Przyczyny porażek Brytyjczyków w latach 1941-42 w Afryce

[mch90]

Jestem ciekaw, jak sądzicie, gdzie należy się doszukiwać porażek Brytyjczyków w walkach z wojskami Rommla w latach 1941-42- od I ofensywy wiosennej Rommla w marcu 1941 do El-Alamein w listopadzie 1942?

[Mateusz 134]

Jestem ciekaw, jak sądzicie, gdzie należy się doszukiwać porażek Brytyjczyków w walkach z wojskami Rommla w latach 1941-42- od I ofensywy wiosennej Rommla w marcu 1941 do El-Alamein w listopadzie 1942?

Według mnie nie można się "przyczepiać" do Anglików. W końcu zrobili co mogli. Należy "winić" Rommla za jego zdolności.

Rommel był niemieckim ideałem Blitz Kriegu. Ryzykował wiele. Brytyjczycy mieli szansę parę razy coś zrobić. Ale jeśli chcesz szukać przyczyn to proszę: Rommel był żywą legendą, na naradach bryt. używali słowa wróg nie Rommel aby nie osłabić morale, wygrywało zaopatrzenie i zdecydowanie Rommla oraz częste odstępowanie Niemców od przyjętych planów. Przepraszam za swój brak polskich znaków ale nie działa coś.

Edytowane 5 Styczeń 2015 przez secesjonista
poprawiono pisownię.

[poldas]

To drugie El Alamein było akurat porażką nie Brytyjczyków, ale wojsk Włoskich i AK (Afrika Korps).

Niewątpliwie w tej afrykańskiej wojnie wygrała brytyjsko-yankeska przewaga materiałowa, a nie kunszt dowodzenia Montgomeriego.

Rommla to postrzegam jako lepiej dowodzącego. Jednak zaopatrzenie sił włoskich i AK było za małe, aby zająć deltę Nilu.

Ale choćby nawet, to... co by im to dało?

[TyberiusClaudius]

Ja słyszałem, że on stosował najprostszy manewr "naprzód marsz" i nic innego.

[poldas]

Kogo masz na myśli?

[TyberiusClaudius]

Rommla.

EDIT: Żeby nie było - ja tylko tak słyszałem, nie twierdzę, że to prawda.

Edytowane 6 Styczeń 2015 przez TyberiusClaudius

[poldas]

No to źle słyszałeś.

Erwin znał również takie pojęcie jak manewr.

A gdy już nie dało rady iść do przodu, ani nawet manewrować, to "zachorował" i wmanewrował w porażkę pod El Alamein biednego gen. Stumme, który z tego powodu zmarł na zawał.

[euklides]

Rommla.

EDIT: Żeby nie było - ja tylko tak słyszałem, nie twierdzę, że to prawda.

Dużo prawdy to w tym jest.

Tak gwoli ścisłości to w Afryce Północnej odniósł on właściwie chyba jeden sukces, mianowicie zdobył Tobruk. Nie był to jakiś wielki wyczyn, mógł tego dokonać każdy należycie wyszkolony generał ale propaganda zrobiła z tego wielkie zwycięstwo. Następnie ruszył wzdłuż wybrzeża przez pustynię i specjalnie się nie namanewrował. Jego postępy na mapie wyglądają imponująco ale tak naprawdę na opanowanych przez niego terenach oprócz piachu to nic nie było. Dlatego z tymi porażkami Anglików to nie należy przesadzać. Oddali kawał pustyni ale za to mieli przeciwnika pod swoimi portami gdzie bez problemu mogli przesyłać posiłki i zaopatrzenie, podczas gdy tamten lekkomyślnie oddalił się od swoich baz zaopatrzenia. Pod El-Alamejn, Rommel wynalazł u siebie jakąś chorobę (są na to źródła) i wyjechał na "leczenie" do domu. Kiedy rozpoczęła się bitwa to przyjechał tylko po to by dać rozkaz do odwrotu i rozpoczął swój drugi manewr, mianowicie odwrót tam skąd przybył, czyli do Tunezji. Postąpił tak mimo kategorycznego rozkazu Hitlera który kazał mu trwać pod El-Alamein. Co zresztą Rommlowi specjalnego zaszczytu, jako żołnierzowi, nie przynosi.

[secesjonista]

Dużo prawdy to w tym jest.

Tak gwoli ścisłości to w Afryce Północnej odniósł on właściwie chyba jeden sukces, mianowicie zdobył Tobruk. Nie był to jakiś wielki wyczyn, mógł tego dokonać każdy należycie wyszkolony generał

(...)

A jakich historyków wojskowości jest to ocena?