Bezwarunkowa kapitulacja

[tofik90]

Pomocy nauczycielka zadała mi zadanie a właściwie temat na referat "Era atomowa" i "Bezwarunkowa kapitulacja" chodzi o poddanie się wojsk hitlerowskich 8 maja 1945 roku dla jasności. Za wszystkie posty związane z tematem gorące i wielkie Bóg zapłać.

[Jarpen Zigrin]

O bombie atomowej http://www.historia.org.pl/forum/viewtopic.php?t=371

W sprawie bezwarunkowej kapitulacji Niemiec zapraszam do dyskusji.

[FSO]

Witam;

temat umarl a ciekawy, chodzi o ową bezwarunkową.

Dla mnie sprawa jest w miarę oczywista: zarówno USA i GB jak i ZSRR wzajemnie sobie nie dowierzaly. Wzajemnie baly się tego, że nagle ktoś stwierdzi, że Niemcy [np bez Hitlera, bo nie można bylo wykluczyć, że jeden z zamachów się powiedzie] i wtedy nowi wladcy zaproponują kapitulację jeden ze stron. Slowo bezwarunkowa mialo to uniemożliwić. Co ciekawe w maju '45 r. Niemcy najpierw podpisaly kapitulację względem Zachodu, a dopiero 8/9 maja względem wszystkich sprzymierzonych. Stalo się tak po protestach Stalina.

Powojenna już historia pokazala, że obawy o próbę wykorzystania Niemiec po swej stronie nie byly plonne -> patrz: podzial kraju.

pozdr

[secesjonista]

Z powyższych konstatacji wynikałoby, że do połowy stycznia 1943 r. wszystkie strony w tym zakresie sobie ufały, jako że nie było pomiędzy tą trójką rozmów o bezwarunkowej kapitulacji.

Podczas spotkania w Casablance Roosevelt oświadczył, że jego kraj będzie domagał się bezwarunkowej kapitulacji Niemiec, Włoch i Japonii. Churchill był tym zaskoczony, acz niechętnie to jednak wyraził na to zgodę.

Sekretarz stanu Cordell Hull również był zaskoczony:

"Pierwotnie ta zasada nie stanowiła części strategii Departamentu Stanu. Byliśmy tak samo zaskoczeni jak pan Churchill, kiedy Prezydent ogłosił to nagle na konferencji prasowej (...) Powiedziano mi, że premier osłupiał".

/"Szanowny panie Stalin. Korespondencja pomiędzy Franklinem D. Rooseveltem a Iosifem W. Stalinem" oprac. S. Butler, Warszawa 2007, s. 138; cytując za: Hull "Memoirs", t. 2, s. 1570/

[jancet]

Oświećcie mnie, Koledzy, bo ja jakoś nie łapię problemu.

Gdyby w Niemczech w jakimś odpowiednio wczesnym momencie, zanim sprzymierzeni wkroczyli na terytorium Niemiec, nastąpił przewrót i do władzy doszli powiedzmy... oponenci Hitlera, w miarę wiarygodni dla sprzymierzonych, to można sobie wyobrazić rozpoczęcie rozmów i zakończenie wojny na mocy układu pokojowego. Czyli kapitulacji w ogóle by nie było - ani warunkowej, ani bezwarunkowej.

Jednak przewrót nie nastąpił.

Natomiast na czym miałaby polegać w zaistniałej sytuacji kapitulacja warunkowa, to ja nie wiem.

Edytowane 19 Wrzesień 2013 przez jancet

[secesjonista]

Może tak jak widział to generał-porucznik Heinrich von Vietinghoff?

[Tomasz N]

Chodzi Ci o Włochy ?

