Plany dynastyczne Napoleona Bonaparte i dlaczego dał się koronować

[Amilkar]

Raczej nie. Prusy i Austria bez zwycięskiej Rosji nie odważyłyby się powstać przeciw Napoleonowi. Jak wspomniałem - mariaż z Rosją do niczego nie prowadził. Jak dla mnie Napoleon powinien związać się z wrogami Rosji, mianowicie Turcją (dążenia Rosji do opanowania cieśnin czarnomorskich itp. robiły z niej naturalnego wroga Turcji). Małżeństwo? Raczej nie Ale ścisły sojusz byłby bardzo na rękę Korsykaninowi.

Sojusz z Turcją był wielkokrotnie omawiany przez obie strony. Ale za sprawą pewnej odaliski w haremie sułtana (można przypuszczać) rozmowy ucięto w momenci gdy Napoleon rozstał się z Józefiną. Odaliska ta miała być przyjaciólką Józefiny z dzieciństwa.

[Estera]

Józefina była prezez swoje kontakty dobrą dyplomatką i ozdobą męża. Gdyby nie obsesja Napoleona- posiadanie dziedzica, nie porzuciłby jej. W ogóle moim zdaniem nie powienien tego robić. W rodzinie, wśród potomków jego braci znalzłby następce, wystarczyłoby tylko, to, że Napoleon miałby wpływ na jego wychowanie.

[Amilkar]

To dobry pomysł szukać w rodzinie następcy, ale nie wiadomo czyłby takim człowiekiem jak Napoleon , z takimi ambicjami, talentami i wolą do działania.

[Tofik]

To dobry pomysł szukać w rodzinie następcy, ale nie wiadomo czyłby takim człowiekiem jak Napoleon , z takimi ambicjami, talentami i wolą do działania.

Napoleon III był zdolnym władcą i politykiem, ale gorszym wodzem. Sądzę, że "doszkolony" przez Napoleona I stałby się lepszy niemal we wszystkim. Na lata panowania Napoleona III przypada rozkwit gospodarczy. I ambicje miał - stać się kimś takim jak stryj. Wolę działania też miał, gorzej z talentami, ale nie można powiedzieć, że ich nie miał.

Józefina była prezez swoje kontakty dobrą dyplomatką i ozdobą męża. Gdyby nie obsesja Napoleona- posiadanie dziedzica, nie porzuciłby jej. W ogóle moim zdaniem nie powienien tego robić. W rodzinie, wśród potomków jego braci znalzłby następce, wystarczyłoby tylko, to, że Napoleon miałby wpływ na jego wychowanie.

Jeśli Józefina rzeczywiście miała taki wpływ na stosunki francusko - tureckie lepiej było jej nie porzucać. Rodzina Bonaparte była wielka, potomków też dużo więc jest w czym wybierać.

[Amilkar]

Ta odaliska mogła się zwać Amy buc du Rivery czy coś takiego i była porwana do haremu za młodu.

[Estera]

Czy Francja musiała stać się cesarstwem? Czy Napoleon słusznie sięgnął po koronę? Jak to było z nastrojami ludu? Lud chciał cesarsta czy nie? Jak wyglądałaby Francja gdyby nie cesarstwo? A może wtedy Napoleon by zniknął, a ktoś inny sięgnął po koronę?

[Lizander]

Korona była międzynarodowym samobójstwem, golem do własnej siatki. Jeżeli kiedykolwiek chciał pokoju (co nie jest pewne), to tym gestem zaprzepaścił wszelkie szanse.

[Estera]

Jak wyglądałaby Francja gdyby Napoleon nie sięgnął po koronę?

[Lizander]

Podobnie, ale miałaby szanse na zachowanie pokoju. Nie byłoby takiej determinacji po stronie koalicji. No i byłaby szansa na utrzymanie porewolucyjnego porządku.

[Estera]

Podobnie

Właśnie- skąd pewność, że gdyby się nie koronował pokój by trwał- tu już nawet nie chodzi o bezpieczeństwo zewnętrzne. Ludzie chcieli cesarza.

[Lizander]

Śmiem wątpić. Nie przypominam sobie relacji o manifestacjach "korona dla Napoleona". Raczej sam zapytał, czy mieliby coś przeciw - powiedzieli nie i się skończyło. w pakiecie dostali 10 lat wojen.

[Estera]

powiedzieli nie

Mogli powiedzieć tak, mogli go obalić.

[Capricornus]

Raczej sam zapytał, czy mieliby coś przeciw - powiedzieli nie

Mogli powiedzieć tak, mogli go obalić

To jedynie świadczy o tym jak bardzo ludzie byli wtedy przyzwyczajeni do monarchii. Po początkowym zachłyśnięciu się republiką zrezygnowano z niej bez większych oporów.

Podobnie, ale miałaby szanse na zachowanie pokoju

Czy Napoleon się koronował czy nie, nie było szans na zachowanie pokoju. Francja już za republiki musiała walczyć z innymi państwami w jej obronie, Europa obawiała się idei i porządków, jakie niosła za sobą rewolucja. Pokój mógł być zachowany jedynie w przypadku powrotu na tron Burbonów i złagodzeniu przez nich republikańskich, rewolucyjnych nurtów.

[gregski]

Ależ proszę państwa w tamtym czasie to właśnie republika była czymś mocno egzotycznym, mało tego czymś nie do zaakceptowania przez większość mocarstw. Jakakolwiek forma ustroju republikańskiego tępiona byłaby z nie mniejszą zaciętością niż cesarstwo.

(Amerykańcom odpuszczono bo daleko)

[Estera]

Amerykańcom odpuszczono bo daleko

He he :arrow: Co prawda to prawda.

Ależ proszę państwa w tamtym czasie to właśnie republika

Trzeba się zgodzić. Ja myślę nawet, że dla samych Francuzów to była egzotyka. Już podczas rewolucji to było widać, że za wcześnie na zerwanie z rządami jednostki.

Żywczyński ("1789-1870") "Śmierć Ludwika XVI wykopała przepaść między monarchistami i ogromną większością katolików a rewolucją. Wszystkie czynniki konserwatywne widziały odtąd w republice zerwanie z dawną świetnością Francji i jej kulturą z jednej, a terror i wojnę z drugiej.".

26 08 1789 dokonało się przejście we Francji poddany :arrow: obywatel. Bonaparte to kontynuuował, aczkolwiek w inny sposób i stworzył specyficzne połączenie obywatel+poddany. Francuzom pasowało.