Polskie prowokacje?

[Legatus]

Witam!

Na zagranicznym forum (holenderskim) ktoś pisał że Polska w miesiącach przed niemiecką agresję prowokowała Niemców, że Polska chciała wojny i że hitlerowskie Niemcy przez politykę Francji, Anglii i Polski były "zmuszone" do ataku. Niemcy wybrały atak jako najlepszą obronę. On stwierdził że Polska nie była logiczny nowym celem dla Hitlera i pisał o agresywnej polityki zagranicznej Polaków, w tym zajęcie Zaolzia, polskie żądanie niemieckich ziem (przed wojną) i ultimatum do Litwinów. Twierdził że gdyby Piłsudski jeszcze żył, nie doszło by do wojny z Niemcami.

Również pisał o wielu incydentów wywołane przez Polaków i naruszeń granicy niemieckiej (ponad 200) przez polskich żołnierzy. Opisał otwieraniu ognia na niemieckiego samolotu z Gdańska, opisał że 26 sierpnia 1939 żołnierzy polskie przy granicy strzelali na uciekających volksdeutscherów, opisał że polskie jednostki 25 i 26 sierpnia 1939 w Neuliebenau (Pommeren) nawet wysadzili most niemiecki.

Jako źródło poddał książkę Walthera Hofera, "Die Entfesselung des Zweiten Weltkrieges" (http://books.google.de/books?id=W80Md-C7ASsC&pg=RA1-PA95&dq=Grenzzwischenf%E4lle+deutscher+Sicht#v=onepage&q=Grenzzwischenf%C3%A4lle%20deutscher%20Sicht&f=false).

Ja nie znam tego autora i nie czytałem tą książkę, mój niemiecki jest na to za słaby.

Chciałbym się dowiedzieć jaka kryje się prawda w tych twierdzeniach. Pierwsze pytanie to czy w ogóle te opisane incydenty naprawdę się odbyły? Wiem że niemiecka propaganda o Polsce była pełen kłamstw, ale czasami te kłamstwa bazowały na faktach które Niemcy na przykład pogorszyły.

Czy ktoś zna Walthera Hofera jako historyk i jego książki?

Ostatnie pytanie to czy Polska przed wojną, razem z Anglią i Francją, dążyła do wojny z Niemcami?

Edytowane 24 Październik 2013 przez secesjonista
: poprawiono ortografię.

[Tomasz N]

Ciekawe. Czemu zatem na prośbę Anglii i Francji przesunęliśmy mobilizację powszechną o jeden dzień ?

A co do "logicznie nowego celu" ? Słaby z niego strateg. Jeżeli przeciwnik jest sojuszem wojskowym, to najpierw wykańcza się słabszych. Po Czechach Polska była "w pełni logicznym celem" przed Francją.

Edytowane 24 Październik 2013 przez Tomasz N

[Legatus]

A co do "logicznie nowego celu" ? Słaby z niego strateg. Jeżeli przeciwnik jest sojuszem wojskowym, to najpierw wykańcza się słabszych. Po Czechach Polska była "w pełni logicznym celem" przed Francją.

On jednak twierdził inaczej, patrząc na militarną moc i na stosowane metody dyplomatyczne przez Hitlera. Piszał że Hitler nie chciał wojny z Francją/Anglią, że tylko chciał dołączyć Wolne Miasto Gdańsk do Rzeszy i rozwiązać problem z polskim korytarzem. W zamian Hitler podobno oferował Polsce obszary niemieckie, ale źrodła na to nie dał.

Ja się oczywiście zgadzam ze po Czechach Polska była logiczny nowym celem Hitlera.

[jancet]

Legatusie - nie bardzo wiem, czego od nas, czy może raczej ode mnie, jako jednego z uczestników tego forum, oczekujesz.

Ów "ktoś" powtarza tezy hitlerowskiej propagandy z okresu tuż przedwrześniowego i z okresu dziwnej wojny. Obalić je, w sensie znaleźć dowody na to, że np. to nie Polacy "w Neuliebenau (Pommeren) nawet wysadzili most niemiecki" znaleźć nam trudno, bo to Niemcy mieli wiele czasu na niszczenie niewygodnych dowodów i tworzenie fałszywek. Przebieg tzw. "prowokacji gliwickiej" został zda się dość dobrze udokumentowany, ale zapewne różnych prowokacji było wiele. Udowadnianie, kto zaczął, kto prowokował, a kto był prowokowany jest trudem raczej daremnym. Lepiej zastanowić się, kto miał interes w wywołaniu wojny.

