Skocz do zawartości
  • Ogłoszenia

    • Jarpen Zigrin

      Zostań naszym fanem. Obserwuj nas w social mediach : )   12/11/2016

      Daj się poznać jako nasz fan oraz miej łatwy i szybki dostęp do najnowszych informacji poprzez swój ulubiony portal społecznościowy.    Obecnie można nas znaleźć m.in tutaj:   Facebook: http://www.facebook.com/pages/Historiaorgp...19230928?ref=ts Twitter: http://twitter.com/historia_org_pl Instagram: https://www.instagram.com/historia.org.pl/
    • Jarpen Zigrin

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum   12/12/2016

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum. Krótki przewodnik o tym, jak poprawnie pisać i cytować posty: http://forum.historia.org.pl/topic/14455-przewodnik-uzytkownika-jak-pisac-na-forum/
Estera

Propaganda w czasach napoleońskich i mit Napoleona, także o świętym Napoleonie

Rekomendowane odpowiedzi

Narya   
Chyba jednak największy mit to to, że był niski ;)

A ile miał wzrostu tak naprawdę?

Estera - ach ta francuska biurokracja. :D

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach
Estera   
A ile miał wzrostu tak naprawdę?

Odsyłam tutaj: http://jarpenn.superhost.pl/forum/viewtopic.php?t=5118 - w tym temacie dyskutowaliśmy na temat wzrostu Napoleona. Polecam ten temat Twojej uwadze.

Estera - ach ta francuska biurokracja.

Taaa ;)

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach
Estera   

Propagandyści przedstawiali tryumfalny wjazd Napoleona do Warszawy- można zobaczyć to w książce "200 Dni Napoleona. Od Pułtuska do Tylży". Tymczasem Napoleon do Warszawy wjechał pod osłoną nocy.

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach
Estera   

Jak rodziła się napoleońska legenda? Jak w mity obrastały takie postacie jak np. Napoleon czy zdarzenia jak np. polska szarża pod Somosierrą ? Jaką siłę ma legenda tej epoki i jej bohaterów? Czy możliwe jest oczyszczenie pewnych faktów z mitów? Czy to w ogóle ma sens? Zapraszam do dyskusji!

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Po prostu- Żołnierz nagrodzony (hojnie) przez Napoleona, lub uczestnik wygranej heroicznie bitwy opowiadał swoje przeżycia/ odczycia do napoleona, jeśli historia była dobra to ludzie opowiadali następnym i następnym, i tak to było

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Klasycznym przykładem propagandy sukcesu wyłącznie Napoleona jest wspomniane Marengo. Bohaterami kampanii z 1800 r. byli Desaix i Moreau, lecz propaganda przypisała sukces tylko Napoleonowi.

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Jaka była rola propagandy napoleońskiej?

Jakie były jej działania?

W temacie mamy jeden śmieszniejszy przypadek, odnaleziono św. Napoleona – patrona rycerzy, jakie jeszcze działania podejmowano? Te cokolwiek dziwne i te jak najbardziej poważne.

Jak takie działania były odbierane przez społeczeństwo? Czy jedne wpadki (święty Napoleon) nie musiały być prostowane?

Itd.

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Dokładniej podjęto próby i "odnaleziono" dwóch św. "Napoleonów"...

Za pierwszego odpowiada legat papieski, kardynał Caprara, dopiero ten drugi "odnaleziony" miał być urodzonym 15 VIII 1208 roku średniowiecznym rycerzem...

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Z literatury:

W. Zajewski "Kult Napoleona w Wolnym Mieście Gdańsku (1807-1813). Z zagadnień legendy napoleońskiej w Polsce", "Przegląd Humanistyczny", R. XIV, 1970, nr 4.

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Swego czasu korsykański th’ Oppressor (za: W.S. Walker ""The Heroes of Waterloo") pośród pewnej części polskiego kleru nie miał dobrej prasy. Rewolucja, postępowanie z francuskim duchowieństwem, wolnomularze w rodzinie i najbliższym otoczeniu - to się nie mogło podobać.

