Dziwny dokument

[szakal]

Witam czy może mi ktoś pomóc w odczytaniu tego tego czegoś ??:

[Tomasz N]

A co tu jest trudnego w odczytaniu. Piękna polszczyzna. Pełnomocnictwo dla Piotra Steinhausera. Podpisał August(us) Rex

[szakal]

czy to jest naprawde z ok. 1700 roku ??

[Tomasz N]

Podpis wygląda na oryginalny Augusta II Mocnego, który wtedy panował. Możesz pokazać górę dokumentu ?

[Bruno Wątpliwy]

Mamy datę rzymską MDCCXIII plus Piotra Steinhausera - czyli August II Mocny.

Dopisek: i jeszcze (Jan Jerzy) Przebendowski podskarbi wielki koronny w czasach Augusta Mocnego.

[szakal]

Wyżej nic nie ma jest to cała strona ale na odwrocie coś jest

oczywyście jeszcze mam pare dokumentów nie mam pojęcia co to jest

kolejny:

kolejny:

Edytowane 8 Luty 2016 przez szakal

[secesjonista]

Zapiska na odwrocie pierwszego dokumentu to informacja o oblatowaniu, czyli wciągnięciu do akt.

[Bruno Wątpliwy]

Adresatem drugiego listu jest Ivan Kukuljević Sakcinski. Znany działacz iliryjski. Pismo w języku chorwackim, wspomniany jest w nim książę Lubomirski. Napisane w Pradze, wysłane do Wiednia.

[szakal]

Nie mam pojęcia czy odczytacie ostatni dokument to chyba jakiś lekarz pisał ;D

[Bruno Wątpliwy]

Tłumaczenie ad hoc drugiego pisma, dokonane przez mojego syna, który zna dobrze język chorwacki (należy jednak wziąć istotne poprawki - zdaniem tłumaczącego - na straszliwe archaizmy i emfazę rodem "z epoki"):

"Czeska Praga 26.10.1838

Umiłowany i Szanowny Panie!

Drogi Przyjacielu!

Autorem (raczej - inspiratorem przyp. Bruno W.) tego mojego krótkiego listu jest książę Lubomirski, jeden z najbardziej szlachetnych i rodzimych młodych polsko-słowiańskich magnatów/władców, który w pełni poznawszy swojego narodu roszczenia, potrzeby i chęci, o ile możliwe krzepko i usilnie nad ich spełnieniem pracuje, którego imię wśród największych synów matki naszej słowiańskiej pierwsze i przednie miejsce zajmuje. Ja, życząc aby młode (…) naszego kochanego narodu (…), chwalę (dosłowne tłumaczenie - z kontekstu wynika, że raczej - "proszę" przyp. Bruno W.) was drogi Panie: jemu jako jednemu z naszych najbardziej niezawodnych ilirskich rodaków i szczęśliwemu pisarzowi, który swoim żywotem wykazał chęć was poznać i tak mnie prosi aby Wam tą krótką wiadomość napisał – życząc aby wasze zapoznanie się z tym szlachetnym słowiańskim Panem korzystnym będzie dla Was i waszego rodu, jeszcze Was (...) proszę, przez Pana (...)".

Jak należy rozumieć, jest to "list polecający" dla księcia Lubomirskiego (którego? - może Kazimierza Lubomirskiego, skoro w 1838 roku jest "młody"), który wyraził życzenie poznać Ivana Kukuljevića Sakcinskiego. Napisany przez jakiegoś przedstawiciela diaspory chorwackiej w Pradze.

Nie znam się kompletnie na dokumentach archiwalnych, ich wartości, zasadach przechowywania itp. - ale w mojej ocenie obydwa pisma są bardzo cenne i warto byłoby nimi zainteresować odpowiednie instytucje. Drugie pismo może mieć istotne znaczenie historyczne, wręcz emocjonalne - dla Chorwatów. Postać Ivana Kukuljevića Sakcinskiego jest dla nich bardzo ważna, czego dowodem jest chociażby to, że ma on swój pomnik w zagrzebskim parku Zrinjevac.

