Wampir , strzyga , krwiopijca, wilkołak... (w literaturze i ludowych wierzeniach)

[secesjonista]

A jeśli wykażę, że istniał związek z erotyzmem w świadomości społecznej daleko wcześniej, niż Freud postanowił położyć kogoś na kozetce?

[lancaster]

jeśli wykażę, że istniał związek z erotyzmem w świadomości społecznej daleko wcześniej, niż Freud postanowił położyć kogoś na kozetce?

A związki miedzy świadomością społeczną a erotyzmem pewnie istniały od początku gatunku ludzkiego , jedynie motyw wampiryzm a seksualne lęki do mnie nie przemawia .

Możliwe ze dlatego , iż seks kojarzy mi się z czymś miłym a przyjemnym , nie grobowym , zatęchłym i strasznym

Edytowane 8 Luty 2012 przez lancaster

[secesjonista]

Drastyczny a skuteczny (ponoć) sposób na odczarowanie wilkołaka:

"... święcone prosie i święcony chleb, tę moc miały: zwłaszcza gdy rzuciwszy im tę strawę i zjeść dozwoliwszy, czyniący przysługę uderzy wilka między oczy widłami; pada wtenczas wilk martwy, a człowiek zaczarowany powstaje".

/"Dawne obyczaje i zwyczaje szlachty i ludu wiejskiego w Polsce i w ościennych prowincyach" Warszawa 1860, s. 67/

A jeśli nawet nie powstanie, to po palnięciu widłami sprawa z wilkołakiem wydaje się być ostatecznie załatwiona.

Edytowane 12 Luty 2012 przez secesjonista

[Tomasz N]

Pytanie tylko gdzie ten "człowiek zaczarowany" ma tę głowę wilka (do palnięcia).

[lancaster]

Wilkołactwo , łatwo sobie wytłumaczyć przyczynami naturalnymi , istnieje wszak choroba genetyczna :

http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=wilkolaki%20w%20kulturze%20slaskiej&source=web&cd=4&sqi=2&ved=0CDoQFjAD&url=http%3A%2F%2Fniewiarygodne.pl%2Fkat%2C1017181%2Ctitle%2CSiostry-i-matka-dotkniete-straszna-choroba%2Cwid%2C14238791%2Cwiadomosc.html&ei=7vc3T9P9D8fD0QWYnIyNAg&usg=AFQjCNFI7HhODNG7oqPRIRt-GxXgOEd-YA&sig2=l2jyGMBGTHqycSOVc-OuqA&cad=rja

Lub działalnością zbójów , przebranych w wilcze lub niedźwiedzie skory .

Ale wampiryzm ( tak wiem występuje porfiria ) , z całym rozbudowanym systemem mitologicznym , z rozlicznymi cechami przypisywanymi nieumarłym- Nosferatu , jest dużo bardziej skomplikowany i niewytłumaczalny .

[Capricornus]

z całym rozbudowanym systemem mitologicznym

Tu trzeba jeszcze wziąć pod uwagę czas tej rozbudowy.

Wampir nie od razu był takim jak Nosferatu, jego cechy, właściwości pogłębiały się. No i ile w tym wszystkim Holyłudu?

[lancaster]

Holyłudu?

Zapewne sporo , ale widocznym jest ze mity związane z wampiryzmem ewoluowały znacznie bardziej , niż te związane z wilkołactwem , może to kwestia nośności , wilkołak to potwor ludyczny włochaty i prymitywny stwor o chłopskich korzeniach ( jak ja ), Nosferatu to arystokrata , diaboliczny , śmiertelnie niebezpieczny , zwodniczy , ale często opisywany jako istota piękna i potężna , a kudy do niego prostackim zwierzakom .

Podobnie z elfami i krasnoludami .

[Capricornus]

wilkołak to potwor ludyczny włochaty i prymitywny stwor o chłopskich korzeniach ( jak ja ), Nosferatu to arystokrata ,

Wampir to też stwór ludyczny, przez arystokrację został zawłaszczony dopiero za czasów Drakuli czyli XIX wiek, końcówka.

[lancaster]

Wampir to też stwór ludyczny, przez arystokrację został zawłaszczony dopiero za czasów Drakuli czyli XIX wiek, końcówka.

Czy ja wiem ? O ile wampir ewoluował bezpośrednio z strzygonia lub upiora , mozliwe obydwa te stwory wyrosły z tradycji ludowej , o ile go uznamy za samodzielny byt to niezupełnie .

[Capricornus]

Czy ja wiem ?

Najprawdopodobniej jako niezależny byt niekiedy utożsamiany z upiorami itp.

Jest to jednak jak najbardziej pospolita postać, nie związana z arystokracja od zarania swych dziejów.

http://www.masterminds.pl/Tajemnicze.25/Groby,wampirow..654.html

http://www.archeologica.byethost3.com/joomla/prace/sred/zborowska_m_poch_antywamp.pdf

[secesjonista]

A dlaczego na polskich ziemiach trudno o wilkołaka w roli demona wegetacyjnego, związanego z plonami, jak to powszechnie bywa u naszych zachodnich sąsiadów (: Kornwolf, Roggenwolf, Getreide)?