Zmieniające się realia - siłą rzeczy wymusiły, przynajmniej formalną, zmianę stanowiska. W ramach stworzenia nowego wizerunku:

"Wyszło więc rozporządzenie Komisji Rządzącej o obowiązku stałych, przepisanych modłów za Napoleona i intonowania Te Deum 'za cudowne wskrzeszenie Narodu Polskiego'".

/H. Dylągowa "Duchowieństwo katolickie wobec sprawy narodowej (174-1864)", Lublin 1983, s. 57/

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Trudno powiedzieć by była to propaganda, za to widzimy tu Napoleona w mistycznej roli, oto Mickiewicz wykładał:

"Napoleon udzielał na polu bitew sakramentalnéj mocy chrztu i bierzmowania".

/A. Mickiewicz "Kurs czwartoletni (1843-1844) literatury sławiańskiéj", Paryż 1845, s. VIII/

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Pewne informacje docierały do opinii publicznej, te mniej chwalebne zaś gdzieś umykały.

(...)

Powiedzieć, że: "gdzieś umykały", to użyć eufemizmu na ostrą cenzurę prasową jaką wprowadził Napoleon (jeszcze jako konsul). Zatem wcale nie umykały, a: nie mogły się ukazywać. Zdając sobie sprawę ze znaczenia jakie dla budowania wizerunku i obrazowania "rzeczywistości" miała prasa, Napoleon ostro zabrał się za regulację tego rynku.

Po pierwsze; całkiem słusznie; uznał, że wielość ukazujących się tytułów będzie przysparzać nadto wiele kłopotów z ich kontrolą. Obejmując władzę miał do czynienia w stolicy z około siedemdziesięcioma tytułami prasowymi. W styczniu 1800 r. zredukowano ich liczbę do trzynastu.

"... gdy zaś Maria-Luiza wydawała na świat tak bardzo oczekiwanego następcę tronu, wydarzenie to opisywać i narodziny króla rzymskiego opiewać mogły już tylko 4 paryskie dzienniki: 'Gazette de France', 'Journal de l’Empire', 'Journal de Paris' oraz najoficjalniejszy z oficjalnych — 'Moniteur'".

/T. Łepkowski "Propaganda w Księstwie Warszawskim", "Przegląd Historyczny", T. 53, 1962, s. 52/

"... wprowadzono ścisłą cenzurę typu prewencyjnego (bureau de presse w ministerstwie policji). Redakcje, złożone z ludzi jedynie tolerowanych — dziennikarzy attachés (à la police — dodaje złośliwie, acz nie bezpodstawnie Périvier) przesiewały dokładnie wszelkie wiadomości i wypowiedzi (...)

Organy prasowe departamentalne (w myśl postanowień cyrkularza z 6. listopada 1807 w każdym departamencie mógł być tylko jeden dziennik), zupełnie już wyjałowione z jakiegokolwiek śladu samorzutnej i samodzielnej myśli, służyły do przekazywania niższym ogniwom administracji informacji oraz sugestii pochodzących z Paryża. W r. 1807 Fouché zabronił pismom departamentalnym zamieszczania oryginalnych artykułów politycznych. Mogły one tylko przedrukowywać wypowiedzi 'Monitora'. Prasa jako tuba rządowej propagandy rozprowadzała jej treści, i upowszechniała język w sprężyście działającym mechanizmie biurokracji cywilnej, dostarczała jeśli nie materiału, to natchnień do przemówień na rozmaitych obchodach i uroczystościach publicznych.".

/tamże, s. 52-53/

Jak widać Napoleon niosący wolność wielu narodom, wolności wypowiedzi swemu narodowi nieco poskąpił...

A komu wyznaczył Cesarz (w ramach propagandy) sto napoleonodorów (a król pruski tylko 288 złotych na rok?

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

×

Powiadomienie o plikach cookie

Przed wyrażeniem zgody na Warunki użytkowania forum koniecznie zapoznaj się z naszą Polityka prywatności. Jej akceptacja jest dobrowolna, ale niezbędna do dalszego korzystania z forum.