Jestem przekonany, że nasze władze - mimo nie najlepszej mej o nich opinii - w 1939 roku zdawały sobie sprawę, że nasza armia od niemieckiej jest znacząco słabsza, oraz że prawdopodobny jest atak z dwóch stron - z Niemiec i z ZSRR. Przyśpieszanie wojny równało się samobójstwu. Nie mieliśmy w tym żadnego interesu. Poza tym sojusz polsko-brytyjski został zawarty dopiero 25 sierpnia, więc następstwo czasu się tu nie zgadza.

Poza tym trudno za sensowne uznać słowo "tylko" w stwierdzeniu, iż Hitler "tylko chciał dołączyć Wolne Miasto Gdańsk do Rzeszy i rozwiązać problem z polskim korytarzem". O ile o Gdańsku można było rozmawiać, de facto i tak rządzili w nim hitlerowcy, to korytarz, oznaczający wolny i niekontrolowany transfer wojsk do Prus Wschodnich, był dla Polski zupełnie nieakceptowalny. Po utworzeniu korytarza obrona Polski przed Niemcami byłaby zupełnie niewyobrażalna.

Natomiast - moim zdaniem - niektóre działania naszych władz, którym bynajmniej nie zaprzeczamy, wielce ułatwiały zadanie niemieckiej propagandzie. Np. "bohaterska obrona Poczty Polskiej w Gdańsku". W najmniejszym stopniu nie umniejszając bohaterstwa jej uczestników, po co listonosze mieli broń wojskowa, w tym długą i maszynową?

Co do Piłsudskiego, to rzecz się miała raczej przeciwnie, niż ów forumowicz przedstawił. Piłsudski - o ile mam wierzyć publikacjom popularno-naukowym - całkiem serio rozważał koncepcję "wojny prewencyjnej", czyli polskiego ataku na Niemcy w 1934 roku - czyli pięć lat wcześniej. Wtedy Niemcy nie dysponowały ani silnym lotnictwem, ani bronią pancerną, a my - i owszem, szczególnie lotnictwo uznawane było za całkiem silne.

[Tomasz N]

Jeżeli chciał tylko korytarza, to czy to nie było podobnie jak z Czechami, gdzie chciał tylko Sudetów. Jak wiadomo po niecałym pół roku zajął całe Czechy.

[ArekII]

Wziąłby ten korytarz Hitler ale i tak potem by zajął Polskę bo jakby zaatakował ZSRR i zdobył przestrzeń życiowa ?

Edytowane 25 Październik 2013 przez secesjonista
: poprawiono ortografię

[Legatus]

@Jancet - szukam informacje na ten temat, i w tym celu tu to pytanie

Znalazłem zródło gdzie te wszystkie incydenti są opisane, tzw. Biała Księga, wydana przez niemieckie ministerstwo spraw zagranicznych w grudniu 1939. Czysta propaganda oczywiście. Napisano jak Anglia używała Polskę jako instrument żeby doprowadzić do wojny z Niemcami. Przyczyną do wojny nie trzeba szukać u Niemców ale u Anglii, Francji, Polski i ZSRR.

Przed chwilą znalazłem w książce Hofera listę incydentów (strona 95-100) i ona jest jednakowa, identyczna do tej z Białej Księgi.

Dołączam się do twojego postu.

[secesjonista]

Ktoś nie zrozumiał sensu czytanej książki. Walthera Hofer nie twierdzi, że owe incydenty, prowokacje itp. zawsze były dziełem Polaków. Nie twierdzi również, że wojna wybuchła jedynie wskutek działań polskich władz. Ktoś to czytał bardzo wybiórczo.

Uważał on, że w ówczesnej sytuacji gospodarczej i politycznej konflikt musiał wybuchnąć, w tym zakresie rozumie również konsekwencje polityki Hitlera. Należy do tych badaczy, którzy mówili, że państwa europejskie "zostały wciągnięte" w nieuchronny konflikt.

Nie ma nic dziwnego, że listy incydentów są identyczne - Hofer zamieścił ją by dać przykład jak wyglądała ówczesna sytuacja i jej atmosfera.

[euklides]

(...)

