Najmądrzejszy Grecki filozof

[Karol Wielki]

Chciałbym się dowiedzieć jaki był wszym zdaniem najmądrzejszy myśliciel grecki.Moim zdaniem był nim sokrates ponieważ sama Wyrocznia w Delfach obwieściła, że jest on najmądrzejszym człowiekiem na świecie, choć Sokrates uważał, iż "wie, że nic nie wie".

[Jarpen Zigrin]

Nie ma najważniejszego - Arystotelesa, zaram go dodam do sondy. Podam przykład przewagi Arystotelesa nad Platonem:

Zaużmy, że dostali po komputerze Platon przenosi się do świata jakiejś idei i szuka idealnego komputera. Arystoteles zaczyna pstrykać, dotykać, włączać czyli ogólnie badać ten komputer w sposób empiryczny dlatetego więcej dzisiaj jednak czerpiemy z Arystotelesa.

[santi]

Najmądrzejszy czyli jaki? Najbardziej wszechstronny w swych dociekaniach, głoszący najgodniejsze uwagi poglądy, prekursor nowych poglądów filozoficznych?

Sokrates jest osobą dość kontrowersyjną, bo nie pozostawił jakichkolwiek pism po sobie. Znamy go gł. z platońskiego "Fedona" i relacji innych przedstawicieli greckiej kultury. Nie wiadomo zatem, czy część poglądów Sokratesa przedstawionych przez np. Platona jest zgodna z prawdą.

Jeżeli uznać, że "najmądrzejszy" znaczy "najwszechstronniejszy" i "wpływowy" nawet w czasach obecnych, to zgłaszam Arystotelesa. Twórca logiki i jednych z pierwszych klasyfikacji nauk i ustrojów pol. w naszym kręgu kult.

[Achilles]

Od razu najmądrzejszy. :x Troszkę nie pasuje mi tutaj taki epitet. Raczej wydaje mi się, że w temacie mamy wybrać tego myśliciela, który wydaje nam się najbardziej przekonywującym w swoich poglądach. Pozwolę sobie ocenić wszystkich dostępnych w ankiecie filozofów.

Sokrates - dlatego go wybrałem, iż nie znamy żadnego jego dosłownego przekazu pisemnego, wiemy natomiast o jego wspaniałej osobie od późniejszych filozofów.

Tales z Miletu - pierwszy znany filozof, jego przekonania dotyczące wody, jako źródło świata bardzo przypominają kosmogonie egipskie, szczerze mówiąc nie jestem za jego poglądami.

Pitagoras z Samos - wspaniały matematyk, lecz tego tu nie oceniamy, wg mojego zdania pitagoryjskie myśli miały podzielną rzeczywistość, jedne znalazły u mnie potwierdzenie, drugie zaś bezsensowność i pustość, niestety, ale takiego czegoś nie lubię.

Demokryt - świat z cząsteczek, dobre, gdyby nie istniał Sokrates na niego oddałbym głos. xD

Platon - świat idei, wszystko, co da się umieścić w umyśle, jednak moja osoba polega i na umyśle, i na doświadczeniach empirycznych, jedno tylko nie wchodzi w grę.

Arystoteles - u niego wszystko jest ok, nienawidzę tylko tego, iż widział noworodka jako rozum dany przez ojca i materię podarowaną przez matkę, nic bardziej mylnego!

Inny jaki? - nie znam. XDDD

Proponowałbym też dodanie do ankiety następujących dociekających: Heraklit z Efezu, Parmenides, Empedokles, Diotyma z Mantinei (kobieta-mózg).

[Prezes_barca]

Tak jak pan Jarpen Zigrin potwierdzam że Arystoteles był bardzo mądry.

Arystoteles dokonał trichotomicznego podziału nauk:

teoretyczne - których celem jest formułowanie wiedzy dla niej samej (metafizyka, fizyka i matematyka)

praktyczne - których celem jest formułowanie wiedzy dla osiągnięcia doskonałości moralnej (etyka, polityka)

pojetyczne (wytwórcze) - których celem jest formułowanie wiedzy, za pomocą której można wytwarzać określone przedmioty.

