Dwunożność

[Furiusz]

Od dawna wiadomo było, ze jedną z najważniejszych cech człowiekowatych jest przestawienie się na bipedalizm czyli dwunożność, wskazywano przy tym na różne teorie co do przyczyn wystąpienia tej cechy:

- uwolnienie rąk, umożliwiające przenoszenie przedmiotów etc

- wydajniejsze poruszanie się (choć tylko w połączeniu z odpowiednim systemem chłodzenia czytaj pocenie się)

- lepszy ogląd okolicy

etc

Jak waszym zdaniem wygląda sprawa przestawienia się przodków człowieka na dwunożność, czym było to spowodowane, oraz być może jeszcze ważniejsze pytanie - kiedy to nastąpiło? Zapraszam do dyskusji.

[gregski]

- wydajniejsze poruszanie się (choć tylko w połączeniu z odpowiednim systemem chłodzenia czytaj pocenie się)

Tyle, że każde stworzenie czworonożne wielkości człowieka jest od niego szybsza. (No może za wyjątkiem żółwia)

[Furiusz]

Jasne - to prawda, choćby przykład geparda. problem polega na tym, ze w przypadku tych zwierząt są one szybsze ale niekoniecznie bardziej wytrzymałe. Dziś przebiec maraton nie jest wyzwaniem w zasadzie dla nikogo kto biega trochę dłużej. Dla zwierzęcia ten sam dystans jest już problemem - człowiek chłodzi swój organizm poprzez pot, zwierzę nie, w związku z czym by odsapnąć i nie przegrzać się musi ono stanąć - człowiek zaś może biec dalej, prędzej czy później, jeśli okoliczności sprzyjają da się takie zwierze "zabiegać".

Myślę, ze każdy kto jest w stanie przebiec powiedzmy 18 km i biega ze swoim psem jest w stanie zaobserwować podobną sytuację.

[gregski]

człowiek chłodzi swój organizm poprzez pot, zwierzę nie,

No ale to już kwestia budowy skóry a nie sposobu poruszania się.

[secesjonista]

W kwestii chłodzenia przykład z psem niezbyt jest utrafiony; bydło, czy konie jak najbardziej oddają ciepło poprzez pot, choć u jednych efektywność jest większa.

Pies po prostu nie ma gruczołów potowych, ale nie jest to cecha wszystkich zwierząt.

[Tomasz N]

Co do tego etc. z pierwszego postu.

Jak dla mnie największą korzyścią jest minimalizacja zużycia energii w stanie bezruchu, ale w gotowości (co wyklucza leżenie). Z wyjątkiem kręgowców wodnych, te lądowe muszą utrzymywać mięśnie przykręgosłupowe w jako takim napięciu w bezruchu. Przy kręgach praktycznie "w stosiku" zamiast "obok" (w bok) trzymające je w stałym położeniu mięśnie (głównie schab, polędwica i polędwiczka w rozumieniu pana H. Lectera) można znacznie zredukować, zmniejszając ich energochłonność.

Edytowane 8 Czerwiec 2013 przez Tomasz N

[pacam]

Zwyczajowo obowiązuje tradycyjna hipoteza, że dwunożność u przodków ludzi była związana z zejściem z drzew i lepszą widocznością na odsłoniętej sawannie dzięki wyprostowaniu się i trzymaniu wyżej głowy wraz z oczami. Mi jednak podoba się teoria, iż wyprostowanie odbyło się wskutek przejścia do życia na morskich wybrzeżach i płyciznach, gdzie z jednej strony woda zgodnie z prawem Archimedesa odciążała kręgosłup od dżwigania górnej części ciała, a z drugiej strony trzymanie się prosto ułatwiało zbieranie pożywienia dzięki trzymaniu głowy ponad taflą wody, oraz zmniejszało opór wody. Teoria "wodnej małpy" jest już znana od dawna, ale chyba nie pojęliśmy jeszcze wszystkich możliwych jej implikacji.

[Capricornus]

zejściem z drzew i lepszą widocznością na odsłoniętej sawannie

Pawiany jakoś nie stały się dwunożne.

[secesjonista]

Jako przyczynek:

http://www.antropo.uni.wroc.pl - Zagadka-Dwunożności