Turystyka terenowa

[ArekII]

Witam A może ktoś uprawia turystykę terenową tzw. wypady w teren, bytowanie w lesie, survival itp.? :> Jeśli tak to może ktoś się podzieli swoimi wrażeniami lub chce zacząć to hobby ale nie wie jak?

[Tomasz N]

Moim zdaniem to trzeba się do tego powoli przygotowywać stopniując dzikość terenu. Czyli najpierw tak w domu tydzień bez internetu, potem tydzień bez komórki, a potem obie rzeczy na raz przez tydzień. Kto wytrzyma, może powoli zwiększać poziom "dzikości" (ew. "zadupia") podwyższając poziom do dwóch tygodni. Bo bez jedzenia, mycia, wyra większość wytrzyma, ale bez Facebooka ?

[ArekII]

Twój post mija się z tematem :]

[Tomasz N]

Ale niewiele. Jestem posiadaczem "dzikiej" działki, gdzie tradycyjnie organizowane są ogniska klasowe. Jeszcze niedawno ta dzicz zachwycała młódź, ale ostatnie imprezy to rozbieganie się po kątach i zawzięte sms-owanie do siebie. Ognia nikt nie pilnuje. Dojście do niej to miłe pół godziny zaroślami wzdłuż rzeki, teraz większość jest dowożona samochodami przez rodziców.

Edytowane 12 Styczeń 2012 przez Tomasz N

[widiowy7]

Twój post mija się z tematem :]

EEE tam. Tomasz tylko podaje sposób na przygotowanie się do braku zdobyczy cywilizacyjnych. Może być ciężko. :thumbup:

Sam od kilkunastu lat wyjeżdżam na obóz, który organizuje koleżanka. Namioty, jezioro, las, dzicz.

Do najbliższego domu jest dobrze ponad kilometr. Obok szumi strumyczek, gdzie studzone jest piwo (na "Żywcu" pojawia się czerwony napis o dobrej temperaturze ).

Cisza, spokój, ładowana jest tylko jej komórka.

Niestety, jedna wada, Uparła się ta nasza koleżanka, że nie będzie przywozić browaru. No normalnie zezwierzęcenie i upadek obyczajów

Więc co jakiś czas plecaki na garba i do sołtysa po zaopatrzenie. 4 kilometry w jedną stronę. Na miejscu, żeby nie tracić czasu piwko na miejscu. A z powrotem, daję słowo, jest z sześć kilometrów.

Może być taki survival?

[secesjonista]

Survival to jest kiedy próbuję wrócić tramwajem z pracy około godziny 8.00.

Te sześć kilometrów to przy tym pikuś.

[widiowy7]

Survival to jest kiedy próbuję wrócić tramwajem z pracy około godziny 8.00.

Te sześć kilometrów to przy tym pikuś.

Znalazłeś po drodze jakiegoś sołtysa ?

[ArekII]

Wszystko co robimy podobne do survivalu do ala survival Survival to jest wtedy kiedy to nie jest pewna symulacja a prawdziwe zagrożenie życia i jesteśmy w nie ciekawej sytuacji

Tak, namiocik itp. super sprawa :] Ja preferuje 12 godzin marszu, noc pod gołym niebem, ognisko, żarło z konserwy a może jakaś dziczyzna

[secesjonista]

Cóż... tachanie konserw... nie brzmi jak sytuacja ekstremalna i zagrożenie życia.

[Smardz]

No cóż, wyjazd w dzicz itd. to nadal lepiej niż w pracy.

Sytuacja ekstremalna i zagrożenie życia, słowem prawdziwy survival, to utrzymać się na rynku pracy

[ciekawy]

Kiedyś próbowałem wieść bardzo skromne (zbiżone do survivalowego) życie, ale długo tak człek nie pociągnie ... Odnośnie wyjazdów - mam swoje ulubione miejsca, i niestety - ze zdobyczy cywilizacyjnych korzystam pełnymi garściami. Czy to się kiedyś zmieni ? Zapewnie tak

Ale niewiele. Jestem posiadaczem "dzikiej" działki, gdzie tradycyjnie organizowane są ogniska klasowe. Jeszcze niedawno ta dzicz zachwycała młódź, ale ostatnie imprezy to rozbieganie się po kątach i zawzięte sms-owanie do siebie. Ognia nikt nie pilnuje. Dojście do niej to miłe pół godziny zaroślami wzdłuż rzeki, teraz większość jest dowożona samochodami przez rodziców.

Z tymi komórkami to utrafiłeś w sedno Tomaszu N - problem występuje już na poziomie kąpieli w zalewie/ jeziorze - wiadomo - trzeba zostawić na brzegu, ale .... a nuż ktoś zadzwoni ? Poza tym - jak komórka/ki na brzegu, to ktoś musi zostać, by je pilnować. W przeciwnym wypadku (tj. braku nadzoru nad nimi) powstają hardcorowe dylematy - zdąże przed szybkonogimi wrócić na brzeg ? Szybkonodzy zwędzą je, ili nie ?

[gregski]

Survival to jest wtedy kiedy to nie jest pewna symulacja a prawdziwe zagrożenie życia i jesteśmy w nie ciekawej sytuacji

Ooo! To ja byłem w takiej sytuacji! Ponad pół roku temu. Zostałem przypadkowo wchłonięty (przez własne gapiostwo) w tłum tzw. "kibiców" którzy wylali się ze stadionu Lechii. Moim zdaniem było i zagrożenie życia i nieciekawa sytuacja.

[ArekII]

No można powiedzieć że to survival A jak wyszedłeś z tej sytuacji?

[Tomasz N]

Wycieczki w góry za PRL-u to był prawdziwy surrival, choć to wtedy była normalność. Główna zasada: kto sobie nosi, ten się nie prosi. A nosić trzeba było wszystko i to inteligentnie, by się nie przedźwigać. Chleb, coś na chleb, cukier, herbata, coś do herbaty, kubek emaliowany, puszka aluminiowa na jedzenie. Z puszek królował pasztet mazowiecki i konserwa turystyczna. Do tego śpiwór, czasem namiot i materac (karimatów nie było), prymus (były takie fajne radzieckie na benzynę). Ubranie w cebulkę z "inteligentną" rezerwą w plecaku. No i mapy z celowymi błędami, by zmylić npla.