałem się ostatnio, iż Brytyjczycy zaczęli niwelować różnice kastowe, co nie podobało się sipajom. Anglicy mieli np. zakazać malowania znaków kastowych na czołach sipajów. Druga ciekawa sprawa, z perspektywy muzułmanina-Brytyjczyk był niewiernym, a dla hinduisty-nieczystym. W roku 1857 Sipajowie opanowali Delhi i i poddali się władzy Bahadura Szaha II. Powstanie miało jeszcze jeden znamienny skutek. Po jego zakończeniu odebrano władzę zwierzchnią Kompanii Wschodnioindyjskiej. Pozdrawiam!

[secesjonista]

A ja mam pytania:

kto w głównej mierze odbijał Delhi?

Czy byli to jedynie pendżabscy Sikhowie?

Jaki wpływ na przebieg powstania miały echa wojny krymskiej?

[Smardz]

Pamiętam że Bryan Perret o tym pisał w rozdziale, w "Za wszelką cenę". Na pewno byli tam też Brytyjczycy.

[Kadrinazi]

A ja mam pytania:

kto w głównej mierze odbijał Delhi?

Czy byli to jedynie pendżabscy Sikhowie?

Było też sporo Ghurków:

http://en.wikipedia.org/wiki/Siege_of_Delhi

[Widłobrody]

Chodziło o to, że Anglicy wprowadzili do swoich karabinów gotowe ładunki, których papierowe "łuski" nasączone były krowim tłuszczem. A to dla mieszkańców Indii było przecież świętokradztwo.

Powód niby błachy, ale bunt wybuchł i był w swoich działaniach poniekąd bardzo okrutny.

Nie tylko wołowym, ale tez wieprzowym. Dlatego wkurzyli sie i hindusi i muzułmanie. W centrali nie pomysleli, ze do Indii winno sie wysłac z tłuszczem gesim.

[godfrydl]

W terminologii indyjskiej powstanie jest grubo na wyrost nazywane "pierwszą wojną o niepodległość". Na wyrost, bo ani niepodległość wirtualnych wówczas Indii nie była celem sipajów, ani jak wspomniałem Indie nie istniały nigdy przedtem jako jednorodna całość.

[secesjonista]

(...)

Wiemy, że cała ta sprawa z bronią i tłuszczem była swoistym katalizatorem, który wywołał bunt, ale doczytałem się ostatnio, iż Brytyjczycy zaczęli niwelować różnice kastowe, co nie podobało się sipajom. Anglicy mieli np. zakazać malowania znaków kastowych na czołach sipajów.

(...)

Łyzio napisał o dwu różnych wydarzeniach, przed znanym powszechnie buntem sipajów, chodzi o wydarzenia daleko wcześniejsze z roku 1806, które miały miejsce w Wellurze. Bunt skierowany był przeciwko nowym przepisom dotyczących stroju, znoszących prawo do noszenia oznak kastowych, bród (co uderzało choćby w Sikhów), wprowadzających nowy wzór turbanu. Co do tego ostatniego chodziło o nową skórzaną kokardę, jak podejrzewano miała być zrobiona ze świńskiej skóry (podejrzenia muzułmanów), czy ze skóry krowy (podejrzenia Hindusów).

Faktem jest, że obecna kanoniczna wersja w Indiach to uznawanie buntu sipajów za pierwszą wojnę o niepodległość, i rację ma godfrydl pisząc, że jest to "grubo na wyrost". Wystarczy pamiętać ilu Hindusów (tu, w rozumieniu: rdzennych mieszkańców Indii) walczyło po drugiej stronie.

Konflikt jak się zdaje miał głównie charakter religijny, a w tle była walka z "europeizacją", a przynajmniej wynikał z obawy przed taką ewentualnością. Nie należy zapominać o frustracji szerzącej się pośród sipajów - ze względu na zamkniętą ścieżkę awansu, kiepskie uposażenie itp. Ciekawe, że bunt biegł w poprzek mozaiki religijnej ówczesnych Indii, w Mirat wzywano braci: hindusów i muzułmanów - na wojnę religijna. Sir George Hilaro Barlow winę widział po stronie misjonarzy, "metodystów i oszalałych wizjonerów".

Dodajmy do tego pięciopunktowy manifest wydany jakoby przez króla Delhi, gdzie w ostatnim paragrafie mówi się o powodach religijnych walk i wzywa się do świętej wojny.

Spójrzmy teraz na symbol - czyli British Residency w Lakhnau (gdzie bohatersko bronili się Brytyjczycy*, a Union Jack na pamiątkę tych wydarzeń nigdy nie został opuszczony, aż do 1947 roku), bo dzięki niemu można dostrzec inne aspekty wspomnianego buntu. Lakhnau, była stolicą prowincji Oudh, przyłączonej raptem rok wcześniej. Wajid Ali, tamtejszy nabab został zdetronizowany ze względu na swą rozwiązłość. Wielu wybuch powstania upatruje właśnie w tym przyłączeniu. 75 tys. w armii bengalskiej to ludzie pochodzący z Oudh, ludzi niezbyt zadowolonych ze zmian narzuconych w ich kraju.

Co do innych aspektów przyczyn tego wybuchu - warto przejrzeć wspomnianą deklarację, mowa tam m.in. o nadmiernych obciążeniach podatkowych nałożonych na zamindarów, ograniczeniach dla kupców hinduskich, importowi niszczącemu hinduskich rzemieślników, monopolizacji posad i godności - w administracji cywilnej i wojsku.

Zacytowany przez mostostala fragment z wiki zawiera spore nieścisłości:

"Od początku istnienia Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska werbowała żołnierzy do swych wojsk piechoty wśród miejscowych plemion, głównie Gurkhów i Sikhów. Zwano ich Sipajami (miejscowi), przy czym oficerami byli wyłącznie Anglicy".

W Delhi stoi pomnik upamiętniający tych żołnierzy, którzy byli lojalni i zginęli. Wedle widniejącego tam napisu 1/3 ofiar spośród oficerów - to "tubylcy".

W roku 1857 Sipajowie opanowali Delhi i i poddali się władzy Bahadura Szaha II

(...)

Władzy symbolicznej - wybrano go bo był ostatnim z Mogołów, on sam był przerażony perspektywą przywództwa, które mu ofiarowano. To już lepszym był pomysł wcześniejszych powstańców, którzy zwrócili się by ich przywódcą został jeden z synów sułtana Tipu - "tygrysa z Majsuru".

* - do tego należy włączyć przeszło trzy tysiące lojalnych hinduskich żołnierzy, którzy się tam schronili