Nowinki z wykopalisk

[Martinus]

Trochę nie na temat, ale się podpytam...

Fodele, jedna sprawa mnie mocno kiedyś zaciekawiła, ale tak na dobrą sprawę na zaciekawieniu się skończyło- może teraz pomożesz wiedzę zdobyć.

Do rzeczy... W Tirynsie odkryto grób wojownika datowany na schyłkowy okres kultury mykeńskiej. Dla mnie, i pewno nie tylko, interesujące niezwykle jest jego uzbrojenie- po części z mykeńskich (bodajże włócznia), a po części z europejskich (hełm z brązu czy miecz typu Naue II) "klimatów". Ale nawet nie wiem, kto i kiedy do tego się dokopał- wiem tylko tyle, co napisałam.

Niezmiernie wdzięczna byłabym za info. (teorie) wszelkie w tej materii.

Miecze typu Naue II to egzemplarze o wyraźnie europejskiej pochodzeniu, który pojawiają się w okresie Brązu D na terenie północnych Niemiec, aby następnie rozprzestrzenić się na bardzo rozległym obszarze Europy południowej.W Polsce między innymi tej tematyce swoją pracę magisterską poświęcił K.Izak, a z syntetycznych pozycji dalej aktualna jest klasyczna praca J.Bouzka "The Aegan, Anatolia and Europe: Cultural Interrelations in the Second Millennium B.C" Jeżeli dozwolona jest autopromocja to w kontekście ekspansji "Ludów Morza" co nieco (z wyraźnym naciskiem na co nieco) napisałem tutaj: http://starozytnosci.pl/index.php?action=spist1

Generalnie jednak jeżeli Cię ta tematyka interesuje to zachęcam to zapoznania się na wstępie z tymi publikacjami.W razie czego dysponuję skanami.

Rzekomo te embriony i wcześniaki straciły życie między 24 a 37 tygodniem rozwoju. Tylko czy to coś zmienia w temacie "tkanki miekkiej" Może jakiś archeolog się wypowie...

Jak to wygląda w przypadku embrionów nie wiem, ale eksploracja pochówków niemowlaków mi się zdarzyła i była to "Droga Krzyżowa" Nawet najbardziej precyzyjne przedmioty były zdecydowanie zbyt inwazyjne w spotkaniu nie tyle z kośćmi a po prostu puchem...

[fodele]

Jak to wygląda w przypadku embrionów nie wiem, ale eksploracja pochówków niemowlaków mi się zdarzyła i była to "Droga Krzyżowa" Nawet najbardziej precyzyjne przedmioty były zdecydowanie zbyt inwazyjne w spotkaniu nie tyle z kośćmi a po prostu puchem...

Martinusie, a od jakiego roku życia człowieka materiał kostny jest na tyle trwały, że łatwo jest określić jego wiek? To 3, 4... 7 lat?

[Martinus]

Martinusie, a od jakiego roku życia człowieka materiał kostny jest na tyle trwały, że łatwo jest określić jego wiek? To 3, 4... 7 lat?

Tzn za bardzo nie rozumiem pytania.Antropolodzy są wstanie określić przybliżony wiek szkieletu na podstawie szeregu wyznaczników wśród, których oczywiście najbardziej "czułym" jest zrastanie się szwów czaszki i rozwój uzębienia.

Edytowane 13 Listopad 2011 przez Martinus

[fodele]

Tzn za bardzo nie rozumiem pytania.Antropolodzy są wstanie określić przybliżony wiek szkieletu na podstawie szeregu wyznaczników wśród, których oczywiście najbardziej "czułym" jest zrastanie się szwów czaszki i rozwój uzębienia.

Z tego co napisałeś zrozumiałam, że pochówki niemowlaków są bardzo nietrwałe, że po tak malutkich dzieciach nie zachowuje się materiał kostny, ale - jak to określiłeś - "puch". Precyzując: chodzi mi o to, od kiedy kości (czaszka, uzębienie) są na tyle dobrze wykształcone, że można ustalić wiek zmarłego?

[Martinus]

Puch w takim sensie, że przy dotknięciu praktycznie samoistnie się rozsypywał - dotyczyło to zwłaszcza mniejszych kości jak na przykład żeber, czaszka na przykład zachowując proporcje był zdecydowanie trwalsza.

