Mord pod Ciepielowem - zbrodnia wojenna Wehrmachtu w 1939r.

[Tomasz N]

morał z tego można wyciągnąć jeden - można wierzyć, a można też mieć wątpliwości

 

Szczerze to mnie bardziej interesuje to jego "śledztwo", niż to czy tam jego ojciec dowodził. Kolejną próbkę jego technik kreacji można poznać w przypadku relacji sołtysa Jana Zuby. JPP zamieścił ten wywiad w "Panoramie" w 1970 r. Miał być to stenogram rozmowy z Święta Zmarłych w 1967 roku.

 

Pada tam istotne pytanie i odpowiedź:

JPP - Kto był dowódcą polskiego oddziału który stawił tutaj opór 8.09.39 r.?

Z. - To był oficer, nazwiska nie pamiętam

JPP - Czy nazwisko miał krótkie czy długie ?

Z. - Krótkie

JPP - Czy to mogło być nazwisko Pelc ?

Z. - Tak to było takie nazwisko.

 

Stenogram tej rozmowy JPP przekazał również w liście z 1968 roku Steblikowi. Z listu można wnioskować, że ta rozmowa była w tym roku, a nie rok wcześniej. A interesujący nas fragment wygląda tak:

 

JPP - Skąd wiedział, że to dowódca.?

Z. - Tak mówili jeńcy polscy, a poza tym był ubrany w oficerski mundur.

JPP - Jakie nosił nazwisko, krótkie czy długie długie ?

Z. - Krótkie

JPP - Jakie nazwisko ?

Z. - Nie pamiętam.

 

Nie wiem która wersja jest prawdziwa, jak też czy którakolwiek jest prawdziwa, bo skąd niby są tam jeńcy podczas pochówków. Ale taką kreacją historii JPP ustrzelił w 1970 roku od razu dwie wrony. Miał świadka  śmierci i dowodzenia pod Ciepielowem. A że lipnego ?

 

Oczywiście to jest początek a może środek kreowania historii. Potem z rozpędu mamy sprawę awansu na podpułkownika, ten nieszczęsny stopień mjr-ppłk na pomniku. No i wisienka czyli ostatni dowódca 74 pułku.

 

W tym kreowaniu rzeczywistości moim zdaniem jest istotny artykuł w "Słowie Ludu" z 1961 roku. Atrix nie masz może jego kopii ?

 

 

 

 

 

Edytowane 30 Grudzień 2024 przez Tomasz N

[atrix]

33 minuty temu, Tomasz N napisał:

Pada tam istotne pytanie i odpowiedź:

JPP - Kto był dowódcą polskiego oddziału który stawił tutaj opór 8.09.39 r.?

Z. - To był oficer, nazwiska nie pamiętam

JPP - Czy nazwisko miał krótkie czy długie ?

Z. - Krótkie

JPP - Czy to mogło być nazwisko Pelc ?

Z. - Tak to było takie nazwisko.

J. Zuba z innymi chłopami z Anusina grzebał poległych i nie ma tutaj wątpliwości. Jakiego oficera bądź oficerów mółg grzebać, i czyje nazwisko było krótkie i nie polsko brzmiące? Miejsce śmierci i samej  mogiły i krótkie nazwisko wskazuje na rtm Podreza. Trudno powiedzieć czy J. Zuba pamiętał dokładnie to nazwisko rozmawiając z J.P-P. Ogólnie rzecz biorąc nazwiska są bardzo podobne. Bradzo możliwe że mógł potwierdzić nazwisko Pelc, kiedy J.P-P to nazwisko wymienił.O pomyłkę było łatwo, a tym bardziej po latach.

Jest dokument że rzeczy po poległych znalazły się w gminie w Ciepielowie. Co się z nimi stało to wielka niewiadoma.

 

41 minut temu, Tomasz N napisał:

W tym kreowaniu rzeczywistości moim zdaniem jest istotny artykuł w "Słowie Ludu" z 1961 roku. Atrix nie masz może jego kopii ?

Miałem gdzieś ale muszę poszukać. Powinno być w Świętokrzyskiej bibliotece cyfrowej. Stamtąd ściagałem ten nr Słowa Ludu. 

[Tomasz N]

Trzeba wiedzieć, że kreując historię swego ojca publikacjami w gazetach JPP musiał podporządkować się linii propagandowej w kwestii Ciepielowa. Ale o to dla niego była prawda dla ludu, w niczym nie wadząca jego kreacjom. Ale z drugiej strony pielęgnując obraz siebie jako niezwykle dobrze  zaznajomionego z tematami wrześniowymi i bojami 7 DP i niedościgłego w swych ustaleniach (a był w tym bardzo sugestywny) w korespondencji z W. Steblikiem potrafił zdobyć się na szczerość.   Już na ten temat pisałem, wspomniany wcześniej list z 07.11.68 roku:

 

„Dokładnej liczby zabitych nie da się ustalić. Chłopi chowali żołnierzy tam gdzie padli. Niektórych rodziny ekshumowały. Niektóre nazwiska są znane, inne nie. Najwięcej zabitych było w pobliżu wsi Dąbrowa, być może nawet około 100. Niektórzy mieli blaszki rozpoznawcze, inni nie mieli. Wielu zabitym żołnierzom polskim (w tym prawie wszystkim oficerom) chłopi pod komendą Zuby zabrali dokumenty, które on przekazał władzom gminy w Lipsku.”

„Obie strony miały zabitych i rannych. W pewnej chwili polski oddział załamał się fatalnie pod naporem jakiejś dużej siły. Został rozczłonkowany, a nawet zepchnięty z lasu na pola i ogrody wsi Dąbrowa, gdzie Niemcy dobijali rannych żołnierzy i rozstrzeliwali wziętych do niewoli. Jest tam pod wsią zeschły pień jabłonki, pod którą wróg rozstrzelał około 40 żołnierzy polskich.

Mogiły polskich żołnierzy padłych w boju lub rozstrzelanych znajdują się także w środku lasu, jak i z południowej jego strony. Kilkunastu żołnierzy polskich znaleziono po wschodniej stronie lasu od szosy. Nie wiadomo czy padli w boku, czy też zostali tam zaprowadzeni i rozstrzelani. W rowie wzdłuż drogi, na skraju lasu od strony Ciepielowa rozstrzelano najwyżej kilkunastu polskich żołnierzy, a nie trzystu, jak podał niemiecki żołnierz, natomiast innych Polaków rozstrzeliwano w głębi lasu, lub pod wspomnianą jabłonią, obok wsi Dąbrowa.”

 

 

 

I o tym trzeba pamiętać jak się czyta jego późniejsze "kreacje", a zwłaszcza wspomnianą na początki "Zagładę Batalionu".

Edytowane 11 Styczeń przez Tomasz N