"A u Was Murzynów biją...!" Alianci wobec mniejszości pochodzących z państw Osi.

[secesjonista]

Zasadniczą różnicą było to, że gdy w USA do takiego rozwiązania dążyły sfery wojskowe i federalne w Kanadzie inicjatywa wychodziła głównie od mieszkańców Zachodniego Wybrzeża (a zwłaszcza Kolumbii Brytyjskiej) i tamtejszych lokalnych polityków. Na szczeblu federalnym w zasadzie jedynym orędownikiem wysiedlenia był Ian Mackenzie, reprezentant terytorium Kolumbii. Jeszcze w 8 grudnia 1941 r. premier Kanady w przemówieniu radiowym oświadczył, że Kanadyjczycy o japońskich korzeniach zachowują się lojalnie. Wojsko uznawało taką akcję przesiedleńcza niepotrzebną, podobnie jak dowództwo Kanadyjskiej Królewskiej Policji Konnej. Dopiero nacisk opinii społecznej części kanadyjskiego społeczeństwa sprawił, że władze podjęły tego typu akcji.

W Kanadzie akcja przesiedleńcza nie dotyczyła tych Japończyków, którzy zawarli związek małżeński z osobą z innej grupy etnicznej, w USA by zakwalifikować się do osadzenia w obozie wystarczyło mieć 1/8 krwi japońskiej. W USA generalnie podjęto decyzję by przesiedlać całe rodziny do jednego ośrodka, w Kanadzie mężczyzn odseparowano od ich bliskich. Zdolni do pracy mężczyźni kierowani byli przeważnie do obozów pracy (road camps) a ich rodziny do obozów internowania.

Wzniecona kampania antyjapońska w pewnym momencie sprawiła nieoczekiwany kłopot kanadyjskim władzom a to za sprawą buraków...

 

[Komar]

"Czarny dzień w Black Rock" - film poświęcony problemom Japończyków - obywateli USA ze świetną rolą Spencera Tracy: 

https://pl.wikipedia.org/wiki/Czarny_dzień_w_Black_Rock

A co z obywatelami USA narodowości niemieckiej? Pojawiają się opinie, że przed Pearl Harbor działało w USA lobby niemieckie. Czy przypadkiem Dwight Eisenhower nie był pochodzenia niemieckiego?

[secesjonista]

Godzinę temu, Komar napisał:

A co z obywatelami USA narodowości niemieckiej?

 

Były aresztowania ale nie było masowych internowań.

A co mają korzenie danej osoby do jej traktowania? Może wskazać Komar akty prawne w USA o traktowaniu obywateli amerykańskich w związku z ich korzeniami: włoskimi czy niemieckimi?

[Komar]

No właśnie nie mogę. I chętnie dowiedziałbym się, skąd taka różnica w traktowaniu Japończyków i Niemców.

[jakober]

Istniały Alien Enemies Acts, tudzież Alien and Sedition Acts, wykorzystane przez rząd USA w trakcie 2 wojny światowej wobec Amerykanów pochodzenia japońskiego, niemieckiego i włoskiego.

W przypadku Amerykanów pochodzenia niemieckiego rozważano plan przesiedlenia ich z obu wybrzeży USA w głąb kraju. Jednak go nie zrealizowano. Jednym z problemów była ilość potencjalnych przesiedleńców: 1,2 miliona osób urodzonych w Niemczech, 5 milionów posiadających obojga rodziców pochodzenia niemieckiego, oraz dalsze 6 milionów posiadających jednego rodzica pochodzenia niemieckiego. 

Myślę że przesiedlenia na tę skalę możliwe były tylko w państwach totalitarnych oraz na terenach i w społecznościach zniszczonych i zdziesiątkowanych przez wojnę.

 

Zastanawiam się też, na ile istotny był ewentualny lobbing niemiecki, a na ile rzeczywistość mieszanki narodowościowej mieszkańców USA, którą mozna sobie już po trosze z przytoczonych liczb wyobrazić. Zapewne przypisywane Hitlerowi założenie, iż USA pozostanie neutralne nie byłoby bezpodstawne, jeśli patrzeć na liczby. W samych tylko latach 1880-1940 do USA wyemigrowało 3 miliony osób z terenów Niemiec (w samym tylko dziesięcioleciu 1880-1890 1,2 miliona).

Światła na sytuacje rzucić może również mit Muhlenberga, jakoby przewagą jednego głosu język angielski pobił język niemiecki w głosowaniu nad językiem urzędowym USA. W rzeczywistości chodziło o głosowanie w sprawie tłumaczeń aktów prawnych na język niemiecki (Stany Zjednoczone nie mają bowiem ustawowo zdefiniowanego języka urzędowego / official language). Niemniej przybliża nam to również skalę "problemu".

Inna sprawa to fakt, że na początku XX wieku ponad 2 miliony Amerykanów używało języka niemieckiego. Liczba ta spadła w 1940 roku do ok. miliona w wyniku bojkotów tego języka w wielu stanach w trakcie obu wojen światowych. Niemniej istniały stany (jak np Pensylwania), instytucje (jak np niemiecki Kościół Metodystyczny), w których język niemiecki dominował. Istniały gazety, edukacja języka. Te ostatnie stały się zresztą celem ostrego bojkotu w takcie I, a potem w II wojny swiatowej.

Interesujący  może być np. pod tym względem przykład Marlene Dietrich. Do wybuchu wojny z powodzeniem mogła nagrywać w Stanach piosenki i w niemieckim języku. Gdy wybuchła wojna, opowiedziała się przeciw nazistom i występowała dla amerykańskich żołnierzy wyłącznie śpiewając wyłącznie w j.angielskim. Nawet przebój niemiecki lat wojny, ktory wpadl w ucho alianckim żołnierzom, zostak dla niej przetłumaczony na angielski i tak nagrała go w 1944 roku.

 

Na koniec, jeśli wierzyć Wiki, to jednak ok. 11 tyś. osób (ok. 36 % ogółu internowanych w USA) ze społeczności niemieckiej czy też niemieckiego pochodzenia zostało internowanych.

Inną kategorię stanowili tzw. Pows, czyli prisoners of the war (435 tyś.). Jeszcze inną osoby wydalone z państw Ameryki Łacińskiej, przyjęte przez USA (4,5 tyś).

[secesjonista]

Trudno się nie oprzeć wrażeniu, że nierównomierne traktowanie Niemców i Włochów a Japończyków miało podłoże rasowe. Dodatkowo trauma doświadczenia Pearl Harbor sprawiła, że Japończycy szybko zostali "zdegradowani" do "Japs", co raczej nie spotkało Niemców. W przywoływanym artykule Haliny Parafianowicz, autorka podaje, iż w połowie lutego 1942 r. w czterech obozach (w: Bismarck, Crystal City, Missoula i Santa Fe) przetrzymywano: 2192 Japończyków, 1393 Niemców i raptem 264 Włochów.

Kanadyjczycy podobnie jak Amerykanie mieli po wojnie problemy z dziedzictwem przesiedleń Japończyków i pamięcią o tych wydarzeniach. Obecnie wiele się jednak zmieniło, w internetowym projekcie The Canadian Encyclopedia (prowadzonym przez organizację non-profit Historica Canada) jest rozdział o stu największych wydarzeniach w dziejach tego kraju. Relokacje Japończyków zostały umieszczone pomiędzy zadeklarowaniem przystąpienia do wojny z Niemcami i ustanowieniem British Commonwealth Air Training Plan a rajdem na Dieppe i D-Day.