Dopisek:

Z trzecim pismem nie podejmuję się "walczyć". Moja wiedza o języku francuskim jest zbyt szczątkowa. Natomiast wiele mówi podpis - Auguste Barbier.

Edytowane 9 Luty 2016 przez Bruno Wątpliwy

[TyberiusClaudius]

Tłumaczenie ad hoc drugiego pisma, dokonane przez mojego syna, który zna dobrze język chorwacki (należy jednak wziąć istotne poprawki - zdaniem tłumaczącego - na straszliwe archaizmy i emfazę rodem "z epoki"):

"Czeska Praga 26.10.1838

Umiłowany i Szanowny Panie!

Drogi Przyjacielu!

Autorem (raczej - inspiratorem przyp. Bruno W.) tego mojego krótkiego listu jest książę Lubomirski, jeden z najbardziej szlachetnych i rodzimych młodych polsko-słowiańskich magnatów/władców, który w pełni poznawszy swojego narodu roszczenia, potrzeby i chęci, o ile możliwe krzepko i usilnie nad ich spełnieniem pracuje, którego imię wśród największych synów matki naszej słowiańskiej pierwsze i przednie miejsce zajmuje. Ja, życząc aby młode (…) naszego kochanego narodu (…), chwalę (dosłowne tłumaczenie - z kontekstu wynika, że raczej - "proszę" przyp. Bruno W.) was drogi Panie: jemu jako jednemu z naszych najbardziej niezawodnych ilirskich rodaków i szczęśliwemu pisarzowi, który swoim żywotem wykazał chęć was poznać i tak mnie prosi aby Wam tą krótką wiadomość napisał – życząc aby wasze zapoznanie się z tym szlachetnym słowiańskim Panem korzystnym będzie dla Was i waszego rodu, jeszcze Was (...) proszę, przez Pana (...)".

Jak należy rozumieć, jest to "list polecający" dla księcia Lubomirskiego (którego? - może Kazimierza Lubomirskiego, skoro w 1838 roku jest "młody"), który wyraził życzenie poznać Ivana Kukuljevića Sakcinskiego. Napisany przez jakiegoś przedstawiciela diaspory chorwackiej w Pradze.

Nie znam się kompletnie na dokumentach archiwalnych, ich wartości, zasadach przechowywania itp. - ale w mojej ocenie obydwa pisma są bardzo cenne i warto byłoby nimi zainteresować odpowiednie instytucje. Drugie pismo może mieć istotne znaczenie historyczne, wręcz emocjonalne - dla Chorwatów. Postać Ivana Kukuljevića Sakcinskiego jest dla nich bardzo ważna, czego dowodem jest chociażby to, że ma on swój pomnik w zagrzebskim parku Zrinjevac.

Dopisek:

Z trzecim pismem nie podejmuję się "walczyć". Moja wiedza o języku francuskim jest zbyt szczątkowa. Natomiast wiele mówi podpis - Auguste Barbier.

Brunon ma rację. W każdym razie byle nie Allegro!

PS.

Piękne papiery. Gdzie się takie znajduje?

Edytowane 9 Luty 2016 przez TyberiusClaudius

[szakal]

Znalazłem go jakieś 10 lat temu w domu po pradziadkach było jeszcze wiele innych dokumentów ale mama spaliła dla niej to był tylko papier było by tego więcej ale trudno tylko to się uchowało

a te "niby" bardzo cenne znaleziska wygrzebałem ich podczas porządków domowych.

hmm przypomniało mi się coś jeszcze ale nie wiem czy to znajdę

[TyberiusClaudius]

Zamordowałeś ją?

[szakal]

Nie bo akurat teraz to spaghetti robi

[Bruno Wątpliwy]

Tyberiuszu, to już było nader niepotrzebne. Ale rzeczywiście - dokumenty w mojej ocenie imponujące. Jakbym miał drugi z nich to bym już leciał do Ambasady Chorwacji, aby coś ofiarować w imię przyjaźni między narodami.

Dopisek: ciekawe co powiedzą bardziej francuskojęzyczni o trzecim. Moim zdaniem - też będzie bomba.

Edytowane 9 Luty 2016 przez Bruno Wątpliwy