Gdyby Staufenberg zabił Hitlera

[secesjonista]

Po udanym zamachu nowe władze rzeszy proponują aliantom zachodnim pokój. Dowiaduja sie, ze do przyjęcia jest tylko kapitulacja.

(...)

Kapitulacja niejedno ma imię, wystarczy spojrzeć na rozziew pomiędzy bezwarunkowym aktem kapitulacji Włoch, a praktyką. I w konsekwencji ułatwienie tego co Bernd Martin nazwał "sztuką radykalnego zwrotu mentalnego".

/B. Martin "Kapitulacja niemiecka: próba bilansu II wojny światowej", w: "II wojna światowa i jej następstwa" red. Antoniego Czubińskiego/

Przypomnę jedynie, że oficjalna deklaracja o bezwarunkowej kapitulacji padła podczas spotkania Roosevelta z Churchillem na początku 1943 r. A Brytyjczycy wcześniej dość długo rozważali koncepcję kapitulacji wojskowej i pozostawienie dotychczasowych władz. Taką taktykę zastosowano w przypadku kreowania "bezwarunkowej demokracji" w Japonii.

/T. Nishi "Unconditional Democracy, Education and Politics in Ocupeid Japan, 1945-1952"/

W koncepcjach anglosaskich przewijała się też myśl o rozbiciu Niemiec na kilka państw. Churchill w Jałcie optował za koncepcją federacji naddunajskiej w skłąd której miała wchodzić Bawaria wraz z Węgrami i Austrią.

Szerzej o kształtowaniu się poglądu co do kwestii kapitulacji brytyjskiego rządu pisze Lothar Kettenacker "Krieg zur Friedenssicherung. Die Deutschlandsplannung der britischen Regierung während des Zweiten Weltkrieg".

Podobne koncepcje prezentował również Stalin, m.in. odseparowanie Nadrenii czy ewentualnie utworzenie w Bawarii odrębnego państwa. Stanowiska te przewijały się w trakcie konferencji teherańskiej. Tenże Stalin zapytywał w końcu 1943 r., czy nie byłoby lepiej określić dalsze szczegóły polityki wobec Niemiec, ponieważ twarde żądanie bezwarunkowej kapitulacji wzmaga opór i przedłuża wojnę.

Nie przesądzając sprawy, różnie jednak mogło się zdarzyć...

[ciekawy]

Ciekawą sprawą po (domniemanym, udanym) zamachu w Girłoży miała być ... sprawa polska. Otóż w/g von Stauffenberga nie było żadnej mowy o niepodległości państw w środkowej i wschodniej Europie (za wiki):

Poglądy wobec Polski i Polaków Stauffenberg, uznawany współcześnie w demokratycznych Niemczech za bohatera narodowego, był konserwatywnym nacjonalistą. Jego poglądy względem niemieckiej wojny na Wschodzie i przeciwko Polsce były zgodne z ideologią niemieckiego nacjonalizmu o długiej tradycji, który nie ograniczał się wyłącznie do ideologii nazistowskiej. Podczas kampanii 1939 roku wyraził szereg nacjonalistycznych uwag na temat polskiego społeczeństwa oraz zadowolenie z użycia pracy niewolniczej przez Niemcy. W liście do swojej żony Niny pisał m.in.:

Ludność to niesłychany motłoch, tak wielu Żydów i mieszańców. To lud, który czuje się dobrze tylko pod batem. Tysiące jeńców wojennych posłuży nam dobrze w pracach rolniczych.

Poglądy te nie ograniczały się do prywatnie wyrażanych opinii, lecz znalazły miejsce także w założeniach programowych spiskowców Stauffenberga. W książce "Germans against Hitler. 20 July 1944", którą napisali Erich Zimmermann i Hans-Adolf Jacobsen, omówione są cele, jakie stawiali sobie po zwycięstwie współtowarzysze Stauffenberga oraz on sam. Należały do nich warunki, pod jakimi rozpoczęłyby się negocjacje z Aliantami. Spiskowcy domagali się panowania nad ziemiami polskimi, zamieszkanymi przez miliony Polaków, takimi jak Wielkopolska z Poznaniem, Górny Śląsk i Pomorze Gdańskie, co potwierdzał podany przez Stauffenberga punkt ósmy, głoszący m.in.: Granice Rzeszy z roku 1914 na wschodzie.

[secesjonista]

Drobna uwaga - Stauffenberg nie był konserwatywnym nacjonalistą, pojęcie konserwatyzmu (co do realiów Republiki i III Rzeszy) zdaje się być takim wielkim workiem, do którego można wrzucić każdego, kto nie jest socjaldemokratą, nazistą czy komunistą.

