Mao Tse- tung

[dzionga]

Tego pana przedstawiać nie trzeba.

Jak maoizm wypadał na tle innych komunistycznych nurtów?

[Grogor]

No jako postać z pewnością jest ikoną komunistycznych Chin,chociaż przez niego stworzony nurt jakoś nie jest odczuwalny przy chińskim komunizm w ogóle.

[Grogor]

W przeciwieństwie do zachodnich, a w szczególności sowieckich wersji komunizmu, maoizm był stosunkowo luźno oparty na pismach Marksa, Lenina.Warto dodać, że Mao Zedong nie znał języków obcych, a w chwili kiedy tworzył zręby swej ideologii, po chińsku dostępny był jedynie Manifest komunistyczny, kilka fragmentów prac Lenina i kilka książek o marksizmie. Maoizm musiał od początku borykać się z niebanalnym dla komunizmu problemem - w Chinach niemal nie było proletariatu(klasy robotniczej).Maoiści wbrew marksizmowi głosili rewolucyjny potencjał ludności chłopskiej oraz młodzieży.

[JJ]

Mam może i głupie pytanie, ale dlaczego zniknęły posty Brunona wątpliwego i mój? Nie ma żadnej adnotacji dlaczego zostały wycięte.

[Albinos]

Z powodu awarii serwera zniknęła część postów z czwartku, i to z całego forum. Administracja forum nie miała na to niestety żadnego wpływu.

[dzionga]

Dlatego najlepiej jeżeli po prostu powtórzycie swoje posty...

[FSO]

Witam;

może temat troszkę odżyje - samego Mao - jako polityka uważam za jednego ze zdolniejszych w całej historii - potrafil podporządkować sobie niemaly przecież kraj, o nietypowej wschodniej specyfice prezentując hasla ktor choć byly nośne doprowadzily kraj do ruiny. Co ciekawe wszystko to co mówil zostalo przedstawione w tzw "czrwonej książecce" czyli "wyjątki z dzieł przewodniczacego Mao Tse - Tunga; bagatelka kilkaset stron o wszystkim].

pozdr

[Narya]

Początkowo komunizm chiński nie różnił się od tych w Europie Wschodniej i w ZSRR. Dopiero w l. 50. i 60. doszło do kolejnej schizmy po Tito. Albo jeszcze u schyłku życia Stalina. Dopiero później Mao połączył tradycje chińskie z marksizmem, przywracając ideę cesarza-boga (sam zajął to miejsce), nie nazywając siebie tak. Prawda jest taka, że mimo negatywów jego rewolucji osiągnięto też parę sukcesów. Postęp technologiczny poszedł do przodu, większe masy zaczęły się uświadamiać, etc.

[FSO]

Witam;

Narya : tak przy okazji pojawia się problem - czy krajem takim jak Chiny [wielkość, ilość ludności, i in.] da się rządzić w sposób inny niż mniej lub bardziej autorytarny. Poza tym i dziś mimo blichtru rozwoju i potęgi gospodarczej jest to nadal zacofany kraj gdzie są wysepki bogactwa i morza biedy.

Poza tym wg mnie [oczywiście] Mao Tse - Tung mial problem - jak zmienić kraj na wskroś rolniczy, gdzie analfabetyzm stanowil normę a nie wyjątek, a pieniądze znajdowaly się w nielicznej warstwie ludności. Do tego tradycyjny "klientelyzm" i wschodnia mentalność. Zrobil to co wydawalo mu się sluszne. Czy efektem tych zmian byl rozwój kraju? Nie wiem - na pewno zapoczątkowal dwie rzeczy: zmiany które musialy wstrząsnąć krajem i to się stalo; oraz sprawil ze z Chinami zaczęto się liczyć.

pozdr

[Vissegerd]

Taka dodatkowa informacja odnośnie Mao. Nie pamiętam już gdzie, zdaje się że w jakiejś prasie, ale wyczytałem kiedyś, że wódz był strasznym brudasem i okrutnie cuchnęło mu z ust. Ot, ciekawostka...

Pozdrawiam.

[Bruno Wątpliwy]

A niekiedy przyjmował gości (chyba Ochaba także) w piżamie.

[sebas]

On się w ogóle nie był bo stwiedził, że to jest niepotrzebne... A mycie zębów to już zapomnij ;D Miał wiele problemów zdrowotnych z tego powodu, które musieli rozwiązywać jego lekarze...

[amon]

Nie mył zębów , ale usta płukał zieloną herbatą . Na temat jego problemów zdrowotnych wypowiedział się osobisty lekarz dr. Li Zhisui w książce " Prywatne życie przewodniczącego Mao" Wyd . P. Wilson 1996 . Którą bardzo gorąco polecam .

[secesjonista]

Ot, taka drobnostka i ciekawostka...

nawet wielki Mao przegrywał z wolnym rynkiem i chęcią (żądzą) posiadania dóbr rzadkich.

Kiedy odbywał się w stolicy zlot młodych hunwejbinów, każdy z nich miał plakietkę z nazwą miejscowości z której przybył.

Okazało się, że wkrótce samoistnie wytworzył się rynek wymiany i handlu plakietkami, gdyż każdy z akolitów pragnął posiadać te najrzadziej występujące.

Historyjkę przytoczył Daniel Bell w zbiorze swych esejów "The Cultural Contradictions of Capitalism".

[Kamil Jelski]

Uważam Mao za wybitnego rewolucjonistę. Od 1921 do 1976 roku nieprzerwanie członek Komunistycznej Partii Chin. Przez lata walczył o zwycięstwo Rewolucji Chińskiej: z militarystami, Japończykami, kuomintangowcami i Amerykanami. W 1949 roku, dzięki niemu, powstało czwarte w Azji (po Mongolii, Korei i Wietnamie) państwo socjalistyczne. Po śmierci Stalina, komuniści chińscy, w sojuszu z albańskimi, zdemaskowali pseudokomunistyczną linię Chruszczowa i się od niej odcięli. Mao zapoczątkował Wielką Proletariacką Rewolucję Kulturalną, która była największym masowym ruchem w historii. W czasach Mao Tse-tunga Chiny zmieniły się z niemalże kolonii europejskiej w potężne państwo socjalistyczne, w ciągu 27 lat (1949-1976) kroczenia ChRL drogą socjalistyczną dokonał się wielki postęp cywilizacyjny. Niestety, dzieło Mao zostało zaprzepaszczone po jego śmierci przez grupę Denga Xiaopinga.

Oczywiście Mao nie uniknął także błędów: przecenianie "rewolucyjności" zachodnich robotników, zbliżenie z USA w latach 70., "teoria trzech światów".