Aktorzy bojkotują telewizję i radio

[FSO]

Witam;

poza tym co napisał Wolf dla mnie jedno jest niezrozumiałe... Jak można mówić, że nie dostawali pieniędzy od państwa? Przecież telewizja, radio, teatr dostawali pieniądze od państwa [nie wnikam dokładnie w drogę jaką owe pieniążki podążały, czy szły via minister kultury, czy via telewizja, czy via minister od teatrów...] Za każdy występ w teatrze, gdzie byli na etacie dostawali płacę, jeżeli inaczej - tantiemę czy podobnie. Przecież to był pieniądz państwowy, przecież na każdej złotówce pisało państwowa, z kasy państwa. Państwem podówczas rządzili ci których chcieli bojkotować - czyli tak naprawdę za każdy występ i pokaz dostawali pieniążka od ministra kultury którym był jakiś partyjny. Bojkotowany!

Przecież Sam Fronczewski w "wybranej" filmografii ma z r. 83 pięć filmów [które musiały być realizowane nieco wcześniej -> 82], ma produkcję p.n. Franek Kimono, ach byłbym zapomniał w '82 dostał nagrodę zespołową z Komitetu RiTV za wybitne osiągnięcia... Bojkotował aż głośno..

Łapicki: bojkot - wykładowca w PWST... znaczy nie robił zajęć ze studentami? Przecież ktoś mu pieniądze płacił... a i był w '82 rektorem....Oczywiście cały czas występował w teatrze...

Bojkot aż się patrzy...

pozdr

[Wolf]

Były liderami akcji bojkotu.A pomocy finansowej(jak finansów podziemnej "S" i pomocy zagranicznej dla niej w ogóle )nie księgowano.FSO-czemu się dziwisz?

Przypominało to nieco niektóre protesty głodowe których uczestnicy dobrze się odżywiali.

Edytowane 20 Luty 2011 przez Wolf

[secesjonista]

W sumie - z idiotyzmami nie ma co się spierać.

Koledzy, tak na marginesie, podawali wtedy pałki milicjantom, jako słusznej władzy, przed większymi koncertami muzycznymi, by spacyfikować młodzież... czy tylko się przyglądali i donosili?

Edytowane 18 Marzec 2011 przez Bruno Wątpliwy
Koledzy są zapewne tolerancyjni, czego dowody dali wielokrotnie. Moderator niewatpliwie straci cierpliwość, jak takie obraźliwe "kwiatuszki" będą się pojawiać. Staramy się różnić pięknie, ot co.

[FSO]

Witam;

Wolf: ja się dziwię temu, jak bardzo staniało bohaterstwo... Jak bardzo łatwo przystroić się w dzielnego wojaka walczącego z systemem...

secesjonista: to, że ktoś występował na scenie i płaciło mu państwo, to że grał w filmie i płaciło mu państwo, to że udało mu się zrobić z siebie "walczącą "S" " jednocześnie, za pieniądze z Zachodu, oczywiście nierozliczane i nie księgowane nie oznacza tego, ze mamy się o to nie pytać i milczeć. Twoje święte prawo nie zgadzania się tym, lecz -nasze święte prawo nie bycia obrażanym. To tak na marginesie. Moje święte prawo spytać się takiego mądrego co robił kiedy jego opowieść się nie klei... A jego obowiązkiem jest odpowiedzieć na pytanie. Tą odpowiedzią nie są wyzwiska i kpiny...

pozdr

[secesjonista]

Witam;

wlaśnie wszedlem na stronę o polskim filmie, i zadalem jej pytanie co i jakie filmy zostaly zrobione w okresie Stanu Wojennego. Glównie rok '82 i '83... Kiedy w teorii byl bojkot i w ogóle:

1. Rok '82: od chyba zapomnianego Wyjścia awaryjnego, przez naprawdę dobrego "Wielkiego Szu", Przesluchanie [tak, tak. Osobna sprawa, że byl to jeden z wielu pólkowników], Matka Królów [realizacja, kolejny pólkownik], Krzyk, Dolina Issy, Austeria. Z seriali: Dom i Blisko, coraz bliżej

(...)

"Skutkiem bojkotu prowadzonego przez znaczna część środowiska artystycznego było choćby przerwanie realizacji serialu 'Dom' Jana Łomnickiego".

/T. Ruzikowski "Stan wojenny w Warszawie i województwie stołecznym 1981-1983", Warszawa 2009, s. 475; za: D. Skotarczyk "Obraz społeczeństwa PRL w komedii filmowej"/

(...)

Bojkot w sumie kosztował najwięcej młodych aktorów. Starzy "wyjadacze" mieli już rozpoznawalne twarze i wiadomo było, że kiedyś do telewizji "na należne im miejsca" wrócą. Materialnie też byli chyba w miarę dobrze zabezpieczeni. Przynajmniej w porównaniu do reszty społeczeństwa. Młodzi natomiast stracili możliwość pokazania się szerszej publiczności. A także większego zarobku.

(...0

Ciekawe jak odczuwali to sami młodzi studenci PWST?

Bo zarówno wedle oglądu władz, jak i opinii Andrzeja Łapickiego akcja wyklaskiwania miała charakter zorganizowany, a inicjatorów upatrywano właśnie w studentach WWoT warszawskiej PWST.

(...)