Raczej nazwałbym go spadkobiercą linii nacjonalistycznego nurtu i pruskiego militaryzmu.

Co do reszty wniosków i spostrzeżeń - pełna zgoda.

Inną zadziwiającą mnie sprawą; tak na marginesie; jest fakt, że do tej pory nie ma na forum tematu o ruchach konserwatystów w Republice Weimarskiej.

[FSO]

Witam;

secesjonista: może nie powstała z tego powodu, że tak naprawdę poglądy były jeśli nie zbieżne to niedalekie Hitlerowi, tylko środki do ich realizacji przewidziano nieco inne?

ciekawy: granice z '14 roku nie miały szans zaistnieć. Ich poselstwo po grzecznym przyjęciu zostałoby wyśmiane, a zaraz potem dostałoby grzeczną notę z warunkami kapitulacji i tym co można określić "koniec złudzeń". Poza tym caly czas pozostaje tak naprawdę otwarta kwestia tego jak zachowałyby się szeroko pojęte siły zbrojne. Czy poparłyby realizację owej kapitulacji czy nie? Bo wiara w to, że Alianci zaakceptują takie granice to ciężkie złudzenie.

pozdr

[secesjonista]

Taki lekki O.T.

Wycofuję swe zastrzeżenia co do braku takiego tematu. Zachodzi bowiem obawa, że mógłby go napisać kolega FSO, co prawda byłoby przy tym wiele śmiechu i żartom nie byłoby końca, ale dla ludzi cokolwiek znających temat wywołałoby to zgrzytanie zębami.

Nie jest tajemnicą, że niektóre środowiska konserwatywne u zarania władzy nazistów upatrywały w niej nadzieję na odrodzenie Niemiec, nie jest też tajemnicą, że Hitler odwoływał się do pewnych haseł głoszonych przez środowisko konserwatywne.

Atoli stwierdzenie kolegi FSO, że nie ma zasadniczo różnic pomiędzy ówczesnym konserwatyzmem, a nazizmem; z całym szacunkiem dla kolegi; pachnie totalną ignorancją.

Raz, że środowisko konserwatywne było zróżnicowane; i to nader mocno; od Volkische, przez Jungkoservative i Nationalrevolutionare, Bundische do chłopskiego w swym rodowodzie Landvolkbewegung.

Dwa - nie widzę zbieżności pomiędzy "Juni-Klub" a nazizmem, widać kolega FSO jednak to spostrzega, tylko nie wiem na czym się opiera, stąd zapraszam do udowodnienia swych tez:

niemieccy konserwatyści

Jak rozumiem, to kolega FSO jest w stanie wskazać jak to zbieżne były poglądy E.J. Junga wyrażone w "Deutsche Unzulanglichkeiten" z systemem sprawowania władzy przez nazistów.

Jak rozumiem, to kolega FSO jest w stanie wskazać jak to zbieżne były poglądy Christlich-Sozialer Volksdienst z ideami nazistowskimi.

Czy aby na pewno idea "totalnej mobilizacji" Ernsta Jungera zaprezentowana w "Der Arbait" zdaniem kolegi FSO była tożsama z ideą narodowosocjalistyczną?

Jak rozumiem kolega FSO zna wstęp do rozprawy Oswalda Spenglera "Jahre der Deutschland und die weltgeschichtliche Entwicklug" i potrafi go zinterpretować.

Rozumiem, że koledze FSO jest znane zdanie von M. Pechela wyrażone w "Deutsche Gegenwart. Aufsatze und Vortrage 1945-1952", i jak się doń ustosunkuje?

Jaki był cel spotkania Junga 23 marca 1933 r. z Martinem Spahnem, Eduardem Stadlerem i Hansem-Berndtem Giseviusem, może nam kolega FSO przybliżyć?

Jaki bilans III Rzeszy przedstawił Hans Zehler w maju 1933 r.?

Co z "Tat"-Kreises?

Edytowane 17 Maj 2011 przez secesjonista

[secesjonista]

Szczególną rolę odegrał tutaj niemiecko - amerykański koncern I.G. Farben

Nieuprawnionym jest pisanie o niemiecko-amerykańskim koncernie. Kartel IG Farben miał udziały w przeróżnych firmach w USA, Kanadzie, Anglii, Szwajcarii, Norwegii, Francji, Ameryce Południowej, Azji itd., setki spółek "córek", umów kartelowych z innymi spółkami i równie dużą liczbę filii.

Liczba spółek w USA nie była, aż tak duża - do wybuchu wojny około 48.

Koncern I.G. Farben był potężną firmą z filiami w wielu krajach, głównie w III Rzeszy i USA.

