Podbój Indii przez Anglię

[Estera]

Jak Anglicy opanowali Indie? Jak do tego doszło? Zapraszam do dyskusji!

[Tofik]

Ciekawym epizodem jest bitwa pod Plassey, gdzie sir Robert Clive mając 800 Anglików i 2200 Hindusów pobił ok. 65 - tysięczne wojska Bengalu, aczkolwiek ponoć jest to wynik przekupienia części armii bengalskiej (której przywódcy byli ze sobą skłóceni).

[Aśoka Wielki]

Trochę podobnie jak Cortes z "Aztekami"

[Aśoka Wielki]

Ale tak ogólnie to wydaje mi się , że na początku Anglicy zakładali małe faktorie handlowe- podobnie jak inne państwa- i tak coraz więcej, że w końcu sprowadzili wojsko i zabrali się do ostatecznego podbijania

[gregski]

Przede wszystkim w XVIII wieku państwo Mogołów poszło w rozsypkę. Wojny z Persją, Afganistanem oraz konflikty wewnętrzne sprawiły, że Anglicy nie stali na subkontynencie wobec jednolitego państwa ale wobec całej plejady organizmów politycznych powiązanych ze sobą różnymi skomplikowanymi więzami.

Tak więc w znacznej mierze podbój był zgrabną grą polityczną przetykaną akcjami militarnymi.

[secesjonista]

Porównanie z Cortésem trafne jest jedynie jeśli idzie o obszar (do zajęcia) i dysproporcje sił (czyli głównie liczebność).

Brytyjskie początki to jednak nie konkwista a penetracja handlowa, poczynając od pierwszego istotnego przyczółka w Surat (zresztą pod bokiem Holendrów), a potem od energicznych zabiegów handlowców z Leadenhall Street, czyli założenia Fortu Saint George (które dało początek miastu Madras), zakup Bombaju (jako posag Katarzyny Braganzy) i wreszcie założenia Fortu w Suttanati (późniejsza Kalkuta). Jeszcze długo bonzowie Kompanii Wschodnioindyjskiej musieli się poniżać u stóp Pawiego Tronu celem uzyskania zgody na prowadzenie działalności handlowej.

W tle jest pytanie jak synom Albionu udało się zneutralizować i ubiec: Holendrów, Portugalczyków i Francuzów?

I taka O.T. ciekawostka... kiedy Indie uniezależniły się całkowicie od Korony brytyjskiej (1947 r.) wciąż na terytorium indyjskim trwały kolonialne relikty... portugalskie, w postaci dystryktu Daman i enklaw: Nagar-Aveli i Dadra. Kiedy wybuchły tam zamieszki których celem było przyłączenie się do Indii, władze indyjskie nie zezwoliły siłom portugalskim na przemieszczanie się z Daman do zrewoltowanych enklaw, co jak wiadomo miało swój finał w MTS w kwietniu 1960 roku.

[Bruno Wątpliwy]

Dorzucić jeszcze można drugą ciekawostkę - Indie francuskie (Inde française), a dokładniej Établissements français dans l'Inde. Czyli (nazwy stosowane przez Francuzów): Pondichéry, Karaikal, Mahé, Yanam i Chandernagor. De facto przeszły w posiadanie niepodległych Indii w roku 1950 (Chandernagor) lub 1954 - reszta, przede wszystkim Pondichéry. De iure - nieco później.

Daman i enklaw: Nagar-Aveli i Dadra

Indie ostatecznie rozprawiły się (zbrojnie) z portugalską obecnością w Indiach w roku 1961 r. zajmując Goa, Daman i Diu (operacja "Vijay").

[secesjonista]

No ładnie, administrator i Moderator Off-topują... :no:

Natomiast co do początków, to najmocniej wpierw usadowili się Holendrzy, tych Anglicy "zneutralizowali" w wyniku fuzji (związanych ze zbliżeniem politycznym) i późniejszych wojen. A jak było wówczas z rywalizacją z Portugalczykami i Francuzami?

Czemu Brytyjczycy respektowali konsekwencje traktatu z Poona z 1779 r.?

[Bruno Wątpliwy]

Chodzi Ci o traktat z Wadgaon? Bo ponieśli klęskę. Nic dziwnego zatem, że nie spieszyli się do dalszego popierania Raghunatha i oddali Marathom ziemie zdobyte od lat 70. XVIII w.

Ale trudno powiedzieć, że respektowali - bo przecież walki trwały. Potem był traktat w Salbai, a potem kolejne wojny marackie.

Czy raczej o traktat z Poona Marathów z Portugalczykami? Nie znam kompletnie jego szczegółów, ale odwoływał się chyba do niego po latach MTS, czy inna instytucja międzynarodowa i chodziło chyba o potwierdzenie władztwa portugalskiego nad niektórymi obszarami?

Anglicy go pewnie respektowali, bo Portugalia nie stanowiła już szczególnego zagrożenia, czy konkurencji. Pombal ewidentnie z umiarem angażował się w sprawy indyjskie, a być może Anglicy zdawali sobie sprawę, że są szanse, iż Portugalia z czasem stanie się ich wiernym sojusznikiem. A przynajmniej - znali ograniczenia i możliwości ówczesnej Portugalii.

Pombal prowadził politykę ewidentnie probrytyjską, rządy Marii I i Jana to raczej lawirowanie między Anglią, Francją i Hiszpanią, ale przecież nie stricte antybrytyjskie, a już w konsekwencji francuskiej inwazji Portugalia staje się czymś na kształt brytyjskiego protektoratu. A. H. de Oliveira Marques, Historia Portugalii, tom II, Warszawa 1987, s. 51. A później dosyć wiernym angielskim sojusznikiem (aczkolwiek w szczegółach różnie z tym sojuszem bywało, ale raczej ze strony silniejszej - brytyjskiej, zob. traktat angielsko-niemiecki z 1898 r., ibidem, s. 240).

W każdym razie - szczątkowa obecność dosyć słabych Portugalczyków w Indiach to nie był chyba dla Anglików istotny problem.

[secesjonista]

Właśnie o: "traktat z Poona Marathów z Portugalczykami".