Co nieco może wyjaśnią te linki:

http://www.kryminalistyka.fr.pl/forensic_antropologia_06.php

http://www.kryminalistyka.fr.pl/forensic_antropologia_07.php

[Tomasz N]

Oglądając zdjęcie tego garnka dochodzę do wniosku, że po prostu źle to opisano. To jest zwykły brzuchaty garnek, do którego garncarz w najgrubszym miejscu dokleił taki rozszerzający się w dół fartuch z gliny, wystający w dół poza dno garnka. Jest to tak zrobione, że gdy go postawimy na czymś, to całość stoi na tym szerokim fartuchu (garnku zewnętrznym), a sam garnek (wewnętrzny) wisi w powietrzu. Jeżeli takie ustrojstwo postawimy na kupce żaru, to oczywiście zaraz on zgaśnie z braku tlenu, stąd te otwory - dwa z dołu którymi wchodzi powietrze do spalania i cztery wylotowe, którymi wychodzą spaliny.

Ale z współczesnym szybkowarem to ma niewiele wspólnego, to złe porównanie, choć było szybkowarem dosłownie, bo przyspieszało gotowanie. Fartuch zewnętrzny odcinał straty od radiacji, a cała komora między garnkiem właściwym a fartuchem była pełna nagrzanych spalin, zwiększając intensywność nagrzewania zawartości garnka.

Ale istotą tego garnka była oszczędność paliwa - węgla drzewnego. W porównaniu z pitosem grzanym w otwartym ogniu, zysk na paliwie musiał być kilkakrotny.

Jeżeli miałbym go do czegoś w miarę współczesnego porównać, to do fajerek. Ich istota była podobna, garnek dnem nie stał na piecu, a był bezpośrednio w ogniu.

[fodele]

Oglądając zdjęcie tego garnka dochodzę do wniosku, że po prostu źle to opisano. To jest zwykły brzuchaty garnek, do którego garncarz w najgrubszym miejscu dokleił taki rozszerzający się w dół fartuch z gliny, wystający w dół poza dno garnka. Jest to tak zrobione, że gdy go postawimy na czymś, to całość stoi na tym szerokim fartuchu (garnku zewnętrznym), a sam garnek (wewnętrzny) wisi w powietrzu. Jeżeli takie ustrojstwo postawimy na kupce żaru, to oczywiście zaraz on zgaśnie z braku tlenu, stąd te otwory - dwa z dołu którymi wchodzi powietrze do spalania i cztery wylotowe, którymi wychodzą spaliny.

Ale z współczesnym szybkowarem to ma niewiele wspólnego, to złe porównanie, choć było szybkowarem dosłownie, bo przyspieszało gotowanie. Fartuch zewnętrzny odcinał straty od radiacji, a cała komora między garnkiem właściwym a fartuchem była pełna nagrzanych spalin, zwiększając intensywność nagrzewania zawartości garnka.

Ale istotą tego garnka była oszczędność paliwa - węgla drzewnego. W porównaniu z pitosem grzanym w otwartym ogniu, zysk na paliwie musiał być kilkakrotny.

Jeżeli miałbym go do czegoś w miarę współczesnego porównać, to do fajerek. Ich istota była podobna, garnek dnem nie stał na piecu, a był bezpośrednio w ogniu.

Mi też się wydaje, że zasady działania współczesnego szybkowaru są jakby zdecydowanie inne, niż możliwości przedstawionego garnka. Samego naczynia na żywo nie widziałam, niestety..., a wszystkie fotki przedstawiają to samo ujęcie. Ale tytuł "starożytny szybkowar" zrobił swoje Pochłonęłam nowinkę! Archeolodzy też widocznie muszą stosować działania marketingowe do sprzedawania newsów.

Edytowane 13 Listopad 2011 przez fodele

[fodele]

Wybacz, ale ja tak na to patrzę i czy to naczynie zewnętrzne naprawdę jest u góry, a nie na dole ?