Na zagranicznym forum (holenderskim) ktoś pisał że Polska w miesiącach przed niemiecką agresję prowokowała Niemców, że Polska chciała wojny i że hitlerowskie Niemcy przez politykę Francji, Anglii i Polski były "zmuszone" do ataku. Niemcy wybrały atak jako najlepszą obronę. On stwierdził że Polska nie była logiczny nowym celem dla Hitlera i pisał o agresywnej polityki zagranicznej Polaków, w tym zajęcie Zaolzia, polskie żądanie niemieckich ziem (przed wojną) i ultimatum do Litwinów. Twierdził że gdyby Piłsudski jeszcze żył, nie doszło by do wojny z Niemcami.

Również pisał o wielu incydentów wywołane przez Polaków i naruszeń granicy niemieckiej (ponad 200) przez polskich żołnierzy. Opisał otwieraniu ognia na niemieckiego samolotu z Gdańska, opisał że 26 sierpnia 1939 żołnierzy polskie przy granicy strzelali na uciekających volksdeutscherów, opisał że polskie jednostki 25 i 26 sierpnia 1939 w Neuliebenau (Pommeren) nawet wysadzili most niemiecki.

Jako źródło poddał książkę Walthera Hofera, "Die Entfesselung des Zweiten Weltkrieges"

Ja nie znam tego autora i nie czytałem tą książkę, mój niemiecki jest na to za słaby.

(...)

Czy ktoś zna Walthera Hofera jako historyk i jego książki?

(...)

Ja mam natomiast książkę napisaną przez Guntera Peis: „Naujock, Człowiek Który Rozpętał Wojnę”. Książka ta została wydana przez wydawnictwo KAPELLEN-ANVERS, więc w Antwerpii, zatem niedaleko. Prezesem tego wydawnictwa jest (był?) Walter Beckers.

Jest to biografia oficera niemieckich służb specjalnych, Naujocka. Tego który między innymi organizował prowokację w Gliwicach. Polegała ona na tym, że niemieccy agenci, przebrani za polskich żołnierzy, opanowali tamtejszą (niemiecką oczywiście) radiostację, i nadali prowokacyjny komunikat, rzekomo jako Polacy. Dla uwiarygodnienia tej prowokacji w tej akcji byli nawet zabici (sic!). Tak więc jedną prowokację mamy wyjaśnioną.

Autor pisał tę książkę na podstawie rozmów z owym Naujockiem prowadzonymi po wojnie. Jest obiektywna. Przedmowę do tej książki napisał Naujock. By wytłumaczyć jakoś swoje wątpliwości moralne jest tam takie zdanie: „Gdybym mógł uniknąć udziału w prowokacji gliwickiej, to i tak by do niej doszło, przynajmniej tak sądzę”. Czyli by wynikało, że była to zwykła metoda niemieckich służb tego okresu. Zatem można domniemywać, że inne to też ich sprawka.

Jeżeli znasz holenderski to poleć im tę książkę. Wydana jest w Antwerpii, zatem bardzo możliwe, że w Holandii jest również dostępna. Jest w niej również sporo o działalności Naujocka w Belgii, gdzie został oddelegowany w 1942 roku przez Gottloba Bergera, szefa administracji Himmlera, do zwalczania tamtejszego czarnego rynku.

[Tomasz N]

Po polsku jest tego nawet więcej i konkretniej. E. Osmańczyk zabrał z zdobycznego Berlina akta Himmlera tyczące właśnie tych prowokacji i wydał na ten temat książkę ("Dowody prowokacji"). Jeżeli L. Nałęcz ich nie oddała Niemcom, to mamy fajne dowody.

Jest też książka K. Guza: "Jak Goebbels przygotowywał wrzesień" oparta na wytycznych dla prasy.

Jest też publikacja A. Szefera o prowokacji gliwickiej oraz "przyległej" w Stodołach oparta na zeznaniach niemieckich uczestników.

Jest też odpis sławnego przemówienia Adolfa do generałów z narady z końca sierpnia, gdzie jak pamiętam, powiedział coś w stylu, że powód do wojny on im dostarczy, to nie ich zmartwienie.

[secesjonista]

O ciekawej historii z przygraniczną prowokacją w roli głównej, w ówczesnej Opalenicy pisze Wojciech Skóra "Pomorski epizod konfrontacji polskich i niemieckich służb granicznych. Przebieg i skutki prowokacji pod Opaleniem 24 maja 1930 roku", w: "80 rocznica powstania Straży Granicznej II Rzeczypospolitej", t. II, red. A. Gosławska-Hrychorczuk.

Dostępne w sieci:

www.academia.edu - "Pomorski epizod..."