Lecz co oznacza najmądrzejszy. Każdy jest mądry w swojej dziedzine."Najmądrzejszy" to określenie zbyt ogólne.

[Nautilos]

Na początku chciałbym zwrócić uwagę na błąd w temacie ,powinno być "Najmądrzejsi" :wink:

Jeśli mamy analizować wyłącznie dorobek hmm.. "filozoficzny" to oczywiście będzie to Arystoteles.Natomiast gdyby chodziło o największego uczonego Grecji to wskazałbym kogoś innego.

[Ronaldinho112]

"Wyroczna w delfach" haha przecież tam siedziała jakaś baba pod wpływem jakiś ziółek i mówiła to co powie jej jakiś tam kapłan. jak dla mnie to arystoteles był najmądrzejszy. :mrgreen:

[szpek_chomik]

"Przyjacielem mi Plato, ale większą przyjaciółka prawda"

Arystoteles :wink:

[Achilles]

"Wyroczna w delfach" haha przecież tam siedziała jakaś baba pod wpływem jakiś ziółek i mówiła to co powie jej jakiś tam kapłan. jak dla mnie to arystoteles był najmądrzejszy.

Gratuluję wspaniałego poczucia humoru lub też bardzo prawdopodobne, nikłej wiedzy.

Proponowałbym też, aby osoby stojące za którymś z proponowanych filozofów wymieniały przyczyny, dzięki których myślą tak, a nie inaczej. :wink:

[Ronaldinho112]

A więc arytoteles podzielił filozofię na praktyczną (etyka, polityka, retoryka, ekonomia i poetyka) oraz teoretyczną (fizyka, matematyka, metafizyka). ogromne znaczenie miała działalność arystotelesa w dziedzinie nauk przyrodniczych. jego badania fizjologii i anatomii zwierząt zainicjowały naukowe traktowanie tych dziedziin (historia zwierząt). pisał także dzieła z zakresu astronomii, mechaniki, retoryki i fizyki oraz sciśle filozoficzne. :mrgreen: panie achilles cieszy sie pan :mrgreen:

[Henry]

Tez myślę ze arytoteles był bardzo wybitny :study: ale najmądrzejszy filozof to złe określenie :razz:

[Achilles]

panie achilles cieszy sie pan

Ojej, aż tak oficjalnie, możemy być na "ty". xD

Bardzo dziękuję za swoje wytłumaczenie, teraz już wiem jak rozumujesz poglądy Arystotelesa. :wink:

[Estera]

Aleksander Wielki po spotkaniu w Koryncie z filozofem Diogenesem z Synopy w 335 r. p.n.e. stwierdził: „Gdybym nie był Aleksandrem, chciałbym być Diogenesem”.

Kiedy trafił do niewoli w 338 r. p.n.e. zaprowadzony przed Filipa, na pytanie kim jest odparł władcy „szpieguje twoją nienasyconą zachłanność.” Filip wypuścił go na wolność – podziwiał odwagę myśliciela.

Kiedy Platon stworzył definicję, że człowiek „jest to istota żywa, dwunożna, nieopierzona” Diogenes oskubał koguta, zaniósł go na wykład Platona mówiąc „oto jest człowiek Platona”. Gdy ktoś czytał swój bardzo długi utwór i Diogenes dostrzegł koniec zwoju wykrzyknął „Odwagi, mężowie! Widzę ląd” Do kogoś opowiadającego o kosmosie rzekł „Kiedy wróciłeś z nieba?”.

Diogenes nie mówił innym jak mają postępować, jego słowa nie były puste- popierał je czynami. Sposób na życie Diogenes znalazł przypatrując się myszy, która nie miała swej kryjówki, nie obawiała się ciemności i nie szukała łakoci. Płaszcz Diogenesowi służył jako nakrycie i posłanie. Nosił torbę w której miał pieczywo. Gdy zobaczył dziecko, które piło wodę z ręki wyrzucił kubek „dziecko prześcignęło mnie w sztuce ograniczania potrzeb życiowych”. Wyrzucił miskę, kiedy temu dziecku stłukła się i jadł z dołka wyżłobionego w chlebie.

