Wilcze Stada

[secesjonista]

Nikt nie zwrócił uwagi na to, że w 1942 r. zmieniono taktykę konwojowania.

Do zmniejszenia strat aliantów przyczynił się również niby nic nie znaczący drobiazg. Okręty niemieckie musiały nadawać sygnał po przekroczeniu południka 10 długości zachodniej (potem 15) - pozwalało to radionamiernikom namierzyć miejsce i wytypować zagrożony akwen.

[gregski]

W ogóle "gadatliwość" niemiecka wielce pomagała aliantom. Praktyczne cały czas (z niewielkimi przerwami) czytali wrogie depesze. Dzięki temu byli w stanie zmieniać trasy konwojów aby ominąć formujące się wilcze stada. Na bazie lotniskowców eskortowych zaczęto formować grupy poszukiwawcze których lotnicze pary Wildcat-Avanger okazały się nad wyraz skuteczne.

Niemcy nie mieli szansy wygrać tej kampanii również z powodu technologicznego zacofania. Praktycznie przez cała wojnę używali okrętów rodem z I WŚ podrasowanych paroma duperelami które w zasadzie nie zwiększały ich skuteczności w jakiś dramatyczny sposób. Nawet porządnych detektorów fal radarowych nie było gdyż niemieccy naukowcy nie wierzyli w możliwość wyposażenia samolotów w radar centymetrowy.

Broń którą dysponowali Niemcy była po prostu nieadekwatna do stawianych zadań. To często rodziło desperackie próby zmiany taktyki (np U-booty przeciwlotnicze). W obliczu przewagi ilościowej i technologicznej Aliantów nie na wiele się to zdało.

Jedynym wymiernym wkładem U-bootów w wojnę było angażowanie olbrzymich sił i środków alianckich, które w innym wypadku uzyte by pewnie były do demolowania III Rzeszy.