Mikulski, jak podejrzewam, mial pecha bo byl kojarzony z wyrazistym i świetnym serialem, gdzie komunista zwycięża, a co najlepsze nadal mial i ma swoich wiernych fanów, którzy nie przejmują się ideologią.

(...)

W zasadzie to chyba w serialu Kloss nigdzie się nie deklarował jako komunista, ale może się mylę.

Mało prawdopodobne by to było powodem "wychrząkiwania" Mikulskiego kiedy grał w sztuce "Sto rąk, sto sztyletów" (Teatr Polski).

Bo wreszcie; przez analogię; jaka to rola Janusza Kłosińskiego stała się powodem jego "wyklaskiwania" podczas spektaklu "Wesele" (Teatr Narodowy)? Gestapowca w "Zakazanych piosenkach"? Żandarma aresztującego Świerczewskiego w "Żołnierzu zwycięstwa"? Majora Żubryda z WiN w "Ogniomistrzu Kaleniu"?

(...)

Może bojkot potrwał z pół roku? W takim przypadku można skończyć realizację filmu.

Apel prymasa o przerwanie bojkotu to 29 listopada 1982 r., podczas VIII Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej. Następnie był apel w prasie podziemnej o wzięcie udziału w Tygodniu Sceny Polskiej, zaplanowanym na 1-8 stycznia 1983 r.

(...)

kiedy Teatr Telewizji dzialal pewnie pelną parą.

(...)

Teatr Telewizji akurat nie działał pełną parą, stąd właśnie powstała inicjatywa telewizyjnego cyklu "Teatr w... zaprasza" - gdzie pokazywano spektakle z mniejszych scen w Polsce.

Ta inicjatywa nosiła nazwę Teatru Domowego.

(...)

Oprócz wspomnianej inicjatywy Ewy Dałkowskiej, można wspomnieć o Teatrze "Nie prasować" (dający spektakle w warszawskim kościele pw. Wszystkich Świętych), czy o Teatrze w Ursusie (zwanym Teatrem Poniedziałkowym) powstałym przy parafii pw. św. Józefa w Ursusie. Jego organizatorami była Maria Dłużewska i robotnik z ZM "Ursus" Eugeniusz Korzeb. Teatr Jednego Aktora Haliny Mikołajskiej i inne.

Bruno podał za wiki:

"W latach 1977-83 związany był z Teatrem Narodowym, gdzie grał w sztukach (...) Samuel Zborowski (1981) Juliusza Słowackiego, Śpiewnik domowy (1982-83) Stanisława Moniuszki i Komedia pasterska (1982-83) Jana Andrzeja Morsztyna".

Tak by być dokładnym: "Samuel Zborowski" (w reż. Adama Hanuszkiewicza) premierę miał... 30 stycznia 1981 r. zatem akurat ta sztuka nic nie ma do wątku stanu wojennego. "Śpiewnik domowy" - to znowuż 31 grudnia 1982 r., zatem po apelu prymasa, czyli kiedy już odstąpiono od bojkotu.

Co do "Komedii..." - zgoda.

Z literatury:

W.A. Niewęglowski "Nowe przymierze Kościoła i środowisk twórczych"

J. Karpiński "Wykres gorączki. Polska pod rządami komunistycznymi"

D. Przastek "Środowisko teatru w okresie stanu wojennego"

M. Molęda-Zdziech "Obecna nieobecność. Aktorski bojkot telewizji i radia w stanie wojennym"

A. Kozieł "Za chwilę dalszy ciąg programu... Telewizja Polska czterech dekad 1952-1989"

"Komedianci. Rzecz o bojkocie" oprac. A. Roman

"Stan wojenny. Ostatni atak systemu" oprac. A. Dębska i in.

"Teatr drugiego obiegu. Materiały do kroniki teatru stanu wojennego 13 XII 198115 XI9" red. J. Karkowska-Narożniak, M. Waszkiel

G. Nawrocki "Struktura nadziei"

K. Pokorna-Ignatowicz "Telewizja w systemie politycznym i medialnym PRL. Między polityka a widzem"

M. Cieśliński "Polska Kronika Filmowa 1944-1994"

A. Kościelna "Parafia św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej w PRL. Działalność społeczna i kulturalna - ludzie, wydarzenia, okoliczności"

"Media w PRL, PRL w mediach. Materiały z II Ogólnopolskiej Konferencji 'Propaganda PRL-u', Gdańsk, 19-20 listopada 2003" red. M. Malinowski, P. Niwiński, T. Dmochowski

W. Polak "Śmiech na trudne czasy"

M. Zaremba "Teatry drugiego obiegu", "Bibuła", czerwiec 2005

F. Żuber "Teatry dramatyczne Warszawy w stanie wojennym", "Teatr" 1988, nr 7

"Ruszają teatry", "Życie Warszawy", 23-24I 1982

[secesjonista]

W sumie to ciekawa sprawa ze "stanem aktorskim", Boris Buden* w rozdziale "Wiara: Bóg Will Tear us apart Again"

poczynił taką uwagę, że Kartę 77 podpisało początkowo zaledwie kilkaset osób. W przypisie na s. 103 precyzuje:

"Dużo większa liczba znanych w tym czasie w Czechosłowacji artystów, zwłaszcza aktorów podpisała zorganizowaną przez państwo 'Antykartę'".

/tegoż, "Strefa przejścia. O końcu postkomunizmu"/

* - nie żeby secesjonista zmienił orientację, ale seria Idee wydawana przez Krytykę Polityczną warta jest uwagi