Pewien człowiek chciał zostać uczniem Diogenesa – mistrz kazał mu chodzić za sobą niosąc śledzia- mężczyzna ten odrzucił rybę i odszedł. Powiedział później Diogenes „śledź przeszkodził naszej przyjaźni”. Kiedy mókł na deszczu ludzie okazywali mu litość- Platon świadek tej sceny rzekł- „Jeżeli chcecie się nad nim litować, odejdźcie”. Raz zawołał- „chodźcie tu ludzie”- kiedy tłum się zbiegł odganiał ich kijem mówiąc „ludzi wołałem, a nie wyrzutków”. Chyba potrzeba znalezienia wartościowych ludzi była w Diogenesie najsilniejsza- tak silna, że w biały dzień przechadzał się z zapaloną latarnią, by jak to sam powiedział „znaleźć człowieka”. Widząc kogoś, komu niewolnik wiązał sandały rzekł „będziesz zupełnie szczęśliwy, kiedy i nos ci będą wycierać, a nastąpi to, gdy utną ci ręce”. Gdy strażnicy skarbca świątynnego prowadzili złodzieja, winnego kradzieży jednej czary powiedział- „wielcy złodzieje prowadzą małego złodzieja”. Doz zbiegłego niewolnika nad studnią powiedział- „uważaj, abyś nie wpadł”. A widząc kobiety na dzrewch oliwnych zawołał „oby wszystkie drzewa rodziły takie owoce”.

U wielu wielkich ludzi tak jak wcześniej wymienionych Aleksandra czy Filipa budził podziw. Lubili go mieszkańcy Aten- kiedy jakiś chłopiec rozbił mu beczkę, winny został wychłostany a Diogenes otrzymał nową beczkę. Beczka to znak rozpoznawczy Diogenesa. Kiedy mieszkańcy Koryntu przygotowywali się do wojny, Diogenes obracał beczkę tam i z powrotem, by pokazać, że coś robi. Dziś beczka Diogenesa to symbol ograniczenia potrzeb do minimum, wyrzekania się jakichkolwiek wygód, a jego latarnia to symbol pogardy dla współczesnych oraz niewiary w możliwość znalezienia prawdziwego człowieka.

Gdy ktoś powiedział temu mędrcowi, że ludzie się z niego śmieją odparł, że ich śmiech go nie dosięga. kiedyś indziej odrzekł „a z nich może osły się śmieją”.

Oczywiście był dziwakiem i robił wiele dziwnych rzeczy, ale uważam, że był mądry i dostrzegał pewne mechanizmy.

Oczywićie Platon i Arystoteles to także przykłady wybitnych jednostek. Diogenes jednak jest pomijany, a uważam, że miał swoje racje i także odznaczał się mądrością i inteligencją, choć to co robił, bywało niesmaczne i złośliwe.

[nazaa]

Beczka to znak rozpoznawczy Diogenesa.

Diogenes sypiał w kraterze - glinianym dzbanie służącym do przechowywania zboża bądź oliwy. Beczka jest efektem złego tłumaczenia i rozumienia wyrazów greckich w późniejszych epokach

[Estera]

Diogenes sypiał w kraterze - glinianym dzbanie służącym do przechowywania zboża bądź oliwy. Beczka jest efektem złego tłumaczenia i rozumienia wyrazów greckich w późniejszych epokach

Ach racja! To tak jakoś utkwiło w świadomości. Spotkałam się z wytłumaczeniem, że jego beczka to symbol ograniczenia potrzeb do minimum, wyrzekania się jakichkolwiek wygód, a jego latarnia to symbol pogardy dla współczesnych oraz niewiary w możliwość znalezienia prawdziwego człowieka. Powrzechne jest po prostu mówienie o tej beczce...Malarze także uwieczniali go w beczce...