Mississipi w ogniu

[Bruno Wątpliwy]

Z punktu widzenia socjologa ciekawym jest próba odpowiedzi na pytanie, czemu to właśnie kiedy osiągnięto pełnię praw wyborczych, kiedy to to prezydent Johnson intonuje w Kongresie "We shall overocme" wybuchają zamieszki zainicjowane przez ludność afroamerykańską? I dlaczego np. akurat w Los Angeles (11 sierpnia 1965 r.)?

Może działała tu dosyś często występująca prawidłowość, że rewolucje wybuchają nie wtedy, gdy system jest najbardziej opresywny, lecz gdy "zelżeje"?

[adamhistoryk]

O samym Ku Klux Klanie powstał reportaż Jona Krakauer "Pod sztandarem nieba"

[secesjonista]

Tyle, że ta książka co do głównej treści nie jest o Ku Klux Klanie.

[adamhistoryk]

Można poprzedni mój post zlikwidować?

O Ku Klux Klanie mowa jest w "Ku Klux Klan. Tu mieszka miłość" Katarzyny Surmiak - Domańskiej. 

[secesjonista]

Tak mi się coś zdawało, że nastąpiła pomyłka. Pierwsza książka traktuje o mormonach, a ci względem Klanu na ogół są nastawieni wrogo. Wreszcie o śmierć swego proroka obwiniają Rycerzy Złotego Kręgu, a niektórzy z nich zasilili potem szeregi Ku Klux Klanu, a sam Klan oskarżany był o mordowanie i zwalczanie mormońskich misjonarzy. I nie dziwi fakt, że w latach dwudziestych XX w. Idaho i Utah to były miejsca gdzie aktywność Klanu była prawie zerowa.

Z drugiej strony, w miasteczku Harrison (w Arkansas), do którego udała się autorka drugiej książki, by poznać tam dzisiejszy Klan, stoi pomnik ofiar masakry na Mountain Meadow z 1857 r., czyli mordu dokonanego przez mormonów i Indian na kolonistach z Arkansas udających do Kalifornii.

Ciekawe ilu Mongołów czy Tatarów było w połowie lat sześćdziesiątych w Missisipi, kiedy Samuel Bowers postanowił reaktywować struktury Klanu, skoro m.in. te grupy postanowił wymienić z nazwy we fragmencie swej odezwy tyczącej się kogo nie będzie się przyjmować do Białych Rycerzy KKK.