Czy Cypr miał jakieś znaczenie w basenie M. Śródziemnego?

[Narya]

Druga po Sycylii wyspa o którą walczono i przelewano krew. Bizancjum, krzyżowcy, muzułmanie, a zwłaszcza ci z Egiptu. Jakie faktyczne znaczenie miał Cypr?

[Brego]

Cypr był kolonią Republiki Weneckiej, więc dla Wenecji miał chyba strategiczne położenie. Poza tym nic mi nie przychodzi do głowy. Może była tam jakaś faktoria, czy port?

[Narya]

Cypr jednak był chyba później kolonią wenecką, wcześniej należała do Bizancjum, później przejęli ją Arabowie, następnie krzyżowcy.. takie żonglowanie własnością Cypru.. wątek wenecki to chyba tylko epizod w historii Cypru. Ale tak dla Wenecji miał znaczenie strategiczne, może bardziej handlowe.

Wszak przez rejon gdzie leży Cypr były szlaki handlowe Lewantu. A i piraci cypryjscy dawali w kość kupcom.

[Brego]

Więc wychodzi na to że chyba nie miał żadnego znaczenia

[vanbrovar]

Cypr - najbliższa duża wyspa przy Ziemi Świętej - idealny dla państwa chcącego mieć wpływy w tej części świata.

Znaczenie Cypru spadło, gdy dostał się pod panowanie osmańskie (w zasadzie obrzeża imperium).

[Fassr ad-Din]

Cypr był ważnym punktem na trasach zeglugi do Terrae Sanctum. Znajdowały sie tam dwa porty, do których zawijały statki. Poza tym był dobrą bazą wypadową w kierunku Bliskiego Wschodu.

[Argaleb]

Cypr był ważnym punktem na trasach zeglugi do Terrae Sanctum. Znajdowały sie tam dwa porty, do których zawijały statki. Poza tym był dobrą bazą wypadową w kierunku Bliskiego Wschodu.

Cypr miał znaczenie. Przynajmniej za czasów Wypraw Krzyżowych. Statki mogły nękać Arabskie szlaki kupieckie. Poza tym był świetną bazą wypadową, szybkie podróże morskie pozwalały na desant na długiej lini brzegowej, atak z zaskoczenia na przybrzeżne osady i szybkie wycofanie się. Słabsze państwa z silną armią mogły to miejsce wykorzystać.

[secesjonista]

Jak cennym walorem było posiadanie tej wyspy pokazuje sytuacja po ogłoszeniu przez papieża zakazu handlu z Mamelukami, co wiązało się z upadkiem Akki. Zakaz oczywiście przestrzeganym nie był, a prym wiódł w tym Cypr. Kupcy europejscy zaopatrywali się na wyspie, która się stała głównym entrpôts pomiędzy Zachodem i Wschodem. Sama wyspa zaczęła przeżywać ogromny okres prosperity, co zostało zmienione przez wprowadzenie przez papieża wydawania zezwoleń na handel.

Ze znaczenia militarnego wyspy zdawali sobie i Mamelucy. Próbę zniszczenia portu w Limassol podjął sułtan Bajbars; który chciał skorzystać z nieobecności władcy wyspy - Hugona III z Lusignan; ale jego flota w nocnych ciemnościach rozbiła się u brzegów wyspy. Kwestia zdobycia wyspy stała się niemal obsesją dla Al-Aszrafa Salah ad-Din Chalila. Swych zamiarów nie zdołał zrealizować; został zamordowany w 1293 roku.

Kolejne lata przyniosły wzajemne wypady łupieżcze na porty: Aleksandrię czy Tyr - z jednej strony, z drugiej głównie na Limassol (sprytni Genueńczycy uratowali kontrolowaną przez siebie Famagustę wywieszając flagę sułtana).

[secesjonista]

W dniu 22.08.2008 o 12:28 PM, Brego napisał:

Cypr był kolonią Republiki Weneckiej, więc dla Wenecji miał chyba strategiczne położenie. Poza tym nic mi nie przychodzi do głowy. Może była tam jakaś faktoria, czy port?

 

W dniu 22.08.2008 o 12:31 PM, Narya napisał:

Cypr jednak był chyba później kolonią wenecką, wcześniej należała do Bizancjum, później przejęli ją Arabowie, następnie krzyżowcy.. takie żonglowanie własnością Cypru.. wątek wenecki to chyba tylko epizod w historii Cypru.

 

Wątek "arabski" (jeśli chodzi o średniowiecze) o wiele bardziej zasługuje na miano: "epizod". Mamelucy realnie władali wyspą od bitwy pod Chirokitią do 1464 r. kiedy to Jakub II z Lusignan zlikwidował mameluckie garnizony, czyli ok. 38 lat. Tymczasem "epizod wenecki" datuje się od 1474 r. (formalnie od 1489 r.) do 1571 r., czyli 97 lat (: 82 lata).

Przed Wenecją całkiem śmiało na tej wyspie poczynała sobie Genua:

"Genua zorganizowała ekspedycję przeciwko wyspie, wykorzystując pretekst w postaci zamieszek antygenueńskich, jakie wybuchły w Famaguście (październik 1372) podczas koronacji na króla jerozolimskiego władcy Cypru Piotra II z Lusignan (1369–1382)26. Wojnę zakończyło podpisanie traktatu pokojowego w 1374 roku, którego postanowienia na blisko 100 lat zepchnęły Cypr w orbitę wpływów Republiki Genui (...)
Po śmierci Piotra II w 1382 roku, wobec jego bezdzietności, tron cypryjski przypadł wujowi zmarłego, Jakubowi I z Lusignan (1382–1398), który wraz z liczną grupą cypryjskich feudałów był przetrzymywany przez Genueńczyków jako zakładnik na mocy
wcześniejszych układów. Co prawda, Genua zgodziła się uwolnić Jakuba, jednak stało się to za cenę kolejnych przywilejów, które doprowadziły do przejęcia przez Republikę niemal całkowitej kontroli nad cypryjskim handlem, stanowiącym najmocniejszy punkt
gospodarki wyspy. Jakub przybył na wyspę dopiero 23 kwietnia 1385 roku, a w maju 19 lutego 1383 roku, za cenę uwolnienia Jakuba I z Lusignan, Genueńczycy wymusili na Cypryjczykach: miasto i port w Famaguście wraz z obszarem przylegającym do nich na odległość do dwóch mil znajdowały się pod jurysdykcją prawną i finansową Republiki Genui. Wszystkie statki handlowe przybywające na Cypr były zmuszone przybijać do Famagusty. Oznaczało to, że zawinięcie do jakiegokolwiek innego portu cypryjskiego było naruszeniem prawa i taki okręt powinien być zatrzymany (...)

Następca Jakuba I, jego syn Janus z Lusignan, próbował zrzucić genueńskie zwierzchnictwo. Zarówno próby dyplomatyczne, jak i zbrojne ataki na Famagustę w 1401 roku i w latach 1406–1407, również przy wykorzystaniu artylerii dostarczonej przez Wenecjan, nie powiodły się. Hegemonia genueńska na wyspie utrzymała się aż do 1464 roku".

/Ł. Burkiewicz "Królestwo Cypru jako obiekt zainteresowań państw śródziemnomorskich w latach 1192-1489. Próba zarysowania problemu", "Zaszyty naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego", MCCCXII, Prace Historyczne, z. 137, 2010, s. 32-33/