[secesjonista]

Noo, marzenia szefa Grupy Armii "C", kiedy już został przekonany przez SS-Obergruppenführera Karla Wolffa, barona Luigi Parrilliego i generała piechoty Hansa Röttigera wyglądały ponoć tak:

alianci odbiorą defiladę Niemców w zwartych formacjach, jeńcy popracują przy odbudowaniu zniszczeń we Włoszech, w chwili odjazdu do kraju mieli mieć prawo do noszenia pasa i broni.

[Tomasz N]

Chyba nie broni a karabinu (i raczej nienabitego).

[secesjonista]

Tomaszu N wiesz przecież, że "pif-paf" to dla mnie terra incognita, napisałem broń: bo karabin to dla mnie broń, a faktycznie mowa była oczywiście tylko o karabinach.

[Tomasz N]

alianci odbiorą defiladę Niemców w zwartych formacjach,

Oczywiście nie wszystkich Niemców, a tylko tych we Włoszech (głównie jego podkomendnych). Jak widać starał się dbać o podwładnych nawet narażając siebie na szwank.

[secesjonista]

To było wiadomo od początku rozmów - przedmiotem kapitulacji miały być jednostki we Włoszech i Tyrolu, bo nad nimi tylko miał komendę.

A czy narażał się na szwank? Jaki?

Gdyby posłuchał pułkownika Josefa Molla to raczej nic by mu nie groziło.

[Tomasz N]

Pojechał do Kesselringa (który chciał go zaraz sądzić za zdradę), mimo że go po drodze wstrzymywano i ostrzegano. Honor mu nie pozwalał nie pojechać.

Już ten przykład z Włoch tu gdzieś dałem. Jakaś mała grupka Niemców została okrążona przez włoskich partyzantów i mimo beznadziejnej sytuacji nie chciała skapitulować. W końcu zniecierpliwiony dowódca włoski posłał parlamentarzystę, któremu niemiecki dowódca oświadczył ,że oni są z pułku, który walczył w wielu bitwach i im nie wypada skapitulować przed Włochami. W końcu ktoś po włoskiej stronie sobie przypomniał o zestrzelonym angielskim lotniku i oddział dumnie jemu złożył broń. Ot honor.

[secesjonista]

Z tym honorem dziwna sprawa...

po odesłaniu do hotelu powinien sobie strzelić w łeb, po wydaniu rozkazu o jego likwidacji, też nie powinien się uchylać od odpowiedzialności za skutki swej decyzji - tymczasem "dał się" uratować SS.

Czy powodował się dawnym pruskim kodeksem?

Możliwe, atoli znaczy to, że zupełnie nie zdawał sobie sprawy jak zmieniły się czasy i ogląd armii niemieckiej.

Liczenie na defiladę było przykładem tego myślenia.

A Niemcy potrafili "kapitulować" wobec warunków włoskich partyzantów, o ile okoliczności tego wymagały, choć inni faktycznie walczyli, bodajże do 9 maja.

[secesjonista]

Dnia 19.09.2013 o 19:14, jancet napisał:

Gdyby w Niemczech w jakimś odpowiednio wczesnym momencie, zanim sprzymierzeni wkroczyli na terytorium Niemiec, nastąpił przewrót i do władzy doszli powiedzmy... oponenci Hitlera, w miarę wiarygodni dla sprzymierzonych, to można sobie wyobrazić rozpoczęcie rozmów i zakończenie wojny na mocy układu pokojowego. Czyli kapitulacji w ogóle by nie było - ani warunkowej, ani bezwarunkowej.

 

To zależy jak na to patrzeć, Helmuth von Moltke widział to tak: wojska niemieckie oferują bezwarunkowe otwarcie frontu zachodniego, dzięki czemu wojska amerykańskie mają zapewnione przejście przez terytorium Rzeszy i Polski do linii frontu z ZSRR. Wojska niemieckie miały utrzymać front na linii Tylża-Lwów, a po przybyciu tam wojsk alianckich miała nastąpić bezwarunkowa kapitulacja na wszystkich frontach. Był to tzw. "Plan Hermana" (nazwa nadana przez Amerykanów).