Przepraszam, nie zauważyłam wcześniej tego

Rzeczywiście źle to ujęłam Zgodnie z opisem zewnętrzny fartuch doklejony jest od wysokości szyjki naczynia i oczywiście biegnie ku dołowi. Ale sądząc z Twojego kolejnego wpisu Tomaszu N, już sam zdołałeś to wydedukować

[fodele]

Na terenie wykopalisk archeologicznych na wzgórzu Vrisinas w pobliżu Rethymno, światło dzienne ujrzały wspaniałe znaleziska. Miejsce to było najprawdopodobniej najważniejszym sanktuarium zachodniej Krety funkcjonującym od okresu wczesnopałacowego (1900-1700 pne) aż po koniec epoki minojskiej (1450-1050 pne).

Podczas ostatniego sezonu wykopaliskowego w Vrisinas odkryto 820 figurek antropomorficznych, modele części ludzkiego ciała, figurki zoomorficzne (niektóre z nich są miniaturowe) oraz znaczne ilości ceramiki. Wykopano też płytki ceramiczne z rysunkami ptaków i labrysów, jak również wiele koralików glinianych.

To, co jednak najbardziej zachwyciło archeologów i przykuło ich uwagę, to czworoboczna pieczęć z jaspisu o głęboko czerwonym kolorze. Pieczęć na wszystkich ściankach posiada nacięte znaki hieroglificznego pisma minojskiego. Jest to pierwszy przykład istnienia tego typu pisma w zachodniej części Krety!

[puella]

Miecze typu Naue II to egzemplarze o wyraźnie europejskiej pochodzeniu, który pojawiają się w okresie Brązu D na terenie północnych Niemiec, aby następnie rozprzestrzenić się na bardzo rozległym obszarze Europy południowej.W Polsce między innymi tej tematyce swoją pracę magisterską poświęcił K.Izak, a z syntetycznych pozycji dalej aktualna jest klasyczna praca J.Bouzka "The Aegan, Anatolia and Europe: Cultural Interrelations in the Second Millennium B.C" Jeżeli dozwolona jest autopromocja to w kontekście ekspansji "Ludów Morza" co nieco (z wyraźnym naciskiem na co nieco) napisałem tutaj: http://starozytnosci.pl/index.php?action=spist1

Generalnie jednak jeżeli Cię ta tematyka interesuje to zachęcam to zapoznania się na wstępie z tymi publikacjami.W razie czego dysponuję skanami.

Tematyka interesuję mnie bardzo- jeżeli będziesz miał trochę czasu dla mnie, to chciałabym te skany.

No chyba, że na necie znajdę-jak mi czas pozwoli.

Za namiary bardzo dziękuję...

[Martinus]

To znaczy musiałbym porobic zdjęcia i Ci je przesłac - nie widzę problemu Ani Bouzka ani Izaka w Internecie nie ma - zwłaszcza ten pierwszy jest praktycznie nieosiągalny poza paroma bibliotekami w kraju.

W tym doktoracie na który dał namiar Secesjonista jak widzę też jest trochę informacji.

Masz też w końcu ten artykuł H.Catling w Antiquity "A new bronze sword from Cyprus" gdzie został dokonany podział typologiczny tych mieczów, chociaż szczerze mówiąc ja go niestety nie czytałem.

Jeszcze jedno: mam też zdjęcia artykułu N.Sandars w AJA "Later aegan bronze swords" Autorka dokonuje podziału typologicznego mieczów mykeńskich, niemniej na marginesie wspomina też o Naue II, które to wyraźnie wpłynęły na ostatnie mykeńskie egzemplarze.

Edytowane 20 Listopad 2011 przez Martinus

[fodele]

Wprawdzie to nie "nowinka" z terenu Grecji, ale...

Wszystko wskazuje na to, że tym razem włoscy archeolodzy stali się „świadkami” przestępstwa popełnionego 2000 lat temu.

Podczas wykopalisk archeologicznych w Modenie przy Via Emilia odkryto trzy szkielety młodych mężczyzn. Na głębokości zaledwie 60 cm, archeolodzy znaleźli pozostałości rzymskiej nekropolii i kanałów irygacyjnych z I wieku. Nekropolia zawierała pochówki ciałopalne i pozostałości świątyni.

