Równoległe światy w literaturze światowej - rodzaje przejść

[adamhistoryk]

Taka myśl mi przyszła do głowy. Poszukać w literaturze wejść w inny świat. W równoległy świat. Alicja Lewisa Carolla miała kapelusz, dzieci z "Opowieści z Narnii" przechodziły przez szafę, w "Ludziach jak bogowie" Wells wymyślił przejście przez mgłę. W cyklu o czarownicach i czarownikach Andre Norton aby bohater wszedł do równoległego świata każe mu usiąść na tron ( "Świat czarownic"). Są inne sposoby w literaturze światowej na przekroczenie progu innego świata, równoległego zarazem?

[Speedy]

W opowiadaniu Johna Wyndhama "Dziewczyna z innego wymiaru" (Random Quest) (w antologii Kroki w nieznane) bohater doznaje urazu głowy w wypadku i budzi się w innym świecie.

Edytowane 30 Listopad 2016 przez Speedy

[secesjonista]

Alicja Lewisa Carolla miała kapelusz...

Na pewno?

A w której z książek i w jakim to fragmencie?

[gregski]

Amiranda!!!

[adamhistoryk]

No oczywiście że to była królicza nora ...

[Razorblade1967]

Są inne sposoby w literaturze światowej na przekroczenie progu innego świata, równoległego zarazem?

Przyznam, że nie kojarzę... fantastykę traktuję jako lekturę dla odprężenia i nie przywiązuję wielkiej wagi do zapamiętywania jej szczegółów. Jednak z produkcji filmowych/TV kojarzę sposoby przechodzenia do innego "równoległego świata" za pomocą specjalnie skonstruowanych ku temu urządzeń, zapewne i w literaturze coś takiego występuje.

[gregski]

Razor, Antybaśnie to fantastyka opowiadająca o bardzo realnej rzeczywistości.

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4168/antybasnie-z-1001-dnia

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/91440/powrot-do-antybasni

Naprawdę polecam.

[secesjonista]

Skoro udało się nam wyjaśnić, że kapelusz to jednak królicza nora, zajmijmy się tedy wellsowską "mgłą".

w "Ludziach jak bogowie" Wells wymyślił przejście przez mgłę.

Jak wiadomo, kiedy pan Barnstaple, umęczony zastępca redaktora pisma "Liberał", wreszcie zrealizował swą "gwałtowną potrzebę wypoczynku", dziwnym trafem trafił do Utopii. Problem w tym, że zanim tam trafił nie napotkał żadnej mgły, jak chce tego adamhistoryk.

Na początku wycieczki: "Dzień był słoneczny i wesoły, jeden z tych dni charakterystycznych dla wielkiej posuchy 1921 roku. Nie było ani trochę parno. W powietrzu unosiła się świeżość". Kiedy jego Mechaniczna Kąpiel Nożna (Mechanical foot-bath) została "spostponowana" przez wyprzedzającą ją limuzynę, nasz wycieczkowicz wpatrując się w pustą drogę widział jak: "wirowało tylko wzdłuż drogi w gorącym powietrzu kilka małych kłębów pyłu". Potem odniósł wrażenie, iż w coś uderzył, samochód wpadł w poślizg, towarzyszyć temu miał dźwięk: "taki sam dźwięk, jaki oznacza najwyższy punkt ciśnienia, ostry jak pęknięcie struny lutni". Zdało mu się, że odbił w stronę żywopłotu... i już był na szklanej drodze w Utopii.
Żadna naturalna czy nadnaturalna mgła nie miała udziału w dostaniu się do tej krainy.

Kiedy ją opuszczał by powrócić do dawnego swego dawnego świata: "rzucił ostatnie spojrzenie na wąwóz, a potem przeniósł je na szeroką perspektywę wielkiej doliny z jej jeziorami, basenami, tarasami (...) szerokimi zboczami zalanej słońcem uprawnej ziemi, na cały powabny krajobraz". Następnie aeroplanem, wraz z Lychnisem i Kryształem udał się w miejsce szklanej drogi, skąd zaczęła się jego przygoda w Utopii.

W jaki sposób miał opuścić ten świat? Oto Sungold:
"wyjaśnił w prostych słowach, co mu pozostaje do zrobienia. W poprzek drogi, tuż przy odbudowanym laboratorium, przeciągnięta była nitka,cienka jak pajęczyna.
- Nakieruj na nią samochód, żeby się zerwała - rzekł.
- To jest wszystko, co musisz zrobić. Potem weź ten czerwony kwiat i połóż go dokładnie w tym miejscu, gdzie ślady kół pokażą, którędy wjechałeś do swojego świata".
Barnstaple zatem ruszył swym samochodem, a przy zetknięciu z nicią znów usłyszał dziwny odgłos: "podobny do pęknięcia cięciwy łuku", otworzył oczy... i już był na polu, przy zwykłej maidenheadzkiej drodze.
Żadna naturalna czy nadnaturalna mgła nie miała w tym udziału.
/wszystkie cytaty za: "Ludzie jak bogowie" w tłum. J. Sujkowskiej/

Gdzie zatem w tym wszystkim mgła pozwalająca przejść z jednego świata do drugiego?

Ja jej nie widzę, może błądzę we mgle...

Częstym motywem jest przemieszczanie się bohaterów: "z" i: "na" stronice książek, tudzież przedostawanie się do rzeczywistości filmowej (i odwrotnie).
W fantastycznym opowiadaniu Woody'ego Allena "The Kugelmass Episode", profesor nauk humanistycznych z brooklińskiego City College, przedostaje się do "Pani Bovary" Gustawa Flauberta, gdzie zresztą mocno nabałaganił. Udaje mu się to za sprawą chińskiej skrzynki, będącej w posiadaniu pewnego magika (magician-entertainer).

A by pozostać w klimatach bardziej historycznych i naszych rodzimych...
Romuald Traugutt za sprawą nowych wynalazków chce osiągnąć przewagę militarną. Koordynacją pozyskiwania pomysłów ma się zająć szef Departamentu Inżynierii Nowej - porucznik Edward Starosławski. Za sprawą wynalazku Jamesa Maxwella, czyli jego pianoli, która zamiast muzyki miała odgrywać "fragment elektromagnetycznej harmonii sfer", postanowiono udać się do równoległej "obok-Polski". Przewidywano, że w tym innym świecie pozyska się superbroń, którą przetransportuje się do pierwszej rzeczywistości. Rzecz spełzła na niczym, bo w "obok-świecie" Polska taką bronią nie dysponowała, a jej losy toczyły się całkiem podobnie jak w pierwszym świecie. A wszystko to zdarzyło się u Konrada Lewandowskiego w opowiadaniu "Orzeł bielszy niż gołębica".

/tamże, Warszawa 2013, s. 180/