Egzekucja Ludwika XVI

[Jack Sparrow]

Tak. A co do gilotyny wiem, że najpierw testowano je na żywych owcach i zmarłych. W końcu zadebiutowała na żywym rabusiu o nazwisku Pelletier. Tłumy zebrały się 25 kwietnia 1792 roku, aby popatrzeć na egzekucje. Narzekano: za szybko to idzie nie ma czasu się nacieszyć. Niezadowolony tłum rozszedł się śpiewając: dajcie nam stare dobre drzewo wisielców. Okropne

[secesjonista]

Czemu okropne?

[Jack Sparrow]

Bo mam słabe nerwy. Te egzekucje, krew, główki spadające do kosza. Jak to widzę, źle się czuję.

[Capricornus]

Jak to widzę, źle się czuję.

A ja jeszcze nie widziałem czegoś takiego trudno mi więc określić własną reakcję.

Jak to widzę

Choć nie mogę powiedzieć, że zazdroszczę Ci widoków.

[Jack Sparrow]

Mimo, że nie jestem okrutnikiem. Uważam, że Francuzi dobrze zrobili, zakazując Ludwika XVI na gilotynę. Za pierwszym razem, kiedy próbował uciec, został jednak złapany. Za drugim razem mogłoby się udać. Ludwik XVI miał plan odzyskania władzy po przez wypożyczenie wojsk, od swoich sąsiadów, aby stłumić rewolucję.

[secesjonista]

Bardzo źle zrobili zwłaszcza, że złamali własne prawa w tym momencie.

Za pierwszym razem, kiedy próbował uciec, został jednak złapany

No popatrz, a oficjalna wersja rewolucjonistów brzmi: został porwany...

[Jack Sparrow]

No to powiedz mi przez kogo, przez siebie? Zresztą jedyny kraj, który chciał udzielić pomocy militarnej była Szwecja. Ludność uznała to za zdradę stanu.

[secesjonista]

Zwróć uwagę na słówko "oficjalna", po czym zadaj sobie pytanie czemu rewolucyjnej wierchuszce zależało na ukryciu faktu próby ucieczki.

Ludność uznała to za zdradę stanu.

Ludność czy rewolucyjni przywódcy?

A za co w sumie skazano Ludwika i jak to się ma do artykułów rozdziału drugiego konstytucji?

[Jack Sparrow]

To idzie tak, że Ludwik XVI z Marią Antoniną, planowali ucieczkę z Paryża. Potem zamierzali „pożyczyć” wojska od krajów ze wschodu. Numer polegał na tym, że Maria Antonina była siostrą cesarza Austrii. Tyle, że wschód nie kwapił się z pomocą militarną, po za Szwecją. Przywódcy rewolucyjni, przestraszyli się, że król powróci z licznym wojskiem, aby stłumić rebelię. A z tą próbą ucieczki, sądzę, że gdyby lud dowiedział się, że to rząd nawalił, nie był by zadowolony.

[secesjonista]

Pytanie moje nie tyczyło się opisu okoliczności i zamiarów - te są powszechnie znane.

Pytanie brzmi czemu mówiono o porwaniu?

Czy Ludwik był w tym czasie więźniem?

[Jack Sparrow]

Sądzę, że tak. Gdyby ludzie dowiedzieli się, że uwięziony król uciekł. Pokazałoby to niestabilny rewolucyjny rząd. Dlatego myślę sobie, że mówiono o porwaniu.

[secesjonista]

Ale ludzie nie dowiedzieliby się, że uciekł - tylko, że został porwany.

Dwa, mylisz się, nie był więźniem.

[Jack Sparrow]

Ale rewolucja uczyniła z niego więźnia we własnym pałacu.

[secesjonista]

Z tym oczywiście się zgadzam, za to pozostaję przy konstatacji, że w świetle ówczesnego prawa króla nie można było skazać.

[Jack Sparrow]

To jest zdrada stanu, nawet szlachtę ścinano za zdradę stanu.