Zmarł Profesor Paweł Wieczorkiewicz

[Bruno Wątpliwy]

Część Jego Pamięci!

[Albinos]

Jak dziś pamiętam jak spacerował sobie korytarzami instytutu, albo jak na Kino Polska wraz ze swoim nieodłącznym jamnikiem, opowiadał o tle zapomnianych dzisiaj filmów historycznych... Za każdym razem jakiś taki dziwny szacunek budził. Osobiście szalenie go cenię za jego poglądy w sprawie Powstania Warszawskiego. Trzeźwe i zdecydowane.

Cześć Jego Pamięci!

[Don Pedrosso]

http://wiadomosci.onet.pl/1939230,11,item.html

Cześć Jego Pamięci!

[Tofik]

Lubiłem go, mimo bzdur jakie pisał o Zygmuncie III, ale to zrozumiałe bo był raczej historykiem zajmującym się XX wiekiem.

Cześć Jego Pamięci!

[1234]

Jego twórczość w kontekście XX wieku tez raczej uchodzi za "kontrowersyjną". Wolę Historię wojen morskich.

[bavarsky]

Bardzo zasmuciła mnie ta wiadomość, bardzo sympatyczny wykładowca, naukowiec.

Cześć Jego Pamięci!

[amon]

Nie znajduję słów .....................................to wielka strata ............. uwielbiałem Jego książki............ R.I.P

[Kadrinazi]

Wielka szkoda, uwielbiam jego prace o historii wojen morskich

[FSO]

Witam;

szkoda ludzi że tak szybko odchodzą i to takich.

Pozdr

[Jarpen Zigrin]

W Portalu pojawił się pamiątkowy newsy dt. prof. Wieczorkiewicza: https://historia.org.pl/index.php

[Albinos]

Informacja na temat pogrzebu: http://www.ihuw.pl//content/view/448/2/lang,pl/

[Albinos]

W najnowszym Wprost ciekawy artykuł o profesorze Wieczorkiewiczu, autorstwa Dariusza Baliszewskiego. Tutaj fragment: http://www.wprost.pl/ar/157327/Historyk-niepokorny/?I=1369

[Bruno Wątpliwy]

Pozwolę sobie na prywatne wspomnienie, o tym co pisał Profesor. Dla mnie był przykładem autora, z którym mogę się nie zgadzać, ale dla którego czuję szacunek. Przede wszystkim, dlatego że pisał książki, które w Jego intencji miały „dać się czytać”. I rzeczywiście dało się je czytać, tak jak Profesora, chociażby w „Powtórce z historii” – dało się słuchać. Był niewątpliwie Propagatorem Historii. Historii żywej, emocjonującej i kontrowersyjnej, bo jak sam uważał, historia powinna budzić emocje, bo inaczej nikogo nie będzie interesowała.

Wiele z tego co napisał, czy powiedział, bulwersowało mnie i wewnętrznie nie zgadzałem się z Jego poglądami. Od słynnej tezy o sojuszu z Hitlerem w 1939 r., po bardzo życzliwą biografię Prezydenta Kaczyńskiego w „Kto rządził Polską”. Ale z drugiej strony – czułem szacunek dla braku koniunkturalizmu. Rosnący wraz z czasem. Potrafił gromić gen. Andersa, wynoszonego na ołtarze największej narodowej chwały. Potrafił – w 25. rocznicę stanu wojennego, gdy Jaruzelski w oficjalnej propagandzie urastał do rangi zbrodniarza absolutnego, de facto wyśmiać "historyków", którzy oparciu o fragmenty archiwów kremlowskich budują tezy o winie generała. A to świadczy dobitnie o tym, że był z tych, którzy potrafią iść pod prąd.

Szkoda, że nic już więcej nie napisze. Polska nauka historii utraciła Postać.