Religijność w WP

[Tofik]

Przy okazji dzisiejszych rozmów na religii zaciekawiła mnie kwestia religijności w Wojsku Polskim. Jak do uczestniczenia żołnierzy w obrzędach i praktykowaniach swoich wyznań ustosunkowywała się władza? Jaki był stosunek żołnierzy do swego wyznania? Jednym słowem - wszystko w temacie.

Przy okazji, wracając do tej mojej lekcji religii. Zaciekawiło mnie to przede wszystkim przez twierdzenie księdza, że we wspomnieniach tyczących się wojny polsko - bolszewickiej dowódcy (zwłaszcza najwyżsi) często wspominali o Bogu i byli ogólnie bardzo religijnymi osobami. Gdy podałem mu przykład Piłsudskiego jako przykład "niezwykle religijnego człowieka" i zarazem najważniejszego dowódcy polskiego w wojnie z Rosją bolszewicką to gościu trochę zbladł i uznał to za nieistotny fakt, bo przecież jego racja jest najbardziej jego (nie ma to, jak wiedzieć o czym się gada i mówić wszystko zgodnie z prawdą).

[Gnome]

Co do tego jaką postawę zajmowało państwo, to każde z wyznań miało swego 'kapelana', nawet muzułmanie mieli swojego, chociaż było ich raptem kilkuset.

Co do religijności żołnierzy a w szczególności dowódców, to zapewne część taka była, ale byli i tacy dla których religia była obojętna, jak to w życiu, a że odwoływali się do Boga, to zrozumiałe ostatecznie walczyli z 'antychrystami' bolszewikami, a chyba 70-80% armii stanowili chłopi, którzy wiarę w Boga wyssali z mlekiem matki.

[Andreas]

Przepraszam bardzo, to w WP byli muzułmanie?

[Capricornus]

W kawalerii - Tatarzy, choć nie wiem czy już byli w czasie wojny polsko - bolszewickiej .

[Pancerny]

"Po uzyskaniu przez Polskę niepodległości muzułmanie zabiegali u władz o stworzenie oddzielnej jednostki wojskowej. W styczniu 1919 roku na rozkaz Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego przystąpiono do organizacji pułku tatarskiego. W pułku tym obok Tatarów polskich służyli muzułmanie z Powołża i Kaukazu, oraz chrześcijanie i Żydzi głównie z Kresów Wschodnich. Pułk ten pod nazwą Jazdy Tatarskiej wziął udział w wojnie polsko- bolszewickiej. Walczył on na terenach byłej guberni mińskiej, na Polesiu i w obronie Płocka podczas „cudu nad Wisłą”. Na początku swego istnienia w pułku służyło blisko 500 żołnierzy. W sierpniu pułk rozformowano, a we wrześniu, na prośbę polskich muzułmanów, stworzono Dywizjon Muzułmański liczący ok. 400 żołnierzy. Dywizjon przechodził reorganizacje, aż został zredukowany do jednego szwadronu. Z czasem szwadron ten stracił swój muzułmański charakter. Ze względu na sentyment do konnej służby wojskowej, Tatarzy polscy, w latach trzydziestych ponownie zabiegali u władz polskich o stworzenie oddzielnej muzułmańskiej jednostki wojskowej. Od 1936 roku wszystkich muzułmanów poborowych zaczęto kierować do I szwadronu 13 Pułku Ułanów Wileńskich, jednak, ze względu na małą ich ilość, w I szwadronie większość wciąż stanowili chrześcijanie. Szwadron ten wziął udział w walkach we wrześniu 1939 roku."-Muzułmański Związek Religijny w Rzeczypospolitej Polskiej

[Gnome]

No tak Pancerny mnie wyręczył, nic dodać nic ująć.