Deutschland siegt an allen Fronten

[dzionga]

W propagandzie specjalizowali się głównie Sowieci :wink: Ale Niemcy też mieli swoje sposoby. Jaką formę przybierała propaganda niemiecka i jak nasz podziemie z nią walczyło?

[Andreas]

Utworzono specjalne oddziały propagandowe, zwane ''Propagandakompanie'', którzy robili zdjęcia, filmy i spisywali relacje żołnierzy, by potem oddac do przeróbki przez cenzurę i opublikować w postaci artykułu lub książki.

Jeden z przykładów genialnego wręcz tworu Goebbelsa. Nie powiem, że Niemcy byli słabi w propagandzie, skoro potrafili przekonać miliony ludzi.

[Albinos]

Przykład propagandy w służbie ludobójstwa. Plakat pojawił się na jesieni 1940 roku:

[Andreas]

Plakat pojawia się w kwietniu 1943r., po odkryciu Katynia. Przykład wykorzystywania wszelkich okoliczności.

[dzionga]

Plakat pojawia się w kwietniu 1943r., po odkryciu Katynia.

Ten plakat był rozwieszany we Francji z podpisem- Le paradis sous terre, czyli raj pod ziemią (do czegoś jednak nadaje się nauka francuskiego).

Odnośnie tytułu tematu- Deutschland siegt an allen Fronten (Niemcy zwyciężają na wszystkich frontach). Niemcy prowadzili taką akcję również na właściwym terenie Niemiec. Polegała ona na wychwalaniu swoich rzekomych zwycięstw na wszystkich frontach. Jak było naprawdę wiemy. Polacy zamiast "s" pisali "l" i wychodziło Deutschland liegt an allen Fronten- Niemcy leżą na wszystkich frontach (nauka niemieckiego też się jednak przydaje ).

Oprócz tego była jeszcze akcja V zapoczątkowana przez francuski ruch oporu (od słowa np. victory) i wykorzystywana także przez Polaków. Niemcy natomiast postanowili, że postarają się użyć tego na swój sposób i rozpoczęto akcję propagowania "V" jako symbolu zwycięstwa niemieckiego. Nie udało im się to za bardzo.

A większość tych mądrych rzeczy wyczytałam w "Okupowanej Warszawy dzień powszedni" T. Szaroty.

[FSO]

Witam;

pomijając akcję propagandową typowo "plakatową" , choć mającą co najmniej w kilku wypadkach ziarno prawdy w sobie [patrz: wojna z ZSRR i Katyń]; dość szeroko do takich akcji wykorzystywano pozycje książkowe - od takich niewielkogabarytowych [po kilkadziesiąt stron] typu: Rau:bstatt Polen ['39 r] mówiąca jaka ta Polska była be a jakie to Niemcy są cacy; przez Fu:hrer durch Posen ['40 - przewodnik po "zawsze niemieckim" Poznaniu z podobnymi konotacjami co wyżej; do naprawdę wielkich opracowań [kilkasetek stron] : Wehmacht ['43?] czy Fliegende Front ['44]. To ostatnie jak sama nazwa wskazuje o niezwyciężonej Luftwaffe. Do tego w miarę na bieżąco wspomnienia chyba ze wszystkich kampanii jakie toczyła armia niemiecka [opóźnienie ok 4 m-ce] ze ślicznymi zdjęciami i czym tam jeszcze można.

Pozdr

[secesjonista]

(...)

dość szeroko do takich akcji wykorzystywano pozycje książkowe - od takich niewielkogabarytowych [po kilkadziesiąt stron] typu: Rau:bstatt Polen ['39 r] mówiąca jaka ta Polska była be a jakie to Niemcy są cacy; przez Fu:hrer durch Posen ['40 - przewodnik po "zawsze niemieckim" Poznaniu z podobnymi konotacjami co wyżej; do naprawdę wielkich opracowań [kilkasetek stron] : Wehmacht ['43?] czy Fliegende Front ['44]. To ostatnie jak sama nazwa wskazuje o niezwyciężonej Luftwaffe. Do tego w miarę na bieżąco wspomnienia chyba ze wszystkich kampanii jakie toczyła armia niemiecka [opóźnienie ok 4 m-ce] ze ślicznymi zdjęciami i czym tam jeszcze można.

Pozdr

Wspomniana pierwsza pozycja nie była: kilkustronicową. Praca "Raubstaat Polen" (Wyd. I, Nibelungen-Verlag GmbH., Berlin - Leipzig 1939) opracowana i zredagowana przez Egona Petera, liczyła 159 stron, formatu octavo (8^o). Dla porównania, wspomniany album "Fliegende Front", mający być wielkim opracowaniem liczył na ogół 118 bądź 119 stron (ta pozycja miała wiele wydań, na ogół formatu quatro 4º).

[secesjonista]

(...)

Jaką formę przybierała propaganda niemiecka i jak nasz podziemie z nią walczyło?

Czasami nie walczono, a wykorzystywano.

Pułkownik Alojzy Horak "Nestorowicz" opracował trzy broszury o kampanii wrześniowej: "Walki w obronie granic 1-9 września" (1941), "Walki o swobodę działań 9-20 września" (1941) i "W obronie honoru" (1942). We wszystkich znalazła się taka sama przedmowa i podtytuł "Kampania wrześniowa w oświetleniu niemieckim". Broszury wydały Tajne Wojskowe Zakłady Wydawnicze w Warszawie. Zawarto w nich około pięćdziesięciu fragmentów z kilkudziesięciu niemieckich tekstów propagandowych o charakterze głównie wspomnieniowym. Były to tłumaczenia bądź streszczenia, oczywiście wybrano takie fragmenty w których odnotowano zaciętą obronę polskich żołnierzy. Autor opracowania zwracał się do polskiego czytelnika:

"Czytajcie, Polacy te karty (...) Setki przykładów polskiego męstwa notują sprawozdania wroga. Wybraliśmy drobną część z ciągle mnożących się wydawnictw. O tym wszystkim opowie Wam wróg. Czytajcie, Polacy te zeszyty".

/O.S. Czarnik "Wrzesień w świetle propagandy hitlerowskiej", "Biuletyn Polonistyczny", T. 33, nr 3-4, 1990, s. 224/