Badacze natknęli się na fragmenty trzech męskich szkieletów badając osad zalegający dno kanału irygacyjnego. Po dokładnym przyjrzeniu się szczątkom archeolodzy doszli do wniosku, że nie mają do czynienia z naturalnym pochówkiem. Prawdopodobnie mężczyźni padli ofiarą gwałtownej śmierci, a zabójca pozbył się zwłok rzucając je do kanału.

Czas wydarzenia określono opierając się na wieku cegieł, części nagrobków i fragmentów amfor typu Dressel I. Zgodnie z tym znalezione szkielety pochodzą z okresu między I w. p.n.e. i I w.n.e.

Ze szkieletu należącego do młodego mężczyzny (16-20 lat) znaleziono jedynie miednicę, obie nogi oraz czaszkę. W okolicach stóp chłopca zaobserwowano ukośne nacięcia. Druga, trzydziestoletnia, ofiara miała ręce założone za plecami, co sugeruje, że być może związano jej nadgarstki. Ze szkieletu trzeciego mężczyzny, (18-25 lat), zachowała się jedynie głowa, ramiona i część jednej ręki.

Archeolodzy wysnuli teorię, że części szkieletów utracone zostały już po śmierci nieszczęśników będących najprawdopodobniej zbiegłymi niewolnikami, schwytanymi i skazanymi na śmierć. Istnieje też hipoteza, że mężczyźni byli po prostu ofiarami zemsty. W każdym razie, zdaniem pracowników Uniwersytetu w Palermo założenie, że było to morderstwo wydaje się być w pełni uzasadnione.

[secesjonista]

Mhmm... chyba zabójcy?

[fodele]

Ogólnogrecka gazeta "Το Βήμα" wybrała 10 najważniejszych archeologicznych odkryć roku 2011 na terenie Grecji.

1. Drewniana figurka z Brauronii

Figurka kobiety wykonana z drewna 2500 lat temu, wydobyta przez archeologów w świątyni Artemidy w Brauronii i – co najważniejsze! - zachowana w znakomitym stanie. Podczas tych samych wykopalisk odkryto również dwa drewniane buty z ozdobnymi nacięciami również pochodzące z V wieku pne (w związku z bucikami odsyłam do tematu „Ciekawostki ze starożytnej Grecji”, post nr 29)

2. Minojskie pismo hieroglificzne z Vrisinas (Kreta)

(odsyłam do tematu „Nowinki z wykopalisk”, post nr 24)

3. Mavropigi: wspólny pochówek ludzi i zwierząt

Prości ludzie (najprawdopodobniej rolnicy) zostali pochowani ze swoimi zwierzętami. Odkrycie pochodzi z Mavropigi w północnej Macedonii (starożytna Erodaja), gdzie odkopano mały cmentarz z VI wieku pne. Znajdowały się na nim groby 11 osób i 16 zwierząt - konie, psy, bydło i świnie - które zostały umieszczone wokół pochówków ludzkich. Specyfika cmentarza polega na tym, że po raz pierwszy wykazano tego typu zwyczaj obejmujący niearystokratyczną klasę społeczeństwa w regionie Kozani i Grevena. Mężczyźni zostali pogrzebani z nożami i żelaznymi grotami włóczni, a trzy kobiety zaopatrzono pośmiertnie w brązowe kolczyki oraz bransolety na ręce i nogi.

4. Marmurowy posąg z Epidauros

Rzeźba o nieco większych niż naturalne rozmiarach znaleziona podczas wykopalisk w tzw. Małym Teatrze w starożytnym Epidauros. Posąg pochodzi z czasów rzymskich i jest to doskonała kopia dzieła szkoły argiwskiego mistrza Polikleta. Spekuluje się, że została wykonana prawdopodobnie w II wieku ne, kiedy cesarz Hadrian odwiedził Epidauros, nie ma natomiast pewności czy przedstawia samego cesarza czy też boga Hermesa.

5. Najstarszy europejski epigraf z Iklaina w Mesenii na Peloponezie

Jest to napis w języku greckim (pismo linearne B) wykonany na małej glinianej tabliczce. Tabliczkę wykopano w niewielkim pałacu mykeńskim, otoczonym masywnymi murami, zaopatrzonym w kanalizację i dekorowanym freskami. Datowanie znaleziska na bardzo wczesny okres 1450-1350 p.n.e., a także odkrycie go na terenie małoznaczącej miejscowości podporządkowanej Pylos, zmienia naszą wiedzę o zakresie posługiwania się i rozpowszechnienia pisma wśród Mykeńczyków.

