Henryk II

[Tofik]

W opinii wielu jeden z najbardziej kontrowersyjnych świętych Liczne nadania i datki na rzecz Kościoła nie przeszkadzało mu w atakowaniu Polaków z pomocą pogańskich Słowian. Niewątpliwie potrafił budować swój autorytet - zaledwie w stulecie po jego śmierci wierzono w bajki, że to Henryk nawrócił Polaków na chrześcijaństwo. Król niemiecki od 1002 r., od początku musiał zmagać się z opozycją wewnątrz Niemiec, a przede wszystkim Bolesławem Chrobrym. Cesarz od 1014 r. Zmarł w 1024 r., zawarłszy uprzednio pokój z władztwem Chrobrego. Jak go oceniacie?

[czajnikus]

Został kanonizowany między innym dzięki prokościelnej postawie, szerokiej współpracy z Kościołem oraz tej właśnie legendzie o nawróceniu Polski na chrześcijaństwo...

Ocena postaci dotyczyć ma słuszności jego świętości czy samego panowania?

[Tofik]

Ocena postaci dotyczyć ma słuszności jego świętości czy samego panowania?

Proponowałbym się skupić na ocenie jego panowania, nie jego świętości

Cesarz na pewno z wieloma problemami wewnątrz swego państwa (głównie wtedy, gdy był królem, widać to np. w czasie kampanii 1005 w Polsce), choć nie kończył źle. Umiał przekonać do siebie Czechów i Luciców (choć z tymi pierwszymi nie powinien mieć większych problemów z tej racji, że Chrobry był też ich wrogiem), nie umiał części panów, ale wojny z Polską jakoś pociągnął do końca. Nie był złym wodzem, o czym świadczy np. przeprawa przez Odrę pod Krosnem w 1015 r. mimo zaciętej obrony Polaków dowodzonych przez Mieszka, syna Bolesława I.

[Brego]

No cóż Henryków drugich było stosunkowo wiele, ale mam nadzieję że piszemy o tym samym... Jego panowanie było...nudne...Dwa razy próbował ukatrupić Chrobrego, 3 razy wyruszał na Włochy, objął tron Niemiec i został księciem Saksonii... Jego polityka polegała na ścisłej współpracy z Kościołem. I chyba tylko dlatego został świętym. No powiedzmy że chłop miał dobre chęci, ale mu nie wyszło. Ani z podbojami, ani z kobietą (brak dzieci ). No ale w każdym razie całe życie właził w tyłek Kościołowi i dzięki temu dostał aureolkę, chyba jedyne jego konkretne osiągnięcie.

Proszę o szanowanie języka polskiego i jego zasad. Nazwy państw piszemy z dużej, tak samo jeśli chodzi o Kościół - piszemy z dużej "k" jeśli chodzi o instytucję bądź wspólnotę, a z małej jeśli o budynek, świątynię. Jeśli to się powtórzy, będzie ostrzeżenie (patrz: Konstytucja forum).

7.11. Kto nie przestrzega reguł języka polskiego podlega karze upomnienia lub ostrzeżenia o wartości 1.

// Nar

[riv]

No powiedzmy że chłop miał dobre chęci, ale mu nie wyszło. Ani z podbojami,

No co ty? Raczej całkiem nieźle mu wychodziło:

O tron królewski Henryk walczył z księciem szwabskim Hermanem i z księciem Górnej Lotaryngii Teodorykiem oraz Eckhardem, margrabią miśnieńskim. I wyszedł z tej walki zwycięsko.

Podczas pierwszej wyprawy włoskiej koronował sie na króla Longobardów a 15 maja 1004 r. w Pawii koronował się na króla Włoch.

Podczas II wyprawy włoskiej 14 lutego 1014 r. Otrzymał koronę cesarską.

To raczej sukcesy.