To nie jest prawdą.

Liczbę spółek w USA jakie można przypisać IG Farben po wybuchu wojny, to raptem – siedem, w tym czasie liczba filii w Am. łacińskiej szacowano na 117, nie licząc dziesiątek innych, powiązanych firm w tym rejonie.

/A GKBZHwP Igd 13-14, s. 239 Doc. NI-6161/

Dyrektorzy I.G.Farben wspierali materialnie partię Adolfa Hitlera. W latach 30 - tych minionego wieku przelali 400.000 Marek niemieckich na konto funduszu politycznego Hitlera, który pomógł mu przejąć władzę w roku 1933

To akurat nie jest prawdą.

Przelano znacznie więcej.

Na sam fundusz "Adolf Hitler Spende" wydatkowano:

1933 – 694 612 rmk

1934 – 434 718 rmk

1935 – 648 651 rmk

1939 – przeszło 1 mln rmk

1942 – 1,4 mln rmk

1943 – 1 889 919 rmk

/A GKBZHwP IGd 3-5, s. 195, Doc. D 151, tamże Igd 12, s. 274-276, Doc. NI-7366 zaprzysiężone oświadczenie H. Basslera, kierownika biura centralnego komitetu IG Farben/

Już na spotkaniu (tuż przed wyborami) u H. Schachta zadeklarowany wkład IG Farben wynosił 10% z 3 mln rmk, nie licząc innych wcześniejszych i okazjonalnych wpłat

/R. Sasuly "IG Farben" s. 71-74, G.W.F. Hallgarten "Hitler, Reichswehr und Indastri" s. 118 i dalsze, Trials Vol. VIII, s. 1245-1246/

Koncern ten był powiązany z innymi, koszernymi korporacjami w USA,

Zgodnie z kanonicznymi wersjami halachy nie istnieją koszerne korporacje.

Czy premier Neville Chamberlain... był koszerny?

On też posiadał 11 tys. akcji Imperial Chemical industries, które z IG Farben współpracowało przy spółce British Magnesium Company, oraz Trafford Park Chemical Company.

To przerażające, ale nie istnieją fakty historyczne.

Istnieją po prostu: fakty.

W latach 1933-1934 przedsiębiorstwo to wsparło finansowo nazistów całkowitą kwotą 84,2 mln marek - przekazano ją bezpośrednio na cele NSDAP.

To nie jest prawdą.

Nie przekazano jej w całości na konto NSDAP.

Kwota ta szła na bardzo różne cele, na przykład:

na pomoc zimową, Niemiecki Czerwony Krzyż, czy choćby ...muzeum w Rumunii.

Gdy USA przystąpiło do wojny to firmy te zmieniły nazwy tych firm by dalej handlować z Niemcami.

Nie wszystkie: Jasco nie zmieniło.

Dodatkowo nie wszystkie zmieniały, albowiem zabezpieczono się poprzez pozorowane transakcje sprzedaży, wystarczy wspomnieć postanowienia haskiej konferencji z września 1939 r.

W Azji i Australii Brytyjczycy internowali zarządy spółek.

Owocna współpraca między niemieckim a amerykańskim oddziałem I.G. Farben trwała przez cały okres wojny.

Co do USA to stan ten trwał tylko do 1942 r.

W lutym ministerstwo skarbu USA przejęło większość udziałów w General Aniline and Film (dawne towarzystwo zawiązane wraz z Standard Oil Company of New Jersey pod nazwą American IG Company).

Zarząd sprawował komisarz dla mienia cudzoziemskiego, a wszystkich dyrektorów usunięto.

Kwestie stosowania się do umów kartelowych przez "grupę Jersey" (niekorzystnych dla USA, a korzystnych dla Niemców) szeroko zostały omówione w trakcie procesów Standard Oil Co. versus Markham (federalny sąd okręgowy w N.Y.) i Standard Oil Co. v. Clark (obwodowy sąd apelacyjny w N.Y.).

Edytowane 10 Czerwiec 2011 przez secesjonista

[Jack Sparrow]

Hitler, jako strateg bardzo pomagał alianckim działaniom wojennym. Gdyby zamach się powiódł moim zdaniem prowadzenie wojny przez Niemców znacznie by się poprawiło.

[widiowy7]

Hitler, jako strateg bardzo pomagał alianckim działaniom wojennym. Gdyby zamach się powiódł moim zdaniem prowadzenie wojny przez Niemców znacznie by się poprawiło.

Nie w lipcu 1944 roku. Było już pozamiatane.

No chyba,żeby nowi władcy Niemiec dogadali sie z Zachodem, o wojnie przeciwko ZSRR.