6. Eleftherna: "oko Tutanchamona" (Kreta)

(odsyłam do tematu „Nowinki z wykopalisk”, post nr 1)

7. "Homeryckie pochówki" z Chloe Velestinou

Przy drodze szybkiego ruchu Feres-Larissa odkryto groby tolosowe używane przez wiele pokoleń (od X do VIII wieku pne) i zaopatrzone w wyjątkowo bogate dary grobowe. Do wyposażenia należała biżuteria, pęsety i szczypce kosmetyczne, broń (żelazne miecze z uchwytami z alabastru, noże i sztylety), kielichy z brązu, które były używane jako naczynia do picia. Grobowce są częścią wielkiego cmentarzyska starożytnego Feres, najprawdopodobniej już niedługo będą dostępne dla zwiedzających.

8. Brązowy Minojczyk z Zominthos (Kreta)

Na stanowisku archeologicznym Zominthos u podnóża góry Psilorithis (temat „Nowinki z wykopalisk”, post nr 6) odkopano przepiękny posążek z brązu w rytualnej pozycji adoranta datowany na 1600 pne. Światło dzienne ujrzała również biżuteria, naczynia rytualne, broń, złote blaszki z wyrytymi wizerunkami statku minojskiego.

9. Kurosy z Despotiko

Kourosy rzeźbione w marmurze, a niektóre nawet malowane, odkryto w sanktuarium Apollona na bezludnej dziś wyspie Despotiko w pobliżu Antiparos. Celowo uszkodzone i pocięte na kawałki (nie wiadomo z jakiego powodu) stosowano w kolejnych okresach jako budulec. Archeolodzy znajdowali je w przeróżnych miejscach, np. w progu pod drzwiami, wbudowane w ścianę starożytnej świątyni czy w murek współczesnej owczarni! Do tej pory zidentyfikowano około 60 części rzeźb, w tym 5 głów kurosów, jedną głowę kory, ponad dziesięć korpusów i około 30 baz pod posągi.

10. Świątynia w Gournes Kefalas (Kreta)

(odsyłam do tematu „Nowinki z wykopalisk”, post nr 2)

Zwracam uwagę szanownych Forumowiczów, że na 10 wybranych odkryć aż 4 dotyczą Wielkiej Wyspy!

[fodele]

W Salonikach od 2006 roku, równolegle z pracami pod budowę metra, prowadzone są szeroko zakrojone wykopaliska archeologiczne. Ostatnio mnóstwo miłych niespodzianek przynoszą archeologom prace w okolicach tzw. Ulicy Środkowej (Μέση οδός) pochodzącej z okresu rzymskiego, będącej główną ulicą miasta w czasach bizantyjskich i używanej jeszcze w XIX wieku. Dokopano się aż 30 warstw tejże arterii. O jej znaczeniu świadczy fakt, że posiadała ona sporą część utwardzoną marmurem.

W okolicach stacji E. Venizelos trwają wykopaliska w głębszych warstwach ziemi. Odsłonięto już ponad 2.500 m.kw budynków starożytnych. Artefakty osiągnęły imponująca liczbę ponad 28 200 sztuk. Jest wśród nich 5 tys. naczyń ceramicznych i tyle samo szklanych. Odkryto 1500 sztuk różnej biżuterii, 130 epigrafów i 400 bardzo dobrze zachowanych figurek. Do chwili najcenniejszych znalezisk należy 8 złotych wieńców podobne do tych z królewskiej Verginy. Szacuje się, że do chwili obecnej wydobyto na światło dzienne ponad 3000 przeróżnych grobów z okresu hellenistycznego i późniejszych.

Jednym z najważniejszych odsłoniętych budynków jest bazylika pochodząca z V w.n.e.

Wykopaliska zostaną zakończone do końca 2012 roku. Niektóre znaleziska archeologiczne będą zdobiły stacje metra i edukowały pasażerów podobnie jak ma to miejsce w Atenach.

(za periodykiem Αρχαιολογία)