/za: J. Manugiewicz "Wilk i wilkołactwo", "Ziemia. Dwutygodnik Krajoznawczy Ilustrowany" 1930, R. 15, nr 22/

Edytowane 12 Luty 2012 przez secesjonista

[lancaster]

Liczący sobie 4000 lat grób „wampira” został znaleziony w Europie Środkowej. Uważa się go za pierwsze miejsce pochówku istoty uważanej za „nieumarłego”. Grób w wielu szczegółach przypomina groby celtyckie na Wyspach Brytyjskich, w których pochowano spragnionych krwi „revenantów”, czyli „powracających”.

Revenanci to niedawno pogrzebani ludzie, którzy wstawali ze swych grobów szukając zemsty lub po prostu krwi. To postaci z anglo- saskiego folkloru. Mają wiele cech wspólnych z wampirami.

Widzisz Szanowny Capricornusie ,

to zapewne są pochowki upiorów - powracających nieumarłych , bardzo bliskich wampirowi , ten jednak stając się bytem samodzielnym

Najprawdopodobniej jako niezależny byt niekiedy utożsamiany z upiorami itp

, zatracil cechy upiorowi przypisywane , stając się poniekąd istota wyższego rzędu , kiedy to nastąpiło ? Piszesz ze w XIX wieku , kiedy Bram Stoker stworzył postać Drakuli , mozliwe ze się nie mylisz , ale w chwili obecnej to dwa odrębne gatunki stworów mitycznych , bo czy upiór ma możliwość metamorfozy w zwierzęta , czy może sztucznie wywołać mgle , czy potrafi latać ,niewolić dziewice wzrokiem stosując hipnozę , etc?

[secesjonista]

Pewien autor podnosi taką kwestię (z zastrzeżeniem, że nie tyczy sie to ludu rusińskiego):

"Przede wszystkiem słowo: wampir. Powszechnie uważa się je za synonim wyrazu: upiór. I to jest właśnie jednym z powodów nieporozumienia. Nasz bowiem upiór, chociaż etymologicznie od wampira pochodny, nie jest - jak zobaczymy wampirem (...)

Nigdzie jednak w tem wierzeniu ludowem nie spotykamy najważniejszej cechy, którą odznacza się wampir: upiór nie ssie krwi ludzkiej (...)

Widzimy więc, że trudno bardzo doszukać się w folklorze polskim istnienia wiary w wampiryzm (...)

Utrzymujące się uporczywie przekonanie o wierzeniach ludu w wampiry ma swe źródło w utworach literackich a nie ludowych. Wprowadzili je do folkloru poetyczni folkloryści z epoki romantyzmu, którzy pod wpływem prądów romantyzmu niemieckiego i francuskiego wysuwali na czoło wierzeń ludowych pierwiastki demoniczne...".

/S. Wasylewski "W sprawie wampiryzmu", "Lud. Organ Towarzystwa Ludoznawczego we Lwowie", Lwów 1907, R. 13, s. 295-297/

Zatem jakie znamy opracowania etnograficzne o wampirach ssących krew, a pokutujące pośród ludu polskiego?

Edytowane 12 Luty 2012 przez secesjonista

[lancaster]

Veto Secesjonisto Upiór ssie krew :

..."Upiory, według mniemania, trupy z trumn powstające, na domy nachodzące, ludzi duszące, krew wysysające, na ołtarze łażące, je krwawiące, świece łamiące". W tym też okresie rozwijała się literatura dewocyjno-jarmarczna, która w dość zasadniczy sposób przyczyniała się do upowszechniania fantastycznych opowieści o upiorach i ich napaściach na ludzi, zwłaszcza w kręgach ludowo-plebejskich. "....

http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=czy%20upior%20ssie%20krew&source=web&cd=3&sqi=2&ved=0CDEQFjAC&url=http%3A%2F%2Fniniwa2.cba.pl%2Fpelka_polska_demonologia_ludowa.htm&ei=gGA5T-aeHqmf0QW6yaC3Ag&usg=AFQjCNH97Es22pwWbrdHRNHXDKxzAuJu6g&sig2=mx6vSUPivVRqXO4u3D0l4g&cad=rja

[Capricornus]

, zatracil cechy upiorowi przypisywane ,

Jakie to cechy upiora zatracił wampir?

Widzisz, pewni autorzy utożsamiają te dwie postacie z demonologii słowiańskiej, twierdzą, ze to ta sama postać.

Wampir jako samodzielny byt występuje bardzo późno (Dracula), cechy upiora to cechy wampira, zwalczanie upiora odbywa się tak samo jak zwalczanie wampira.

Gdy wampir zyskał byt samodzielny zaczął bardzo szybko ewoluować, ale upiorze podstawy w nim pozostały.